Weer thuis

 We zijn weer thuis na weer een mooie rit waarvan een gedeelte bij Verviers in een lange file en dat was minder leuk. Alle verkeer moest van 3 banen naar 1 baan in verband met wegwerkzaamheden en dan weet je dat dit gaat gebeuren en dan o zo veel vrachtverkeer.

Gisterenavond hebben we er nog een gezellige avond van gemaakt als afsluiting van onze Franse trip. We zijn een hapje gaan eten in de Bistro. Frits vond het er maar frisjes en toen zag ik dat de ramen op de kiepstand stonden. Goede ventilatie dat wel, dan maar een dik vest aan. Is ook geen ramp en de wijntjes hielden ons wel warm, hahaha.

Vanmorgen kwam de bakker ons brood brengen bij de camper en dat was wel zo makkelijk met de regen. Tegen half 10 vertrokken we. Netjes toch want dat hadden we zo gepland en meestal lukt dat niet.

Onderweg hadden we veel verschil van weer. Zon, regen, veel regen, minder regen, wind ach ja en vooral die regen die maakt het dan weer iets prettiger om weer naar huis te gaan, hahaha. Thuis is het dan ook weer gezellig. We zagen ook de herfstkleuren in de natuur te voorschijn komen. Veel bladeren werden al geel en bruin en waaiden van de bomen af. Boeren waren de maïs aan het maaien en hun akkers voor de winter aan het klaar maken. Je krijgt dan een echt herfst gevoel!!!

We zijn weer via Weiswampach gereden want we moesten natuurlijk nog even naar het grote shopping centre van Massen. Daar de tank nog vol diesel gegooid en nog een paar alcoholische boodschapjes gedaan. We kwamen dan ook helemaal vol bepakt bij de stalling van de camper aan en dat was niet alleen bagage van de vakantie maar ook dozen gevuld met heerlijke flessen.

Bij de stalling aan gekomen zagen we dat het drukker was dan anders. Er kwamen weer veel mensen hun camper of caravan terug brengen maar ik zag toch ook nog de nodige auto's staan op de plekken waar normaal een camper staat. Die mensen zijn dus nog onderweg of zijn pas vertrokken voor de overwintering want dat gaat nu weer zo langzamerhand beginnen.

Onze auto was weer tot de nok gevuld en alles paste er maar net in. Daarna naar huis en uitpakken ................... niet mijn hobby maar het hoort erbij.
Wat een verrassing, er lagen al gezellige verjaardags kaarten in de brievenbus en dat maakt het dan weer zo leuk!!!!!!

Onze YouTube video/vlog 24

Fuussekaul

 Tja, en dan is de laatste dag weer aangebroken. Aan alles komt een einde, leuk of niet.

We rijden vandaag de grens over naar Luxemburg waar we naar de CP Fuussekaul willen. Een mooie plek om de camper weer eens goed op te ruimen en te poetsen. We zijn er vorig jaar ook geweest en dat beviel goed. Kastjes nakijken en leeg ruimen, vuile was verzamelen, garage weer eens uitmesten en we komen weer tot de conclusie dat er van alles thuis kan blijven. We worden nog een licht gewicht camper, hahaha. Dat zal niet zo snel gebeuren vrees ik.

Frits wil het liefst alles in de camper laten liggen zodat we in oktober/november nog even weg kunnen. We zien wel. Mochten er nog een paar mooie dagen komen dan piepen we er nog even tussenuit en anders hopen we van de winter naar Portugal te kunnen gaan maar dat ligt er helemaal aan hoe het allemaal met de Corona verder zal gaan.
Nu eerst maar eens de boel opruimen.

Het wordt nog een gezellige middag als we leuke Nederlandse buren krijgen waar we mee aan de babbel raken. Ze hebben een schattige Jack Russel, Saartje, een jonkie nog en oei wat begint het dan weer te kriebelen .......................


Wij zijn in ieder geval zover klaar met opruimen en gaan vanavond hier een hapje eten als afsluiting van een paar heerlijke weken Frankrijk en als voorbereiding van een enorme berg was die ik morgen zal zien groeien en groeien ......................... Maare, ik laat het jullie nog wel weten of die berg erg groot is geworden............................

Koenigsmacker, de laatste stop voorlopig in Frankrijk

Vanmorgen werd ik al vroeg wakker door het getik van de regen op het dak van de camper. Volgens mij heeft het de hele nacht geregend want ik werd geregeld wakker van het getik. Beter dat het 's nachts regent dan overdag, toch.
We staan een beetje op tijd op want we willen nog een paar boodschapjes halen en daarna willen we kilometers rijden.

Na het ontbijt gaan we eerst naar de slager. Er staat al een mevrouw met kinderen buiten te wachten dus ik sluit aan. Tjonge, jonge dat duurt lang. Er mogen 2 klanten binnen en er zijn 2 mensen aan het helpen. Je denkt dan eigenlijk dat het toch snel moet gaan maar volgens mij kopen ze de hele winkel leeg. Ik sta er echt 1 kwartier te wachten eer ik binnen mag. Klanten komen hier naar buiten met zakken vol vlees en pasteien.

Ik ben snel klaar en dan gaan we verder naar de Cave voor wijn. Dat gaat lekker snel. Proeven doe ik niet want het is me veel te vroeg en dan nog even langs de bakker voor een baguette. En steeds weer word ik verbetert als ik un baguette vraag. Nu zal ik het nooit meer vergeten en de volgende keer zal ik une baguette vragen, hehe eindelijk zit het nu in mijn systeem.

Zo is het toch weer snel half 11 geworden eer we kunnen vertrekken. We rijden door en door richting Metz. Frits heeft problemen met zijn video/vlog te uploaden. In St. Hippolyte was de internet verbinding zeer slecht en kreeg hij steeds door MISLUKT.

Bij Metz even geparkeerd om te proberen maar ook daar lukt het niet, te weinig bereik. Als we aankomen op de CP zien we een stel wielrenners staan zwaaien en komen er net 2 brandweerauto's aan rijden. We zien toch geen rook. Uiteindelijk begrijpen we dat er een wielrenner was gevallen en daar een tijdje gelegen heeft toen 2 andere wielrenners hem gevonden hebben. Zij hebben 112 gebeld en zodoende kwam de brandweer. De man hebben we later in een soort ambulance binnen zien lopen dus dat lukte toen weer en zijn fiets met helm is weer opgehaald door een andere auto met een laadklep.

Als we dan op onze CP zijn in Koenigsmacker hebben we alle bereik dat we nodig hebben en wordt de nieuwe video/vlog de lucht in geblazen. Frits weer helemaal blij want als dat niet wil lukken werkt dat erg frustrerend.

We staan nu aan een kanaal met een sluis en vanmiddag hebben we kunnen genieten dat er een platform met een hijskraan op door de sluis moest en zo maakte ik kennis met onze buren. Ook Nederlanders die ook op weg naar huis zijn. Als je dan praat over de Corona maatregelen in Nederland dan hoor je heel vaak dezelfde verhalen en zo nu ook weer dat in ons thuisland de maatregelen veel te soft zijn. De mensen voelen zich veel veiliger met strengere maatregelen. Nu praat ik wel over mensen die 50, 60 en 70 plus zijn.

Morgen rijden we weer verder naar Luxemburg en blijven daar nog een nachtje staan. Het is de bedoeling dat we morgen op onze nieuwe plek de camper gaan uitruimen en alles klaar maken zodat we vrijdag meteen naar de stalling kunnen rijden en onze spullen daar in de auto kunnen overhevelen.

Onze YouTube video/vlog 23

 

Saint Hippolyte

 Vanmorgen nadat Frits een heerlijk stokbrood had gehaald bij de plaatselijke bakker zijn we weer verder naar het noorden gereden. De weersvoorspellingen beloven niet veel goeds en we zien al de eerste donkere luchten verschijnen.

Dan krijgen we nog bericht van de RIVM dat het reisadvies voor Frankrijk is veranderd. Er zijn weer meer oranje gebieden bij gekomen. We besluiten richting Saint-Hippolyte te rijden in de Elzas. We zijn hier vroeger veel gekomen met mijn ouders, broer en schoonzus en hebben hier veel sweet memories liggen.

Van daaruit zullen we Luxemburg aanhouden en dan naar huis. De thuiskomst is dan iets eerder gepland dan de bedoeling was
Zaterdag ben ik jarig en dan wil ik of thuis zijn of onderweg maar ik wil dan geen opruim - en wasdag.

Onze tocht door de Vogezen is weer geweldig. We rijden weer over de Col de Bonhomme net als de heenweg. Dat is toch zo'n prachtige tocht. We komen weer veel slingerbochten tegen en steile afgronden. Niet altijd even leuk maar wel prachtig. We rijden langs skigebieden die nu nog helemaal groen en verlaten erbij liggen.

Onze lunchstop is weer een prachtig plekje, Saint Marie aux Mines. We staan hoog op een berg van bijna 1200 meter en hebben een prachtig uitzicht over de vallei en ook nog een picknick bank voor de deur. Daar gaan we gezellig ons stokbroodje eten. Helaas denken de weergoden er anders over en de eerste dikke druppels vallen dus dat wordt binnen eten maar wel met mooi uitzicht.

We gaan weer verder naar Saint-Hippolyte waar we al snel onze CP vinden tussen de druiven velden in en uitzicht op Haut-Koenigsbourg. Mooie plaats en compleet in het kleine centrum.

Saint-Hippolyte is een dorp in het oosten van Frankrijk. Het ligt in de Elzas aan de voet van de Vogezen, in het arrondissement Colmar-Ribeauvillé. Veel van de huizen zijn in vakwerk gebouwd. Daarvoor is het gebied bekend. Vanuit Saint-Hippolyte gaat een weg naar kasteel Haut-Kœnigsbourg omhoog. Saint-Hippolyte ligt aan de wijnroute door de Elzas, een toeristische route langs wijngaarden van de Elzas.

We zetten de camper neer en willen naar het park lopen waar we vroeger altijd kastanjes gingen zoeken en tegenover ons hotel lag waar we dan logeerde maar ik zie donkere wolken en neem toch maar mijn jas mee en Frits ook maar en we zijn nog geen 100 meter verder dan beginnen de druppels te vallen. Harder en harder. We trekken onze jassen aan maar binnen enkele minuten zijn we doorweekt. Dan ziet Frits een bushalte waar we kunnen schuilen. Bah wat een regen. Er zo niks aan.
We schieten een paar foto's en video's en lopen met soppende schoenen en druipende kleren naar de camper waar we ons compleet moeten omkleden.

We blijven vanmiddag maar aan huis gekluisterd. Dat lijkt ons beter. Leesboek erbij en laptop. We vervelen ons niet.
Vanavond zou het droog zijn volgens onze weer-app en wie weet kunnen we dan nog een rondje lopen.

Morgen gaan we weer verder.

Onze YouTube video/vlog 22

Ventron

 Vanmorgen werden we wakker met een zonnetje maar de donkere luchten zagen we ook verschijnen. Hopelijk blijft het vandaag toch nog droog.

Frits zag een hele klas kinderen langs komen en we vroegen ons af of ze soms naar de gymnastiek gingen maar wat we daarna zagen vonden we toch wel erg leuk.

De hele groep kinderen ging naar de surf/zeil school.

We zagen in ene keer allemaal zeilbootjes vertrekken met 2 kinderen per bootje met zwemvest aan in een lange rij naar een bepaald punt op het meer varen. Dat is nog eens leuk op de maandagmorgen. Corona proof ook nog dachten we en eens iets anders dan een saaie gymles. De juf ging bij de kinderen langs in een buitenboordmotor bootje. Soms ging de juf te hard en begon het kleine zeilbootje met de 2 kids erin heel hard te dobberen. Gelukkig liep het allemaal goed af en zo ging de juf alle haar leerlingen af.

We hebben een tijdje staan kijken naar de kinderen samen met onze Belgische buren. Daarna zijn we naar de service plaats gereden om daarna naar de Orange winkel in Vesoul te gaan. We willen onze Orange kaart laten opwaarderen in onze mifi router.

De winkel is natuurlijk in het centrum van Vesoul en we willen zo dicht mogelijk bij de winkel komen met de camper. Ik heb nogal veel last van een pijnlijke rug als herinnering aan mijn sportieve dag van gisteren. Tja, wie niet luisteren wil moet maar voelen. We vinden een parkeerplaats en kunnen het laatste stukje naar de winkel wel lopen en we treffen het, er is een medewerker aanwezig die Engels kan spreken. Dat werkt toch een beetje gemakkelijker voor ons. Hij laadt ons kaartje op en we kunnen onze trip weer hervatten naar Ventron. We rijden steeds meer de bergen in en van de Jura rijden we weer zo naar de Vogezen. Een hele mooie streek trouwens.

  

Onderweg zien we dat de laatste restjes van de Tour de France worden opgeruimd. Slingers, hekken, gekleurde fietsen die op rotondes staan, levens grote poppen met fietsen en namen die op de weg gekalkt staan.
We komen zo meer en meer in de ski gebieden en de slingerwegen zijn ook steeds meer aanwezig. En dan komen we in Ventron bij de CP die we in gedachten hebben. Wat een mooi uitzicht weer op de bergen en het dorpje.

We eten ons stokbroodje en dan gaat Frits een stukje lopen naar het dorp, ikzelf duik weer even in mijn leesboek. Ik ga deze keer niet onder boom zitten want in het zonnetje is het nog heerlijk.
Terwijl ik zit te lezen komt er een mecanicien langs van de Citroën garage bij onze Franse buurman. Hij heeft een of ander mankement aan de motor van de camper. De mecanicien bekijkt het allemaal en belooft morgen namiddag weer te komen met het juiste onderdeel.
Frits koopt op zijn tocht naar het dorp bij het VVV jettons zodat we hier ook water kunnen tanken voor we hier weer weg rijden.

Ook de drone mag nog even de lucht in om een paar mooie beelden te schieten hoe we hier staan.
Na de drone vlucht gaat Frits nog even op het sportveld naast ons zijn golfslag nog even bijhouden en dan is het tijd om een flesje Rosé open te trekken die we nog hebben liggen van de wijnboer waar we op onze heenweg een bezoekje hebben gebracht.

Eer het avond is staat de hele CP vol zoals we bijna iedere avond mee maken.

Onze YouTuve video/vlog 21