Plan cardioloog

Het was gisteren een druk dagje.

Natuurlijk waren we een half uur te vroeg in het ziekenhuis maar wij zijn liever te vroeg dan te laat want we moeten de Belgische regels nog even goed onder de knie krijgen.

Eerst ons weer aangemeld in de grote hal en dat soms nog even zoeken en daarna richting cardiologie.

Wij zaten als enige in de "wachtzaal" zoals ze dat daar noemen. 

Bij de cardioloog kregen we weer een fijn en duidelijk gesprek.

Wat is het plan?

Het hart is door de medicijnen nog onregelmatig maar wel rustiger geworden en dat konden we ook heel goed zien op de ECG. De cardioloog beveelt ons aan om eerst een Cardioversie te laten doen en daarna een Ablatie. In het ziekenhuis in Maastricht heeft ook al een Ablatie plaatsgevonden maar schijnbaar hebben ze daar voor de gemakkelijkste weg gekozen en alleen de rechterkant onder handen gekomen terwijl de linkerkant ook moet gebeuren maar dat is iets ingewikkelder. In België doen ze zo'n Ablatie in een keer, in Nederland mag je daarvoor twee keer komen 😟 Een geldkwestie??

Geen idee maar de patiënt zit er maar mee.

Het plan lijkt ons prima als dat tenminste de goede weg naar genezing is. 

Nou ja "genezing"  ......... als het de kwaliteit van leven verbeterd dan gaan we ervoor,

De cardioloog vroeg ons wanneer Lief tijd had voor de Cardioversie en Lief zei, "volgende week? Wij overwinteren anders altijd en het liefste heb ik alles maar achter de rug en kunnen we nog even weg met de camper." "Dan gaan we daarvoor zorgen," was het antwoord. "Kunt u maandag of woensdag?" "Doe maandag maar" en zo geschiedde.

Maandag 3 januari om 8 uur nuchter, moet Lief verschijnen in Tongeren in het ziekenhuis. Het wordt een dagbehandeling. 

Eerst moet Lief morgen nog een neuswisser ondergaan. Op onze vraag wat dat inhoudt hoorde we dat dit een corona-test is.

Alle vervolg afspraken zijn ook al gemaakt. De maand januari zal in het teken staan van de cardiologie en daarna zien we wel weer verder ook wat de Ablatie betreft.

We zijn nog een kop koffie gaan drinken met een heerlijk stukje appelgebak en hebben nog hartelijk zitten lachen over de neuswisser. Enig!!

Of het overwinteren er nog in zit??????? 

Ik heb Lief beloofd dat al kunnen we pas in Maart weg, dan gaan we gewoon. Eind april moeten we weer thuis zijn dus dat kan best. Voorlopig doen we het met onze video's die we op ons youtube kanaal 

FritsEllenCamperReizen

Voor nu wensen wij jullie allemaal nog een hele fijne jaarwisseling en voor het nieuwe jaar een gezond en gelukkig jaar.

Lieve groetjes, Frits en Ellen

Bloedstollend

Gisterenmiddag ben ik niet meer productief geweest. Nu hoeft dat natuurlijk ook niet alle dagen. Nog even gechat met een eenzame, alleenstaande neef die sinds dit jaar weduwnaar is en heel vervelende kerstdagen heeft gehad. Hij schreef dat hij blij was dat die "rot dagen" eindelijk voorbij waren. Hij was niet lekker en de huisarts was er geweest. Hij kreeg Prednison voorgeschreven en er zou een corona-test worden afgenomen. Ik dacht meteen, "alweer iemand besmet"  Hoe hij besmet is geraakt kreeg ik niet te horen want er komt alleen maar thuiszorg over de vloer. Hoe dan ook en wie je dan ook besmet heeft, hij heeft het misschien. Ik zal er vandaag weer eens naar vragen.

Mijn "verdrietige meisje" heeft haar eerste afspraak bij de psychiater gehad. Of het iets goeds voor haar heeft gebracht weet ik nog niet.

Gisteren was ik er eigenlijk ook niet zo voor in de stemming om contact te zoeken. Eerst vandaag maar eens met lief naar de cardioloog.

Gisterenmiddag wel nog een bestelling bij de bakker gedaan want mams vindt oliebollen zo heerlijk en morgenmiddag ga ik naar haar toe met natuurlijk zakken lekkernijen want mams had een hele bestelling voor me. Lief vroeg al wie er allemaal bij haar op visite kwam, uhhhhh ikke en verder niemand 😁 en ik eet maar 1 oliebol hoor voor de gezelligheid. Ik moet toch een beetje op mijn calorieën letten en samen met Lief wil ik ook nog wel een oliebolletje eten.

Morgenvroeg dus maar eerst even langs de bakker met mijn boodschappen kar 😂😂

Gisterenmiddag ben ik na deze bezigheden op de bank neergestreken en heb een prachtige drama serie op Netflix bekeken. Tjonge, jonge wat was die mooi.

The Girl from Oslo.

Als de Noorse Pia met enkele Israëlische vrienden door de Sinaï-woestijn reist, wordt ze ontvoerd door aanhangers van de terroristische groepering IS. Ze wordt gedreigd gedood te worden, wanneer gevangengenomen IS-leden niet worden vrijgelaten. Pia's moeder is een Noorse diplomaat, die naar het Midden-Oosten reist zodra ze van de ontvoering van haar dochter heeft gehoord. Ze vertrouwt op oude vrienden en een groot geheim om haar dochter te helpen bevrijden.

Als je een middagje niets te doen hebt dan kan ik je deze film van harte aanbevelen.

Het komt akelig dichtbij.

Vandaag is mijn "gouden meisje" weer geweest en alles is weer spic en span. Klaar om het nieuwe jaar in te gaan. Natuurlijk moest ik bijgepraat worden en de vele foto's bekijken van haar tweede kleinkind dat vorige week geboren is. Ze is nu in het rijke bezit van een kleinzoon en een kleindochter op tijd van 3 maanden. 

Volgende week krijgt ze voor het eerst haar kleinzoon te logeren. Wat spannend allemaal. Het babybedje staat al maanden te wachten op zijn eerste logeetje. Nu nog een babyfoon vertelde ze me en de logeerpartij kan beginnen.

Goed nieuws, ik kreeg vandaag een berichtje van Albelli dat mijn jaarboek morgen bezorgt gaat worden, jippie. We moeten wel naar de cardioloog maar het boek kan in de brievenbus dus dat komt goed.

Ik vind het altijd weer spannend om het boek in mijn handen te hebben en hopelijk geen foutjes kan vinden die erin geslopen zijn. Spannend!!!!!!

Ik weet niet wat het is vandaag maar ik hoor van zoveel mensen om me heen dat ze positief getest zijn. Gelukkig hebben de meesten milde klachten. Laten we hopen dat het daarbij blijft. Het komt wel akelig dichtbij, te dichtbij. Wij blijven maar zoveel mogelijk in onze bubbel en tot nu toe gaat dat prima.

Afsluiting van 2021

Gisteren heb ik mijn foto-jaarboek van Albelli afgemaakt en opgestuurd om te laten afdrukken. Rond 4 januari zal mijn "pareltje" klaar zijn en in de brievenbus vallen. 

Eerder maakte ik na iedere vakantie een fotoboek maar op een gegeven moment maakten we wel 3 of 4 verre reizen op een jaar en rees het idee om een jaarboek te gaan maken en als ik nu terug kijk in mijn account dan zie ik dat ik sinds 2008 jaarboeken maak. De boeken zijn mooi plat en passen mooi naast elkaar op de boekenplank.

Het jaar 2021 stond weer in het teken van de corona. De ene golf werd opgevolgd door de volgende. Niet leuk maar we zullen er mee moeten leren leven. Helaas, het is niet anders.

Onze geplande overwinter-reis Spanje/Portugal viel in het water net als de reis naar Noorwegen en Zweden die we in juni/juli hadden willen gaan maken. 

In het voorjaar hebben we niet stil gezeten en zijn we toch aan kampeer voorbereidingen begonnen. 

Maart -  we kochten onze nieuwe elektrische vouwfietsen die ons toch wel handiger leken om mee te nemen in de camper. Ook wilden we eens uitproberen hoe onze broodbakmachine het in de camper zou doen en die deed het perfect. Fijn om te weten als we weer maanden van huis gaan en het stokbrood eten moe zijn.

Tevens bezochten we een paar leuke plaatsen zoals, Kessel, Malden, Loenen, Lettele, Schijndel, Wijhe en natuurlijk Deventer en Colmschate waar we op familiebezoek gingen.

Ons tweede uitstapje eind Maart ging naar, Doesburg, Doetinchem, Borculo, Ruurlo, Reutum, Ootmarsum en Vasse.

Nederland, wat ben je mooi.

Mei & Juni - brak de tijd aan dat we ons konden laten vaccineren en na mijn vaccinatie als laatste vertrokken we half juni alsnog richting Portugal. Wat hebben we genoten van de natuur, de zee, de prachtige gebouwen, bezoekjes aan vrienden en familie. We reden van noord naar zuid en via de Algarve langs de kust naar Spanje om van daaruit midden door Spanje weer noordwaarts te rijden.

Onze reis is te zien op onze reisverhalen. 

We kwamen iets eerder thuis dan gepland omdat de hart problemen van Frits ons dwars begonnen te zitten en zo kwamen we eind september weer thuis in Nederland.

Het ene doktersbezoek na het ander volgde. De oogarts was dik tevreden over Frits 👍 maar bij een onderzoek naar de heupen werd er een liesbreuk ontdekt waar echt iets aan gedaan moest worden en dat gebeurde in december.

Dat hebben we voor een groot deel weer achter de rug. Nu is het wachten op donderdag a.s. om te weten of er een reis naar het zuiden enigszins inzit en we ergens in de tweede helft van januari alsnog kunnen vertrekken. 

Laten we hopen dat 2022 voor ons een goede gezondheid brengt en weer een reislustig jaar mag worden.

Wat brengt ons januari

Nu het weer iets beter met Lief gaat en de pijn begint te zakken groeit de hoop om misschien toch nog met de camper weg te kunnen richting het zuiden. Naar de ZON. Stilletjes hoop ik daar natuurlijk ook op maar laten we er ons niet teveel op verheugen want de erger is de telleurstelling als het niet kan.

Eerst donderdag naar de cardioloog. Eens horen of er vorderingen geboekt zijn met de medicijnen en zo ja, hoe lang mag Lief ze slikken? We weten dat dat niet heel lang is omdat de medicijnen ook schade kunnen aanrichten op andere plekken maar dat doen medicijnen meestal. Voor de ene kwaal zijn ze goed maar voor je weet krijg je er zo weer een andere kwaal extra bij. Dus ........... afwachten maar.

14 Januari moet ikzelf op controle voor mijn bloeddruk en 20 januari moet Lief weer naar de liesbreuken-dokter op controle. Nu hoopt Lief dat we na de twintigste heel, heel misschien nog wel weg kunnen. Begin mei zouden we weer thuis moeten zijn in verband met de jaarlijkse familiedag en tandarts bezoek en wie weet wat er nog bij komt.

We wachten het maar af. Zelf denk ik er maar niet teveel over na des te fijner is het als we alsnog zouden kunnen vertrekken.

We volgen vele overwinter vrienden die nu genieten van de zon en de zuidelijke temperaturen. Wij waren anders 7 januari vertrokken. Mams is op 6 januari jarig en die dag willen we natuurlijk niet maar zo voorbij laten gaan.

We hebben er jaren naar uitgekeken om als we eenmaal met pensioen zouden zijn we een camper zouden kunnen hebben en dan de hort op. Geen koude en natte winters meer. De tijd aan ons zelf hebben. Gaan met die banaan. Wat een weelde!!!!!

Dan ben je eindelijk zover en na 2 keer overwinteren breekt de corona uit en beginnen de kwalen de kop op te steken. Maar we laten het er niet bij zitten. Zo snel als het kan dan zijn we weer weg.

Eigenlijk zou een mens zo rond zijn vijfenvijftigtigste jaar met pensioen moeten kunnen. Dan ben je nog fit genoeg en hopelijk gezond genoeg om een hele boel te kunnen ondernemen.

Tja ...................... dat is helaas niet altijd mogelijk. 

Tweede kerstdag

Het is alweer tweede kerstdag. Gisteren hebben we een gezellige dag gehad.

Lief voelde zich gelukkig een stuk beter. De pijnstillers begonnen hun werk te doen en meteen werd hij gebombardeerd als chef-kok van de dag. Prettig voor mij 😊 en "rustig" voor lief 😁

Eerst mams ophalen. 

De tafel was gedekt dus konden we meteen met een aperatiefje beginnen, een heerlijke Kirr Royal, mams haar lievelingsdrankje, en daarna was het alleen nog wachten op ons kerstdiner.

Ene Lucas zou het komen bezorgen en online konden we volgen wanneer bij ons zou aankomen. Super handig.

Lucas bracht het tot in de keuken en het uitpakken kon beginnen. Het zag er allemaal veelbelovend uit. 

Eerst even alles een beetje op volgorde leggen. De uitleg was duidelijk en via een scan was ook te zien via een video hoe alles netjes op de borden was te krijgen.

Lief kon beginnen en terwijl hij zich boog over ons menu zat mams te babbelen en ik te luisteren. Zo nu en dan glipte ik even de keuken in om Lief een helpende hand toe te steken en om even een rustmomentje te nemen.

Het smaakte allemaal voortreffelijk en Lief maakte van iedere gang weer een waar kunstwerkje.

De wijnen waren heerlijk en voor we het in de gaten hadden hadden we heel wat glaasjes achter de kiezen zitten.

Nadat we, na een middag genoten te hebben van drank en spijs, bracht ik mams weer naar haar eigen plekje. Gelukkig hebben we het lopend af kunnen doen want de auto was voor mij geen doen meer 😊😅 en een taxi kun je niet bestellen voor 300 meter.

We konden in ieder geval terug kijken op een geslaagde 1ste kerstdag.

Vandaag, 2de kerstdag, houden we het heerlijk rustig. Alles is weer opgeruimd, de vaatwasser heeft zijn rust weer verdiend na een dag van overwerken en wij ................ wij gaan een heerlijke kerstfilm bekijken.

Lief en ikke wensen al onze lezers hele prettige en sfeervolle Kerstdagen toe en voor 2022 een goede gezondheid, veel geluk en alle goeds wat wenselijk is.

 

Pijnstillers

Lief bleef zich maar zorgen maken dat er ergens niet goed zat wat de liesbreuk operatie betreft. Ik werd er dood nerveus van want stel dat ................. Gisteren middag om kwart voor vier mochten we langs komen in de kliniek.

Lief werd goed onderzocht en kreeg de boodschap mee dat tot zover geen afwijkingen te zien en te voelen zijn. Er is veel wondvocht aanwezig en bij zo'n ingreep wordt er niet altijd erg zachtzinnig met de inhoud van de buik om gegaan vandaar ook die blauwe en bijna zwarte plekken rond de navel. Er is enige irritatie ontstaan dus aan de pijnstillers.

Paracetamol samen met Diclofenac moet een boel verlichten.

Helemaal opgelucht ging ik weer huiswaarts, lief was minder enthousiast. Eerst nog even langs de apotheek die in het zelfde gebouw gevestigd is en daarna naar huis.

We hadden net ons avondeten op en lief zijn medicijnen toen weer de onrust bij hem toenam. "Het is niet goed," zei hij weer. "Wondvocht, wondvocht, hoe komt dat er dan uit, wat een onzin allemaal. Het doet hardstikke zeer."  Ik ging eens op zoek op het internet en inderdaad kan er bij een kijkoperatie veel wondvocht ontstaan en het kan zeker 6 tot 8 weken duren eer dat weg is.

Triomfantelijk liet ik hem de tekst lezen in de hoop dat er weer meer rust in zijn koppie zou komen. Helaas was de rust maar voor korte duur.

Voorlopig hobbelen we  maar weer door.

Een huis vol.

Sinds afgelopen maandag is het programma  "een huis vol" weer te zien op tv.

Ik kijk er meestal vol verbazing naar.

Ongelooflijk hoe de families hun grote gezinnen runnen. Er kan natuurlijk zelden iets spontaan ondernomen worden. Alles moet gepland. Wat een organisatie.

Allemaal naar de kapper gebeurt in fasen, tenminste bij de familie Jelies. En neem maar een dikke portemonnee mee. 

Boodschappen halen ............ je komt er niet met een tasje of kratje, o nee, het zijn groot verbruikers dus grote auto mee waar al die tassen en kratten in passen. 

Ik heb families op vakantie zien gaan. Wat een moed ....... Ik geloof dat als ik weer thuis kwam van zo'n vakantie weer aan vakantie toe zou zijn. Het begint al als ze vertrekken Wat nemen we mee en vooral wat kunnen kwijt?  Wij gaan met ons tweetjes weg en dan moeten we al kijken wat er mee kan en mag 😁

Gisteren zag ik hoe de vakantie begon bij de familie Jelies. 3 Weken vakantie hebben ze. Ze blijven deze keer thuis omdat net baby nr 9 is geboren. Vader ging aan het barbecueën samen met zijn enigste zoon Harry. Ze maken van zoiets wel een heel feest. Mooi om te zien.

Bij de Buddenbruckjes begon de school weer na de zomervakantie en moeder Thaila moest toch weer even een traantje weg vegen toen kindje nr 10 voor het eerst naar de basisschool ging. Ze bleef het moeilijk vinden terwijl ze bij de familie Cudogham de eerste schooldag van hun spruit vierden met een heerlijke kop koffie en voor het eerst sinds jaren weer eens met zijn tweetje waren.

Voor mij zou het niets zijn zo'n groot gezin al ben ik nu op een leeftijd dat ik daar ook geen behoefte  aan zou hebben. De natuur regelt allemaal vanzelf. 

Vroeger dan misschien ...................... nee, ik denk het ook niet maar ik blijf het wel leuk vinden om naar te kijken.

Mijn boosterprik

Vandaag is het dan eindelijk de grote dag dat ik mijn booster-prik mag halen. Mijn afspraak stond voor 9.15 uur maar ik dacht bij mezelf dat ik beter wat eerder kon gaan en dat was maar goed ook.

Toen ik de priklocatie naderde zag ik al een file staan bij het MECC in Maastricht waar ik mijn prik kon halen. Een parkeerdek stond al helemaal vol en dus werd ik doorgestuurd naar P5, de parkeergarage. Ook daar reden de auto's stapvoets naar binnen.

Eenmaal binnen en de auto geparkeerd te hebben kon ik doorlopen naar de priklocatie. Ook daar sloot ik weer aan in de lange rij. Zo schuifelden we allemaal door van het ene hokje naar het andere. Onze gezondheids verklaring laten zien en de prikafspraak op de telefoon en zo verder naar de prik mevrouw en daarna naar de ruimte waar je 15 minuten mag gaan zitten. Dat heb ik maar achterwege gelaten want vorige keer ging het ook allemaal goed. Wel ontdekte ik daar dat ik geen prikbewijs had gekregen. Na hier en daar rondvragen kwamen we tot de conclusie dat niemand dat had gekregen. Op hoop van zegen dan maar en kan ik het toch binnenkort aan mijn QR-code toevoegen en anders heb ik een probleem en ik niet alleen maar al die mensen die vanmorgen geprikt werden.

Alles was wel keurig geregeld. Petje af voor de organisatoren want dat mag ook wel eens gezegd worden.

Wat eten we met kerst.

Wat eten we met kerst?

Tja dat wordt in ene keer een heel luxe probleem als het restaurant waar je zou gaan eten met kerst zijn deuren moet sluiten. We gaan het internet eens afstruinen om te kijken wat er mogelijk is.

Vorig jaar gingen we onze maaltijden afhalen bij een restaurant in de buurt maar dat is nu gesloten. Maar er zijn er meer ..............

Zelf koken ga ik nu niet aan beginnen. Een keukenprinses ben ik nooit geweest tenminste niet voor liflafjes. Laat mij maar stampotten maken, heerlijk 😊

Mams komt eten en die houdt van liflafjes dus dan op zoek naar liflafjes.

Ik heb ze snel gevonden, besteld en betaald. Mams trakteert 😀

We hebben gekozen voor een vijf gangen menu met tonijn, kreeft en livar met allerlei frutsels er om heen.

Ben benieuwd. Het zal vast wel heerlijk zijn en lief kan gewoon rustig aan doen en hoeft zich nu niet in een strak pak te worstelen.

Zo heeft ieder nadeel zijn voordeel.

Betere monday

Vandaag hoop ik op een betere monday 😁 

Lief had me gisteren weer volledig op de kast gekregen. Hij wilde al meteen stoppen met de bloedverdunners want hij moest opnieuw de operatietafel op. Ze zouden hem vast direct moeten opereren want zijn darmen kwamen nu naar de oppervlakte. Hij had het allemaal op internet gelezen. Ik kreeg een volledige uitleg over hoe een lichaam precies in elkaar zit en hoe dat allemaal zit met breuken.

Het ontbrak er deze keer nog maar net aan dat hij mij niet aanraadde om te kijken of ik soms ook een liesbreuk had want ....... bla bla bla.

Vaak denk ik na al die spookverhalen "ach het zal wel meevallen,"  maar deze keer dacht ik, "stel dat hij gelijk heeft en dat het matje is verschoven." en zo klim ik dan steeds hoger en hoger totdat ik ineens boven op de kast beland en er dood nerveus van word.

Het plan was dan ook dat we vandaag contact zouden opnemen met de kliniek.

Vanmorgen deelde lief mij mee dat hij dacht dat het toch wel meeviel en dat alles nogal gezwollen was. "Misschien beter dat ik toch nog maar niet bel want mijn uitpuilende darmen zijn nu niet meer te zien."

Ach die arme schat van mij toch ............. en ik sprong meteen weer van mijn kast af en stond meteen weer zo met beidde benen op de grond.

Eerst maar eens een lekker ontbijtje en daarna video bellen met onze kleinzoon die vandaag alweer 8 jaar wordt.

En daarna ............ lief ligt weer helemaal ontspannen te pitten op de bank. Tja dat krijg je als je de dag met de nacht omwisselt, en ik zit weer heerlijk ontspannen mijn blogje te tikken.

Lazy sunday ......

Nou  ......... zo lazy is hij niet. 

Eerst Frits in de benen helpen. Hij heeft vandaag een dipje. Het gaat niet precies zoals hij dat wil.

Gisteren zijn we zijn booster prik gaan halen. Het was drukker dan ik er gewend ben. Ik heb ook nog gevraagd of ik ook mocht in plaats van komende woensdag maar dat kon niet. Onbegrijpelijk. Iedereen wil zijn prik maar moet wachten op zijn beurt. Het is niet alleen dat Nederland veel te laat is begonnen met boosteren maar je moet ook netjes je beurt afwachten en mag geen dag te vroeg of in mijn geval 4 dagen te vroeg je prik vragen.

Ik doe het er maar mee.

Gisteren heeft Frits naar mijn mening teveel gelopen enz enz. Het is toch weer een tripje met de auto. Dan vanaf de parkeerplaats naar de locatie lopen. Langs de loketjes met je papieren en wachten. Als je niets mankeert dan draai je daar je hand niet voor om maar dat is nu voor mijn lief even anders. Komt wel weer goed. Geduld Frits!!!!!

Gisterenavond had hij de vreselijkste scenario's voor mij in petto. Nog even en hij moest vandaag weer de operatietafel op. Ik heb er slecht van geslapen.

Daar kwam de persconferentie nog bovenop met de mededeling dat ons hele kerstdiner met familie in duigen viel.

In Frits zijn geval misschien wel fijn maar voor de familie minder en zo gebeurde het dat er vanmorgen druk heen en weer ge-appt werd. Wat doen we met mams .......

Mams had ik al blij gemaakt en gezegd dat ze de eerste kerstdag naar ons komt maar dat werd weer een probleem voor andere familie leden voor de 2de kerstdag want dan was ook nog een verjaardag. Nou dan ruilen we, toch zei. Komt mams toch 2de kerstdag naar ons maar dat wilde mams pertinent niet hebben want 1ste kerstdag komt ze naar ons en dat ging ze niet meer omruilen. Na nog wat heen en weer ge-appt te hebben is het dan uiteindelijk toch geregeld.

Mams komt 1 ste kerstdag naar ons en 2de kerstdag blijft iedereen lekker rustig thuis. Dat vond mams wel fijn want 2 dagen na elkaar zo'n drukte vond ze niet prettig.

Nu eens gaan kijken wat we met het eten gaan doen ........................ Hoezo lazy sunday?????

Achter de rug.

 

Met deze tas bracht ik gisteren mijn lief naar de kliniek en ik moet zeggen dat de dokter zich helemaal aan deze tekst heeft gehouden.

Alleen de communicatie was iets minder waardoor ik goed in de zenuwen zat. Ik zou namelijk meteen na de operatie gebeld worden door de arts wat niet gebeurde en ik pas tegen drie uur in de middag een appje van lief kreeg met een foto van zijn maaltijd.

Ik zat zowat aan het einde van mijn zenuwen en kreeg allerlei visioenen van foute hartslagen onder de operatie.

Nu hoorde ik later dat de buurman van lief een zeer lage hartslag had en ze onder operatie vreesden voor zijn leven en even moesten reanimeren. De arts vertelde het aan de buurman omdat hij last kon hebben van gekneusde ribben.

Mijn visioenen waren dus zo slecht nog niet geweest maar gelukkig kunnen we het weer navertellen.

Tegen vijf uur mocht ik komen om de zieke op te halen en al is het maar 300 meter van huis en moeten we na een wandeling door het ziekenhuis alleen nog de zebra oversteken was dit toch te ver om helemaal te lopen en dus nam ik de auto en moest een paar rotondes nemen om aan de overkant te komen.

Weer aangekomen in ons appartementen complex zagen we dat er monteurs aan de lift aan het werken waren en de lift buiten gebruik was. Ook dat nog.

Nu wonen wij op de 2 de verdieping maar de monteurs zaten op de 4 de verdieping waarvan er 1 monteur boven op het dak van de lift zat. Dus er zat niets anders op dan lief op een bankje in de hal achter te laten en ik de trappen op klom om naar de 4 de verdieping te gaan en te vragen of de lift even naar beneden kon.

Gelukkig kon er wel even een uitzondering gemaakt worden en kreeg de monteur die bovenop de lift zat een extra ritje.

Zo kwam lief gelukkig toch nog boven en kon hij een comfortabel plekje uit zoeken in de woonkamer. Later op de avond na de nodige paracetamolletjes heeft hij kunnen genieten van een heerlijke nachtrust.

Het wachten kan beginnen.

Het wachten kan gaan beginnen.

Na een goede en rustige nacht is het dan zo ver. Lief gaat nog snel even onder de douche en ik eet een boterhammetje. We controleren de tas die mee moet naar het ziekenhuis. Niets vergeten?

En tegen kwart voor 9 gaan we richting de kliniek. We boffen want we hoeven de straat maar over te steken.

Lief heeft de hele route opgeschreven die we binnen in de kliniek moeten afleggen. We lopen door de lange gangen. Nemen eerst de grijze lift en daarna weer verder op weg naar de rode lift en als we daar uitstappen komen we bij het beloofde tafeltje waar de bekende papieren liggen die ingevuld moeten worden i.v.m de covid.

Heeft u klachten

Hoest u

Bent u kortademig enz. enz.

We kunnen gelukkig overal "nee" invullen behalve bij, Bent u gevaccineerd.

Ik verdenk de bedenkers van die formulieren er altijd van dat ze willen weten of je bij de les bent en hier soms ook automatisch "nee" invult om dan later weer tot bezinning te komen en met schrik ziet dat dat "ja" had moeten zijn in ons geval dan.

Na het invullen van het formulier moesten we op een bel drukken en wachten tot de verpleegkundige je komt ophalen. Lief werd een beetje ongeduldig en stapte vast door de deur de afdeling op en ik er achter aan. Eigenlijk mag dat niet i.v.m de covid regels vertelde ons de verpleegkundige en daar had ik ook alle begrip voor.

Ik kreeg de nodige informatie over het bellen enz. Er is nog 1 wachtende voor lief. Later hoor ik dat de kamer helemaal vol is.

Meteen na de operatie zal ik gebeld worden of alles gelukt is. Dan zal het ongeveer 1 uurtje duren eer lief is uitgeslapen en weer deel kan nemen aan de wereld om hem heen. Ik krijg dan weer een telefoontje wanneer ik hem mag gaan ophalen. 

Nadat ik afscheid had genomen van mijn liefje loop ik nog even langs de bloemenman waar ik een mooie bos tulpen koop en een leuke kaart erbij. 

Het wachten gaat beginnen.

Het moet niet gekker worden.

Wat een dag gisteren.

De dag begon met eens goed te poetsen. Mijn gouden meisje was er niet dus ging ik zelf aan de slag. Meestal moet ik dat weer bekopen met mijn rugklachten maar tja dat komt wel weer goed.

De wasmachine draaide op volle toeren net als de droger. Wat moet je op een appartement toch zonder wasdroger ........ Was buiten hangen mag niet en was binnen hangen vertik ik op een paar kledingstukken na die absoluut niet in de droger mogen. 

Vanmorgen had ik dus een strijk-ochtend 😐

Bed verschonen enz. enz. Daarna nog even langs het postkantoor en toen even uitpuffen op de bank.

's Middags kwam Picnic de boodschappen brengen en daarna kon ik echt op de bank neer ploffen en was ik nog net op tijd voor Downton Abbey.

Om 19 uur de persconferentie wat weer een boel problemen met zich mee bracht voor sommige mensen. Restaurants dicht met de kerst (tenminste bij ons), niet meer dan 4 personen uitnodigen met de feestdagen, opa's en oma's niet oppassen en de scholen en BSO een week eerder dicht.

Dat laatste lijkt me wel een beetje laat gemeld maar als je als ouders het nieuws goed gevolgd had dan had je er wel vanuit kunnen gaan net als het improviseren van de Kerstdiners.

Jonge ouders hebben het zeker niet gemakkelijk. Ze werken meestal beiden, hebben kinderen en dan krijg je deze lockdown. Vroeger was het; wat gaan we doen met oma en opa met de kerst en nu is het; waar brengen we de kinderen heen in de lockdown. Ik denk dat er toch heel veel opa's en oma's extra gaan oppassen terwijl dat nu net niet de bedoeling is. Maar tja wat moet je als je beiden werkt? 

Het leven lijkt me er niet makkelijker op geworden te zijn en als ik nu jong was dan weet ik niet of ik nog wel kinderen had gewild. Het komt vast ooit nog eens keer zover dat als je graag kinderen wil hebben dat dan eerst aan opa en oma moet vragen of dat wel kan in verband met het oppassen.

Het moet toch niet gekker worden.

Goed nieuws

Wij kregen gisteren super goed nieuw te horen. Mijn lief wordt aanstaande donderdag geholpen aan zijn 2 liesbreuken. Dat is mooi 3 weken eerder dan gepland. Er kan ook nog wel eens iets goed gaan, halleluja.

Lief wordt met die breuken echt geplaagd en kan bijna niet meer lopen van de pijn. We denken zelf dat er ergens een zenuw bekneld zit. Het is eigenlijk net zoiets als kiespijn, je weet op een gegeven moment niet meer waar de pijn precies vandaan komt. Tegenwoordig hangen we daardoor alleen nog maar thuis rond. 

Nog even en we kunnen een geranium gaan aanschaffen 😕. Nu is er natuurlijk niets mis met een mooie geranium maar om er achter te gaan zitten is weer een ander verhaal.

Lief fleurt er helemaal van op dat hij nu donderdag al mag komen en ziet er zelfs weer een kleine overwinter vakantie in zitten maar dat ligt dan weer helemaal in handen van de cardioloog waar we 30 december heen moeten.

Laten we eerst donderdag maar eens afwachten en daarna zijn we weer een stapje verder de goede richting in.

Mijn gouden meisje

Gisterenavond belde mijn gouden meisje W.

Komende week gaat ze oma worden van een kleindochter. Spannend!!!!!! Het wordt haar tweede kleinkind. Drie maanden geleden werd ze oma van een kleinzoon (zoontje van haar zoon) en nu komt nummertje twee, het kindje van haar dochter.

Op 3 maanden tijd 2 keer oma worden, wat een feest.

Mijn gouden meisje zou komende week komen poetsen maar we hielden een slag om de arm in verband met de bevalling.

De dochter van het gouden meisje kreeg gisteren te horen dat ze positief is samen met haar man. Nu is de dochter niet gevaccineerd, haar man wel. 

Toen de dochter pas zwanger was werd het afgeraden om zwangere vrouwen te vaccineren vandaar.

Mijn gouden meisje kan pas komende zaterdag getest worden. Ze heeft nog geen klachten maar blijft nu thuis in quarantaine.

Wat een ellende toch voor het moedertje in spé.

De bevalling zou woensdag gaan plaatsvinden en hoe dat nu allemaal verder gaat is nog de vraag. De jonge ouders in spé zullen samen op een kamer in het ziekenhuis in quarantaine gaan om daar de bevalling af te wachten. Als het kleintje geboren is zal ze meteen getest worden op corona.

Het is me toch wat.  Kom je net op de wereld gaan ze al met een wattenstaafje in je neus peuteren maar ja het zal toch moeten gebeuren.

Het gaat een heel spannende week worden voor mijn gouden meisje.

Het is gelukt

Gisteren mocht ik een afspraak maken voor mijn 3 de prik. 1953 en 1954 waren aan de beurt. Vanaf 11 uur mocht je inloggen. Ik ben altijd aan de vroege kant dus vanaf 10.45 uur begon ik al eens te bellen maar er was  niet door te komen zo druk was het en er werd geadviseerd om online een afspraak te maken. Maar ook online lukte het nog niet op het jaartal 1953. Je bent ook veel te vroeg zei manlief.

Ik bleef het online proberen en Frits belde  iedere keer weer het nummer en in ene keer had Frits beet. Het was nog niet eens 11 uur 😂 en toch kregen we al contact. 

Na een boel vragen te hebben beantwoord was mijn vraag of ik samen met manlief mee mocht op 18 december maar helaas dan was alles vol geboekt. Op 22 december was nog plaats. Als we samen wilden komen dan kon dat wel op 22 december. "Nou nee doe maar niet", zei ik. Geprikt is geprikt en wat maakt het uit om 2 keer er heen te gaan. Een keertje extra rijden is ook geen ramp. Zover is het niet.

Later las ik dat er vanaf 11 uur storing was bij de GGD en er geen afspraken meer gemaakt konden worden. Fffffffff, had ik even geboft .........

Onze afspraken staan in ieder geval en we zijn er dol blij mee.

Kerstkaarten

Ieder jaar weer moeten de kerstkaarten weer geschreven worden. Ik vind dat een heel karwei en het valt mij steeds meer op dat er mensen afhaken en liever geen kaarten meer versturen.

We hebben tegenwoordig toch een mailbox en whats app, zeggen ze dan. Een ding is zeker dat die berichtjes zeker aankomen en dat kun je van de kaarten niet altijd meer zeggen. Ik zie het nu weer op mijn app van de post.nl dat er kaarten in mijn brievenbus moeten liggen die er niet in liggen. Het blijft ieder jaar zich weer voordoen.

Vroeger knutselde ik zelf de kerstkaarten in elkaar. Dat vond ik toen nog een leuk karweitje maar dat vind ik het al lang niet meer. Dus stapte ik over op kant en klare kerstkaarten, zocht mijn adressen lijstje op en stalde de hele boel op de eettafel. Kocht een paar verschillende pennen om de tekst een beetje feestelijk eruit te laten zien. Een pen met gouden inkt een met zilveren inkt en nog een paar anderen met mooie kleurtjes. Nog een paar stickervelletjes en het schrijven kon beginnen. De kaarten die klaar waren deed ik vast in een tasje en zo werd met mijn lijstje met ontvangers steeds kleiner en kleiner.

De kerstzegels worden helaas ieder jaar duurder en ook de kaarten dalen niet in prijs.

Wat een werk totdat een nichtje mij vorig jaar vertelde dat ze de kerstkaarten had gemaakt bij Greetz. Hoe meer kaarten je schrijft hoe meer korting je krijgt en alles bij elkaar valt de prijs per kaart dan uiteindelijk mee. En zo gebeurde het dat ik ook eens ging snuffelen bij de kaarten aanbieders.

Dit jaar heb ik mijn kaarten bij Hallmark gemaakt die nog ietsje voordeliger is en ook mooie kerstkaarten heeft. Ik heb een kaart uitgezocht die ik mooi vond en er een tekst in geschreven. Als je dat gedaan hebt dan moet je je adressen intikken.

Daarna heb ik de datum aangevinkt wanneer ik ze graag in de brievenbussen wil laten vallen.

Wat een luxe is dat en ......... ik hoef niet naar de drukke winkels om kaarten en postzegels te kopen.

Booster

Gisteren was het jaar 1948, 1949 en 1950 aan de beurt om een afspraak te mogen maken voor de booster-prik.

Heb je geen uitnodigingsbrief dan mag je alleen online een afspraak maken en dat was binnen 5 minuten gepiept. Op zaterdag 18 december mag manlief zijn prik gaan halen. Maar ik wil ook. Ik ben van 1953. 

Online ging dat niet lukken ondanks dat er steeds wordt gezegd dat je partner mee mag. Het was gewoon onmogelijk dus eens bellen maar zodra ik mijn geboortedatum doorgeef wordt de verbinding verbroken. Ik moet nog even geduld hebben. Mijn jaar is nog niet aan de beurt en daar kan ik het dan mee doen.

Op het moment houd ik alles goed in de gaten en als ik dan zie dat 1953 een afspraak mag maken dan ga ik toch meteen bellen. Misschien mag ik dan ook de 18de mee.

Ik verwacht dat 1953 vandaag nog of anders morgen een afspraak mag gaan maken.

Wordt vervolgd.

Update: vandaag is 1951 en 1952 aan de beurt. Dat wordt nog 1 dag wachten voor mij.

Picnic

Gisterenavond was het zover. Picnic ging er aan komen.

Nu heb ik al vaker boodschappen laten bezorgen door Appie Heijn, de Jumbo en de Plus en dat gaat allemaal heel goed maar nu is sinds kort ook Picnic bij ons in de straat.

Voor degene die Picnic niet kennen. Het is een online supermarkt. Er zijn geen winkels dus je boodschappen kun je alleen via een app uitzoeken en bestellen.

Het is een winkel die ook nog eens druk aan een beter milieu werkt heb ik het gevoel. De bezorging is gratis dus dat scheelt alweer en over de prijzen ben ik dik tevreden.

Heb je je bestelling gedaan dan betaal je via ideal en dan is het wachten op het elektrische vrachtautootje.

Wij hadden er eentje met een snorretje die bestuurd werd door Sven :)

Ongeveer 5 minuten voordat je boodschappen eraan komen krijg je een berichtje en kun je helemaal live zien hoe de auto jouw kant op komt. Enig.

Alles wordt afgeleverd in plastic tasjes die je bij je volgende bestelling terug mag geven en dan 0,35 statiegeld opleveren. Ook alle lege flessen mag je inleveren ook al zijn de flessen niet bij hun gekocht. Lege batterijen mag je ook inleveren en zelfs een pakje van DHL dat geretourneerd moet worden mag je hun meegeven.

Ik vind dit een ideaal systeem. 

Voor mams zal het geen optie zijn omdat zij via ideal moet betalen en dat lukt haar niet. Zij zal klant bij Appie blijven die haar boodschappen al jaren bezorgt.

Mijn arme verdrietige meisje

 Het opkikkertje stond helemaal klaar voor mijn verdrietige meisje.

Ik zou gisteren een bezoekje brengen aan mijn verdrietige meisje maar ze belde af. Ze zat niet goed in haar velletje. Het ging niet lukken. Oké.

Dat hadden we afgesproken. Ik zou komen maar als het niet zou lukken kon ze gewoon afbellen. Geen probleem.

Normaal vind ik dat ook geen probleem maar ik maakte me nu wel flink zorgen om haar. Vorige week klonk ze ook niet goed. Haar uitjes een keer in de week die haar huisarts voor haar in petto had om tussen de mensen te komen zijn stop gezet i.v.m corona. Nu blijft ze in haar huis en wil er het liefste niet meer uit. 

Dat gaat niet goed dacht ik. Ik ga haar die bloemen brengen al moet ik ze voor haar deur leggen. Ze moet weten dat ze er niet alleen voor staat.

Wat zou nu een goede tijd zijn om bij haar aan te bellen? Zo sta ik dan in dubio. Ik wil haar niet overlopen maar wel laten weten dat ze er niet alleen voor staat. Lastig is dat. 

Ik heb de stoute schoenen maar aangetrokken en ben met mijn opkikkertje rond drie uur naar haar toe gegaan. Na aangebeld te hebben werd er niet open gedaan. Verdrietige meisje woont ook in een appartement net als wij en dus koos ik een andere bel van een verdieping lager en die mevrouw liet me binnen. Eerst maar even uitleggen aan die mevrouw wat mijn bedoeling was. De hulpvaardige vrouw snapte het helemaal en wees me de lift zodat ik de 2 verdiepingen die ik nog omhoog moest niet via de trap hoefde.

En net toen ik mijn bloemen voor haar voordeur legde ging de deur open. Het verdrietige meisje had net een buurvrouw op bezoek die even een kijkje bij haar kwam nemen omdat ze het ook niet helemaal vertrouwde en weer huiswaarts ging.

Het verdrietige meisje en ik hebben samen foto's bekeken, gepraat en geluisterd.

Ik hoop dat ze er iets aan heeft gehad ................

Kerstbomen

 Sinds gisteren staan mijn kerstboompjes weer te pronken op de kast. 

Toen wij pas in ons appartement woonden werd er ieder jaar een echte kerstboom gehaald. Maar wat een gesjouw was dit. Had je eenmaal de boom boven via de lift en natuurlijk eenmaal boven de lift weer schoongeveegd, dan volgde de gang om hem over de galerij in de woonkamer op zijn plek te krijgen. Natuurlijk moesten ook de naalden opgeruimd worden op de galerij.

Als de feestdagen weer voorbij waren dan moest de kerstboom weer naar beneden maar daar had ik iets op gevonden. Eerst snoeide ik alle takken van de stam en die gingen in een vuilniszak wat het vervoeren iets makkelijker maakte. De vloer in de woonkamer lag dan vol met naalden. Ik denk dat dat hooguit 3 jaren heeft geduurd. 

We besloten een mooie kunstkerstboom aan te schaffen.

De tijd volgde dat we vanaf deze tijd samen om een grote doos zaten en de takken netjes op kleur legden en van groot naar klein sorteerden. De stam werd in elkaar gezet en het gepuzzel kon beginnen om alle takken op hun plekje in de stam te hangen.

Na de feestdagen werden de takken mooi op kleur bij elkaar gebonden zodat als de boom volgend jaar weer uit de doos zou komen het niet meer zo'n gepuzzel zou geven. Hoe het kwam, ik weet het niet maar we bleven puzzelen, ieder jaar opnieuw want ergens was wel een foutje in geslopen.

Het voordeel van deze boom was dat we geen naalden-vloer meer kregen en we niet het hele jaar door nog ergens een verborgen naald tegen kwamen.

Deze boom heeft het heel wat jaren bij ons vol gehouden tot vorig jaar.

Ik had er genoeg van om ieder jaar weer die grote doos en al die kerstballen en andere frutsels naar boven te halen. Welles waar  gebeurde dit via de lift maar toch.

Vorig jaar stapten we naar de Intra-tuin om iets anders te zoeken en we vonden iets anders.

We vonden 2 kleinere boompjes met lampjes erin. Ze zijn handzaam en hoeven alleen maar een beetje gefatsoeneerd te worden.

We vinden onze boompjes gezellig staan. Deze tijd vind ik ook heel geschikt om veel kaarsjes te branden.

In onze hal staat een kerstboom van hout en ook deze vinden we gezellig staan en is onderhoud-vrij. De tijd van het kerst-genieten gaat beginnen.

Mams gaat aan de Picnic

 Gisteren was het Sinterklaas in "Huize Weltevree". Rond drie uur ging ik mams ophalen. Mams woont nog geen 400 meter bij ons vandaan. Ze kan het niet meer lopen en een rolstoel wil ze niet want die is voor mensen die niet kunnen lopen en dus ging ik eerst de auto beneden uit de garage halen om daarna 400 meter te rijden naar mams. Dan hopen dat ik een parkeerplaats voor de deur  vindt en mams ophalen die op de vierde verdieping woont in het appartementen complex naast het onze. Ik zal alle details besparen maar uiteindelijk na alle rituelen te hebben afgelopen zit mams dan eindelijk in de auto en de rollator ligt achterin de kofferbak.

Daarna 400 meter rijden, auto in de garage parkeren en met mams naar onze tweede verdieping. Gelukkig zijn overal liften want anders is er geen beginnen meer aan. Een dik half uurtje neemt dit in beslag en terwijl we lopen moppert mams over al haar ongemakken die haar leeftijd nu eenmaal met zich meebrengen.

Frits heeft de koffie al klaar en de Sinterklaas gebakjes op de bordjes en mams herhaald het hele mopper-verhaal nog eens tegen Frits. Het is natuurlijk ook alles behalve leuk als je steeds meer bewegingsvrijheid kwijt raakt. Het verhaal zal dan ook nog vaak herhaald worden deze middag.

De koffie en gebakje valt in de smaak en dan zegt mams; "Heb je al gehoord over Picnic? Dat schijnt een supermarkt te zijn die de boodschappen thuis bezorgt." Nu had ik mams dat vorige week in geuren en kleuren verteld maar dat deel was ze vergeten. "Ik heb Picnic op mijn telefoon maar weet nu niet hoe het verder moet. Kun jij eens kijken?" En inderdaad had mams de app op haar telefoon staan. Op mijn vraag hoe ze dat gedaan had zei ze, " Dat weet ik niet. Hij stond er gewoon op. Dat heeft Picnic natuurlijk gedaan om klanten te krijgen." 

Ik ging er verder maar niet over in discussie want mams had gisteren een "wilde" dag. Wij noemen dat "wilde" omdat mams op zo'n dagen niet voor rede vatbaar is en wij haar maar gelijk geven wat onze innerlijke rust ten goede komt.

Mams moest een account aanmaken zag ik en dat maakte ik voor haar aan. Ik vulde haar gegevens in tot dat ik bij het "wachtwoord"  kwam en vroeg haar wat we zouden kiezen. "Ik vul je adres in," zei ik,  "dat lijkt me wel handig" maar daar was mams het niet helemaal over eens. "Dat kan niet," zei ze "want dat is mijn adres en geen wachtwoord." Uiteindelijk heb ik het toch ingevuld maar mams had er haar twijfels over. Toen ze na een tijdje een mailtje op haar telefoon zag verschijnen en het me triomfantelijk liet zien zei ze, " je hebt het toch goed gedaan. Kijk maar. Oo wat leuk nu ben ik ook bij Picnic."  

Mams haar dag was helemaal goed en wij?  Wij zakten doodmoe op de bank neer nadat we mams weer met de auto 400 meter verder naar haar appartement hadden gebracht.

Sinterklaas

Fijne Sinterklaas allemaal.

 

Arme Frits toch .........

Ooooo wat kijkt mijn lief toch sip. Hij heeft er wel een rede voor.

Het valt hem allemaal wat tegen.
 

Gisteren gingen we voor het eerst naar het ziekenhuis in België en wel in Tongeren. Een paar weken geleden hebben we hier een afspraak gemaakt voor de afdeling cardiologie.

Frits is al jaren onder behandeling in het Maastrichtse ziekenhuis op deze afdeling. De laatste jaren zijn we er niet meer tevreden over. We worden van het kastje naar de muur gestuurd. Afspraken die gemaakt zijn bestaan in ene keer niet meer als je je gaat melden aan de receptie. Iedere keer heb je een andere arts en maar zelden twee keer dezelfde. De ene zegt dit en de andere weer dat of je krijgt een telefonisch consult dat nooit plaats vindt op de aangegeven tijd. Zo ben je dus meestal onvoorbereid als de telefoon gaat.

Na een fikse woordenwisseling met een van de cardiologen waren we er helemaal klaar mee. Uiteindelijk weer een andere cardioloog gehad die ons helemaal gelijk gaf en toegaf dat een arts zo niet met zijn patiënten kan omgaan. 

Wij zijn niet de enigste die ontevreden zijn over deze afdeling en daarom zijn we naar België gegaan waar je als een mens behandeld wordt. Bij deze dokter moest Frits voor het eerst in jaren een inspanningstest doen. We hebben een goed gesprek gehad hier. Ze gaan Frits eindelijk helpen en daar zijn we maar wat blij mee. 

Toch kijkt Frits sip en dat komt omdat onze wintervakantie naar de zon nu helaas niet door kan gaan. 

Maar Fritske, niet getreurd hoor. Eerst moet jij eens goed opknappen en daarna hebben we tijd genoeg om met de camper op pad te gaan.

Vaccinaties

De regels over het vaccineren slaan ons om de oren wat Europa betreft. Wij houden het nauwkeurig bij omdat we misschien in februari nog even naar de zon willen met de camper. Het ligt eraan hoe het met Frits zijn gezondheid is tegen die tijd en of we onze booster al binnen hebben. Ook dat houden we in de gaten.

Bijvoorbeeld Portugal laten we maar even voor wat het is want vanaf 1 december 2021 moet iedereen, gevaccineerd of niet, een geldige PCR test hebben die niet langer dan 72 uur voor vertrek is afgenomen of een Antigeen test niet langer dan 48 uur. Portugal gaat het niet worden deze keer voor ons.

Om Spanje in te komen moet je een bewijs hebben dat je volledig gevaccineerd bent of een PCR test of Antigeen test. Spanje gaat het wel worden voor ons want we zijn volledig gevaccineerd. Tenminste we hopen dan zeker onze booster gehad te hebben als 60 en 70 plussers. Hugo heeft het beloofd. Laten we dus maar hard duimen dat het deze keer ook gebeurd.

Maar om in Spanje te komen moeten we door Frankrijk. Hier moet je vanaf 15 december 2021 een bewijs laten zien dat je 2 vaccinaties hebt gehad waarvan de laatste niet langer dan 7 maanden geleden gezet is. Is dat langer geleden dan moet je je 3de vaccinatie hebben gehad. Vanaf 15 januari 2022 geldt dat voor alle personen boven de 18 jaar. Dus die booster moeten we hebben want mijn laatste prik was 6 juni en Frits was een week voor mij.

België is iets soepeler voor ons want hier moeten we ons vaccinatiebewijs kunnen laten zien dat minstens 2 weken oud is.

Gelukkig maar dat we 

Een Europa zijn ..................... 😏

Pakjesavond

Bijna is het zover en is het pakjesavond. 

We maken er een gezellige middag/avond van. Thuis maken we het gezellig en halen mams op. Ik ga iets lekkers voor bij de koffie halen, leg wat pepernoten op de tafel voor de sfeer en tegen etenstijd halen we wat te eten of laten wat bezorgen. Mams mag kiezen waar ze eens zin in heeft.

Dat was vroeger heel anders. Als kind vond ik het allemaal maar wat spannend. De avond van 5 december was extra spannend want dan werd er bij mijn schoen een brief gelegd, een pot koffie klaar gezet en gebakken wafels van mijn moeder voor Sint en Piet want op die avond was de goedheiligman extra druk en zou wel een kopje koffie lusten. Ik weet nog dat ik als ik in bed lag het paard kon horen lopen op het dak. Dan deed ik maar net of ik sliep want stel je voor dat de beste Sint ons huis voorbij zou rijden.

's Morgens was het dan groot feest. Samen met mams en paps mocht ik dan de woonkamer in en daar zag ik dan een waar paradijs. De hele woonkamer leek dan wel een speelgoedwinkel.

Dan stond er mijn poppenwagen met alle poppen van mij en die hadden allemaal nieuwe kleertjes aan die mijn moeder in de voorgaande avonden had genaaid. Mijn winkeltje was helemaal gevuld met snoepjes en de kassa was gevuld met chocolade geld. Op mijn weegschaaltje lagen dan aardappeltjes van marsepein. Overal zag ik cadeautjes staan zoals een stel houten stelten gemaakt door mijn grootvader. Mijn poppenhuis was ook weer gerestaureerd met een nieuw behangetje aan de muren waar mijn vader avonden druk mee was geweest met zijn twee linkerhanden.

Dan stond er een tafel met ieder jaar weer een nieuw spel, een boek van Sjors en Sjimmie, kleuren met een kleurboek en niet te vergeten het nieuwe winterboek van de Okki of Taptoe. Voor ieder een chocolade letter en dan was die tafel verder aangevuld met chocolade muizen en kikkers, een bakje met dropjes, mandarijntjes enz.

Later toen mijn broer er was (hij was 9 jaar jonger dan ik) stond daar een racebaan of elektrische trein helemaal in elkaar gezet. In onze kinderogen zag het er allemaal nog grootser uit. Je had gewoon ogen tekort.

Mijn vader was altijd aan het werk maar op 6 december had hij vrij en speelde met ons met al die nieuwe spulletjes. Wat een feest.

Later gingen we pakjesavond vieren en werd er aan de deur gebeld door Piet en zagen we een grote jute zak vol cadeautjes. Ieder jaar verzonnen we wel weer iets aparts.

Ik vond dat als kind zo bijzonder dat ik dat later ook zo wilde doen in mijn eigen gezinnetje en zo gebeurde het ook.

Nog altijd denk hier aan terug met een blij en gelukkig gevoel.

Mijn verdrietige meisje

Gisteren had ik bezoek van een ex-schoonzusje. Sinds kort hebben we weer contact. Hoe dat nu zo komt is weer een ander verhaal. Daar zal ik het nu niet over hebben. Ooit waren wij getrouwd met 2 broers. Ja waren.

Ik ben gescheiden en werd zo uit de schoonfamilie verbannen. Mijn schoonzusje D werd weduwe. We leefden beiden ons leven. In dezelfde straat met een laan tussen ons in. Een hele enkele keer spraken we elkaar en daar bleef het bij. Dat was beter zo omdat D nog in de ex-en familie verbleef en het zo beter was voor de verstandhouding van de broers. Wat ingewikkeld allemaal haha. Komen jullie er nog wijs uit?

D werd dus weduwe en kwam een nieuwe lief tegen en werd tegelijkertijd ook verbannen uit de 

ex-en familie net als ik. Vier gelukkige jaren leefde D op haar wolkje met haar nieuwe lief totdat een half jaar geleden hier abrupt een einde aan kwam en de lief van D aan een hartstilstand overleed.

Vreselijk!!!!! Het zal je maar gebeuren. D is dan ook in en in verdrietig. 

Ik kwam weer toevallig met haar in gesprek onder het boodschappen doen en hoorde wat haar overkomen was. 

Op het moment is D nog een maar een klein hoopje mens. Van de anders altijd zo krachtige vrouw is niet veel meer over. Als zij over haar lief praat dan denk ik, dit was haar liefde. Echte liefde! En wat een verdriet nu. 

Het donkere weer wat we nu hebben werkt niet echt mee voor haar en daarbij ook nog de feestelijke maand waarbij iedereen gezellig bij elkaar zit, ook niet. D is nog alleen over als jongste uit een gezin van 4. Kinderen heeft ze niet maar wel nog een lief nichtje.

Wij zullen haar zeker niet aan haar lot over laten.

Mijn gouden meisje

 Gisteren was het weer zover en kwam ons "gouden meisje". Wie is nu dat "gouden meisje"?

Haar naam is W en ze komt nu al heel wat jaartjes bij ons in huis. 

Frits was al met pensioen maar ik moest nog een tijdje. Dat komt niet omdat ik zoveel jaren jonger ben (3 jaar) maar omdat Frits nog gebruik kon maken van de VUT regeling en kon er met 62 jaar al uit. Ik had vette pech want moest tot 66 en 8 maanden.

Als ik een dagje vrij was van mijn werk dan verheugde Frits zich al op al die leuke dingen wat we zouden kunnen gaan doen die dag. "Helaas Frits, ik moet ook nog poetsen. Ramen zemen, de keuken en de badkamer moeten ook nog een beurt. Ik ben nog wel even bezig vandaag". 

Ach die arme Frits raakte er helemaal van in de stress. "Nu kunnen we eens iets leuks gaan doen en dan moet jij weer hoognodig poetsen. Vorige week heb je ook nog gepoetst en het is helemaal niet vuil." Zei hij dan maar ja zo werkt dat niet bij mij. Zo kwam hij op het idee dat hij het poetsen voor zijn rekening zou nemen en als ik dan een vrije dag zou hebben dan konden we in ieder geval iets leuks gaan doen.

Ik vond het best al moest ik na een poetsbeurt in huis van Frits maar niet te veel rondkijken want ik zag natuurlijk van alles waar ik niet helemaal tevreden over was. Maar voorruit, ik moest natuurlijk ook niet op alle slakken zout leggen, toch. Hij deed zijn best.

Zo kabbelde we een tijdje door totdat Frits met een nieuw voorstel kwam. "Hier op het hoekje bij T daar zie ik een alleraardigst vrouwtje poetsen. Ze lijkt me heel geschikt. Zou dat niet iets voor ons zijn?" "Ga er maar eens achteraan," gaf ik hem als antwoord en dat deed hij.

Hij sprak af met W dat ze langs zou komen als ik thuis was en dan konden we eens kijken wat de bedoeling was en hoe het ons beiden zou bevallen.

W is dus mijn "gouden meisje". Ze is gebleven en komt nu al 6 jaar bij ons eens in de 2 weken. We wonen in een appartement dus maar 1 verdieping.  Zo groot is het niet en we zijn maar met ons tweetjes. W vindt het bij ons een fijne plekje met niet heel zwaar werk en wij zijn blij met W. Op zo'n poets dag, poets ik met haar mee en samen hebben we dan de hele boel op zo'n ochtend weer schoon. We kletsen wat, drinken koffie die Frits voor ons maakt en poetsen weer verder.

W heeft een sleutel van ons domeintje en als we met de camper een paar maanden weg zijn dan houdt W goed de boel in de gaten en zorgt voor onze post. Ze let op als er brieven zouden komen met buitenlandse postzegels erop want dan moet je er op tijd bij zijn. Gelukkig hebben we dat nog niet gehad.

Is W nu een "gouden meisje" of niet?

Ik ga haar maar eens extra verwennen met de kerst.

Mams en de digitale wereld

 Ondanks de hoge leeftijd van mams maakt ze nog altijd gebruik van de digitale snelweg. Tot een paar jaar geleden nog draaide ze er haar hand niet voor om iemand een verjaardagskaart te sturen via een online kaartenservice die dan netjes bij de jarige door de brievenbus viel. Toen ik haar het kunstje eenmaal had geleerd werd ze er grootgebruiker van. De ontvangers van de kaarten waren er steeds weer verbaasd over hoe tante en/of oma dat deed. 

Van de ene website surfde ze naar de ander en ze ontdekte nog veel meer. Ze maakte kalenders met leuke foto's erop. Koffiebekers met een foto erop en sleutelhangers, pennen. Niets was er meer een geheim voor haar. Met Sinterklaas kregen we allemaal een leuke koffiebeker met onze eigen foto erop. 

Ik nam de mijne mee naar mijn werk en schepte dan op met mijn knappe mams die dat zo maar gemaakt had voor mij en ook voor andere familieleden. Als ik haar de verhalen dan vertelde die ik kreeg te horen van mijn collega's dan kon ze maar niet begrijpen dat die het zo'n wonder vonden dat iemand van begin 80 zoiets kon. "Dat is toch helemaal niet moeilijk, " zei ze dan. Natuurlijk glunderde ze wel.

Mams zocht telefoonnummers op bij detelefoongids.nl en via google en kwam zo bij allerlei instanties terecht waarvan ze dacht dat die haar tekort hadden gedaan of hadden vergeten. Eenmaal de betreffende persoon aan de telefoon vroegen ze haar hoe ze aan hun nummer kwam en dan antwoordde ze heel nonchalant, " natuurlijk via google mijnheer. Dat is toch niet zo moeilijk."  

De laatste tijd wordt dat allemaal wat minder en weet mams niet meer wat ze met google aan moet en een telefoonnummer opzoeken is een groot raadsel voor haar net als iemand een verjaardagskaart sturen. Ze is het helemaal kwijt.

De laatste tijd heeft mams steeds meer last van restaurants die haar nieuwsbrieven sturen. Ze gaat namelijk graag uit eten. "Je hoeft ergens maar 1 keer te zijn geweest," zegt ze dan "en ze blijven me post sturen." Op mijn vraag of ze soms op de site van het restaurant is gaan kijken antwoordt ze dan steeds "Nee hoor, ik doe niets. Ze sturen het me steeds weer. Ze blijven me bekruipen en sturen me steeds hun nieuwe menu's. Wat heb ik daar nu mee te maken." 

Het is onbegrijpelijk voor haar maar wat mams nog heel goed kan is haar boodschappen online bestellen bij de Albert Heijn en de Plus. Zolang ze dat maar blijft herhalen dan zal ze het niet snel vergeten.

Die mams toch. Ik vind het maar knap van haar en hoop dat als ik ooit zo oud mag worden ik nog zo zelfstandig mijn leven kan leiden.