Bezoekers

Volgers

woensdag 31 augustus 2022

Dertig centimeter

Van de week ging ik boodschappen halen in ons winkelcentrum. Het is nog geen 10 minuten lopen dus lekker dichtbij.

Wat valt het dan tegen om al dat hoge onkruid te zien na een bezoek aan Zweden. Daar kom je dit echt niet tegen.
Op de foto zie je alleen metershoog onkruid en tussen dat onkruid liggen lege blikjes, stukjes glas en papier en andere troep.

Dit bankje nodigt toch niet uit om even te gaan zitten uitrusten met dat hoge onkruid om je heen. Voor wij vertrokken naar Zweden stonden hier nog struiken. De struiken zijn nu weg en het onkruid woelt weelderig, in dit wat het eigenlijk moet voorstellen, mooie "parkje"

Nu denken jullie misschien dat er ook zelden iemand zit maar dat is niet helemaal waar. Ik zie er vaak junks zitten of andere groepjes mensen die hier niet horen te zitten en die niet prettig overkomen zodat het hele paadje niet meer zo aantrekkelijk is om doorheen te wandelen.

Wat is dit toch jammer.



Ik hoorde vorige week van een medebewoner dat hij laatst de gemeente had gebeld omdat langs het trottoir het onkruid de overhand had genomen. Het was geen gezicht.

Lach niet maar een paar dagen later kwam er een ambtenaar met een centimeter. Hij ging de hoogte van het onkruid meten. Op de vraag van de medebewoner waar dat goed voor was kreeg hij als antwoord, "onkruid dat hoger is dan 30 centimeter komt de gemeente opruimen. Onkruid dat lager is laten wij staan."
Een paar dagen later kwam er een ploeg van de gemeente het onkruid weg halen. Hadden wij even geluk dat het hoger dan 30 centimeter was.

Daar zakt me de broek toch van af ๐Ÿ˜–

dinsdag 30 augustus 2022

Primafoon? Nooit van gehoord.

Ik word oud geloof ik ๐Ÿ˜”nou ja eigenlijk hoop ik dat ook wel want het leven is me lief ❤ 

Vorige week was het internet in ene keer van mijn telefoon af. Ik merkte het toen ik bij de Jumbo aan de kassa stond en mijn streepjescode wilde scannen.
Hรฉ, hoe kan dat nu. Gelukkig kan ik mijn punten ook laten bijschrijven als ik off line ben verscheen in een pop upje.

Thuis gekomen keek ik samen met Lief waar mijn internet was gebleven. Hoe we ook zochten, mijn internet was weg en bleef weg. Dan maar de wifi op.
Ik ga bellen met KPN zei ik tegen Lief want ik heb een unlimited abonnement en dan wil ik er ook gebruik van kunnen maken. 
KPN kon me niet direct verder helpen. Telefoon uitzetten enz. had ikzelf al gedaan dus daar zat niet de fout.

Er werd een ticket aangemaakt en ze zouden een nieuwe simkaart sturen en terwijl de beste jongeman me dit aan het vertellen was kreeg Lief op zijn telefoon een berichtje dat hij een nieuwe simkaart zou krijgen. Heeeeeee ........ ikke moet een nieuwe simkaart. Lief had zijn eigen kaart dus ik zei dat tegen de jongeman. Mijn nummer nog eens gezegd en dat klopte. Nou ja we wachten het maar weer af.

De volgende dag lag er geen simkaart bij de post en ik weer bellen met KPN.
"Tja inderdaad," zei de vriendelijke jongeman van KPN "ik kan ook nergens zien dat er een kaart gestuurd is." Daar gaan we weer dacht ik nog totdat ik een helder ogenblik kreeg.

"Kan ik die simkaart niet ook zelf halen bij de Primafoon?"

De jongeman dacht dat hij het in Keulen hoorde donderen. "Uh, de Primafoon? Dat denk ik niet mevrouw maar wel bij een KPN winkel."
"Dat is toch de Primafoon." zei ik maar de jongeman had nog nooit van een Primafoon gehoord.
Ik vroeg hem of er dan soms een KPN winkel in Maastricht was. De Primafoon wist ik wel maar de KPN winkel ????????

De jongeman ging het voor me opzoeken en gaf me het adres door van mijn Primafoon winkel ๐Ÿ˜Š en dat zei ik hem dus ook.

De KPN winkel en de Primafoon zijn dus een en dezelfde ๐Ÿ˜‘ Ik wist het wel.

Toen we diezelfde middag bij de betreffende winkel kwamen heb ik eens goed naar het opschrift gekeken en ja hoor er staat met grote letters KPN op.
Ik ben dus helemaal uit de tijd ๐Ÿ˜ง Primafoon mag ik dus niet meer zeggen.

In de KPN winkel hebben ze gelukkig mijn internet weer kunnen vinden. Er stond ergens een vinkje niet aangevinkt. Soms gebeurd er ook nog iets goeds bij deze firma ๐Ÿ˜…

maandag 29 augustus 2022

Papierversnipperaar

Vandaag is mijn gouden meisje weer geweest dus alles is weer blinkend schoon. We poetsen samen en krijgen zo een heleboel gedaan. Over twee weekjes komt ze weer.

Vanmorgen heb ik ook een papierversnipperaar besteld. Het is een Alpina die ook creditcards op slikt ๐Ÿ˜†. Het is maar een eenvoudig ding want zo vaak hebben we hem niet nodig.

Morgen wordt hij gebracht en kan de de doos met de vele papieren er door heen. Het zijn papieren die echt opgeruimd moeten worden. Zoals arbeidscontracten, arbeidsovereenkomsten, jaargesprekken, notulen van vergaderingen. Mijn hele werk verleden lag nog in klappers opgeslagen. 

Mijn logeerkamer ziet er weer netjes uit. Zo netjes dat ik zo nu en dan even een blik naar binnen werp en nog geniet van het opgeruimde kamertje ๐Ÿ˜

Lief leeft helemaal mee en vindt het ook wel fijn. Het voordeel hiervan is dat Lief nu niet meer zijn spullen zo maar ergens neer legt. Zijn foto spullen liggen nu mooi geordend. De printer is weer bereikbaar net als het printer papier ๐Ÿ˜…
En als het moet, kunnen er zelfs weer de 2 vouwbedden staan mochten er kleinkinderen willen komen slapen.

Vanmiddag gaan we weer voor het eerst na 3 maanden naar ons jeu de boules clubje dat uit medebewoners bestaat en vooral voor gezelligheid en onderling contact zorgt. We kletsen wat en spelen jeu de boule en daarna komt het gezelligste stukje van de middag dan drinken we een wijntje samen ๐Ÿ˜‰ en praten bij over het wel en wee van ons appartementen complex.

Vandaag zal het gesprek wel gaan over de bewoonster die gisteren 100 jaar is geworden. De bewoonster is nooit getrouwd geweest en heeft dus ook geen kinderen. Er zijn wel nichtjes die komen mocht er een doktersbezoek moeten plaatsvinden.
De nichtjes hadden allemaal ballonnen opgehangen bij de feesteling. We hadden allemaal een kleine bijdrage gedaan en zo werden haar bloemen aangeboden van alle bewoners. We hadden ook afgesproken dat we gisteren op de grote dag zouden vlaggen. 

Het zag er zo feestelijk uit.
De rode zonneschermen waren omlaag i.v.m de zon en die gecombineerd met al die vlaggen en de ballonnen. 
Grandioos!!!!

zondag 28 augustus 2022

Ik geloof dat!




Men zegt wel eens dat ieder mens om de 10 jaar zou moeten verhuizen om zich van de nodige rommel te moeten ontdoen.

Ik geloof dat stellig!!

Wij wonen hier nu al weer 21 jaar en zo nu en dan wordt de garage en onze kelderbox opgeruimd of te wel een klein stukje leeg geruimd al blijft mijn inziens toch altijd weer veel te veel staan wat ook weg zou kunnen. Maar volgens Lief kan hij dat nog gebruiken ๐Ÿ˜• Ruim ik het op een onbewaakt ogenblik toch op dan zal hij het zelden missen ๐Ÿ˜…

Ons logeerkamertje is meestal niet meer te gebruiken als logeerkamertje. Er zou nog geen bed meer in passen.
Komt er iemand logeren dan MOETEN we het kamertje weer toonbaar maken maar nu had ik er in ene keer genoeg van logees of niet.

Meestal als we weer thuis komen van een lange reis dan wordt alles maar in dat bewuste logeerkamertje gezet. Dan kun je er bijna geen voet meer in zetten. Lief zegt dan dat het wel meevalt en ik niet moet overdrijven maar in mijn ogen is het een grote zooi en daar wilde ik verandering in hebben.

Gisteren ben ik begonnen.
1 bak voor de kringloop
1 bak voor de restjes breiwol
1 bak met kleding die niet meer gedragen wordt
1 bak voor de container.

Wij hebben beneden in ons appartementen complex een ruimte met containers. Ze worden 2 keer per week leeg gemaakt. Ik kan wel zeggen dat mijn bak voor de container het vaakst werd geleegd. De  bak met restjes wol is aardig gevuld en die wordt binnenkort opgehaald door een liefhebbster die dat goed kan gebruiken.
De bak met kleding zal nog wel verder aangevuld worden en de ene bak voor de kringloop zal zeker nog vergezeld gaan worden door nog een bak.

Het logeerkamertje ziet er weer opgeruimd uit en mijn strijkplank die daar altijd staat is weer bereikbaar. De grote 4 deurs kast is weer helemaal opgeruimd net als de ladekast en het bureau.

Als je eenmaal de opruimwoede te pakken hebt dan gaat die niet over na 1 kamertje en vandaag ben ik al weer aan een kast begonnen op de slaapkamer. 1 Kast is grotendeels weer opgeruimd. Vooral de planken waar ik de voorraad toiletartikelen en medicijnen heb staan. Tjonge, jonge. Alles wat over de datum is ligt in de prullenbak en ook wat we nooit meer gebruiken of slikken.

De komende week gaan de kleerkasten eraan geloven.

Morgen komt mijn gouden meisje weer en gaan we eens grondig stoffen en stofzuigen want ook dat moet gebeuren ๐Ÿ˜ƒ
 

zaterdag 27 augustus 2022

Een ongeluk zit in een klein hoekje

Vanmorgen bij het opstaan riep Lief mij om eens te komen kijken bij het raam van de woonkamer. Oei dat zag er niet te best uit.

We zien dit geregeld gebeuren. De auto's staan geparkeerd op de ventweg. Als er dan een grote bestelwagen van de Albert Heijn of de Jumbo of zoals nu de wagen die het oude papier een keer per maand komt ophalen langs moet dan geeft dat wel eens problemen.

De rode auto is er schijnbaar niet in geslaagd om langs de blauwe Volvo te rijden en heeft zich  vast gereden. Hij kan niet meer voor of achteruit rijden zonder de schade te beperken. 
Vreselijk zuur voor het jonge Belgische stel die er als eigenaar van de Volvo bij stonden.

De mannen van de gemeente (de rode auto) liepen heen en weer net als de handhavers die ook opgeroepen waren.

Uiteindelijk is het natuurlijk gelukt om los te komen van elkaar met de nodige schade aan de Volvo.

Met man en macht hebben ze de Volvo achteruit geduwd. De eigenaar was achter het stuur gaan zitten en draaide op aanwijzingen van de handhavers en de gemeentemannen zijn stuur naar rechts of links.
Foei, dat was even zweten voor hun allemaal. De Volvo kon door het duwen van de mannen net met 1 wiel op de stoep komen. Zette toen zijn motor aan en kon vrij tussen de lantaarnpaal en de rode auto naar achteren rijden.

De mannen van de gemeente gingen na nog een klein praatje weer verder met papier ophalen en de jonge Belg ging samen met zijn partner de schade eens goed bekijken voor ze weer we vertrokken.

Hรฉ, hรฉ wat een vervelend begin van het weekend, denk ik dan. Je kunt nog zo goed verzekerd zijn maar geld kost het je altijd weer.

vrijdag 26 augustus 2022

Vrijdag dus .......

Yes het is weer vrijdag dus ............ het uur der waarheid ๐Ÿ˜Ÿ Vrijdag = weeg dag.
Als ik er eens goed over nadenk dan denk ik waar maak ik me nu eigenlijk zo druk om verdikkie. Alleen maar over dat stomme getalletje dat eigenlijk alleen maar iets aan duidt. 

Als ik mezelf soms op een foto zie of video dan denk potverdikke ik ben echt te dik en aan andere keer valt het wel weer mee.
Het zijn allemaal gedachten om mezelf gerust te stellen. Heel diep van binnen weet ik gewoon dat er zeker 15 kg af mogen om te beginnen.
Mijn doelen leg ik niet te hoog want uit ervaring weet ik dat dat niet werkt.

Crash diรซten werken ook niet want die heb ik al vaker gedaan. Een hele plank van de boekenkast wordt ingenomen door boeken met allerlei soorten diรซten. Die ga ik niet meer inkijken. Punt uit!!

Ik eet alles, alleen minder. Dat is de bedoeling.

Vanmorgen ging ik dus weer de weegschaal op en zag dat ik 0,7 kg was afgevallen. Netjes toch.

We hebben veel gelopen de afgelopen tijd. Gisteren nog 11 000 stappen en dat met die hitte. Het lukte.
Lief had gisteren in Tongeren zijn holter moeten ophalen en was dus aangesloten op dat ding. Wat is nu niet mooier om dan te gaan bewegen. Volgende week komen we weer ter controle bij de cardioloog en horen we hoe het met Lief zijn hartje gaat.

We lopen dus geregeld en letten op ons eten, roken niet en drinken niet, eten geen zout. Nou ja, ik drink alleen nog een wijntje bij visite en feestjes.

We gaan maar door op deze voet en wat het allemaal brengt zien we wel weer.

donderdag 25 augustus 2022

Is het geen dotje?


Is het geen dotje?

Lief en ook ikke hebben in ons leven altijd een zwak voor honden gehad en nog. Het gebeurd dan ook regelmatig dat we het over hondjes hebben.

Gisterenavond toen ik zo zat te kijken op internet kwam dit boefje voorbij op mijn scherm en ik was meteen verkocht.

"Lief, wil je nog een Jack Russel?" vroeg ik.
"Heb je er een in de aanbieding?" vroeg hij. Die had ik. Ik liet Lief de vertederende foto zien en hij was meteen verkocht.

Ik ging contact zoeken met de fokster en ja hoor er was nog een teefje. Onze adrenaline steeg met de minuut.
Vanaf 2 september mocht de puppy het nest verlaten. We maakten allerlei plannen. Hoe gaan we de opvoeding aanpakken. Ze moet natuurlijk mee in de camper en zelfs namen werden al bekeken.

Vandaag zou ik weer contact opnemen met de fokster.

Dat heb ik gedaan en na veel wikken en wegen hebben we besloten om het niet te doen hoe jammer we het alle twee ook vinden.
We zijn beiden rond de zeventig. Lief iets meer en ik iets minder maar toch. Een Jackie kan tussen de 10 en 15 jaar oud worden en dan is Lief al in de tweede helft van de tachtig en ik half. 
Kunnen we ons nog bukken om de poepjes op de straat op te ruimen?
Wat doen we als we ziek zijn. We hebben geen tuin en zullen haar toch moeten uitlaten.
We leveren een heel stuk vrijheid in maar we krijgen er ook zoveel voor terug.
"Er zal vast aan de leren bank geknabbeld worden," zei Lief.
Dure dieren artsen, honden belasting, een eventuele sterilisatie.

Fffffffff en dan mag ze nog niet een of andere ziekten krijgen.

We hebben besloten dat deze puppy beter af is in een jong gezin met kinderen. 

Ons hart zegt, we gaan haar meteen ophalen maar ons verstand zegt, beter niet doen. Ook geen oudere hond uit een asiel want wat gebeurd er als wij ziek worden en ook niet meer kunnen. 

Het drukt je wel weer met de neus op de feiten.
Alles wat je graag wil doen moet je NU doen en niet LATER want dan kan het misschien niet meer.

woensdag 24 augustus 2022

Wachtwoorden

We hebben onze nieuwe mobiele telefoons. Mooi natuurlijk dat het kan dat je zo'n ding kunt kopen want het lijkt tegenwoordig wel of die dingen van goud zijn aan de prijzen te zien maar we moeten ook niet vergeten dat het eigenlijk een zakcomputer is waar je ook nog toevallig mee kan bellen.

Vroeger had ik een mobiel waarvan je de antenne moest uittrekken als je ging bellen ๐Ÿ˜… Een sms bericht kon je ook versturen. Dat was me toch een uitvinding. Mijn moeder is ook altijd mee gegaan in de tijd en op een gegeven moment wilden we alle twee een modern toestelletje. "Doe mij maar hetzelfde als jij," zei ze dan, "want ik heb er geen verstand van en ik wil niet zo'n oude mensen ding." De Swing van KPN vond ik enig.


Mijn moeder had een zwarte en ik een blauwe en ik voelde me helemaal hip.


Later kwam er een Nokia want die was toch wel het einde. Een degelijk toestel die helemaal in was. Mark Rutte heeft er nog altijd eentje zegt hij ๐Ÿ˜‚ al zal hij er wel een andere naast hebben voor zijn privรฉ zaken ๐Ÿ˜‰

Vanaf de Nokia zijn we overgestapt op het merk Samsung en er ook altijd bij gebleven. De keuze nu is dan toch weer op de Samsung gevallen. De doorslag gaf het fototoestel in de telefoon.

Lief wilde naar de winkel om een telefoon te kopen. Alles werd hem uitvoerig uitgelegd. 
Daarna zei Lief "pak er maar eentje voor me in" maar dat ging niet want die toestellen liggen niet meer op voorraad in de winkel i.v.m diefstal. 
"We kunnen er een online voor u bestellen mijnheer en dan heeft u hem morgen in huis." "Nee," zei Lief,"laat maar want mijn vrouw wil ook een nieuwe telefoon en dat online bestellen kunnen we zelf ook wel."
En zo gebeurde het.

De post bracht de telefoons thuis en toen begon ons karwei. Samsung heeft hier een goede app voor. Je legt je oude en nieuwe telefoon naast elkaar en drukt op de knop en Samsung doet al het werk voor je (denk je).

Wil je naar de Albert Heijn dan merk je dat je weer opnieuw moet inloggen met emailadres en wachtwoord fffffffffff want wat is dat ook alweer?
En dat gebeurt niet alleen bij Albert Heijn maar ook bij de 120 andere apps ๐Ÿ˜ฐ

Dat wordt een middag hard werken. Vroeger gebruikte ik overal hetzelfde wachtwoord voor maar dat mag niet meer en ......... je moet ze ook nog regelmatig vernieuwen ๐Ÿ˜•

Nu heb ik ooit in mijn google drive een spreadsheet bestand gemaakt waar al mijn wachtwoorden in staan op alfabet. Ik heb er allemaal tabbladen op alfabet in gemaakt en dat werkt perfect. Overal kan ik in mijn google drive en snel mijn wachtwoord opzoeken.

Toen ik na de nodige uurtjes alles weer geactiveerd had ging Lief aan de slag en geloof het of niet maar steeds riep hij mij, "wat is het wachtwoord ook alweer van .........."  Ik werd er doodmoe van en heb hem uiteindelijk mijn laptop gegeven met de wachtwoorden van mij zodat hij het zelf kon opzoeken. "Gossie," zei hij " jij kunt het me toch even zeggen."  Ik schoot bijna vuur op dat moment.


dinsdag 23 augustus 2022

Memories

We hebben gisteren een mooie verjaardag gevierd. Het was ook al weer lang geleden door de corona dat we voor het laatst bij elkaar waren.
De mannen, alweer 25 jaar oud. Waar blijft de tijd. De een heeft een vriendin, de ander niet en daar kon ik nu ook meteen kennis mee maken, leuk.

Ik kon de tweeling nooit goed uit elkaar houden maar nu was een van de twee de nodige kilootjes aan gekomen. Toen ik hem zag dacht ik; jongen lief wat lijk jij op je vader. Lief was het ook al opgevallen. 

Voordat we naar de verjaardag gingen heb ik mijn Zweden/Noorwegen schaal gemaakt. Mijn schelpen en stenen die ik vond hebben een mooi plekje gekregen. Ze liggen in een glazen schaal en staan op mijn dressoir in de kamer.

Zo kun je aan de linkerkant de blauwe steen zien uit de bossen van noord Zweden en rechts de steen met de zwarte streepjes peuterde ik uit de sneeuw bij de poolcirkel in Noorwegen. De zee egels kwamen van het witte strand waar het stervens koud was en zo dwaal ik weer heel even naar het prachtige noorden.


Mijn Dalarna paardje staat er naast.


Wat hebben we toch een mooie reis achter de rug ❤

 

maandag 22 augustus 2022

Vandaag een feestje met een dubbel gevoel


Deze afbeelding kwam ik gisteren tegen. De tekst sprak me meteen aan. Een nichtje van mij had hem op haar facebook staan.

Misschien dat hij me vandaag wel extra aanspreekt.

De tweeling, mijn neefjes en zoons van mijn overleden broer zijn vandaag jarig.

Ze worden vandaag 25 jaar. Ze waren 5 toen hun vader overleed. Veel hebben ze er toen niet van begrepen al hadden ze hun tijden dat ze hun papa misten.

Ik weet nog die ene keer toen er een melk tandje bij een van de twee uitviel en hij boos reageerde dat papa dat nu niet kon zien.

De dag voor de begrafenis kreeg een van de twee een grandioos idee toen we bij uitvaartcentrum zaten vol van verdriet.

"Mama, we kunnen toch op vakantie. We zetten de doos waar pap in zit gewoon achter in de auto."

Was het leven maar zo simpel zoals het eruit ziet in de ogen van een kleuter van 5. Hun zusje was al iets verstandiger. Ze was al 10 en een echt papa kindje.

Zij wil nu alles over haar papa weten. Wij hebben nog video's waar hun papa op praat en lacht. Lief heeft ze gedigitaliseerd en de video op een usb gezet.
Toen ze de video voor het eerst zag en de stem van haar papa hoorde was ze heel verbaasd. Ze had altijd gedacht dat die anders was. Ik heb haar ook de vele brieven gegeven die mensen stuurden toen mijn broer overleden was zodat ze kan zien hoe geliefd haar papa was en wat voor een soort man.

Ach het zijn allemaal dingen die vandaag weer door mijn hoofd gaan. Ik laat de gedachte maar passeren en vanmiddag gaan we samen met hun en hun mama feest vieren.

zondag 21 augustus 2022

Mijn "vlucht tas"

Ik voel me best weer goed. Eten heb ik gisteren maar niet veel gedaan. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken. Heel stilletjes vind ik het niet zo erg dat ik niet zoveel eet want mijn weegschaal zal er blij mee zijn en dan ben ik het ook.

Het is denk ik allemaal gekomen door de stress van het thuiskomen, overal aan moeten denken. Heb ik nu alles uit de camper wat er uit moet? De post die ligt te wachten en dan de badkamer die vol ligt met allemaal hoopjes gesorteerde was enz enz. Het is eigenlijk iedere keer weer spitsuur, zeg ik dan.
De camper moet weg bij de deur en de stalling gaat sluiten. Medebewoners die komen vragen hoe het was enz.
Allemaal heel leuk maar ook stressvol.

Lief maakte gisteren het ontbijt. Ik was weer in slaap gesukkeld na een veel te korte nacht toen ik van heel ver hoorde roepen, "Ellen! Ellen? Kun je even komen?" Hรฉ? Wakker worden en opstaan want er is iets. Ja hoor, daar stond Lief, in de hal in een vreemde houding. 

Oei, oei zijn rug. Hij kon geen stap meer zetten. Stress denk ik. Lief was ook helemaal uit zijn doen door al dat ziekenhuis gedoe. Wat dat betreft kun je geloof beter zelf iets hebben, dan heb je het in zoverre zelf in de hand. De ander staat er maar een beetje hulpeloos bij te kijken en kan niets doen. Hij had al een beetje last van zijn rug door het gesjouw om de camper "gedeeltelijk" leeg te ruimen.

Eerst Lief maar naar een stoel gebracht en daarna het ontbijt verder klaar gemaakt.

Na het ontbijt voor Lief een warm bad laten vollopen want dat wil wel eens helpen en daarna zijn rug ingesmeerd. Voor de afwerking nog 2 paracetamollen klaar gelegd. Zo kan Lief de dag weer doorkomen.

Ik heb wel iets geleerd deze keer. Iemand gaf me de tip om een "vlucht tas" te maken. 

Een tas waar je allemaal spulletjes instopt als je plotseling naar het ziekenhuis zou moeten. 






Toilet artikelen, ondergoed, nachtpon, slippers/pantoffels, verzekeringspasje, portemonnee, telefoon en oplader, leesboek, welke medicijnen je slikt. 

Allemaal spullen die je echt nodig hebt. 
Ik ga een vlucht tas maken voor ons alle twee en die zet ik in een hoekje in de klerenkast. Het lijkt mij een super goed idee.

zaterdag 20 augustus 2022

En dan lig je zo maar in de ambulance

Zo ben je terug van een prachtige reis en zo lig je in de ambulance ๐Ÿ˜Ÿ
Foei wat is dat schrikken. Tenminste schrikken voor Lief. Voor mij was het minder schrikken want ik voelde me doodziek.

We hebben natuurlijk 2 drukke dagen gehad i.v.m opruimen, wassen enz. Tel daarbij de warmte op. In ons huis was het wel heel warm want 3 maanden had alles dicht gezeten.

Gisteren nog boodschappen gehaald en op visite bij mams.
Gisterenavond frietjes gemaakt in de Airfryer en een portie sla. Niks mis mee, dacht ik.

Tegen acht uur begon ik me onbehaaglijk te voelen en dat werd steeds erger. Het leek wel of er een strakke band om mijn maag zat. Ik wist niet meer of ik moest zitten, staan of liggen. Maar eens naar het toilet gaan misschien dat dat zou helpen, helaas.
Onderhand brak me het zweet uit. Niet normaal meer. Het leek of ik zo onder de douche uit kwam. Eens naar buiten om wat af te koelen. Hielp ook niet en uiteindelijk op bed gaan liggen.

Na een tijdje kwam Lief eens kijken waar ik bleef en vond me dood ellendig op bed. "Zal ik een dokter bellen?" "Ja, doe maar." 
"Welk nummer moet ik dan bellen?"  "Geen idee." Het maakte me ook geen ene moer uit wie er gebeld werd als er maar een dokter kwam.
"Bel maar 112." zei ik maar Lief wist niet of dat wel mocht. Mij maakte het niet uit.
"Bel nou maar," zei ik "en leg het maar uit."

10 minuten later stond er een ambulance voor de deur. Ik werd meteen vol geplakt met allemaal plakkers en kreeg een infuus.
Het hartfilmpje zag er goed uit maar mijn bloeddruk was natuurlijk de lucht in geschoten door alle commotie. Een spray onder mijn tong deed de band om mijn maag verslappen.

Het ambulance personeel was allerliefst en bereidde me voor dat het beter was om even mee te gaan naar het ziekenhuis ter controle en ging ik braaf mee de ambulance in.

Lief achter ons aan met de eigen auto en een tasje met wat ondergoed en een pyjama en dan merk je hoe onhandig een mens kan zijn. Waar ligt een pyjama? Waar ligt ondergoed? Waar ligt dit en waar ligt dat.
Zelf ben je dan te beroerd om na te denken over wat je mee moet en waar dat ligt.
Ik moet maar een stukje in de kledingkast maken met spullen die een mens nodig heeft bij dit soort gelegenheden.
Waar Lief wel aan had gedacht was mijn e-reader. Niet dat ik daar nu behoefte aan had maar zo lief van hem.

In het ziekenhuis weer meteen aan de plakkers en de monitor. Bloed prikken en dan kan het wachten beginnen.
Bij vrouwen schijnt het heel moeilijk te zijn om na te gaan of ze een hartinfarct hebben of hebben gehad. Wij zijn nu eenmaal anders dan de mannen maar dat wisten we wel.

Eerst bloedprikken en 1 uur wachten om te zien of er een bepaald enzym vrijkomt. 
Dan nog eens bloedprikken en weer 1 uur wachten.

Onderzoek van hart en longen en weer een spray en een wit drankje.

Uiteindelijk voelde ik me weer een stuk beter. Het witte drankje had mijn misselijkheid weg getoverd en de spray had de band om mijn maag grotendeels weggehaald.

Uiteindelijk werd ik gezond verklaard op de afdeling cardiologie. Hiep, hiep hoera!!
Ik moet meer drinken (de bedoeling is water en geen wijn maar doe ik toch a niet meer) want mijn nieren gaan steeds een stukje verder achteruit. Mijn vader was nier patiรซnt ik daardoor ben ik altijd oplettend.

De dokter dacht dat het door mijn maag was gekomen. Misschien iets teveel vet binnen gekregen door die frietjes. Een weekje 1 extra Pantoprazol slikken en het witte drankje halen bij de apotheek of drogist.
Pantoprazol is om iets te voorkomen en dat witte drankje is er voor het moment dat je last krijgt.

Tegen drie uur kwamen we weer thuis. Blij dat het allemaal mee viel en er geen enge dingen waren gebeurd.

We zijn als blokken in slaap gevallen.

vrijdag 19 augustus 2022

Het is weer vrijdag dus .......

Lief was gisteren avond zeer moedig vond ik. Hij ging zo maar op de weegschaal staan zonder zich af te vragen of hij niet net gegeten had of te zware kleding aan had. Hij vindt al die dingen onzin. Je weegt wat je weegt, punt uit.

Tja dat weet ik ook wel maar ik ga echt niet nadat ik gegeten heb op de weegschaal of met teveel of te zware kleding aan. Poeh dan zou ik echt schrikken maar vanmorgen moest ik er voor mezelf toch echt aan geloven. Het is trouwens ook vrijdag en dat is mijn weegdag.

Nu had ik net mijn ontbijtje op toen het me pas inviel dat ik moest wegen. Daar kan ik het dan Spaans benauwd van krijgen. Ik weet het allemaal, het is grote onzin maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Stomme weegschaal ook.

In gedachten zette ik mijn gewicht van voordat we vertrokken plus 2 kilo, in mijn hoofd. We hebben dan ook zo nu en dan een ijsje gegeten en soms ook een extra koekje bij de koffie maar van de andere kant best ook veel gelopen. Toch maar op 2 kilo extra rekenen. 
Mezelf een duwtje in de rug geven en hoppa de weegschaal op. Wie durft eten moet ook durven op de weegschaal te gaan staan, denk ik dan.

Dat viel reuze mee ๐Ÿ˜ƒ!!!!
Ondanks mijn ontbijtje en al die snoeperij was ik precies op hetzelfde gewicht blijven staan ๐Ÿ˜Š
Mijn dag kan niet meer stuk natuurlijk.


Na mijn bewogen weeg sessie meteen boodschappen gaan doen en weer heerlijke Griekse yoghurt ingeslagen en vers fruit. Dat werd onze lunch vandaag en het smaakte weer overheerlijk.

We gaan weer met frisse moed verder waar we gebleven waren.


donderdag 18 augustus 2022

Mijn mobiele telefoon

Mijn mobiele telefoon begint een beetje erg snel leeg te raken en dat is niet zo handig want nu loop ik steeds met een powerbank in mijn tas.

Lief is ook op zoek want ook hij heeft hetzelfde euvel. Maar welke gaat het worden?
En dan maak ik mijn lijstje

Waarvoor wil ik mijn mobiel gebruiken? 
  1. Ik wil internetbankieren op mijn mobiel
  2. Mijn agenda bijhouden
  3. Foto's en video's maken
  4. Bereikbaar zijn via de whats app en de mail
  5. Mijn reisapp bijhouden
  6. Nieuws bijhouden
Ach ik wil er van alles mee kunnen doen dus ik wil een toestel die dat allemaal aan kan en ook een beetje goed werkgeheugen heeft.
Dan wil ik Android zodat ik alles kan combineren. Mijn tablet, laptop en telefoon.

Dan steekt er maar รฉรฉn toestel met kop en schouders er bovenuit zowel met zijn prestaties vooral op foto en film gebied maar dat niet alleen hij heeft natuurlijk ook zijn prijs erna.

Nu maar eens de prijzen gaan vergelijken want die verschillen vaak. 

Wat een "luxe" probleem.

woensdag 17 augustus 2022

Flow

Gisteren bij bonus-dochter had ik even een momentje voor mezelf. Bonus-dochter I. had een stukje van haar kies afgebroken en kon gisterenmiddag nog terecht bij de tandarts. Dat was dus boffen voor haar. Eigenlijk dubbel boffen want wij waren er toch en nu hoefde ze niet voor een oppas op zoek te gaan.

De jongens zijn onderhand 8 en 6 jaar dus al heel handig. Ze waren tv aan het kijken binnen bij de ventilator. Lekker koel dus.
Opa (Lief)  was een dutje aan het doen en ikke zat buiten op het terras met een tijdschrift, een Flow. Ik had het tijdschrift nog nooit ingekeken en ik had er geen idee van wat een leuk en mooi tijdschrift dat is.


Er staan prachtige illustraties in. Een beetje kunstzinnig zijn ze. Je zou ze zo kunnen inlijsten. Ook de inhoud van dit blad beviel me meteen.

Ik was helemaal verdiept in een verhaal toen bonus-dochter weer thuis kwam met een gerepareerde kies en natuurlijk begon ik over het blad Flow.
Bonusdochter koopt het blad los en vertelde me er van alles over. Vanmorgen voordat we wegreden gaf ze me een paar Flow's mee die ze nog thuis had liggen. "Kun je eens kijken of het blad je bevalt," zei ze.

Morgen is het de bedoeling dat we weer thuis gaan komen en daarna als ik 3 maanden reizen weer een beetje heb opgeruimd en geordend dan weet ik wat ik ga doen ........... Dan ga ik heerlijk in de tijdschriften snuffelen ๐Ÿ˜



maandag 15 augustus 2022

Fietsen

Vandaag hebben we een klein stukje gefietst. Heerlijk met dit weer. 

Lief krijgt vaak last van zijn heup van het fietsen. We hebben al van alles geprobeerd. Op onze "grote" fietsen hebben we al een ander zadel laten zetten helaas zonder resultaat.

In de camper hebben we altijd onze elektrische vouwfietsen bij ons maar ook die geeft problemen. Ze zijn zo makkelijk ook om even een paar boodschappen te halen.

Deze keer hebben we ze niet vaak te voorschijn gehaald. Nu vond ik het in Zweden ook niet echt uitnodigend om te fietsen op de 2 baans wegen waar ook de auto's langs razen.

In het zuid oosten van Zweden waren wel mooie fietspaden en ook mooie fiets routes maar die waren voor Lief geen optie en ze bestonden ook uit teveel kilometers. Maar vandaag gingen we een klein eindje fietsen naar Olst naar de broer van Lief en schoonzus die daar wonen. Het was weer reuze gezellig bij hun en we hebben heerlijk in de tuin gezeten op een schaduwplekje. Gespreksstof hadden we genoeg ๐Ÿ˜‚

Ik heb nog niet gehoord of de heupklachten weer hebben opgespeeld en wijselijk laat ik het maar zo. Wie weet breng ik Lief nog op gedachten en dat vermijd ik liever ๐Ÿ˜

Morgen gaan we naar (bonus) dochter en dan zien we ook de boys weer ๐Ÿ˜ Altijd weer leuk om de boefjes weer te zien.

Jullie zullen mij morgen even niet horen hier want dan hebben we weer veel te vertellen bij (bonus) dochter en schoonzoon en dat alles met een hapje en drankje. Dat wordt vast weer een gezellige avond.
Ons bed hebben we bij ons dus lekker makkelijk.  Het moet niet te laat worden want voor de jonge mensen gaat het werkzame leven gewoon door en de wekker loopt weer gewoon af.

Tot donderdag maar weer beste mensen ๐Ÿ˜Š


zondag 14 augustus 2022

Laag water

Vandaag zijn we weer op Nederlandse bodem geland en wel in de buurt op de bodem waar Lief ooit een groot deel van zijn doorbracht.

We moesten wel 256 km afleggen maar dan heb je natuurlijk ook wel wat. Lief wilde met alle geweld de IJssel zien. Zijn de verhalen waar die we gelezen hebben de laatste tijd? Staat de IJssel echt zo laag? "Ik wil het zien," zei Lief en toen Lief wist dat we die kant op zouden gaan waren die 256 km peanuts. 

"Wil je nog ergens stoppen om een kop koffie te drinken?" vroeg ik aan Lief want dat is altijd vaste prik maar nee hoor, "geen tijd." antwoordde Lief. "We krijgen strakjes nog geen plaats meer op de camperplaats als we laat zijn."

We waren dus op weg naar Wijhe. Er is daar een camperplaats aan de IJssel. We komen er vaker want in Olst, dicht daarbij, woont broertje W. van Lief en dan is dit een ideaal plekje om met de fiets even langs broertje W te gaan.

Even na tweeรซn kwamen we aan en er was nog plaats genoeg ๐Ÿ˜Ž om een camper kwijt te kunnen. Er was zelfs nog keuze en dat wil wat zeggen. Lief zijn eerste gang toen we aan kwamen was natuurlijk kijken naar de stand van de IJssel en dat viel tegen ๐Ÿ˜•

Na al die "wilde" verhalen had Lief gedacht dat hij naar de overkant kon lopen maar niets was minder waar. Natuurlijk stond het water lager dan normaal maar al die "wilde" verhalen waren toch wel weer een tikkeltje overdreven.


Wij zochten een schaduwplekje op en hadden na onze tocht toch wel een koel ijsje verdiend, niet?


Lekker dat het was ........ mmmmmmmmm

zaterdag 13 augustus 2022

Wallanderserie

Nadat we in Ystad in Zweden zijn geweest ben ik een groot fan geworden van de boeken. Het eerste boek van de de Wallander serie, Moordenaar zonder gezicht, heb ik nu gelezen en ik begin de beste man iets beter te leren kennen.

Nu ben ik begonnen aan boek nr 2, De honden van Riga, en ook dit boek bevalt mij erg goed. 




Op een winterse dag spoelt een rubbervlot met twee dode mannen aan op de zuidkust van het Zweedse Skane. Na een anonieme tip stelt de politie een onderzoek in.
De twee mannen zijn voor hun executie gemarteld .................

Als je denkt dat het onderzoek van deze mannen wordt doorgespeeld naar een ander deel in Europa dan begint de hele ellende.

Het is nogal belangrijk dat de boeken op volgorde gelezen worden want er zit wel een lijn in de verhalen.




  • Moordenaar zonder gezicht – 1997.
  • Honden van Riga – 1998.
  • De witte leeuwin – 1999.
  • De man die glimlachte – 2001.
  • Dwaalsporen – 2002.
  • De vijfde vrouw – 2002.
  • Midzomermoord – 1997.
  • De blinde muur – 2004.

donderdag 11 augustus 2022

Waren ze nu tevreden?

Vandaag zijn we weer fris en monter op pad gegaan en de stapjes zijn weer gemaakt. Geen 10.000 deze keer maar de 8.000 hebben we toch wel gehaald.

We zijn nu in Boizenburg/Elbe aan gekomen en wat me dan opvalt zijn al die huizen/huisjes en gebouwen die gemaakt zijn van de bekende rode bakstenen. In Zweden zag ik ze ook wel maar hier in de vroegere DDR zien we zo volop.

Als ik dan de straten zie met de kleine huizen en kleine ramen en voordeuren waar Lief niet eens rechtop door naar binnen zou kunnen lopen omdat ze zo laag zijn dan denk ik hadden de mensen het hier nu goed? Waren ze tevreden?
Het wegdek is niet geteerd maar bestaat uit keien die in het cement liggen. Het loopt vreselijk en vaak loop ik net als een dronkenman te waggelen. 


Als ik deze huisjes zie dan denk ik aan armoede.


We kwamen toevallig langs het Heimat museum en daar zijn we natuurlijk even binnen gelopen. Foto's daarvan kun je zien op mijn reisblog bij 11 augustus.

Die mensen, de Ossies, bleven gewoon achter bij de rest van Duitsland, de Wessies.
Zijn of waren deze mensen nu door dit strakke regime zoveel beter dan wij? Ik geloof er niets van.

Het is wat Poetin nu eigenlijk weer wil. Het westen is losgeslagen en ergens is dat ook wel zo.
We kunnen er uren over praten en veel mensen die wij op onze reis zijn tegen gekomen hield het bezig. Rusland en de Oekraรne en nu weer China en Taiwan.

Dat gaat niet goed zo lieve mensen, dat gaat helemaal niet goed.

Er wordt veel gepraat over het klimaat en we moeten er wat aan doen voor onze kinderen en kleinkinderen maar ik denk dat we nog eerder aan Rusland, Oekraรฏne, China en Taiwan kunnen denken. Een wereldoorlog hangt ons boven het heeft denk ik ondanks dat we het niet meer willen. Er zijn mensen die willen macht hebben en daar zal alles voor moeten wijken.




woensdag 10 augustus 2022

Vermoeiend

Twee dagen hadden wij maar weinig stapjes gezet en dat moest vandaag weer bij gewerkt worden.

Om kwart over 5 liep onze wekker af want we gmoete voor half 7 inchecken bij de Ferry die ons van Zweden naar Duitsland zal brengen.

6 Uur duurt de boottocht en daar wordt weer niet veel gelopen en zitten we weer in de geniet modus. Om half 2 gingen wij weer van boord op weg naar een camperplaats in Siebenshagen waar we nu zijn.

Eerst even lekker douchen en dan koffie en dan .................. lopen.

Tegen half 7 kwamen we gesloopt bij onze camper aan en hadden we 6 km gelopen fffffffff. Werkelijk alles deed zeer bij Lief en ook bij mij. 
Eventjes zitten en dan koken. We maken er maar een snelle pasta hap van. 

We zijn moe maar het was weer een prachtige dag.





Ik denk dat we de komende nacht goed zullen slapen ๐Ÿ˜‚

dinsdag 9 augustus 2022

Vissen

Vandaag hebben we er nog maar een luie geniet dag van gemaakt. Het begon al met uit slapen en daarna een heerlijk ontbijtje.

Wat is dat toch genieten. Onze gitarenbuurman moest even weg met de camper om een paar boodschappen te halen. Na een half uurtje kwam hij weer terug en riep "I'm back again in the paradise!"  Hij ervoer dit plekje ook als een paradijselijk plekje. Later nam hij zijn gitaar weer in de hand en speelde nog een deuntje.

En toen kwam er zomaar tussen de gitarenbuurman en ons nog een camper staan. Een Duitse camper. Ze waren net met de boot aangekomen vanuit Rostock. Ze waren moe en wilden hier even bijkomen zodat ze morgen weer fris en monter aan hun vakantie kunnen beginnen.

We raakten aan de praat en ze vertelde ons dat ze uit Bambergen kwamen in de buurt van Neurenberg. Beiden werkzaam in het onderwijs. Ze moesten nog 5 jaar werken en dan gingen ze met pensioen. Ze waren dan 65 en dan was het mooi geweest. Ze hoopten dan hun camper heel vaak te kunnen gaan gebruiken en ook voor langere tijd.

Ze gingen iets eerder met pensioen dan 66 plus, want zo lang moesten ze eigenlijk nog werken, en kregen dan een soort prepensioen waar ze altijd voor gespaard hadden.

Frankrijk was hun favoriete vakantieland en daar gingen ze heel vaak naar toe maar hun mooiste reis tot nu toe was IJsland geweest. Met de camper hadden ze 2 dagen op de boot doorgebracht om in IJsland te komen. Het was er zo mooi. Prachtige kleuren en de heet waterbronnen. Heel bijzonder. 
De wegen waren er echter een ramp op de รฉรฉn hoofdweg na. Als ze nog zouden gaan dan zouden ze zonder camper gaan en daar een 4 wiel aangedreven auto huren. Dat was beter. Gelukkig was bij hun geen serviesgoed gesneuveld door het gehobbel op die slechte wegen.

Hun zoon Niels (een jaar of 13) was nu ook bij hun en was helemaal verzot op vissen. Hij behandelde zijn hengels of ze van porselein waren. Hele studies had hij ervan gemaakt. 

Nu moet je schijnbaar in Duitsland als kind een soort vis bewijs halen en dan mag je pas gaan vissen. Vorig jaar had hij een week, een viskamp meegemaakt en daar had zelfs geleerd hoe hij de vis moest fileren met een speciaal mes en moest klaarmaken in de pan met allerlei soorten sausjes. "Het was heerlijk," zei zijn moeder. "Vooral de sausjes waren overheerlijk." 

In de Franse Dordogne was hij een keer met een Fransman mee gegaan om te vliegvissen. Hij vond het geweldig en wilde natuurlijk ook een vliegvishengel. 
Lief mocht de hengel eens zien. Maar Lief heeft zelf ook een vliegvishengel en liet die eens zien en vroeg wat hij ervan vond. Zei het mannetje. "de punt is goed maar het middenstuk is een beetje te slap voor mij."  Het is een super dure hengel die Lief ooit kocht.

Heerlijk toch zo'n mannetje die gewoon voor zijn eigen mening uitkomt en dat dan heel netjes zegt. De vakantie nu in Zweden was dan ook helemaal gericht op vissen. Hij was er vol van.

Dat mannetje komt er wel.





maandag 8 augustus 2022

Het ultieme geluksgevoel.

Het ultieme geluksgevoel ๐Ÿ˜

Wij hebben het gevonden. Geniet even mee als je wil ๐Ÿ˜
Stel je eens even voor ................

Je staat met je camper in een duin aan een wit zandstrand aan de Zweedse zuidkust. De zon schittert in het water en soms zie je een zeilbootje of je hoort de motor van een vissersbootje in de verte. Het vissersbootje vaart uit met zijn netten klaar om in zee te laten verdwijnen.


Het is warm en je hoort het gekabbel van de kleine golfjes in de branding. De zon blijft schitteren in het water en je voelt je heel loom worden. Je ogen vallen dicht en het is alleen nog de zon, de zee het gekabbel van het water en jij.


Wat een rijkdom is dat.

Dan schrik je wakker van de meeuwen en sterns die rondvliegen op zoek naar vis en weer zie je die mooie zee schitteren met het witte zand.

Een koud glaasje fris water, je leesboel waar je dan middenin het spannende verhaal zit van inspecteur Wallander die op een steenworp afstand van je te werk gaat.


En als je dan je zo intens gelukkig voelt omdat alles zo perfect in elkaar past en de avond begint te vallen en je buurman zijn gitaar te voorschijn haalt en begint spelen dan is het plaatje helemaal compleet. Bedankt buurman voor dit extra cadeautje.


Mijn dag kan niet meer stuk lieve lezers en lezeressen maar dat zullen jullie wel kunnen begrijpen. Morgen worden er weer stapjes gezet maar vandaag even niet.

zondag 7 augustus 2022

Mijn vangst van vandaag.

Vandaag zijn Lief en ik gaan wandelen. Het begon net te regenen maar als "echte" ๐Ÿ˜† Zweden gingen we met onze Noorse jassen aan op pad. Gossie, nu ik dat zo zie worden we nog internationaal net als met het eten van avond ๐Ÿ˜‚๐Ÿ˜‚.

We hadden Zweedse karbonades met Portugese kruiden en Franse peper. Tja, als er iets van kruiden op is dan koop ik het in het land waar ik het nodig heb en zo worden we onderhand internationaal maar dit terzijde. Wij gingen dus wandelen, in de regen. 

Ik had een vuilniszakje bij me dat ik ergens moest zien kwijt te raken. Ik had van de week grote vuilnisbakken gezien bij de jachthaven dus maar even naar de jachthaven lopen om mijn zakje te lozen. Van daaruit zijn we verder gelopen want de regen werd minder en mijn vuilniszakje was ik kwijt dus geen extra bagage meer en dus ......... stapjes maken.

We liepen nog een stukje verder en kwamen langs een stukje zandstrand. Als ik een zandstrand zie dan moet ik natuurlijk kijken of ik ook schelpen zie. Vreemd, ondanks het witte zand vond ik met moeite maar 1 dubbel schelpje. Maar ik had tenminste iets.

Wij liepen weer verder en onderhand was het opgehouden met regenen. En daar zagen we de beschilderde zwerfsteen liggen.


Achter op de steen stond Fb Kamรญnky en een nummer.
Daar moest ik natuurlijk meer van weten dus toen we weer in de camper kwamen ben ik meteen op facebook gaan zoeken en inderdaad daar vond ik Kamรญnky en allerlei berichtjes van mensen die er een foto van hun gevonden steen plaatsten en het nummer dat op de achterkant van de steen staat.

Heb ik dus ook gedaan. Foto gemaakt en geplaatst samen met het nummer en erbij geschreven waar ik hem gevonden heb en dat ik de steen mee naar Nederland neem en daar weer zal neerleggen.

Het lijkt mij een enige bezigheid.
Eerst gaan wandelen om geschikte stenen te zoeken en dan de tekeningen maken op de voorkant.
Op de achterkant met een dikke zwarte stift de naam van je gemaakte facebook pagina en het nummer dat je aan je steen geeft.
De steen zal met een soort vernis afgewerkt worden zodat de verf goed zichtbaar blijft.

En heb je dan je steen klaar dan lekker gaan wandelen en hier en daar een steen neerleggen en dan maar hopen dat je stenen gaan zwerven en kijken waar ze allemaal terecht komen.

zaterdag 6 augustus 2022

Een Vieuxtje op recept.

Vandaag hebben we een heerlijke wandeling gemaakt en weer dik 10.000 stappen gezet. Nu zal dat voor de meeste van jullie niet speciaal zijn maar voor ons wel. We merken heel goed dat onze conditie sterk aan het verbeteren is. Eerder liepen we dat ook tot ik 3 jaar geleden een aanval van  Ischsias kreeg.
Daarna kon ik niets meer tenminste wat lopen betrof. Ik kon amper staan.

Ik heb geoefend en geoefend maar dat viel verdorie niet mee. Vorige zomer kon ik weer 6.000 stappen zetten maar dan moest ik de volgende dag weer in de rust stand. Mijn horloge had ik aangepast van 10.000 stappen naar 6000 en dat was al vaak niet haalbaar. Wat was ik trots dat het mij lukte om die afstand weer te kunnen lopen. 
Nu ben ik weer 1 jaar verder en loop weer 10.000 stappen zonder voor pampus te liggen 's avonds. 

Binnenkort ga ik mijn horloge weer aanpassen denk ik al wordt het moeilijker om thuis ook zoveel stappen te zetten. Thuis loop je vaak hetzelfde rondje en ben je onderhand uitgekeken maar onderweg ga je steeds op ontdekking en loop je gemakkelijker. Eigenlijk moesten we een camper reisje op recept van de dokter krijgen ๐Ÿ˜‚๐Ÿ˜‚

Lach hier nu maar eens om maar ik kende vroeger een man (hij was al op leeftijd)  die last had van nervositeit zo vertelde hij. Iedere avond dronk hij een glaasje Vieux. Ik denk dat velen nog niet meer weten wat dat is maar het is Nederlandse cognac die een goed alternatief is voor een Franse cognac qua prijs. Niet te vergelijken met de Franse cognac maar hij had er baat bij en vroeger kreeg je een Vieuxtje als je om een cognacje vroeg.

Mijn vader was een echte cognac drinker. Je deed hem geen groter plezier dan hem met zijn verjaardag een goede fles Couvoisier VSOP of een Napoleon VSOP te geven. Vieux kwam bij ons de deur niet in. 

Op een keertje was de nerveuze man in gesprek met mijn vader en heel serieus zei hij, " wat denkt u ervan mijnheer H. zou ik niet eens aan de huisdokter kunnen vragen of ik de Vieux niet op recept kan hebben?" 
Wat hebben wij hierom moeten lachen en al helemaal omdat deze man altijd zich een beetje meer voordeed dan nodig was. Het werd de familiegrap binnen onze familie. Of hij het ooit aan de huisarts gevraagd heeft weet ik niet. 

De beste man is al tientallen jaren geleden overleden en wie weet kwam het wel omdat hij de Vieux niet op recept heeft gekregen.

vrijdag 5 augustus 2022

Alleen maar voordelen.

Vandaag las ik in de nieuwsbrief van "SpanjeVandaag" dat overwinteren in Spanje een heel verstandig idee is. Ik had het dus wel bij het rechte eind, ik wist het ๐Ÿ˜….
Het werkt dus heel goed bij mensen die aan een winterdepressie lijden.
Nu lijd ik niet echt aan een winterdepressie maar ik heb er wel een gruwelijke hekel aan als het donker en grijs weer is en als het daarbij ook nog regent dan zou ik na een paar dagen het liefst mijn bed niet meer uitkomen, bah.
Dat heb ik altijd gehad. Ik denk wel bijna mijn hele leven.

Ik zie me nog op mijn Vespaatje naar de opleiding rijden en was dan helemaal verkleumd van de kou en kletsnat. Had ik per toeval ook nog een rok aan dan waren mijn bovenbenen helemaal rood van de kou en al helemaal als ik ook nog over de brug over de Maas moest. Wat was dat koud!!!! Het lag er helemaal aan op welke school ik dat jaar stage moest lopen.

Als ik nu in de winter, in Spanje op mijn e-vouwfiets langs de zee fiets om naar de markt te gaan in het volgende dorp, dan heb ik een vestje aan voor de frisse wind. Ooooo daar kan ik toch zo van genieten.

Nog een voordeel.
Als ik in Nederland ben in de winter dan is het koud en moet ik mijn thermostaat hoger zetten. Ben ik in Spanje dan verbruik ik 0,0 aan gas.
Alleen al van die besparing kun je je diesel betalen om naar het zuiden te rijden.

Boodschappen doen in Spanje is ook voordeliger dan boodschappen doen in Nederland.

We staan wel eens op een camperplaats in Peniscola waar je ook nog 1 keer in de week naar de Spaanse les kan gaan. Mooi meegenomen toch? 

Je bent er gewoon veel actiever dan in Nederland. Heb je behoefte aan contacten dan kun je die heel gemakkelijk opzoeken door mee te doen aan activiteiten zoals, bridgen of gymnastiek, jeu de boules, knutselen enz.
Er is van alles te doen voor de liefhebber. 
Je bent er ook veel meer in beweging door te wandelen en te fietsen en meestal in de buitenlucht, heerlijk.

De kosten van je camper plaatsen of campings moet je natuurlijk wel extra rekenen. Die kunnen variรซren van € 100 per maand tot € 500. Dat ligt er helemaal aan hoe duur je het zelf wil maken. Ga  je vrij kamperen dan betaal je niets en heb je vaak de mooiste plekjes. Wij hebben al met een stuk of 5 campers bij een strand gestaan. Prachtig was dat. We hebben er een stel camper vrienden aan overgehouden.

Je maakt het zo duur of goedkoop zoals je zelf wil. 

Camperen is eigenlijk geen vakantie vieren maar een manier van leven. 
Als je 3 maanden van huis bent kun je niet 3 maanden vakantie vieren en iedere keer weer gaan uiteten en op terrasjes gaan zitten zoals je doet als je 1 of 2 weekjes bent bent. Het zou een dure bedoening worden en gezond lijkt het me ook niet.



donderdag 4 augustus 2022

Oost en West

Het is of de duvel ermee speelt.

Gisterenavond kregen wij weer een nieuwe buurman en deze keer was het geen Zweed maar een Duitser. Dat vinden wij meestal wel prettig omdat het Duits ons beter af gaat dan het Zweeds ๐Ÿ˜ en daarbij was het een enige man.

Nou ja, enig, voor mij iets te jong hoor ๐Ÿ˜‰ ๐Ÿ˜… Hij was totaal niet verlegen en begon uit zich zelf een praatje.
Hij begon met de vraag waar hij moest betalen en tot hoe laat dat moest. Meestal is zoiets wel een fijne opening om een gesprek te beginnen.

Hij reisde met vrouwlief en 2 dochters. Op zijn hoofd droeg hij een eigenwijs staartje/kuifje en de haren die hier uitpiepte staken alle kanten op. Hij was een vrolijk type en het gesprek vlotte dan ook meteen.

Alle campings waren vol vertelde hij en zijn Mรคdchen wilden graag naar het strand. Ze bleven daarom maar 1 nacht en morgen maar zoeken naar een camping of camperplaats bij een strand.

Hij vroeg hoelang wij al op pad waren want hij wist schijnbaar uit ervaring dat ouderen, die niet meer hoeven te werken vaak lang onderweg zijn met hun camper. Lief antwoordde dat we half mei van huis vertrokken waren en 23 mei met de ferry naar Zweden waren gekomen. 
"Aha", zei "en dan blijven jullie zeker tot de kerst ๐Ÿ˜‚?" "Nou nee helaas niet," zei Lief " want in januari moeten we weer naar Spanje de zon opzoeken ๐Ÿ˜…. Tja zo gaat dat als je gepensioneerd bent ๐Ÿ˜‚๐Ÿ˜‚" 
We hadden het grootste plezier om de grapjes over deze luxe beslommeringen. Toen vroeg hij waar we vandaan kwamen en wij vroegen weer op onze beurt aan hem waar hij vandaan kwam.
Hij vertelde dat hij vroeger als kind in Potsdam had gewoond maar nu woonde hij iets zuidelijker in een voor ons onbekend dorpje.
Hij was een Ossie. Hij vertelde dat hij 11 jaar was toen de Muur viel. Dat was nu 35 jaar geleden. In die tijd moest hij op zaterdag nog naar school. De juffrouw van de school was daar heel streng in en herinnerde haar leerlingen er steeds aan dat ze op zaterdag niet mochten verzuimen.


35 Jaar geleden op een donderdag viel de muur vertelde hij en het eerste wat hij deed was op de vrijdag samen met zijn schoolvrienden naar C&A gaan in west Berlijn. Dat vergat hij nooit meer. Die vrijdag was gewoon niemand naar school gegaan maar op de zaterdag waren ze er weer allemaal. 
Gelukkig geen boos gezicht van de juffrouw en ook niet van de ouders van de spijbelende leerlingen. Ze begrepen het.

Hij vertelde ook over de Trabant van zijn vader.

Zijn vader had de eerste en ook meteen de laatste Trabant gehad en het schakelen in die auto moest zoals je dat ook vroeger in de Renault 4 of in de Eend deed. Een nieuwe Trabant krijgen kon jaren en jaren duren.

Hij vertelde ook dat zelfs nu nog na 35 jaar altijd verschil in Duitsland werd gemaakt tussen de Ossies en de Wessies. Dat heb ik nooit geweten. Nu heb ik er ook nooit mee te maken maar toch dacht ik dat dat nu wel over was onderhand.

Er moeten weer generaties overheen gaan denk ik net als de beschuldigingen die Duitsers vaak kregen met betrekking tot de Tweede Wereldoorlog. Gelukkig is dat nu een heel stuk minder.