Bezoekers

Volgers

dinsdag 22 september 2020

Saint Hippolyte

 Vanmorgen nadat Frits een heerlijk stokbrood had gehaald bij de plaatselijke bakker zijn we weer verder naar het noorden gereden. De weersvoorspellingen beloven niet veel goeds en we zien al de eerste donkere luchten verschijnen.

Dan krijgen we nog bericht van de RIVM dat het reisadvies voor Frankrijk is veranderd. Er zijn weer meer oranje gebieden bij gekomen. We besluiten richting Saint-Hippolyte te rijden in de Elzas. We zijn hier vroeger veel gekomen met mijn ouders, broer en schoonzus en hebben hier veel sweet memories liggen.

Van daaruit zullen we Luxemburg aanhouden en dan naar huis. De thuiskomst is dan iets eerder gepland dan de bedoeling was
Zaterdag ben ik jarig en dan wil ik of thuis zijn of onderweg maar ik wil dan geen opruim - en wasdag.

Onze tocht door de Vogezen is weer geweldig. We rijden weer over de Col de Bonhomme net als de heenweg. Dat is toch zo'n prachtige tocht. We komen weer veel slingerbochten tegen en steile afgronden. Niet altijd even leuk maar wel prachtig. We rijden langs skigebieden die nu nog helemaal groen en verlaten erbij liggen.





Onze lunchstop is weer een prachtig plekje, Saint Marie aux Mines. We staan hoog op een berg van bijna 1200 meter en hebben een prachtig uitzicht over de vallei en ook nog een picknick bank voor de deur. Daar gaan we gezellig ons stokbroodje eten. Helaas denken de weergoden er anders over en de eerste dikke druppels vallen dus dat wordt binnen eten maar wel met mooi uitzicht.

We gaan weer verder naar Saint-Hippolyte waar we al snel onze CP vinden tussen de druiven velden in en uitzicht op Haut-Koenigsbourg. Mooie plaats en compleet in het kleine centrum.

Saint-Hippolyte is een dorp in het oosten van Frankrijk. Het ligt in de Elzas aan de voet van de Vogezen, in het arrondissement Colmar-Ribeauvillé. Veel van de huizen zijn in vakwerk gebouwd. Daarvoor is het gebied bekend. Vanuit Saint-Hippolyte gaat een weg naar kasteel Haut-Kœnigsbourg omhoog. Saint-Hippolyte ligt aan de wijnroute door de Elzas, een toeristische route langs wijngaarden van de Elzas.











We zetten de camper neer en willen naar het park lopen waar we vroeger altijd kastanjes gingen zoeken en tegenover ons hotel lag waar we dan logeerde maar ik zie donkere wolken en neem toch maar mijn jas mee en Frits ook maar en we zijn nog geen 100 meter verder dan beginnen de druppels te vallen. Harder en harder. We trekken onze jassen aan maar binnen enkele minuten zijn we doorweekt. Dan ziet Frits een bushalte waar we kunnen schuilen. Bah wat een regen. Er zo niks aan.
We schieten een paar foto's en video's en lopen met soppende schoenen en druipende kleren naar de camper waar we ons compleet moeten omkleden.

We blijven vanmiddag maar aan huis gekluisterd. Dat lijkt ons beter. Leesboek erbij en laptop. We vervelen ons niet.
Vanavond zou het droog zijn volgens onze weer-app en wie weet kunnen we dan nog een rondje lopen.

Morgen gaan we weer verder.

Onze YouTube video/vlog 22





maandag 21 september 2020

Ventron

 Vanmorgen werden we wakker met een zonnetje maar de donkere luchten zagen we ook verschijnen. Hopelijk blijft het vandaag toch nog droog.

Frits zag een hele klas kinderen langs komen en we vroegen ons af of ze soms naar de gymnastiek gingen maar wat we daarna zagen vonden we toch wel erg leuk.

De hele groep kinderen ging naar de surf/zeil school.


We zagen in ene keer allemaal zeilbootjes vertrekken met 2 kinderen per bootje met zwemvest aan in een lange rij naar een bepaald punt op het meer varen. Dat is nog eens leuk op de maandagmorgen. Corona proof ook nog dachten we en eens iets anders dan een saaie gymles. De juf ging bij de kinderen langs in een buitenboordmotor bootje. Soms ging de juf te hard en begon het kleine zeilbootje met de 2 kids erin heel hard te dobberen. Gelukkig liep het allemaal goed af en zo ging de juf alle haar leerlingen af.

We hebben een tijdje staan kijken naar de kinderen samen met onze Belgische buren. Daarna zijn we naar de service plaats gereden om daarna naar de Orange winkel in Vesoul te gaan. We willen onze Orange kaart laten opwaarderen in onze mifi router.

De winkel is natuurlijk in het centrum van Vesoul en we willen zo dicht mogelijk bij de winkel komen met de camper. Ik heb nogal veel last van een pijnlijke rug als herinnering aan mijn sportieve dag van gisteren. Tja, wie niet luisteren wil moet maar voelen. We vinden een parkeerplaats en kunnen het laatste stukje naar de winkel wel lopen en we treffen het, er is een medewerker aanwezig die Engels kan spreken. Dat werkt toch een beetje gemakkelijker voor ons. Hij laadt ons kaartje op en we kunnen onze trip weer hervatten naar Ventron. We rijden steeds meer de bergen in en van de Jura rijden we weer zo naar de Vogezen. Een hele mooie streek trouwens.

  


Onderweg zien we dat de laatste restjes van de Tour de France worden opgeruimd. Slingers, hekken, gekleurde fietsen die op rotondes staan, levens grote poppen met fietsen en namen die op de weg gekalkt staan.
We komen zo meer en meer in de ski gebieden en de slingerwegen zijn ook steeds meer aanwezig. En dan komen we in Ventron bij de CP die we in gedachten hebben. Wat een mooi uitzicht weer op de bergen en het dorpje.

We eten ons stokbroodje en dan gaat Frits een stukje lopen naar het dorp, ikzelf duik weer even in mijn leesboek. Ik ga deze keer niet onder boom zitten want in het zonnetje is het nog heerlijk.
Terwijl ik zit te lezen komt er een mecanicien langs van de Citroën garage bij onze Franse buurman. Hij heeft een of ander mankement aan de motor van de camper. De mecanicien bekijkt het allemaal en belooft morgen namiddag weer te komen met het juiste onderdeel.
Frits koopt op zijn tocht naar het dorp bij het VVV jettons zodat we hier ook water kunnen tanken voor we hier weer weg rijden.





Ook de drone mag nog even de lucht in om een paar mooie beelden te schieten hoe we hier staan.
Na de drone vlucht gaat Frits nog even op het sportveld naast ons zijn golfslag nog even bijhouden en dan is het tijd om een flesje Rosé open te trekken die we nog hebben liggen van de wijnboer waar we op onze heenweg een bezoekje hebben gebracht.

Eer het avond is staat de hele CP vol zoals we bijna iedere avond mee maken.

Onze YouTuve video/vlog 21





zondag 20 september 2020

Een sportieve dag

 Vanmorgen werd ik helemaal uitgerust wakker. Eindelijk eens menselijke nacht temperaturen afgelopen nacht. Dat doet een mens eens goed.






We zaten vanmorgen heerlijk buiten met een kop koffie toen Frits op het idee kwam om een rondje te lopen rond het meer. Nu zien wij hier wel veel sportieve mensen langs komen joggend of fietsend of wandelend en we vragen ons steeds weer af of die nu het meer rond lopen of fietsen want het lijkt me toch wel een heel eind. "Zullen we niet liever met de fiets gaan?" Probeer ik nog, maar nee, Frits denkt dat het best te lopen is.

Het lijkt mij toch wel erg veel maar oké dan lopen we. Ik neem een extra pilletje, doe mijn loopschoenen aan en kom nu maar op. Ik ben er klaar voor.




Het is een prachtige wandeling. We komen langs prachtige plekjes, zien veel reigers en vissers en wat we ook zien zijn vaak dezelfde mensen die we al voor de tweede keer tegenkomen. Lopen die meerdere rondjes rond dat meer???? Niet te geloven. De meeste lopen in een stevig tempo.

Wij lopen verder in ons eigen tempo. Het is toch wel een heel eind en zelfs Frits heeft zich verkeken op de afstand want er komen allerlei bochten in die we vanaf de CP niet hebben gezien. We komen zelfs langs een strand met een camping en nog een camperplaats. We lopen verder en dan zie ik een bankje en daar gaan we even zitten en weer komen er mensen langs lopen al voor de derde keer. Wat een kanjers.

Alles bij elkaar hebben we 6 km gelopen en dik 10.000 stappen gemaakt. Dat is al lang geleden dat we dat gelopen hebben maar we hebben het gehaald.

Bij de camper eten we eerst ons stokbroodje, douchen en dan even lui met mijn leesboek onder een boom.


Gisteren hadden we eens gekeken op de app geocaching en we zagen dat er 3 geocaching bij ons in de buurt zouden moeten liggen. Zullen we dat eens gaan proberen. Er zijn zoveel mensen die dat doen. Lijkt ons wel leuk en zo komt het dat als we weer wat zijn uitgerust op pad gaan naar onze eerste geocaching in ons leven en geloof het of niet maar we vinden hem ook nog. Wat een wonder!!!!!!



Zullen we de tweede ook nog even zoeken? Ach ja, die doen we ook nog even bij en weer vinden we hem. We vullen onze gegevens in in het logboekje, maken een foto en gaan op pad voor de derde maar die is niet te vinden hoe we ook zoeken en dat geven we dan ook door aan de eigenaar die hem verstopt heeft.

Als we weer bij de camper komen zijn we wel echt uitgeteld want ongemerkt hebben we weer dik 2000 stappen gemaakt. Mijn Fitbit geeft me meteen door dat ik een badge heb verdiend met mijn behaalde succes.Dat is hij niet gewend van mij hahaha. Als hij maar wel weet dat hij me zo niet iedere dag vangt want dan kan hij me bij elkaar vegen.
We hebben weer een heerlijke dag gehad ................








zaterdag 19 september 2020

Vaivre et Montoille

 Vandaag hebben we dan toch het gaspedaal maar eens ingetrapt.

We zijn nu bij de stad Vesoul beland en staan bij een meer. Ik denk dat wij de meren aantrekken of zij ons misschien????? Haha het bevalt in ieder geval heel goed die meren.

Bij YouTube, https://www.youtube.com/c/FritsEllenCamperReizen , hebben we het magische getal van 700 leden overschreden. Wat leuk. Iets dat begon als een geheugensteuntje voor ons zelf is uitgegroeid tot een heuse hobby. We hebben er veel plezier in en onze volgers hopelijk ook.
We zijn blij met ieder duimpje en iedereen die zich abonneert. Het is gratis dat abonneren en bevalt het niet ................. dan kun je je weer afmelden.



Onderweg stoppen we nog even bij de Intermarché want we moeten nog een paar kleinigheidjes hebben en het is zaterdag dus even inslaan voor het weekend want we weten nooit wanneer we weer een winkel tegen komen of waar we komen te staan en hoe lang. Gekke mensen zijn we toch, hé?

Lang leve de vrijheid, is ons motto. We hebben ons hele leven van alles "gemoeten" en nu "moeten" we niets meer. Heerlijk!!!

We stoppen op een parkeerplaats naast de rivier de Doubs om te lunchen.


De Doubs is een 430 km lange rivier in het oosten van Frankrijk. Zij ontspringt te Mouthe (Doubs) in het Juragebergte, nabij de Frans-Zwitserse grens, op een hoogte van 937 m, en mondt uit in de Saône bij Verdun-sur-le-Doubs (Saône-et-Loire), op een hoogte van 180 meter.

Mooi uitzicht aan de rivier, dat is zeker maar veel lawaai van voorbijrijdende auto's dus na onze lunch rijden we weer verder tussen de oranje zone's door tot dat we aan het meer "Vaivre et Montoille" komen. Er zijn nog
net 2 plaatsen vrij. Dat is boffen.

  


We zetten onze stoelen op het gras en zien dat veel windsurfers en zeilbootjes op het water zijn. Als ik goed kijk zie ik dat er surf-les is. Wat leuk. Kinderen vanaf 7 jaar mogen hier op les en het is echt leuk om ze zo bezig te zien. Twee mannen in een motorbootje varen tussen de surfers en zeilbootjes in en helpen waar ze nodig zijn en geven opdrachten.
Als ik zo zit te kijken naar de jonge surfer-tjes gaat Frits het slot van onze deur eens bekijken want het sluit niet meer zo goed. 


Na een paar zwarte woorden (ik zal ze hier maar niet herhalen) werkt het slot weer perfect en zijn alle gevallen schroefjes weer compleet. Dat heb je weer goed gedaan Fritske.

We drinken een biertje en daarna ga ik maar eens aan het eten beginnen. Ik ga sla maken met opgebakken aardappels en zo'n heerlijk Frans saucijsje. Frits wil nog graag even een stukje van de Tour zien. Komt helemaal goed ...............