Bezoekers

Volgers

zaterdag 12 september 2020

Niet alleen vreemde Fransozen maar ook vreemde Nederlanders

 Vanmorgen waren we wat aan de late kant omdat we nog even wilden douchen en servicen. We zaten net nog even te keuvelen bij een kop koffie toen er een af andere camper-piraat de CP op kwam sjesen. Niet te geloven. De camper reed van links naar rechts, door kuilen en over hobbels met een flinke snelheid en tussen de hobbels door sloeg steeds de motor af dus weer opnieuw starten, gaspedaal in, over een hobbel, motor uit. Weer starten, met een vaart door een kuil en hupsakee de motor weer uit en weer starten en dat herhaalde zich een keer of 5. Gelukkig stonden we maar met 2 campers dus plaats in overvloed om met hoge snelheid over het terrein te scheuren.

Frits zijn commentaar was meteen, "Dat is een vrouw. Die kan niet schakelen." Natuurlijk sputterde ik meteen tegen "Nee hoor. Ik zie een man en die is alleen. Die camper deugt niet want ik hoor een vreemd geluid aan de motor en zie allemaal zwarte rook uit de knalpijp komen." Zo gokten we nog even door tot de camper plotseling stil bleef staan net naast een lantarenpaal. Fffffff dat ging maar net goed. Na een tijdje ging de camper deur open en wij keken met spanning wie daar uit ging komen. Als eerste kwamen 3 witte katten naar buiten die meteen alle kanten op liepen en daar achteraan kwam een vrouw. Ze was nogal stevig en kordaat. Frits had dus gewonnen en ik maar een heeeeeeel klein beetje hahaha.

Onze katten vrouw ging eerst de boel eens bekijken met beidde handen in de zij, een goede dag naar ons kon er niet vanaf. Ach ja, moet ze zelf weten. Ze was misschien wel moe.
Ze liep naar de stroompaal en bekeek hem eens. Die had ze vast nodig want er kwam een lang snoer uit haar camper. Stekker erin, hupakee. Maar ach, iets ging niet goed want ze ging weer opnieuw de stroompaal bekijken, rammelde eens aan de stekker, ging weer naar binnen maar volgens mij geen stroom. Na de stroompaal weer bekeken te hebben eerst van een afstandje en daarna van dichtbij kwam ze parmantig onze kant op lopen. Frits moest ze hebben. Of hij wist hoe de stroompaal werkte. "Nou nee, niet echt want wij hebben geen stroom nodig maar ik kom wel eens kijken" zei Frits en ging samen met de kattenvrouw de stroompaal bekijken. Frits duwde eens op een knop en probeerde vanalles uit maar helaas geen stroom, de paal werkte niet en onze kattenvrouw vertelde dat haar zonnepaneel of in ieder geval de verbinding naar binnen kapot was. Ze moest stroom hebben. Ergens in de buurt zou een garage bedrijf zijn die het voor haar zou repareren maar eerst moesten haar kattenkinderen een fris neusje halen. Wij zijn verder gaan opruimen en de kattenvrouw ging nadat ze even heerlijk uitgerust had, want ze had 4 uur rijden achter de kiezen, haar katten vangen door met de doos kattenbrokken te schudden en zo kon ze alle drie de katten weer vangen en in haar camper zetten. Hopelijk heeft ze nog stroom gevonden en is het euvel verholpen door het garage bedrijf.

Wij wilden eigenlijk naar een meer rijden dat ongeveer 58 km van ons verwijderd was maar na 20 km kwamen bij Felletin aan en dat zag er zo gezellig uit dat we er blijven.

We staan hier op een CP met ongeveer 15 campers. We staan ongeveer 100 meter van het gezellige centrum af. Een service station met gratis water nemen en lozen en chemisch toilet reinigen, prullenbakken erbij en dat alles voor de prijs van € 0 Is dat mooi of niet?

 


Vanmiddag had ik een heerlijke luie lees middag. Ikke heerlijk onder een boom zitten die bij de camper staat in de schaduw wat bij deze temperaturen geen luxe is.
Frits had een Intermarché ontdekt op zijn google maps op 900 meter lopen. Hij moet een nieuwe fietsenband hebben. Zijn fiets heeft een platte band en er zit me toch een groot gat in. Hij heeft geprobeerd om de band te plakken maar helaas met het oppompen springt er in de plakker zo weer een gat dus een nieuwe band is wel nodig.

Helaas was de Intermarché maar van klein formaat en had geen fietsenbanden dus maandag maar weer eens onderweg kijken of we ergens wat tegenkomen.
Morgen blijven we nog hier en gaan we het plaatsje eens goed bekijken.







vrijdag 11 september 2020

Rare snuiters die Fransozen

 We hebben heerlijk weer en zelfs vaak te warm. Op het moment is het overal heerlijk weer denk ik en als ik zo de weerberichten hoor dan gaat de temperatuur in Nederland volgende week ook weer hoge temperaturen krijgen tot 30 graden. Dus Nederlanders maak jullie borst maar nat.........

Wij gaan morgen ons gouden plekje weer verlaten. We hebben een CP gevonden bij een meer. Het is maar 58 km van ons vandaan. Hopelijk hebben niet meer mensen het idee om naar het meer te gaan maar we hebben goede hoop dat er een plekje te vinden is want het is nogal een grote CP, niet echt ons ding maar we gaan er eens een kijkje nemen want dat meer lijkt ons wel iets met deze temperaturen.

Vandaag hebben we nog maar een "vakantiedag" genomen hahahaha.

We hadden het voornemen om vanmiddag naar boven te klimmen naar het kerkje en de expositie waar we gisteren niet naar binnen mochten omdat ik mijn mondkapje niet bij me had. We zullen maar niet te vroeg gaan want dan is weer alles dicht dus tegen drie uur begonnen we aan onze klim met een temperatuur van 27 graden ffffffff.







Boven gekomen zagen we dat het kerkje open was dus even binnen kijken. Het was er donker en net zo sober en eenvoudig als de meeste kerkjes in Frankrijk. Laat ik dat nu net zo apart en mooi vinden. De dikke houten balken van het koor en de ruwe stenen muren, hier en daar een beeld oud en stoffig en daarbij de zon die de glas-en-lood ramen verlicht. Heel apart en ik vind dat zo mooi.

Na het rondje door het kerkje gaan we naar de expositie. Ik denk, laat ik maar meteen laten horen dat we geen Fransen zijn want het kan vaak zo inspannend worden als mensen mij hun hele levensverhaal beginnen te vertellen terwijl ik er maar weinig van versta. Het zijn vaak maar een paar worden die ik opvang en waar ik dan maar het verhaal zelf bij invul om me een beeld te vormen. Bij binnenkomst kwam de madam al meteen naar onze kant en wees op de fles met gel waar we eerst onze handen mee moesten ontsmetten en liet ons verder op ons gemak rondkijken. De prijzen logen er niet om want onder € 100 was er niets te koop. Er werd dan ook niets verkocht toen wij er waren.

Er waren sieraden te zien gemaakt van kraaltjes en gevilte wol, tassen van stof, gebreide sloffen die weer helemaal versierd met kraaltjes waren, schilderijen en keramiek. Dat laatste vind ik wel leuk en nam een kaartje dat erbij lag om zo de website later te kunnen opzoeken van de maakster. O jeetje, dat was weer helemaal fout gedacht van mij want de madame dacht dat ik een liefhebster was van deze kunstenares en zo kreeg ik als traktatie een heel verhaal te horen en meteen een uitnodiging om eind september naar de workshop te komen waar ook Sabine, de kunstenares, aanwezig zou zijn. Geweldig!!!!!! Ik nam de folder maar aan en stopte hem bij het kaartje in mijn tas. Daarna moesten we nog opgeven waar we vandaan kwamen en waar we logeerden. In de camping-car!! Ah, zei ze, jullie zijn al de derde met een camping-car. Dacht ze nu echt dat we hier stonden met de camper om de expositie te bezoeken????? Potverdikke, ze werd er helemaal blij van. Toch weer een goede daad gedaan, toch?

.

Na dit expositie bezoek liepen we naar het enigste terrasje hier op het pleintje en lieten ons op een stoel vallen om te gaan genieten van een heerlijke koude rosé want die hadden we wel verdiend. We zaten nog niet helemaal toen we onze bestelling al moesten doorgeven. 
Tjeetje, die hebben hier haast. 
Wij kregen hoe dan ook een heerlijke koude rosé in een karaf en nog geen 5 minuten later komt de eigenaar weer naar ons toe. Hij wil gaan slapen maar wij mogen ons drankje rustig opdrinken hoor. Ik zeg, ooo dus we moeten nu betalen? Ja, graag want hij wil nu echt gaan slapen. Het was ook al vier uur in de middag. We moeten €5 hele euro's betalen voor een halve liter rosé, hahaha. Nadat hij het geld gekregen heeft loopt hij naar binnen, zet de muziek uit en doet alle deuren op slot en daar zitten wij dan met ons drankje helemaal op het terras. Wat een mop. Het gaf één voordeel we zaten hier heel veilig wat de corona betreft.



donderdag 10 september 2020

Saint Georges Nigremont

 Het was een heerlijke rustige nacht en we hebben geslapen als rozen. Frits was al "vroeg" uit de veren tenminste voor ons doen. Om 8 uur was hij al ontbijt aan het maken en moest ik er ook maar aan geloven om op te staan al was dat niet moeilijk met al die heerlijke geuren van gebakken eieren en koffie.


Het was tegen half 10 toen we gingen rijden en we kwamen weer heel wat cols tegen die ongeveer tussen de 900 en 1000 m hoog waren. Er kwam dus weer veel bochtenwerk voor Frits bij kijken.





Het is ook de route waar a.s. zaterdag de tour zal rijden. Als we boven op de berg komen van het Parc naturel des Volcans d'Auvergne zien we daar al verschillende campers staan die vast een plekje hebben veroverd voor zaterdag. 
Zij liever dan wij want het wordt ons daar veel te druk dus wij rijden door naar een plekje dat we op het oog hebben in een piep klein dorp met 30 inwoners. 
We maken nog een lunchstop in Condat-en-Combraille. Er staat een leuke picknick bank in het dorpje en daar gaan we ons stokbroodje opeten. 



Daarna maken we een wandeling door het dorpje. Er staan veel huizen leeg valt ons op. Jammer dat die leuke dorpjes compleet zijn aan het uitsterven. 




Ik zie er weer een bijzonder kerkhof en daar wil ik even gaan kijken. In eerste instantie dachten we dat het een tuincentrum was maar nee dus het was een kerkhof met een soort glazen dakjes over de grafstenen. 








Het fascineert me steeds weer als ik die oude grafstenen zie. Hoe zouden die mensen geweest zijn? Zijn ze oud geworden? Ik zie 1 graf met een foto van een man met zijn auto. Hij moet wel heel trots op die auto geweest zijn. Ik zag ook een foto op een graf van een tractor. Zou het een boer zijn geweest? Het zijn bijna allemaal familiegraven en als ik de bordjes zie die op de grote steen staan dan zie ik daar opschriften op staan zoals ter herinnering aan: opa en oma, tante, zus en nicht, neef, vader en een moeder. Er staan een heel rijtje namen op zo'n steen.
Nu de tijd is gekomen van crematies hebben de Fransen iets nieuws bedacht om toch samen met hun familieleden op één plek bij elkaar te staan in een urn. Het zijn een soort kubussen die op elkaar gestapeld staan. 


Na al deze bezienswaardigheden lopen wij weer terug naar de camper en rijden weer verder en komen langs een meer waar we ook weer even een stop maken voor we verder gaan naar St. Georges Nigremont. We vinden hier een prachtige CP bovenop de berg met een prachtig uitzicht.




We blijven hier morgen ook nog (denken we) ................

Onze YouTube video/vlog 16




woensdag 9 september 2020

Thiers

Vanmorgen waren we echt wel aan de zeer late kant.

Eerst heerlijk op ons gemak ontbeten en daarna onder de douche. Na dit ritueel (douchen en de badkamer meteen schoonmaken) nog de inhoud van een kastje van de badkamer opnieuw ingeruimd. Eerder op CP of campings gingen we douchen in de daarvoor bestemde ruimten maar dat doen we niet meer. We douchen nu in onze eigen doucheruimte en dus is het handiger om de inhoud van de toilettassen zoals shampo enz enz in een kastje te hebben in de doucheruimte. Zo kom je steeds weer dingen tegen die je wil veranderen en zo wordt zo'n kastje ook weer eens lekker gesopt.
Nadat we klaar waren met onze klussen gingen we weer op pad.

Nooit geweten dat er in midden Frankrijk zoveel hoogte verschil is. We kwamen over cols van dik 900 meter en de uitzichten waren werkelijk adembenemend.

Uiteindelijk kwamen we aan in Thiers waar we nog geweest waren, eigenlijk ....... ik wist niet eens dat deze stad bestond. We reden eigenlijk onze neus maar achterna nou ja eigenlijk onze Garmin die ons weer de vreemdste wegen liet rijden. We weten nooit of hij ons nu in het ootje neemt of serieus is. We moeten het echt zelf wat meer controleren via onze navigatie op een telefoon.




De stad Thiers lijkt ons wel een bezoekje waard dus op zoek naar de CP in de bovenstad. Het weggetje dat tante Garmin ons instuurt is zo steil dat ik het gevoel kreeg dat de camper over de kop ging. Niet normaal maar we kwamen op de CP aan met dank aan tante G

Eerst wat eten en dan naar het centrum.
We nemen de Gymbals mee want ik ga er ook eens even mee oefenen dus Frits krijgt geen rustig moment meer. Het kan zijn dat ik hem zo maar loop te filmen. We gaan het meemaken.

Het centrum van Thiers is heel oud. Huizen uit de jaren 1800, prachtig.









Het gaat wel steeds berg op en berg af, een hele klim partij dus we hebben wel een biertje verdiend en daar treffen een Belg die ook Vlaams spreekt. hij vertelt ons dat zaterdag a.s. de tour hier langs komt en vraagt of we daar voor hier zijn. Nou nee hoor, niet echt .............. Hij begint een verhaal over de politiek in België. Tja ook schrijnend maar waar gaat het nog normaal?

We zijn hier voor de ontspanning en niet om ons te ergeren over dit soort zaken. 
Dat doen we thuis wel weer. We rekenen af en gaan klimmen, de weg weer omhoog op weg naar de camper. Het is warm, 28 graden ffffffff en dan die klimmen erbij ffffffffffffff.

Bij de camper gekomen staan er meer campers die aan de avond weer vertrekken. We blijven hier met 2 campers over. Een Fransman en wij. Eigenlijk heb ik die mensen nog niet buiten gezien hahahahaha. Ik heb er alle vertrouwen in dat er geen engerds in zitten.




Onze YouTube video/vlog 15