Hebben pensionado's tijd over?

Alweer weekend. De dagen vliegen ons voorbij. Voor we het in de gaten hebben is de dag alweer bijna voorbij en zijn we weer druk bezig geweest. In de avonduurtjes kijken we tv, krijgen visite of gaan op visite. Maken hier en daar een praatje met buurtgenoten. Oude buurtgenoten en nieuwe buurtgenoten op ons toekomstige adres.

Wie denkt dat gepensioneerde mensen niets te doen hebben??????? Nog tijd over hebben voor een baantje????

Nou wij niet en gelukkig maar. Wij kunnen gelukkig zeggen "we leven nog" we staan er nog bijna helemaal in.

Vanmorgen kwam ik terug van mijn wandeling met Puck toen ik een mede "lotgenoot" tegen kwam.

Hij heeft het appartement beneden ons en daar woont zijn zoon in. Hij zelf woont met vrouwlief in een groot huis en heeft nu een appartement gekocht in het centrum van Maastricht.

Ik zag hem sjouwen met verhuisdozen en zo kwamen we aan de praat.

Het nieuwe appartement moest helemaal verbouwd worden en zijn huis moest leeg vertelde hij. Hij is kapper van beroep maar geen gewone kapper. Hij is kunstenaar. Zijn vrouw heeft dan ook een zeer kunstig kapsel. Ze doorkruisen heel Europa naar allerlei wedstrijden waar ze aan mee doen en veel prijzen winnen. Zoonlief zit ook in de zaak. Ach hij is er mee opgegroeid. De zoon heet Puck. Wij noemen hem grote Puck en onze Puck is kleine Puck 😆

De "lotgenoot", vader van grote Puck is ook kunstschilder en maakt beelden. Hij was nu bezig met zijn atelier leeg te maken en of al die verhuisdozen in de garage zouden passen was nog maar de vraag.

Zo stonden we samen te babbelen over verbouwingen op onze leeftijd en verhuizingen. Dit gesjouw met die dozen was hem eigenlijk al te veel maar tja dat moest even. We wisselden adressen uit van bedrijven die veel voor je regelen. We praatte over prostaten 😉 (tja niet te geloven hè) maar hij heeft nog voor dat Frits aan beurt was zich laten behandelen tegen prostaatkanker 

Ook met hem gaat het goed net als met Frits.

Dus pensionado's hebben veel tijd??????? 

Nou hij niet. We doen het niet meer zo snel als vroeger en worden sneller moe maar we blijven bezig.

Het geheim om zo goed mogelijk oud te worden vertelde mij eens een huisarts is;

Bewegen - Betrokken en Bijblijven

Een dag uit het leven van een pensionada

Vanmorgen eerst ontbeten. Lekker op ons gemak want dat kan als je bent gepensioneerd. Lief had een roer eitje voor ons gemaakt. Kopje thee erbij en meestal kijken we dan met scheef oog naar  Goede morgen Nederland totdat het sporten begint met Olga Commandeur.

Na de thee is het meestal tijd voor een kopje koffie maar vandaag had ik er geen tijd voor.

Ik moest een paar boodschapjes doen want we hadden geen broodbeleg meer en vanavond komt de Picnic pas rond zeven uur met de boodschappen voor de komende week. Het winkelcentrum ligt op 5 minuten loopafstand dus geen probleem. Ik wilde ook nog even langs de Action om zo'n handige bak te halen die prima in mijn keukenlade past in de camper. Toevallig zag ik ook nog leuke bollen breigaren die ik niet kon laten liggen om er een omslagdoek van te breien.

Na het bezoek aan het winkelcentrum liep ik meteen door naar mams met ............... iets lekkers voor bij de koffie. Mams is erg verkouden geweest en heeft nog weinig eetlust maar de kersen vlaai die ik bij me had smaakte haar voortreffelijk samen met een kopje koffie. We hebben even heerlijk zitten babbelen totdat mijn plicht me weer riep en ik weer huiswaarts moest.

Thuis gekomen zat Lief diep gebogen over de nieuwe Ring bel die vandaag bezorgt was. Ik ben er wel achter dat je die maar niet zo even installeert, fffffffff wat een karwei.

Het wachtwoord moest wel een keer 6 weer opnieuw ingevuld worden. Het is natuurlijk een super veilig systeem dus na een paar vragen kwam de vraag weer "vul uw wachtwoord in" en daarna kwam een paar keer de melding "vul uw code in van uw telefoon"  

Lief heeft dan een engelen geduld. Als het aan mij had gelegen had ik die bel al lang weer terug gestuurd maar uiteindelijk lukte het.

We kunnen nu alle twee op onze telefoon zien als er iemand bij de deur staat maar ................ eerst moet hij uren opladen.

Terwijl onze bel aan het opladen was werden we tegen twee uur verwacht bij onze buurtjes beneden op het grasveld bij de jeu de boules baan om een potje te spelen. Deze keer gingen de dames tegen de heren spelen en jippie de dames wonnen met 3-2.

Om van de schrik te bekomen gaan we na onze inspanning altijd een wijntje drinken. Om de beurt neemt er iemand wijn mee.

Onderhand was het vijf uur geweest. Tijd om te gaan koken.

Zelf had ik pizza gehaald en die hoefde alleen nog maar de oven in. 

Veel tijd om te koken had ik niet want de Picnic zou tussen half zeven en zeven uur voor de deur staan.

Nu stuurt Picnic altijd een berichtje als ze er aan komen en hadden we het autootje zien stoppen beneden bij de voordeur. Maar de bel ging niet. Wat gek. De jongeman stond ook niet meer op straat want dat kon ik zien van bovenaf.

Nu was onze Picnic bezorger waarschijnlijk met iemand mee door de hoofddeur gelopen en boven gekomen had de beste jongeman op de Ring bel gedrukt waar nog geen accu in zat.

Goed dat we gingen kijken en hem zagen staan.

Boodschappen weer opgeruimd en nu doen we niets meer alleen nog een kopje koffie drinken.

Maar goed dat we gepensioneerd zijn want om te werken zouden we geen tijd meer hebben. 😂😂