Bezoek

Gisteren kregen wij onverwacht bezoek van camper vrienden die we in Spanje leerde kennen in de tijd dat de Corona zijn intrede deed.

We hebben toen samen hachelijke tijden meegemaakt op een camping waar we niet meer af mochten zonder dat er militairen aan te pas kwamen.

Eergisteren avond belde A. me, de vrouwelijke helft van het stel. Ze waren op weg naar Portugal om te gaan overwinteren toen haar man K. in Liège ontdekte dat hij geen portemonnee bij zich had. Nu had zijn vrouw ook wel bankpasjes bij zich maar in de vergeten portemonnee zat het rijbewijs van K. dus terug naar Nederlandse bodem en zoonlief zou de portemonnee opsturen maar naar welk adres?

Bij een Primera begonnen ze er niet aan en op de camperplaats wilden ze het pakje ook niet aannemen. Tja, dan weer helemaal terug naar huis??

Totdat hun inviel dat wij in Maastricht wonen. 

Natuurlijk wilden wij hun helpen. Het pakje zou donderdag afgeleverd worden bij ons adres tussen 13 en 15.30 uur.

Om half 1 stonden ze al bij ons voor de deur en de tijd van 13 uur werd aangepast in 15.30 - 17.30 uur. Oei als dat maar goed gaat dacht ik want wat te doen als het nu vrijdag zou komen. Wij zijn strakjes weer de deur uit en komen vanavond pas weer thuis.

We lieten de camper vrienden mee snert eten waar het weer goed voor was. Regen en fris en dan smaakt snert gewoon heerlijk.

Om 17.15 uur ging de bel en stond de postbode voor de deur.

Wat waren onze camper vrienden blij. Daar was hij weer ................ de portemonnee.

De snert werd verder opgegeten en Frits bracht hun met de auto weer naar hun camper.

Vandaag hebben ze hun reis weer voortgezet naar het zuiden waar ze hopen snel wat zon te vinden.

Ach, je bent op de wereld om elkaar te helpen, nietwaar?

Gezellig

Wat hebben wij geslapen fffffff. Alles is weer bijgeslapen en we voelen ons weer fit. We maken weer volop plannen voor de toekomst. 

Nu maakten we eerder ook plannen hoor want daar blijven we mee doorgaan maar nu zit er meer energie achter. Er zijn al afspraken gemaakt voor de volgende week. We gaan er weer tegen aan.

Gisterenavond hebben we nog een mooie wandeling gemaakt door Doetinchem. Wat een gezellige plaats is dit.

 

We zijn hier al vaker geweest maar een avondwandeling hadden we nog niet gemaakt. En voor dege die hier wil winkelen ………. Er zijn hier winkels zat.

Een dag uit het camperleven.

Afgelopen nacht moest Puck weer even wennen aan haar nieuwe kussen waar ze op mocht slapen maar toen ze het eenmaal door had hebben we allemaal heerlijk kunnen slapen.

Het was heerlijk slapen in Zelhem in de gemeente Bronckhorst. Ik houd van deze heerlijke ongedwongen omgeving. De boeren hebben hier nog de overhand en de bossen zijn prachtig. Deze keer hebben we geen fietsen bij ons. We nemen vooral de benenwagen zodat Puck ook aan haar trekken kan komen.

Het is hier heerlijk wandelen. We zijn nu in Lettele beland en vanmiddag ontdekte Puck de Wetering het was dan ook ondenkbaar dat ze er niet binnen een paar minuten in lag. Ze was helemaal uitgelaten.

Vanavond kregen we visite van onze 2 kleinzoons die Puck wilden zien en o wat een weerzien was het. De twee jongens 9 en 7 hebben samen met Puck gewandeld, gerend, gestoeid en noem maar op. Ze zijn nu met hun mama naar huis. Puck ligt nu uitgeteld op de vloer naast haar nieuwe kussen. De harde vloer ligt vast beter of koelt beter af 😊

 

Vertrokken

 Gisteren heb ik een heerlijke dag gehad.

Het begon met een feestelijk ontbijtje en daarna met een gezellige visite. We hebben even heerlijk kunnen kletsen en dat brak voor mij meteen het ijs dat ik een beetje vreemde verjaardag had. Mijn eerste verjaardag zonder mams en dat raakte me toch wel meer dan ik had gedacht. De visite deed me echt goed.

Na de visite nog een paar gezellige telefoontjes gehad  en daarna met Frits en Puck naar de Sint Pietersberg waar we heerlijk gewandeld hebben. De wandeling hebben we afgesloten met late lunch op het terras met uitzicht over Maastricht.

Terwijl we daar heerlijk zaten te smullen kreeg ik een appje dat er bloemen voor me bezorgt waren die ik later die middag ben gaan ophalen en weer gezellige telefoontjes.

Ik moet zeggen dat ik best nog wel een keertje 70 jaar wil worden 😅😅 Het is me goed bevallen.

Vanmorgen werden we met schrik om 8 uur pas wakker. Dat is al lang niet meer gebeurd. Dus snel het bed uit, Puck naar buiten, douchen, ontbijten en op pad. 

Wij als zwervers hebben dan ook weer heerlijk gezworven. Eerst langs de Car Wash in Echt waar we om 11 uur een afspraak hadden en waar de camper grondig gewassen werd. Ideaal. Eerst werd hij helemaal met de hand ingezeept en daarna nog eens met een grote borstel. Het dak werd grondig onder handen genomen en daarna gingen we door hoge borstels. 

Als slot kwam er nog laagje was over en werd de föhn aangezet.

De camper ziet er weer spic en span uit en dat was wel nodig naar onze reis naar het hoge noorden.

We zijn nu op een camperplaats beland in Zelhem.

Het is hier heerlijk rustig. We zijn dan ook de enigste camperaars hier. Morgen weer een stukje verder en genieten van de heerlijke natuur hier.

Rust in de tent

Onze reisroute hebben we een beetje aangepast. We reden nu de toeristische kustroute van weg nr 17. Nou, toeristisch was hij zeker en daarbij heb je ontzettend veel tunnels en veerboten. Vandaag stonden we voor een veerboot die eigenlijk vol was maar we mochten nog net mee toen de andere voertuigen iets bij schoven. We hadden nog net geluk. De Tesla achter ons had minder geluk en mocht 2 uur wachten.

Daarna kwamen bij een tunnel, hè 11 kilometer?  Ffffffffff, tunnels hoeven voor ons al niet maar dit vonden we wel erg lang al was deze wel goed verlicht en de weg iets breder.

Frits had het wel gehad met weg nummer 17 😁. Veel te druk en al dat gedoe met die veerboten. Puck weer eruit, tussen al die auto's door wurmen enz. enz. dus besloten om deze weg te verlaten. We gaan de richting van Zweden op.

Ik wil nog graag naar Mosjoen. Dat gaat morgen gebeuren en dan richting de Zweedse grens.

We staan nu toch weer op een mooi plekje en zo rustig 😅

Het is een prachtig Noors kerkje. Hoe het er van binnen uitziet weet ik niet want alle kerkjes die we tegenkomen zijn op slot maar de buitenkant........

Het is hier zo mooi en stil. Er gaat gewoon een heel vredig gevoel van uit. En jullie weten het, kerkhoven interesseren me.

De graven zijn stuk voor stuk goed onderhouden. We zien dan ook geregeld mensen met een schepje en gieter in de weer.

Het gras is allemaal netjes gemaaid, er staan zitbanken hier en daar in het gras. Het ziet er echt prachtig uit. Zo zou dat bij ons nu moeten zijn.

Mooi

Vandaag hadden we weer een prachtige dag. We hadden goed weer en een mooie omgeving, de Lofoten.

Vorig jaar zijn we hier ook geweest en we vonden het zeker de moeite om de weg nog eens te rijden. Nu is het niet zo'n lekker weg om te rijden en dan bedoel geen ontspannen ritje maar wel een mooi ritje want tjonge, jonge wat is het hier mooi.

Wat ik dan weer jammer vind is dat de plaats Å helemaal toeristisch is aan het worden en dan bedoel ik dat het plaatsje bijna vooral uit vakantiehuizen bestaat terwijl het vroeger een vissersdorp was met 250 inwoners. Het is een prachtig plaatsje en iedereen wil het bezoeken, wij ook hoor. We doen gewoon mee met de meute maar het plaatsje wordt eigenlijk een kunstmatig iets.

Het ziet er zo geweldig uit, toch? Maar wil je iets zien bijvoorbeeld oude materialen in een schuur dan moet je een ticket kopen.

Er is een B & B waar je ook een plekje kunt reserveren voor je camper en dan bedoel ik ongeveer 5 campers. Daar hangt natuurlijk weer een mooi prijskaartje aan 😌

Maar oké dat weet je in zo'n plaatsje.

Voor je de plaats in wil gaan is een enorme parkeerplaats waar je nog wel gratis 6 uur mag staan om de plaats te bezoeken.

En die enorme parkeerplaats staat bijna helemaal vol. Het is nog zoeken naar een vrij plekje.

Ze zijn ook op veel plekken aan het bouwen en verbouwen. Ach, geef ze eens ongelijk. We zouden het zelf misschien ook wel doen maar ik blijf het jammer vinden.

Ik ben blij dat we het nog eens gezien hebben. Morgen gaan we weer verder,

Volgers ontmoet

Wat een leuke ontmoeting was dat vandaag!

Het was lunchtijd dus we hadden een plekje uitgezocht met mooi uitzicht om even wat te eten. Puck kon er meteen ook even lekker naar buiten na lang binnen te hebben gezeten door de boottocht met het veer. Maar die super dikke steekvliegen waren er weer.

In ene keer kwam er een camper voorbij rijden. Hij stopte en reed achteruit terug en parkeerde achter ons en toen kwam er een hoofd achter onze camper te voorschijn.

"Hallo, ik ben Jannie en volg jullie op Youtube." zei een vriendelijke stem. Dat zijn nu van die leuke dingen die we zo nu en dan tegen komen. Achter Jannie kwam ook Jan te voorschijn de partner van Jannie.

Het werd een hele gezellige babbel. Puck sprong ook al meteen in het rond en kon omdat de baasjes even niet opletten allemaal verboden dingen in haar bekje doen. Ze moet gedacht hebben, laat die maar kletsen ik kan even heerlijk mijn eigen ding doen 😆

Omdat wij naar een serviceplaats op weg waren waar een automaat staat die het toilet schoon maakt  en maar 15 km rijden was reden Jan en Jannie achter ons aan zodat ook zij even gebruik van de automaat konden maken en meteen ook konden zien hoe dat ding werkt.

Kwamen we bij het servicepunt zegt Frits," hier zijn we vorig jaar ook geweest." en ja, we herkende het direct. Er was een mooi uitzichtpunt en daar dus ook nog even naar toe gelopen met J & J

Dan ook maar even een foto maken 😂

En als we dan toch bezig zijn dan kunnen we ook even de telefoonnummers uitwisselen zodat we de foto's kunnen delen.

Na nog de nodige babbels namen we afscheid van elkaar en ging ieder weer zijn weg. 

Wij reden naar Svolvaer. We parkeerde de camper hier en liepen het gezellige plaatsje in. "Hè, Frits, kijk eens is dat niet de camper niet van J & J." 

En ja hoor, ook zij waren in dit plaatsje en omdat het plaatsje niet zo heel groot is kwamen we hun natuurlijk al snel weer tegen 😂😂

Wat een toeval. "Hebben jullie zin om dadelijk met ons wat te gaan drinken daar achter op het terras?" vroeg Jannie. "Dat gaan we zeker doen." 

Het werd een hele gezellig middag met ons viertjes en Puck? Die had weer alle sjans van de wereld. Eerst heeft ze met een politieagente over de grond gerold, daarna met een vriendelijk mijnheer liggen rollenbollen. Bij het terrasje kreeg mevrouw een bak water voorgezet en het meisje dat ons hielp vond Puck "adorable" en moest haar natuurlijk ook aaien.

Die Puck is dus niks tekort gekomen terwijl de baasjes een gezellige middag hadden.

Wonen in Stø als buitenlander.

Vandaag kwamen wij in een allerliefst vissersplaatsje, in Stø. Alles was er nog zo puur. De huizen en vooral de vissersboten groot en klein. Tegen de rots aan zaten de meeuwen hun jongen te voeren in de nestjes.

We stapten hier uit de camper en roken de vis. Ongelooflijk. Normaal ruik je alleen de zee maar ook de vis. Ik hou daar wel van.

Frits liep rond om filmbeelden te maken en ik liep met Puck een rondje om alles eens te bekijken. Puck vond de zee en vis lucht wel lekker zo te zien 😋 In ene keer hoorde ik, "is die hond van u lief?"

Ik draaide me om en zag een mevrouw met een petje op en een hondje. Nu weet ik onderhand wat de mensen dan bedoelen als ze vragen of mijn hondje lief is. Ze bedoelen eigenlijk of mijn hond met andere honden omgaan. "Ja," zei ik "en het is een teefje" want ook dat wordt dan vaak gevraagd omdat reutjes en teefjes meestal wel samen gaan. Van hetzelfde geslacht wil wel eens problemen geven.

Maar toen zei de vrouw, " ach, u spreekt Nederlands" terwijl ik me gelijktijdig afvroeg, hoe weet die vrouw dat ik Nederlandse ben? 😂

We raakten aan de praat en de vrouw in kwestie vertelde dat ze een Belgische van oorsprong was en al 14 jaar in Noorwegen in Stø (je spreekt dit uit als steu) woonde.

Aha nu kon ik eens gemakkelijk in mijn eigen taal iets vragen over het leven hier. Haar man werkte in de visserij hier. Het was een firma waar ze gedroogde vis hadden. Nou ja een firma, het was eigenlijk een grote schuur waar allemaal stellages waren met gedroogde vis. Haar man kwam er ook nog even bij om een praatje te maken en als een bijna "echte" Noor droeg hij een lange baard.

Ik vroeg aan de vrouw of er hier veel sneeuw viel in de winter en hoe de temperaturen dan waren zo dicht bij zee en ze vertelde me dat de laatste 2 winters anders waren dan andere jaren. "We hebben hier vorige winter 2 orkanen gehad," vertelde ze. "Het was zo erg dat we niet met de ski's naar buiten konden. Als het hier bijvoorbeeld -10 is dan voelt het wel als -25 door de wind. Dat is niet zo leuk." 

Ze wees me het huisje aan waar ze eerder hadden gewoond maar nu woonde ze aan de grote weg waar ze het grijze huis waar ook een camper bij stond hadden gekocht.

Ze vertelde me ook dat ze erg geïsoleerd leefden want de Noren leven op zich zelf. Haar man werkte bij het visbedrijf en zij was thuis met haar hondje. Ze vond dat een van de min punten van het in Noorwegen wonen maar de rust, de stilte buiten en de pure natuur waren geweldig. In de Covid-tijd hadden ze met de camper trips gemaakt naar oa de Barentszzee. Prachtig en daar kon ik haar alleen maar gelijk in geven want ik heb zelden zo een mooie pure natuur gezien. Ze vertelde ook dat het steeds drukker werd met campers en dat vond ze wel erg jammer maar begrijpelijk.

Het was een leuk gesprekje. Zij heeft het misschien wel leuk gevonden en wij zijn weer een stuk wijzer geworden.

De Rus

Het internet bereik is hier minimaal maar toch probeer ik iedere dag een berichtje te schrijven en te versturen. Ik doe mijn best. Meer kan ik niet doen.

Wil je meer foto's zien kijk dan op onze FritsEllen reisblog  Omdat het internetbereik hier zo minimaal is plaats ik daar de foto's alleen voorlopig althans.

Gisteren op onze wandeling over het strand met Puck kwamen we een fietser tegen. Het was een jongeman van ik denk rond de 30 jaar, een Rus uit Moermansk. Om maar meteen jullie eerste vraag te beantwoorden, we hebben het niet over de oorlog gehad 😌

Onze Nederlandse buren kwamen ook net aanlopen en we kwamen in gesprek met de jongeman. We vroegen hem of hij gemakkelijk de grens over was gekomen. Hij antwoordde dat hij een visum had voor 5 jaar. Dat visum had hij net voordat de oorlog begon gekregen. Hij had geboft want nu kregen ze dat niet meer.

Hij was met de bus vanuit Moermansk naar de grens gekomen en vanaf de grens was hij met de fiets verder gegaan. Hij kwam vaker hier heen vertelde hij. Zijn tentje ging hij opslaan op een windvrij plekje bij het strand. Hij had alleen één probleem hij was de lucifers vergeten en nu kon hij zijn gas niet aanmaken om zijn eten te maken. De buurvrouw had kleine doosjes lucifers bij zich en die wilde hem er wel eentje geven.

Later vroegen we ons af of de jongeman niet in dienst moest want hij had er wel de leeftijd voor.

Onze Nederlandse buren vertelde dat ze gisteren een Russische familie waren tegen gekomen. De oma van de familie tenminste ze dachten dat het de oma was had hun kushandjes toe geworpen.

Hoog op de rotsen om ons heen staan militaire posten en er staan hier en daar gele bordjes dat het verboden gebied is.

Toen ik gisterenavond nog even met Puck een wandelingetje maakte zag ik de jongeman gehuld in donskleding op een rots zitten bij de zee. Het lijkt mij zo eenzaam maar ik denk wel dat je op deze manier het dichtst bij jezelf komt.

Ik heb geen foto van hem gemaakt dat gaf teveel inbreuk in zijn privacy vond ik maar dit uitzicht had hij.

De Finse grens

We gaan vandaag de grens over naar Finland. 

Frits is de halve avond bezig geweest of Puck nu aangegeven moest worden aan de Finse grens of niet.

Zoeken op google leverde niet altijd het gewenste resultaat. "Wat moeten we nu doen?" vroeg hij me voor de vierde keer.

"Frits als we aangehouden worden dan laten we alle papieren zien. Die zijn allemaal in orde. Van ons en van Puck dus maak je nu niet zo'n zorgen. In Zweden zat er helemaal niemand bij de grens en als dat hier ook zo gaat dan ga ik echt niet lopen zoeken naar iemand dan rijden we gewoon door." 

"Ja maar dat mag eigenlijk niet. Je moet tussen de 24 uur en 5 dagen na de het dierenartsen bezoek de grens over."

"Nou dan zitten we helemaal goed maar ik ga niemand lopen zoeken."

Zo gingen de gesprekken gisterenavond tussen ons. Uiteindelijk besloot Frits om toch te stoppen aan de grens of er nu iemand zat of niet. "oké," zei ik om hem gerust te stellen.

Vanmorgen was Frits weer aan het googlen. "Weet je wel," zei hij " dat we maar 600 meter van de grens af zijn?" 

Ik vond het allemaal best en na onze dagelijkse ochtendrituelen gingen we dan toch eens vertrekken.

"Heb je de paspoorten bij de hand en ook de het paspoort van Puck met het bewijs van de dierenarts?"

"Ja Frits. Alles ligt hier bij het dashbord." 

En daar gingen we dan. We volgende onze navigatie op weg naar de grens. Ik zat klaar met mijn fotocamera standby 😁

Na een tijdje zei Frits " die 600 meter moeten we toch al wel hebben gehad." Tja dat dacht ik eigenlijk ook en de dieselprijs die ik in de gaten houd bij de tankstations had in ene keer een vreemde prijs en wat me ook opviel was dat de teksten die zag staan op borden er heel anders uit zagen met woorden waar ik geen touw aan kon vast knopen.

"Volgens mij zijn we al in Finland." merkte ik op.

"Hier kost de diesel € 1,89 en in Zweden is dat Zw kr 21,07 en kijk eens op je horloge het is hier ook 1 uur later. We hebben helemaal geen grens gezien. Sterker nog ik heb niet eens een bord gezien waar Finland op stond. Nu hebben we Puck ook niet kunnen aanmelden," merkte ik schertsend op. "en nu? Zullen we maar terug gaan 😂😂"

Nee natuurlijk niet maar zo zie je maar weer hoe je een mens gek kunt krijgen op het internet. 

Kom we gaan lekker naar de kerstman.

Arme stakker.

Vanmiddag zat ik buiten in het zonnetje te haken. Puck lag in het gras naast me en we genoten van het mooie uitzicht en de broedende meeuwen die op hun nesten zaten. 

Vanuit een ooghoek zag ik een man lopen op het wandelpad dat gescheiden door een slootje van ons af ligt.

Hij kwam een beetje onzeker op mij over en toen zag ik dat hij dronken was want het lopen ging hem niet zo goed af tenminste om in een rechte lijn te lopen.

Hij liep langs en passeerde andere wandelaars totdat hij weer bleef staan.

Zijn trainingsjasje deed hij uit wat hem waarschijnlijk te warm was in de zon en terwijl ik dat zo aan het bekijken was riep Frits van binnen uit. "Gelukkig is die man verder gelopen. Ik was er al bang voor dat hij naar je toe zou komen."  Ik was het helemaal met hem eens.

Ik zag dat de man weer terug kwam gelopen en toen hij mij naderde zag ik hem bijna denken. Hij zal toch niet .............. en ja hoor. Hij stapte de sloot over zo goed en zo kwaad als dat mogelijk was in zijn toestand en kwam naar me toe.

Hij begon in het Zweeds, tenminste dat denk ik dat het Zweeds was, maar ik zei dat ik hem niet verstond in het Engels. Dat sprak hij ook al was het met een dubbele tong.

Hij vertelde heel moeizaam dat zijn moeder gisteren was overleden. Ze was 67 jaar geworden. Hij wreef maar steeds over zijn gezicht. Ik begreep nu wel waarom hij dronken was, de stakker.

Hij was de laatste dagen bij zijn moeder gebleven. Het kwam er allemaal met beetjes uit. Op de vraag of zijn moeder ziek was geweest antwoordde hij dat ze longkanker had gehad.

Ik verzekerde hem dat zijn moeder het vast fijn had gevonden dat hij bij haar was geweest maar daar lachte hij eens om. Er was 10 jaar geleden iets gebeurd vertelde hij wat hem erg dwars zat maar daar sprak hij verder niet over. Wat ik wel merkte was dat hij heel erg mee zat wat er toen gebeurd was.

Een vrouw had hij niet. Die was omgekomen bij een ongeluk.

Vroeger had hij in een band gespeeld "Europe" en hij vroeg of ik die band kende. Helaas kende ik die groep niet en dat was volgens hem een heel gemis. Toen ik zei dat ik de band op youtube zou opzoeken begreep hij me niet. Youtube kende hij niet.

De man bleef maar hangen. Frits was onderhand ook al naar buiten gekomen maar de man vertrok niet. Toen we zeiden dat hij nu naar huis moest gaan lachte hij weer schamper. "Home??? I have no home," zei hij.

Wat moet je daar nu mee??? En is het allemaal wel waar wat hij zit te vertellen. Ik geloof nog altijd alles snel en ben daar al vaak mee de mist in gegaan dus ben ik tegenwoordig nogal argwanend geworden.

Hij ging steeds verder en vroeg of hij mocht gaan zitten maar ik antwoordde dat we zo weer gingen vertrekken en dat hij nu echt moest gaan naar een plek waar hij dan wel thuishoorde.

Gelukkig is hij weggegaan en zo snel als hij tevoorschijn was gekomen, zo snel was hij ook helemaal weer uit beeld. Vreemd, heel vreemd want er zaten meer mensen buiten. Hij was in rook opgegaan.

Ik hoop voor hem dat hij zich snel wat beter zal voelen en als het echt allemaal waar is wat hij me vertelde dan hoop dat er in Zweden een instantie is die hem kan helpen. De arme stakker.

Hard werken

We hebben hard gewerkt vandaag tenminste voor ons doen dan 😁 

Vanmorgen heb ik eerst een lekkere wandeling gemaakt met Puck. Ik ben met haar richting het losloop gebied gegaan 5 minuten lopen bij ons vandaan.

Onderweg er naar toe kwamen we een Golden retriever tegen die ook dezelfde kant op ging. Puck en de Golden zagen het wel zitten samen dus ben ik maar meegelopen met de Golden en zijn baas.

In het losloop gebied aangekomen mocht Puck los en vloog ze als een speer achter de Golden aan. Op een gegeven moment zagen we hun niet meer. Dat kon maar één ding beteken ................ water!!!! 

Ja hoor daar lagen ze met zijn tweetjes in de grote water/modder poel. Puck zag ik zelfs naar de kant komen zwemmen. Ze heeft de smaak van het water helemaal te pakken.

De witte Golden had geen wit plekje meer over 😅 dan kleed dat zwart van Puck wel wat netter af 😂😂

Na nog even gerend te hebben zijn Puck en ik maar weer huiswaarts gegaan want anders wordt het te vermoeiend voor Puck.

Rond 12 uur zijn we met de auto naar de camper gereden en daar heb ik de camper eens heerlijk gepoetst, bedden op gemaakt, kastjes gevuld, geboend, geschrobd en gezeemd.

Puck was weer helemaal in haar element.

Ze dacht vast, bekijk het maar jullie twee, ik ga op mijn plekje liggen en ik zie wel waar ik beland.

Helaas voor Puck was ze geen meter opgeschoven toen ze wakker werd en dan moet ik er ook nog bij zeggen dat ze wakker werd van de stofzuiger en helemaal niet er achteraan rende zoals ze dat thuis doet 😅😇

We zijn nu weer thuis.

Puck slaapt en de bazen zitten uitgeteld op het balkon uit te puffen 

We blijven nog even

Weer genoten van een mooie dag.

We zijn geland in Duitsland en wel in Vreden. Het is een leuk plaatsje met een fijne camperplaats.

Eigenlijk hadden we vandaag weer naar huis willen gaan maar omdat het nog mooi weer blijft blijven we nog twee dagen. 

Vanmorgen eerst naar Winterswijk naar de kampeerwinkel Obelink en van daaruit de grens over naar Vreden.

Hier blijven we dus nog even.

Met Puck gaat het heel goed onderweg. Ze heeft het camperleven helemaal te pakken en merkt als we weer willen rijden. Ze krijgt dan haar riem om, kiest een plekje op een dekentje of matje en vandaag zelfs in haar mandje en gaat liggen soezen.

Stopt het geronk van de motor dan komt dat koppie omhoog en weet ze dat we op de plek van bestemming zijn.

We stoppen natuurlijk geregeld om even te wandelen als we langer moeten rijden.

Haar vier maaltijden per dag hebben we terug gebracht naar drie. Ze krijgt iets meer in haar bakje en dat werkt prima. Ze eet nu op dezelfde tijden als wij zelf.

Ik merk aan mijn internet weer goed dat we in Duitsland zijn ffffffffff. Nu zitten we net over de grens en meteen is mijn internet weer stuk langzamer. Erg is dat toch in Duitsland. Zelfs een whats appje sturen duurt lang eer het weg is.

Wie weet komt er nog ooit verbetering in het Duitse internet. Wij gaan morgen nog even door met genieten hier en misschien kan ik zelfs nog even lezen in mijn laatste deel van de 7 zussen want het is wel weer een mooi boek.

Mooie dagen

Lieve, lieve mensen, bedankt voor al jullie lieve reacties.

Ik denk dat roerige tijden in ieder mensenleven voorkomen en ook zoals bij mij in het verleden, heftige en heel verdrietige tijden. 

Het heeft dan allemaal tijd nodig en alles gaat weer een plekje vinden. Een mens moet soms even geduld hebben.

We hebben een heerlijke huwelijksverjaardag gehad en deze keer samen met Puck.

Het genieten gaat nog even door en we denken donderdag weer thuis te komen.

Op onze feestdag zijn we met ons drietjes een hapje gaan eten in de jachthaven. Puck heeft zich keurig gedragen 😋

Vandaag hebben wij een feestje. Frits is er nu heen en ik pas op Puck. Strakjes draaien we de rollen om en ga ik ook nog even feesten.

De afgelopen dagen hebben we gezellige visites gehad.

De dochter van Frits is afgelopen zaterdag geweest met de kleinkinderen. Het was heerlijk weer en dus ging opa pannenkoeken bakken.

Gisteren kregen we visite van een broer van Frits met schoonzus. En dat is ook altijd weer gezellig want zo vaak zien we elkaar niet.

We hadden ook hele gezellige buurtjes, zon erbij en veel te zien op de IJssel. Natuurlijk kreeg Puck weer veel te veel aandacht. Bijna kon ik kaartjes gaan verkopen want velen wilde haar aaien 😂 en tante Puck liet het allemaal over zich heen komen en rolde op haar rug zodat haar buikje geaaid kon worden, de charmeuse (of zeg je dat niet zo?)

Puck heeftook voor het eerst echt gezwommen al schrok ze er zelf van 😇 In ene keer zat er geen bodem meer onder haar pootjes en zwom ze in de IJssel maar ik had haar aan een lange lijn. Puck zwom snel weer naar de kant waar ze snel het strandje op kwam lopen.

Het was haar niet echt bevallen denk ik. Ze liep wel steeds het water in maar niet te ver. Ondanks dat Krijn (kleinzoon) zelf in het water stond en haar probeerde te lokken trapte ze er niet in.

Waar we vannacht gaan slapen weten we nog niet. Dat zien we wel.

Morgen zou het weer minder worden maar woensdag zou het nog mooi weer worden en dat pikken we nog even mee.

Donderdag naar huis en de volgende week kunnen we dan alles klaar maken voor onze grote reis naar het noorden die ergens volgende week gaat plaats vinden.

Voor jullie allemaal nog een mooie dag.

Bezige bijen

(de reisblog is weer helemaal bijgewerkt t/m vandaag 6 april) 

Vandaag hebben we een vruchtbare dag gehad vind ik zelf. Soms krijg ik wel eens een super goed idee 😉. We hadden weer heel wat kilometers gereden vandaag richting het noorden en het weer werd er niet beter op dus in plaats van een wandeling in het dorp waar we blijven staan konden we ook wel even gaan winkelen vond ik.

Met winkelen bedoelde ik niet direct kleding kijken maar we wilden nog een traphekje hebben die we in de camper bij de deur willen zetten. Er zit daar een hordeur en ik zie het al gebeuren dat strakjes Puck in haar enthousiasme door die hordeur springt. Eeuwig zonde dus van zo'n kostbare deur dus een traphekje.

Onderhand waren we bij Neufchâteau aangekomen en ik had bij google maps gezien dat daar ook een Bricomarché was dus daar misschien eens even kijken.

Als eerste belanden we bij de honden spulletjes waar we natuurlijk alles eens goed moesten bekijken. Frits wilde eigenlijk meteen door op zoek naar een traphekje want daar komen we toch voor! Oooooo dat is nu weer echt Frits.

Ik ben meer van het kijken wat er nog meer in de winkel te koop is 😅 Foute boel natuurlijk maar tja ik ben nu eenmaal ik.

Als eerste kwam ik mooie tapijtjes tegen en nog wel een tapijtje waar ik eigenlijk al heel lang naar op zoek ben voor in de camper.

Meestal zijn deze tapijtjes net te breed of te lang maar deze had precies de juiste maat.

Het tapijtje ligt voor het aanrecht dat vind ik handig voor de druppeltjes die vallen als je aan het afdrogen bent.

Dat gaat hem worden en hij kan ook nog in de wasmachine. Dus dubbel goed!!

Verder op zoek naar een traphekje.

Frits had het Franse woord opgezocht via google. Het moest een Porte d'escalier zijn dus ik in mijn beste Frans gevraagd dat ik op zoek was naar een traphekje.

De beste man begreep me niet helemaal maar na nog eens mijn woorden goed uit te spreken zei hij "ah une barrière pour la chien?" Jaaaaaaa die zoek ik. Hij bracht ons feilloos naar het vak waar de traphekjes stonden.

Heeft Frits dat niet netjes gemaakt? 

En terwijl Frits aan het schroeven was zag ik een Zeeman en dan bedoel ik de winkel en niet de persoon. Haak garen!!!!!!!!! 😂

"Frits ik ben even naar de Zeeman hoor. Je ziet me dadelijk weer!" riep ik al. Zit ik die winkel al een paar dagen te zoeken en nu stond ik bijna naast en had het nog niet gezien.

Erg veel garen was er niet. Ik was op zoek naar katoen om nog een zomer bloesje te maken.

Ze hadden nog net 5 bolletjes voor me en die wilde ik allemaal hebben en ook nog een heerlijke prijs. 

Dat was boffen.

Ik vind dit dus alles bij elkaar wel een vruchtbare dag 😍😍

De nodige kilometers gereden, een barrière gevonden en mijn tapijtje.

😇😇😇

Ik kan weer even vooruit.

Morgen gaan we weer thuis komen. Mochten jullie me niet horen of zien dan ben ik even heel druk met opruimen enz. enz.

Tot later!! 😄

Een mooie dag.

(onze reisblog staat weer online en is weer helemaal bijgewerkt voor de liefhebber)

Vandaag hebben we een beetje een reis/klungel/vanalleswat dag.  We rijden op tijd weg in Sommières en komen via allerlei kronkelwegen, berg op en weer berg af langs de mooiste plekjes.

We stappen eens uit om foto's te maken en rijden weer verder over smalle weggetjes. Komen door  prachtige dorpjes. Stoppen weer en maken een kopje koffie of eten een boterhammetje en gaan weer verder.

We stoppen weer en maken onze avondmaal. "Zullen we nog een stukje verder gaan want hier vind ik er niks aan." Zegt Frits na de maaltijd. Ik vind het best en we starten de motoren weer om 45 km verder naar een camperplaats te gaan die aan de rand van een prachtig dorp staat.

Vanaf de camperplaats kan ik het dorp net niet zien maar nog wel de muur die om het kasteel staat die de plaats rijk is.

Dat stuk muur staat nog net in het zonnetje.

Het is hier heerlijk rustig.

Ik denk dat we hier wel weer heerlijk zullen slapen.

Heb ik het goed?????? Zijn we een stukje relaxter?

Als ik mijn verhaal even nalees meen ik dat wel zo op te merken. Wat een datum al kan doen met een mens. Familie afspraken hebben we vandaag kunnen vast leggen want het wachten was op ons. Bah, die onzekerheid is niks voor mij.

's Avonds krijgen we ook nog een videootje van Puck. Nou ja van Puck 😀 van 

de fokker natuurlijk 😉😅 en dat is hier te zien.

Mannen ..........

 (Onze reisblog is weer bijgewerkt t/m vandaag)

Het was me opgevallen dat manlief al dagen in het zelfde t-shirt loopt. "Doe toch eens een ander shirt aan." zei ik maar er veranderde weinig tot niks. 

Op mijn vraag of hij nu echt eens een ander shirt zou willen aantrekken zei hij heel verontwaardigd dat hij net een ander had aangetrokken.

"Vreemd want ik zie alleen maar een zwart t-shirt" zei ik "je hebt zo'n mooie shirts en ik heb je pas nog een nieuw gekocht met lange mouwen voor als je het wat kouder mocht krijgen. Ik zal er eens even eentje voor je gaan pakken."

Vol enthousiasme dook ik de kleding box in van manlief.

"Waar zijn jouw shirts? " Er was er geen één te vinden. Alleen twee truien, een vest, een lange en een korte broek en zijn hoody voor als het heel koud zou worden.

De t-shirts en bloesjes enz. zat niet in deze kleding box. De box waar het allemaal wel in zit moet nog thuis staan 😳

Van de 3 nieuwe kledingboxen die we vorig jaar in Zweden kochten zou er eentje thuis blijven want voor die paar dagen hadden we genoeg aan 2 😞

Frits heeft de goede box van hem mooi thuis laten staan 😩 Nu heb ik al gecontroleerd wat hij allemaal mee moest nemen en nu laat hij hem thuis staan.

De zwarte t-shirts zijn eigenlijk om ergens onder te dragen i.p.v. de witte.

Mannen toch ................. maar hij is toch wel lief hoor 😊 en mocht hij nog een shirt nodig hebben dan zijn die vast wel in Frankrijk te vinden net als zijn muismat die we iedere reis opnieuw moeten kopen 😁 Deze keer laat ik de nieuwe muismat mooi in de camper liggen. Dan kan dat niet meer mis gaan 😂

Fijne avond allemaal.

Ahhhhh, zielig.

Nog nooit een zielige man gezien? Nou dat hadden jullie vanmorgen even bij ons om het hoekje moeten kijken ........... 😉

Vandaag is de dag dat kleding uitgezocht moet worden die strakjes mee moet in de camper. Op onze laatste reis in Frankrijk hadden wij 3 dozen van stof gekocht die precies bij ons tussen de bedden passen. Wij hebben 2 enkele bedden en daar tussenin zit een bak waar altijd een groot in kussen ligt zodat je een heel groot bed zou kunnen maken. Meestal wordt dat grote midden kussen bij ons als een soort nachtkastje gebruikt. Mijn leesboek ligt erop, de telefoons enz. Als we dat kussen uit die bak halen dan passen er precies die drie stoffen dozen in. Ideaal om dagelijkse kleding in te bergen. Boven de bedden hebben we ook nog kastjes maar voor mij is dat altijd een heel geklim om daar bij te komen. De dozen lijken ons gemakkelijker.

We gaan het zien.

Voor ieder is er één doos om te vullen en de dikke truien of vesten mogen in de derde doos. Ondergoed enz. gaat in de kastjes boven de bedden.

We hebben dit zo besloten omdat ik nogal eens te veel kleding wil meenemen 😂 Een vrouwen-tic laten we zeggen want bijna iedere camperaar of liever gezegd camper vrouw heeft daar last van 😂😂. De camper mannen roepen altijd; gewicht, denk aan het gewicht!!!!!!

Deze keer was niet ik de schuldige maar Lief. Hij nam teveel truien en lange broeken mee. "Lief, we gaan naar de zon!!!!! Je loopt daar meestal in de korte broek!!!"

Maar nee hoor. De ene broek zat zo lekker en de andere was lekker dun en zo was er wel overal een excuus voor.

Het resultaat?   De deksel van de doos ging niet meer dicht.

Daardoor gooide Lief geïrriteerd het meeste uit de doos. "Ik zal wel niets mee nemen." antwoordde hij heel zielig. "Neem jij maar extra kleren mee. Ik heb toch niets nodig."

Ach de zielepoot. Lief heeft een gruwelijke hekel aan dit soort karweitjes maar ja, kleren zul je toch mee moeten nemen en dan ook nog voor allerlei weertype en je bent 3 maanden van huis en niet te vergeten het GEWICHT!

Eerst maar eens een kop koffie gedronken en toen zijn we samen de doos van Lief opnieuw gaan bekijken en hebben keuzes gemaakt.

De badkamer is nu veranderd in een groot washok waar allemaal was op de grond ligt. Gesorteerd op kleur zodat de hoopjes vuile was om de beurt de wasmachine in kunnen.

Penguins is happy

Als ik nu op facebook zou zijn dan zou de volgende vraag in mijn venster verschijnen; Wat ben je aan het doen, Ellen.

En ik zou dan schrijven; ik zit wat te klooien met onze website, www.fritsellen.com

Heerlijk vind ik dat. Uitzoeken wat ik kan toevoegen of dat er iets overbodig is. Het is net puzzelen maar dan op de laptop en ik puzzel graag. Op mijn werk was ik er ook vaak mee bezig en maakte op een keer de roosters, die nog altijd op papier werden gemaakt, in Excel. Mijn collega's hadden allemaal emailadres en dan stuurde ik de roosters per mail naar hun. Nog een bijkomstigheid was dat ik de rooster voor een heel jaar maakte en wist iedereen waar hij aan toe was. Onze afdeling was een van de eerste die zo'n rooster had 😁 

Alle werkuren en vakantiedagen werden automatisch opgeteld of afgetrokken. Heel duidelijk voor iedereen.

Ik kon uren bezig zijn met nieuwe codes en lukte het niet dan begon ik gewoon op nieuw. Zelfs thuis zat ik ermee te puzzelen.

Na mijn werkzame leven ging ik thuis puzzelen. Mijn broer die helaas veel te jong overleden is had onze stamboom helemaal op papier staan en die ging ik nu eens digitaliseren. 

Een heerlijk werkje 😅

Wij gebuiken de app Polarsteps als we onderweg zijn met de camper. Een app die door heel veel camperaars wordt gebruikt. Je kunt op de app precies zien waar je bent en waar je geweest bent. 

Wat we al wel eens hebben gehad was dat we ergens in Spanje op een camperplaats stonden en via Polarsteps zagen dat volgers van ons daar ook moesten zijn. We hebben ons gevonden en er een hele gezellige middag aan over gehouden. We hebben heel wat volgers op de app en we houden hem zeker in ere.

Nu ontdekten Lief laatst nog een leuke app  findpenguins  De app lijkt op Polarsteps maar ik vind hem eigenlijk veel mooier en hij heeft meer mogelijkheden.

De app logt je reisroute net als bij Polarsteps. Via een traveltracker die ook nog batterijbesparend is, werken beidde apps perfekt. 

Find Penguins heeft als voordeel dat hij ook offline kan werken en hij laat meer info zien over de plek waar je bent zoals op welke hoogte je je bevindt en nog meer van dit soort dingen.

Is je reis helemaal klaar en je hebt hem afgesloten dan kun je er een fotoboek van laten maken. Bij Polarsteps hebben we dat al 2 keer gedaan. De boeken zijn duur maar prachtig.

De apps zijn heel handig om bijvoorbeeld familieleden te laten weten waar je bent. Je kunt de app op privé zetten en alleen bepaalde volgers een link sturen zodat zij je kunnen volgen. Om te volgen hoef jezelf de app niet te hebben

Mijn eerste reis staat gepland en ik zie dat ik nog 51 nachtjes moet slapen 😅😊

Start klaar!!

Vanmorgen liep de wekker om half 8 af en dat is voor ons doen vroeg. Überhaupt dat er een wekker moet aflopen zijn we niet gewend. Dat is de luxe die het gepensioneerde leven te bieden heeft en me heel goed bevalt en het liefste zo wil houden. 😍

Vanmorgen moesten we rond half 10 in de stalling zijn om de camper op te halen en van daaruit richting de garage waar we verwacht werden voor de APK keuring en een jaarlijkse beurt.

Het is altijd weer spannend wat ze allemaal voor mankementen  vinden in de garage want ze zoeken super goed.😀 Nu vind ik dat ook wel belangrijk want je zal maar in de middle of nowhere zitten en panne krijgen door nalatigheid.

We hadden geluk want het bleef deze keer bij 2 remblokjes die vernieuwd moesten worden.

Tegenwoordig zijn die beurten ook niet meer zo gezellig en ik kan je wel vertellen dat je weer een stuk lichter de garage uitloopt maar we kunnen weer een jaar vooruit en hebben het weer achter de rug.

Terwijl we zaten te wachten onder het genot van een kop koffie gingen mijn ogen eens rond in de garage.

Onze camper auto is een Fiat en ik verbaas me er steeds weer over hoe de Fiat 500 gegroeid is. Zowel in afmetingen als in prijzen maar hoe dan ook ik blijf ze enig vinden.

Ik zeg wel eens tegen Lief dat als onze Picasso aan vervanging toe is en we geen caravan mee hoeven te trekken of wat dan ook ik best een 500 zou willen hebben. Voor ons tweetjes is hij groot genoeg.

Ze stonden er te kus en te keur.

En terwijl we rond liepen te snuffelen tussen deze Fiatjes zagen we deze fel rode  beauty.

Is hij niet prachtig??

We hebben ons kunnen bedwingen en toch maar niet voor deze schoonheid gekozen.

Er zat voor ons één groot nadeel aan.

Als we erin gaan zitten moeten we nog zien dat we er ook weer uit kunnen 😁

Gelukkig maar want de prijs zal ongetwijfeld erg pittig zijn geweest, hahaha. Nee wij houden het gewoon bij ons eigen voertuig.

Nadat we de rekening betaald hadden van onze APK en beurt zijn we op een mooi plekje gaan staan met de camper en hebben onze boterham opgegeten. Daarna zijn we aan het rommelen gegaan.

Lief in de camper garage en ik ben de bedden gaan opmaken, de handdoeken opgehangen enz. enz. 

De camper staat er nu weer startklaar bij. De tank zit ook weer helemaal vol dus we kunnen weer.

Eerst de controle nog bij de cardioloog. Daarna de feestdagen met de familie en daarna .................