Sedan

Vandaag hebben we de plaats Sedan bezocht. Het is een typisch Franse plaats. Ik vind hem niet echt mooi om te zien maar met zijn Franse charmes en terrasjes bij de vleet is hij best wel een bezoekje waard.

Er werd flink gewerkt aan de toegangswegen naar het kasteel dat bij het fort lag. 

Wij zijn er niet binnen gaan kijken want dan hadden we helemaal om het kasteel heen moeten lopen. Dat werd zelfs ons een beetje te gortig na de flinke wandeling van gisteren met meer dan 12 000 stappen. Vandaag had ik daar nog last van al liep ik weer rond de 8 000 stappen.

Dat zal morgen wel voor de nodige overlast van mijn rug zorgen maar vooruit ik heb beweging gehad, toch?

In Nederland zien we dat de pinautomaten her en der verdwijnen. Eigenlijk zie ik er bijna geen meer. Een paar jaar geleden hadden wij 5 pinautomaten in de buurt. Nu is er nog 1.

Zelf kom ik er niet zo vaak omdat ik het meeste met mijn bankkaart of telefoon betaal maar voor veel mensen is het lastig. 

In Frankrijk zie ik in één straat wel 2 a 3 banken en een stuk of 5 pinautomaten. Ongelooflijk. Het valt ons echt al een paar dagen op als we in een stad rondlopen.

Zouden er in Frankrijk minder plof kraken plaats vinden op pinautomaten dan in Nederland? Misschien omdat we hier meer politie op straat zien?

Geen idee maar het schijnt in Frankrijk mogelijk te zijn al die banken gebouwen en pinautomaten.

De zwaan en de rat.

Gisteren zaten we aan het water het spel van de zwanen te bekijken. Er dreven wel 11 zwanen op het water, dames en heren.

De heren waren druk bezig om indruk te maken op de dames. Ze bliezen hun prachtige veren helemaal dik op en zwommen trots rond de dames. Ze waren werkelijk prachtig om te zien, en dan bedoel ik de heren 😊. De dames zwommen met hun "eenvoudige" pak veren rustig rond zonder notitie van de heren te nemen. Ze keken zelfs niet eens naar die mooie mannen 😟

Op een gegeven moment zag ik 5 dames bij elkaar drijven op het water.  Twee heren hadden hun oog op hun laten vallen en zwommen langzaam met hun prachtige veren helemaal opgezet rondom de dames. Zo mooi om dit spel te kunnen volgen.

Ik las ergens dat zwanen monogaam zijn en dat ze hun hele leven trouw aan elkaar blijven tot de dood hen scheid.

Toen het wat later op de dag was en wij weer terug waren van een mooie wandeling door een ander gedeelte van de stad Pont-a-Mousson zagen we de zwanen nog altijd drijven op het water.  

Plotsklaps begon een van de twee teckels van onze Zweedse buren hard te blaffen en rende naar de waterkant. De Zweedse buurvrouw rende op haar blote voeten achter de teckel aan en moest zelfs een klein stukje door het riet om de riem van de hond te pakken te krijgen. Het lukte haar net al zag ik er wel een pijnlijk gezicht bij. Met je blote voeten op stoppels van riet staan is ook geen pretje. "De teckel heeft waarschijnlijk een rat gezien" zei Lief. Ik versta geen Zweeds dus Lief was me vast aan het plagen.

Lief weet wat een afkeer ik van ratten heb dus ik lachte maar eens, ja ja dat zal vast. En toen zag ik hem lopen ............. de rat. "He getsie, een rat," riep ik, en zag hoe de teckel de rat volgde met zijn pientere oogjes maar de buurvrouw hield zijn riem nu stevig vast. De andere teckel verroerde geen vin. Hij was al op hoge leeftijd begreep ik en had geen zin meer om op ratten te jagen. De actieve hond was nog een jonkie en dus nog vol energie vooral als het een rat betrof. 

De rat renden weer het water in, weg van al het gevaar aan de kant en ik ........ ik was dolblij dat hij weg was al heb ik wel steeds maar goed rond gekeken of er een rat ergens liep, bah. Je weet dat het kan als je aan het kamperen bent en al helemaal aan een rivier, maar toch ............

Twee katten en een hond.

Vanmorgen weer een piepklein stukje opgeschoven naar het noorden. Eerst naar de service. De boel lozen en weer vullen met schoon water. Daarna naar langs de Aldi om boodschappen in te slaan. Dat is allemaal nodig hoor want Lief heeft een mooi plekje aan het water gevonden. Er is daar verder niets aanwezig dus vandaar dat we de voorraden aanvullen. 

Lekkere ijsjes gekocht en dat mag niet!!!!!!! Maar ik doe het lekker toch en ik moet zeggen dat ze heerlijk zijn want ik moest er wel eentje proeven vanmiddag.

En als we dan net de stoeltjes buiten willen zetten komt er een grote boot langs. Wat leuk. Vandaag gaan we bootjes kijken.

We maken nog een wandelingetje door het plaatsje maar er is niet zo veel aan.

In de bloemenwinkel wordt ook breigaren verkocht 😃

Deze plekken kom je overal tegen in Frankrijk. Ik geloof wel in iedere plaats en wat mij opvalt is dat het er altijd keurig verzorgt uitziet. Hier liggen er zelfs verse bloemen.

De deur van de kerk staat open dus even kijken en wat attent om een vaas met gele forsythia bij de ingang te zetten. Dat ziet er meteen zo vriendelijk uit.

Dan komen we terug op de camperplaats en zien we dat we nieuwe buren hebben en nog wel Nederlanders. De buurman begint meteen een praatje. Ze zijn weer op weg naar Nederland na een half jaar in zuid Spanje te hebben overwinterd. De laatste 3 weken viel er niets dan regen en dus zijn ze nu maar op weg naar huis.

De buurvrouw staat al die tijd bij het water met een lang touw in haar hand. Aan het eind van het touw zit een poes. Ze speelt in het water zegt de buurvrouw en terwijl ze aan het vertellen is over en tegen de poes roept ze haar man. "Let op, Kruimeltje ontsnapt!" Oei nog een rode poes. Zij heeft zich ontdaan van haar lange touw en rent de vrijheid tegemoet.

Buurvrouw wordt boos op buurman. Hij krijgt er flink van langs want het schijnt dat Kruimeltje zich niet makkelijk laat vangen. Kruimeltje loopt richting de weg en Lief probeert haar weer terug te sturen richting camper. 

Buurvrouw is nog boos en gaat in de camper zitten. We zien haar niet meer. En dan komt er nog een zwart beestje aanrennen. "Ach", zegt Lief, "nog een kat." "Nee Lief dat is geen kat maar een hondje."

"Nou" zegt Lief, "ik vind het net een kat."

Buurman heeft een blikje kattenvoer te voorschijn gehaald want Kruimeltje is op dieet en is gek op eten, vertelt hij. Ze heeft ook een hangbuikje maar laat zich niet lokken. 

Buurman roept naar zijn vrouw die nog in de camper is. " Ze rijden die kat nog kapot." Hij gaat ook naar binnen en Lief en ik zijn nog de enigste die Kruimeltje proberen te vangen. Onbegonnen werk.

Het moet toch niet gekker worden. Dus zeg ik zeg tegen Lief dat we lekker op onze stoelen gaan zitten. Ik ga een kopje koffie maken en buurman en buurvrouw moeten hun Kruimeltje maar vangen.

Later op de middag zien we dat de kat eindelijk gevangen is.

De katten krijgen een tuigje aan en buurman en buurvrouw nemen ieder een kat aan een lang touw en gaan wandelen. Saartje, het zwarte hondje mag los lopen. Als buurman weer een praatje bij ons komt maken zien we hem in ene keer steeds verder bij ons vandaan gaan. "Ik moet gaan," zegt hij, "Kruimeltje wil de andere kant op, sorry."

Wat een gedoe met katten in een camper. Vinden die diertjes dat nu leuk. Ik kan het me niet voorstellen.

Later zitten buurman en buurvrouw met al hun diertjes binnen in de camper en is buiten de rust weer gekeerd.

Wij hebben nog even buiten gezeten en rustig bootjes gekeken.

Epinal

Bijna de hele nacht heeft het geregend. Laat maar vallen dacht ik als ik even wakker werd en gekletter op het dak hoorde vallen. Wat er nu uitvalt valt er overdag niet uit.

Ik denk dat bijna alle nattigheid uit de lucht is gevallen want toen wij uit bed kwamen was het droog en scheen het zonnetje.

Na het ontbijt zijn we weer een stukje (60 km) verder gereden naar de stad Epinal.

We rijden er altijd langs maar deze keer willen we er eens in rijden en de stad eens beter gaan bekijken.

We staan naast de Moselle ongeveer 1,5 km van het centrum af. Bij een haventje.

Eigenlijk zijn de overnachtingskosten € 5 en die moeten we betalen in het Maison du Velo. Helaas is het Maison gesloten en worden we onze € 5 niet kwijt.

Wie weet komt er nog iemand geld ophalen want we gebruiken hier wel de stroom.

We wachten het maar af. Onze Duitse achterbuurvrouw vertrouwde het niet zo erg en is op zoek gegaan waar we het geld kunnen brengen maar ook zij heeft niets gevonden.

Morgen gaan we de stad verkennen. Vandaag houden we een rustige dag.

Druk, druk, druk

Wat zijn we druk geweest vandaag. Het begon allemaal met de camper te ontdoen van zijn rode Sahara zand. Tjonge jonge wat een troep.

Het begon al met een lange file voor de wasstraat. Er stonden zo'n lange rijen dat degene die klaar was bijna niet meer van het terrein af kwam i.v.m file. Overal stonden auto's.

Iedere auto of camper zat onder het stof en wat is het dan heerlijk als je met een slang over je auto kunt spuit en je ziet alle troep er vanaf glijden.

Lief stond hoog en droog en ik stond laag en ............. bedekt met vlokken schuim die mijn kant op waaiden.

Maar ons dak en trouwens de hele camper werd weer schoon.

En als de camper er dan van de buitenkant weer netjes uitziet dan begint het te kriebelen en wil ik hem ook van binnen schoon maken want ook dat is hoognodig.

Eerst op onze nieuwe camperplaats aangekomen, tijd voor koffie met een broodje eten want het was onderhand al half 1 en ik had nog geen koffie gehad. Hoe is het mogelijk.

Na de koffie maar aan het werk gegaan en binnen alle stof weg gepoetst. Toen dat allemaal achter de rug was vond ik het wel nodig om me zelf ook te trakteren op een poets beurt.  Ik voelde me zo vies, bah.

Wat zijn we goed bezig, toch.

Nu we weer schone mensen waren, mochten we wel een wandeling maken naar de plaats Luxeuil-des-Bains. We zijn er nooit geweest. Er werd alleen altijd maar weer langs gereden tot vandaag dus.

We liepen langs een mooi watertje richting het stadje in en wat was dat mooi.

We kwamen eerst in een winkelstraat. Nooit gedacht dat ze hier zoveel winkels hebben. En zo kwamen we langs de Abdij en natuurlijk moesten we een kijkje nemen in de prachtige basiliek, église Saint Pierre.

Wat een briljantje 💎

Het onderste van het orgel is helemaal van hout gemaakt en helemaal onderaan staat een beeld van Petrus die het orgel op zijn schouders draagt.

Vroeger liepen de monniken hier van de kerk naar de Abdij via de kloostergangen.

In het jaar 590 vestigde zich hier een Ierse monnik Columbanus en hij was de aanstichter die begon met de bouw van de abdij.

Voor de geïnteresseerden zal ik hier een link plaatsen van wiki pedia met de geschiedenis van de Abdij van Luxeuil

De gebouwen zien er geweldig uit en we kregen er bijna geen genoeg van.

Na uitgekeken te zijn tot zover dat mogelijk was liepen we weer richting camperplaats.

We lopen weer naast ons watertje dat soms zo maar onder een straat verdwijnt en een stukje verder weer te voorschijn komt.

Waar we ook dit tafereeltje van een baby in bad tegen komen 😂 Je moet maar op het idee komen.

We kijken nog hier en daar.

En zijn weer blij als we ons huis op wielen zien staan.

Het is drukker geworden. 

Het is onderhand zes uur geworden en met onze pijnlijke ruggen, botten en spieren verwarmen we onze lasagne en doen verder niets meer zo moe zijn we.

Het wordt weer beter.

Wat was het gisteren een grijze, kille dag. Bah, bah. Doordat het zo grijs was kon onze huishoud accu bijna niet bijladen en mijn laptop was bijna helemaal leeg dus ............. geen verhaal 😒 Wij staan namelijk zelden aan de stroom. Twee jaar geleden hebben we een Lithium accu laten plaatsen en hoeven we nog maar zelden aan de stroom.

Vandaag gaat het gelukkig beter. We hebben zelfs de zon gezien 🌞

Vanmorgen heeft Lief de fietsen uit onze garage gehaald en zijn we naar de Action gefietst die hier 4,9 km vandaan is. Google-maps aan, want we kunnen er niet zonder, en we konden vertrekken.

Heerlijk is dat om weer eens te fietsen al moest ik weer even wennen omdat deze weer anders werken dan onze grote e-bikes.

Eerst door het centrum want van uit de kant waar wij nu even "wonen" ligt de Action net achter centrum. 

Even een foto maken van het station en weer verder naar de Action. Fietsen in het buitenland is overal weer anders. Nu moesten we door een park waar het voetpad ook een fietspark is. In Duitsland moet je vaak over de trottoirs fietsen tussen de voetgangers door en in Spanje fiets je soms zo maar op de snelweg en dat vind ik altijd vreselijk eng maar het is niet anders.

Bij de Action, best een grote, hadden ze niet alles wat we zochten. Ik wilde nog een flessenrekje en een deurmat die buiten bij de camper kan liggen. Zo'n plastic mat met rechtopstaande stekeltjes. Hij is licht in gewicht, niet duur als iemand hem soms ook wil hebben en hem meeneemt. 

Maar niet getreurd want we hadden weer een tas vol met allerlei troep.

Lief is weer helemaal in zijn sas met zijn ei-pannetje. De vorige had ik weggegooid. De eieren bleven erin plakken en dat werkt niet. 

Na ons Action avontuur gingen we terug naar het centrum. Eerst even naar de Franse "VVV" maar klokslag 12 uur als de boel hier overal op slot gaat stonden de VVV mensen al buiten en ik net voor de deur. Te LAAT voor Franse begrippen. Pech.

We hebben jetons nodig. Soms moet je om water te krijgen een jeton betalen en de onze zijn op en we willen eigenlijk water tanken.

"Dan gaan we toch de stad bekijken en lunchen." stelde Lief voor.

Onze fietsen met zijn speciale kettingen vast gemaakt aan een fietsenrek en aan de wandel door de stad.

Je komt hier van alles tegen. Eigenwijze mannetjes, dames die gesluierd zijn en dames die net uit bad stappen 😁😅

Het was zeker weer een leuke dag. 's Morgens vertrokken we met een vest nog onder onze jassen aan maar na de lunch verdwenen de vesten in onze rugzakken. Het werd steeds warmer.

Onderhand was het wel twee uur geweest en dus toch nog maar even langs de Franse "VVV" die nu wel open was. Helaas geen jetons, nee die konden we op de camping kopen naast de camperplaats wist de dame ons te vertellen. Oké.

Op de camperplaats aangekomen zagen we dat het druk was geworden. Het zijn vooral campers die vanuit Spanje komen en weer op weg naar huis zijn. Eerst even langs de receptie van de camping voor de jetons. Helaas was de receptie gesloten ............

Morgen gaan we toch weer verder en dan maar zonder jetons. We komen ze vast nog wel ergens tegen.

Naast ons staat een camper uit Luxemburg met hele aardige mensen. We hebben gebabbeld over campers (natuurlijk), Sahara zand en over de oorlog in de Oekraïne.

We waren het er helemaal over eens hoe het toch mogelijk is dat één man zoveel kan schade kan aanrichten terwijl bijna niemand dit wil 😓. Laten we hopen dat het allemaal niet te lang blijft duren en dat de vele vluchtelingen weer naar hun eigen land kunnen naar hun vrienden en familie.

Pech ...........

We hadden pech vandaag en o wat is dat balen.

Het begon zo goed. Na het ontbijt begon ons camper douche ritueel. Je springt maar niet zo onder de douche in een camper zoals thuis. Maar eerst spulletjes uit de douche halen zoals douchematje, flessen, bakje van de tandenborstels en tandpasta. Daarna de shampoo en doucheschuim klaarzetten en de handdoeken en dan is het douche-time. Lekker!!!!

Na het douchen gaan we verder met ons ritueel. Alles afdrogen zoals de wanden en de vloer, het matje er weer in en de flessen op zijn plaats zetten. Ik hoor het jullie al denken, flessen?????? Ja hoor, flessen prikwater die in voorraad zijn 😂

Gordijnen open en het eerste wat we zien is Sahara zand op onze ramen. 

Nou lekker. Dat gaat nog poetsen worden. Onderweg zien we dan ook dat de wasstraten druk bezocht worden.

Mijn waszak zat bijna helemaal vol vuile was en dus wilde ik nu toch echt wel een wasmachine opzoeken. Lief had er snel een gevonden via google maps. Anderhalve kilometer bij ons vandaan bij de Intermarché zouden wasmachines moeten zijn dus na ons ritueel en nog een kop koffie op pad. Eerst nog langs de service. Vuil water eruit, schoon water erin, toilet schoonmaken en op naar de wasmachine.

Mijn was paste mooi in de machine van 8 kg. Tijdens het wachten maar even een kopje koffie maken en daarna de was in de droger. Dan denk je dat je niets meer kan gebeuren. Maar ach.

De wasmachine ging goed alleen toen we de was eruit haalden om in de droger te doen droop het water eruit. Toch maar in de droger doen.

Nadat de was droog had moeten zijn en we hem uit de droger wilden halen merkten we dat de was helemaal niet droog was. Dat kwam vast omdat hij zo druipnat was dus nog maar een keertje laten draaien.

Maar ook na de tweede keer was de was nog even nat. Hij droop niet meer maar was kletsnat.

Alle natte was maar in een wasmand gedaan en in de doucheruimte gezet.

Toch maar verder gereden en wie weet komen we nog zo'n wasmachine tegen dan daar de droger maar proberen. Het is of de duivel ermee speelt maar je komt zo'n ding dan niet meer tegen. 😟

200 Km verder kwamen we op ons plekje aan dat we voor ogen hadden. De was, was nog kletsnat en overal waar ook maar een plekje vrij was in de camper, hebben we was gehangen nadat we eerst de was buiten zijn gaan uitwringen. Zo nat was alles nog.

Nu heb ik in een hoekje in de camper een uitschuifbare douchestang staan, jullie kennen ze wel zo'n witte en die heeft Lief in de douche/toilet ruimte klem gehangen. Daar hangen nu vesten en t-shirts op een haakje te drogen of liever gezegd uit te druipen en dan heb ik nog een carousel droogrek vol ondergoed ophangen om ook uit te druipen.

We staan nu aan een prachtig meer en we hebben hier al vaker gestaan. Je kunt rond het meer lopen en dat is 5 km. Zullen we, zou dat lukken? We gaan het gewoon proberen. Er staan toch bankjes waar Lief eventueel op kan uitrusten.

Ik moest eerst nog even een plas doen. Tussen al dat natte wasgoed moest ik een plekje zoeken om op het toilet te komen. Toen ik weer naar buiten kwam zei Lief," oooo je rug is helemaal kletsnat." Tja dat krijg je dan. Nu haal ik eerst mijn carousel droogrek uit het toilet en dan ga ik pas naar binnen.

Een voordeel heb ik wel. Het is heerlijk warm binnen want we hebben de kachel maar extra hoger aangezet om de boel een beetje droog te krijgen.

De tocht rond het meer was weer prachtig en dat verzachte weer een heleboel.

De rood/bruine lucht boven het meer. Sahara zand lucht.

Een reiger verscholen tussen het hoge gras.

En als ik nu naar buiten kijk dan zie ik dit.

Daar wordt een mens toch intens gelukkig van  ❤

Stom, stom, stom

Vannacht hield de regen in ene keer op en toen ik vanmorgen door het raam naar buiten keek was het goed mistig. Eén horizontale wolkenstreep was te zien op de weerkaart in Frankrijk en daar zaten wij net in maar niet getreurd, vanmiddag zou de zon komen en hij hield woord.

Wij maakten ons na het ontbijt en de koffie, reisvaardig en gingen gewapend met onze mifi richting het centrum. 

En waar zouden we zijn zonder google-maps? Nergens toch. 

Google-maps bracht ons netjes naar de Orange winkel in het centrum en in mijn beste Frans vroeg ik; "Je veux recharger ma carte." Ik liet mijn mifi apparaatje zien zodat ze zouden begrijpen om welk soort kaartje het ging. Ik hoef geen sim kaartje maar alleen een data kaartje. De juffrouw die bij de ingang stond zag ik denken, hoe moet ik dat gaan klaren? Maar een vriendelijke jongeman kwam ons meteen te hulp en toen hij onze mifi zag begreep hij wat wij wilden.

Hij nam plaats achter zijn computer en ik mocht meekijken. Welk kaartje wilde ik, 2Gb of misschien wel 4Gb voor €10.

"Nee," zei ik "ik moet veel meer hebben." "10Gb dan of misschien wel 20 of 35Gb."  "Ja, die van 35Gb" gaf ik als antwoord. 

De gebruikelijke procedure ging in z'n werk. Paspoort, adres, postcode. Dat adres werd een struikelblok. Hij had graag ons Franse adres want het Nederlandse pakte de computer niet. Tja dat hebben wij niet en ik maakte hem duidelijk dat we met een camper onderweg zijn en geen adres hebben in Frankrijk.

Uiteindelijk is het toch allemaal gelukt en zijn we 35Gb rijker en €40 armer naar buiten gegaan.

We maakten nog een wandeling door de stad maar veel winkels waren gesloten en gaan pas om 14.30 uur open. Lief had nog een paar leuke schoenen gevonden die buiten op een rekje stonden. Toen ik met de schoen in mijn hand naar binnen ging zei de verkoper dat hij nog gesloten was en om 14.30 uur pas open ging. Jammer. De schoen heb ik weer in het rekje gezet en we zijn weer verder gelopen.

Het was pas half 12 dus om nog een ommetje te maken dat had niet veel zin want dat moest wel een heeeeeel groot ommetje worden. Ergens een hapje eten kon ook niet want de eetgelegenheden waren ook nog gesloten.

Dus de camperplaats weer in mijn google-maps gezet en daar gingen we weer. 

Stom, stom, stom. Er zijn twee camperplaatsen in Bourg-en-Bresse en nu tik ik natuurlijk net de verkeerde in dus toen we arriveerden kwam de plaats ons niet bekend voor en onze camper stond er ook niet.

Geen echte ramp vond ik maar Lief vond het allesbehalve leuk en was zowat op sterven na dood, mannen 😁

We moesten nu 1,7 km lopen naar onze camperplaats.

Lief strompelde naast me voort. Zijn been/heup deed zeer en we moesten nog langs de Lidl die achter de camperplaats ligt 💪💭

Wat een grote Lidl was dit. Nog nooit zoiets groots gezien.

Op deze foto is nog niet eens de helft te zien.

Natuurlijk hadden we weer veel te veel gekocht. Nu is dat normaal geen ramp maar we moesten het wel naar de camper dragen.

Lief is neergeploft toen we weer thuis waren en beloofde me niets meer te doen vandaag dus vanmiddag geen schoenen kopen in het centrum.

Alles bij elkaar hadden we toch bijna 10.000 stappen gelopen. Arme Lief.

Snelheidsduivel en regen.

De hele nacht heeft het geregend en iedere keer als ik wakker werd hoorde ik de druppels kletteren op het dak. Het geeft een knus gevoel die kletterende regen op het dak maar overdag is er niks aan, bah. Vanmorgen belde camper-vrienden ons. Ze zijn op het moment bij Alicante in de buurt en zelfs daar is het het weer niet wat je er nu verwacht. De temperatuur is er goed maar het is er vaak bewolkt. Ach we doen het er maar mee. Ik hoop toch echt dat we volgende winter ook weer kunnen overwinteren. Er zijn meer goede dagen dan slechte.

Op het moment regent het ook weer maar het zou morgen ietsje beter worden. We staan nu in het centrum van Bourg-en-Bresse op een soort parkeerplaats waar allemaal campers staan. Er is hier geen campergedrag toegestaan en dat wil zeggen, geen stoelen of wat dan ook buiten zetten bij de camper maar dit weer wil en kan een mens toch niet buiten zitten.

Morgen willen we het centrum in gaan. We gaan naar de Orange winkel voor een data kaartje in onze mifi. Met dit regenweer vliegen de Mb's de deur uit. Lief zette vanmiddag 2 video's online op Youtube en kreeg al meteen de melding van KPN "U heeft 70% van uw bundel gebruikt." Zelf verwacht ik die boodschap ook ieder moment. Tja onbeperkt internet is in de EU voor ons, 25 Gb dus maar wat extra bij halen.

Toen we hier vanmiddag aankwamen was het echt weer om eindelijk die zak chips uit de kast te halen en hem lekker samen op te eten met een blikje Radler erbij. En toen we zaten te genieten van deze doodzonde kwam er steeds dezelfde auto voorbij rijden. "Hè, wat is dat toch met die auto?" zei ik een beetje geïrriteerd. "Ach" zei Lief, " dat is een vrouw die heeft autorijles." Dat moest ik toch even zien want de auto reed soms akelig dicht langs de camper. Het was in ieder geval geen lesauto en toen ze weer langs scheurde zag ik dat ze toch zo rond de 50 jaar moest zijn. Er zat een man naast haar die haar "les" gaf. Ze bleef maar rondjes rijden. De ene keer hard en dan weer zacht. Het ging maar door. 

Lief en ik hadden de zak chips al helemaal leeg en de vrouw reed maar door. Ik zeg, "volgens mij kan ze niet meer stoppen en moet ze nu de tank leeg rijden." 

Daar leek het inderdaad op.

"Ik ga eens een foto van haar maken." en zie hier komt ze aanrijden aan de voorkant. Maakt een rondje en dan

komt ze weer langs, langs de achterkant. 😂😂😂 Misschien oefent ze voor draaimolen.

"Weet je wat ik ga doen? Ik ga eten koken."

Lief was het er helemaal mee eens.

En de vrouw heeft nog rondjes gereden totdat we aan tafel gingen. Niet te geloven. De Franssen zijn toch echt een relaxt volkje. 

Geduld, geduld .....

Oei we zijn in een regenzone beland 😕 en voorlopig blijft dat zo. We hebben besloten om kleine stapjes te maken richting noorden maar wel piepkleine stapjes.

Vandaag hebben we 42 km gereden en zijn in de Ardèche beland. Een mooi gebied waar  

's zomers heel veel Nederlanders zijn te vinden.

Onderweg moesten we nog even stoppen want we waren door ons fruit heen. De stop werd bij de Lidl gemaakt die we toevallig tegen kwamen. De winkels van de Lidl in Frankrijk zijn allemaal even netjes en allemaal XXL . 

Vooral de broodafdeling ziet er altijd weer prachtig uit. Vandaag heb ik weerstand kunnen bieden aan de heerlijke koffiebroodjes waar wij bijna niet langs kunnen zonder dat er iets van in de winkelwagen beland. Misschien kwam het doordat ik geen winkelwagen bij me had deze keer maar een mandje 😜.

Ik ben regelrecht naar de fruitafdeling gelopen en daar zag ik ter compensatie die heerlijke Cavaillon meloenen. Die neem ik mee. Goed voor de lunch met parmaham, mmmmmm. Nog een paar bananen en appeltjes en voor Lief nog een zakje snoepjes voor onderweg.

Lief wil altijd graag wat te knabbelen hebben en dan bedoel ik snoepjes of kippenpootjes of ballen gehakt. Die pootjes en gehaktballen heb ik niet en ga ik ook niet voor korte rij-momenten klaar staan maken 😆. De snoepjes werden goedgekeurd, hiep hoi 😋

Van de 5 kassa's waren er 2 open en er stonden lange rijen voor en iedereen had een volle kar. Dat zou weer een boel geduld van me vragen en dat is niet altijd mijn sterkste kant maar er zit niets anders op. Het verstand op nul en wachten maar. Terwijl ik daar stond zag ik door de ramen dat Lief buiten een plekje had gevonden voor de camper want ik was er zo maar pardoes uit gesprongen omdat we wel de Lidl zagen maar niet de ingang. 

De madam voor mij in de rij was al op leeftijd en moest steeds hoesten en proesten. Ik bleef maar mooi op 1 m afstand zoals het in de winkel staat aangegeven. Ze had haar boodschappen op de lopende band liggen en toen de mijnheer van de kassa klaar was begon ze pas de spullen in haar tas te stoppen. Een voor een. Ffffff dat duurt nog wel even weet ik uit ervaring en ja hoor. Toen alles in haar tassen zat ging ze haar portemonnee zoeken. Dan denk je dat je alles gehad hebt maar dan komt het. Ze had een boel kleingeld (ze leek mij wel gisteren bij de bakker  😅😅) en ging de muntjes bij elkaar zoeken die ze moest afrekenen voor 2 volle tassen boodschappen. 

Toen ik dat zo zag dacht ik zo bij mezelf, misschien heeft ze wel net haar Aow'tje gekregen en kan ze eindelijk weer eens boodschapjes halen en moet ze alles heel goed uittellen om de maand weer rond te komen ........

Zou de bakker dat gisteren ook van mij gedacht hebben??

Met de prullenbak in huis vallen .....

Vanmorgen, ben ik zoals ik aan Frits beloofd had naar de bakker geweest. 

Twee klanten mochten binnen met mondkapje en de rest moest buiten blijven. Ik was klant nummer 3 en moest buiten wachten. Het zag er een beetje donker uit binnen. Ik zag 2 toonbanken waarvan er eentje helemaal leeg was en ook het licht was er uit. Aan de rechterkant zag ik de madame staan achter een toonbank met 1 lampje erboven en wel 6 manden vol baguetten of is het baguette's? Geen idee eigenlijk. Ik denk het laatste baguette's. Er lag nog 1 croissant en 2 pain au chocolat. En ik wilde nu net eens 2 croissants hebben. Het was pas kwart over 8 dus ik ging er van uit dat ze nog wel in de ruimte achter haar zou liggen. 

Toen ik aan de beurt was vroeg ik dus voor 2 croissants. Nee, dat had ze niet zei ze. Nog maar eentje en die 2 andere broodjes dan nog.

Nou, dan doe die maar, zei ik . De croissant en de 2 broodjes au chocolat en de baguette. Nu wilde ik ook alles hebben. Arme mensen die na mij waren. Ach en misschien had ik wel een boel gekibbel uit de weg geruimd voor de madam.

Ik had veel kleingeld meegenomen zodat ik dat eens kwijt zou worden en meestal zijn de winkeliers er wel blij mee. Ik moet zeggen dat het me niet meeviel in het half donker en met een half beslagen bril om het verschil te zien tussen de 10 en de 20 centen. Madame keek ook nogal argwanend of ik wel genoeg geld bij me had terwijl mijn hand helemaal vol lag met dat kleine spul.

Uiteindelijk is het me gelukt en kon de madam al het kleingeld zo de kassa in laten glijden.

Weer bij de camper aangekomen wilde ik even leuk zijn ........... 😁

Ik klopte hard op de deur en liep met mijn nog half beslagen bril en mondkapje zingend de camper in; Hallo Fritsie wordt wakker, want hier is de bakker .........

En terwijl ik dat zingend verkondigde stootte ik met de hak van mijn schoen de prullenbak van de camperdeur die met een plof buiten op zijn kant viel en alle prullen over het plein verspreidde. Ffffff dat had ik weer.

Ik viel dus letterlijk met de prullenbak in huis.

Snel mijn brood op tafel gelegd en de prullen maar bij elkaar geraapt en de prullenbak weer vast gemaakt.

Brandstof, waar moet dat heen.

Gisterenavond besloten we om toch maar te verhuizen en niet te wachten op de marktkraampjes die de komende nacht vanaf 5 uur opgezet zouden worden. Het leek ons eigenlijk toch maar niks toen we de ene camper na de ander zagen verdwijnen en wij uiteindelijk nog helemaal alleen op de parkeerplaats stonden.

We hoefden eigenlijk maar 900 meter verder te rijden om op de CP te komen, ontdekte Lief. De gemeente heeft een slagboom geplaatst op een plek voor een camping die gesloten is. Voor €11 mag je er slapen en water tanken. Dat kwam goed uit want we wilden nog douchen en dan hadden we weer water nodig om te tanken.

De campers stonden er allemaal dicht naast elkaar maar ach voor 1 nachtje. Onze schotel had in ieder geval ontvangst, we hadden water en stroom en geen last van marktkraampjes 😄.

Vanmorgen zijn we na al onze bezigheden weer fris en monter vertrokken. Als we het weer bericht volgen via onze weer-app dan moeten we eigenlijk noordelijker zijn en daar is Lief het volmondig mee eens vooral met de tegenwoordige brandstofprijzen. Het brengt ons toch weer 100 km dichter bij huis. We betalen nu een stuk meer voor een tank diesel dan toen we vertrokken.  Als onze wijzer van de tank bij de helft komt gaan we op zoek naar een pomp en houden de prijzen in de gaten want die verschillen nogal. Eerder waren de prijzen ongeveer gelijk bij de pompen van de supermarkten maar dat is nu verleden tijd. Iedere dag zien we de prijzen ook weer stijgen.

We zien prijzen van €2,33 en ook van €2,18. Het is dus op letten.

Kom je bij de pomp langs de weg dan betaal je al zeker rond de €2,30 en meer. Op de tolwegen komen wij nooit. Daar zullen de prijzen wel helemaal hoog zijn.

Wij zijn weer een stukje meer naar het betere weer gereden en iets dichter bij huis. We staan weer in een allerliefst plaatsje, Saint-Restitut.

De plaats bevindt zich in het departement de Drôme.

De geschiedenis van dit hooggelegen dorp staat in het teken van de steenhouwers. Het dankt zijn naam aan de blinde bisschop van de Tricastins die weer ziende werd. We genieten er van om dit fascinerende dorp te bewonderen. De straatjes bestaan uit kasseien dus opletten met lopen.

 

Een foto van de Provencaalse romaanse kerk. Deze stamt uit de 12de eeuw. Jammer dat hij gesloten was anders hadden we er zeker een kijkje gaan nemen.

Nog een paar plaatjes uit het dorp.