Toen ik vanmorgen op de weegschaal ging staan zag ik dat ik de -10 kg overschreden ben en op weg ben naar de -11 kg. Afvallen en ijsjes eten. Wat beweging toch met een mens doet.
Het zal niet alleen de beweging zijn maar het bezig zijn.
Tegen negen uur 's avonds ben ik bekaf en ik niet alleen. We zijn druk bezig overdag, vermaken ons met Puck, maken wandelingen en praatjes met allerlei mensen.
Het lijkt wel of we een baby in huis hebben. Alles draait tegenwoordig om het ritme van onze puppy.
Als ze na een wandeling slaapt eten wij ons ijsje 😁 of een koffiebroodje en genieten even van de rust en ik ook van mijn leesboek.
Is Puck wakker dan ben ik weer in beweging en speel met haar en haar balletje of piepbeest. Ik loop, ik kruip met haar over de grond en dat is allemaal beweging die ik voorheen niet maakte. Het gaat allemaal spelenderwijs, heerlijk!!
Vanmorgen kwam ik een overbuurman tegen die sinds een week een 13 jarige Jack Russel heeft. Hij was al 5 jaar hondenloos en kon er niet mee overweg. Zijn laatste Jack Russel had hij 5 jaar geleden moeten laten inslapen. "Ik leef weer helemaal op," vertelde hij.
Ik kwam ook een van mijn buurvrouwtjes K. uit ons appartementencomplex tegen. Zij is rond de 60 en zorgt voor haar 89 jarige moeder. Ze wonen samen in het appartement.
K. heeft een verstandelijke beperking en wordt ondersteund door haar broers en zussen. Deze samenstelling werkt prima voor hun. K. heeft ook een hond dus ik kom haar nu geregeld tegen en Puck is helemaal weg van K.
Ook kwam ik de vriendinnetjes, twee kleutermeisjes, van Puck tegen. Ze waren op de fiets. Vader reed voorop dan kwamen de twee meisjes en moeder sloot de rij. "Dag Puck," riepen ze "we gaan naar school." Lief toch ❤ en Puck wilde er al kwispelend achteraan rennen.
Een hond geeft een mens toch een verrijking aan zijn leven. Zonder hond had ik al deze dingen niet mogen beleven.
Tenminste, zo werkt het voor mij. 💕