Mijn "gouden keukenteam"

Vanmorgen nog even naar de Noordkaap gelopen en vanaf de hoge rots kon ik de zee zien door de laaghangende wolken. Heel apart om te zien.

En dan is de tijd aangebroken om de Noordkaap te verlaten. In onze kapotte band zit nog lucht dus nu naar de eerste stad Honningsvag waar we een service garage hebben gevonden. Er staat weliswaar te lezen bij google "op zaterdag gesloten" maar we komen er toch langs. We voelen ons niet helemaal prettig met de gerepareerde band.

Rond 11 uur komen we aan bij de garage en ik zie dat de deur openstaat. Frits maar eens vragen wat er mogelijk is voor ons vandaag.

Zelf ga ik met Puck maar een rondje lopen en duim mijn duimen half stuk en dan zie ik dat Frits de camper naar binnen mag rijden 😀👏

Frits komt naar me toe en zegt dat we een half uurtje moeten wachten en dat er dan een nieuwe band op zal zitten. We zijn al blij dat hij er eentje in onze maat heeft.

Het is geen straf om hier te wandelen. De garage ligt aan zee en dan verveel ik me dus niet. We wandelen naar de vissersboten en kijken wat rond en voor we het weten is het half uur om en kunnen we weer verder met onze reis met een nieuwe band. Dat geeft toch een prettig gevoel.

We rijden nog even langs de supermarkt waar ik nog wat krab salade haal want die is hier zo heerlijk. Nog drinkwater moet ik en voor ik het weet ligt er weer vanalles in mijn kar. Ik zie toevallig ook nog krentenbollen liggen en daar maak ik Frits altijd blij mee. Al smaken deze niet zo als wij gewend zijn. Er zitten hooguit 4 rozijnen in een bol en het brood ervan smaakt wat zoeter maar ze zijn toch lekker.

We hebben weer een mooi plekje gevonden voor de nacht en hebben buiten gepicknickt. Mijn "gouden keukenteam" heeft goed werk geleverd vandaag.

Met pech op de Noordkaap

We hebben hem bereikt!!!!!!! De Noordkaap!!!

Dat stond nog wel op mijn lijstje om ooit te zien en nu zijn we er al begon het met pech 😓

We waren net helemaal boven gekomen. Tjonge, jonge wat een weg er naar toe. De natuur was geweldig.

Water aan de ene kant en rotsen van Noorse leisteen aan de andere kant. Soms stonden er een paar huisjes bij het water maar eerlijk gezegd hebben we onderweg meer rendieren gezien dan bewoners.

Hele kuddes rendieren en dat is zo mooi om die dieren zo vrij te zien rondlopen. Soms lagen ze gewoon op het mos want gras groeide er niet meer, zo hoog waren we.

Onderweg nog ergens aan de kant geluncht en weer verder naar het uiterste noorden.

We kregen een paar tunnels en steil omhoog of omlaag. Prachtig voor de bijrijder maar minder voor de chauffeur denk ik want het was steeds opletten geblazen.

En daar kwamen we dan boven. We waren niet de enige camperaars. Het was er druk dus eerst maar een plaatsje zoeken waar we konden staan.

Frits was nog binnen en ik met Puck buiten toen er een vriendelijke man naar me toe kwam en zei dat we een platte band hadden. Hij had achter ons gereden en het al gezien onderweg naar boven fffffffff. En ja hoor onze rechter achterband was half leeg.

Frits kon dus meteen aan het werk. Er zat een schroef in de band. Die heeft hij eruit gehaald en een plug erin gestopt. De camper later omhoog met de krik om met de compressor de band weer op te pompen. Fffffff wat een ellende allemaal want zo snel als ik het schrijf gebeurde het natuurlijk niet. Je doet zoiets ook niet alle dagen.

Mensen komen kijken en vragen of het lukt en tja als je zegt dat je hoopt dat het gaat lukken wensen je sterkte en andere vragen of je alle materialen bij je hebt of dat ze je daarmee kunnen helpen.

Gelukkig is het Frits gelukt. De band is nog ziet er nog goed uit maar de komende week gaan we er toch maar ergens een nieuwe op laten zetten want we hebben nog heel wat kilometers te gaan.

In ieder geval konden we na dit euvel toch nog de boel hier gaan bekijken.

 

Het internet is nog balen hier dus nog geen foto's op de reisblog.