Een feestje

Gisteren gingen we, Frits en ik, naar een feestje. Het was een 50 jarig huwelijksfeest van een nicht uit de jongere generatie van de familie van mijn moeder.

Mijn moeder behoorde tot een van de de oudste van haar generatie omdat haar vader de oudste was van 12 kinderen. 

Mijn moeder behoorde zodoende ook weer bij een van de oudste nichten en neven.

De nicht A van mijn moeder waar we gisteren heen gingen is de jongste van deze generatie van de familie en is maar 1 jaar ouder dan ik.

Komen jullie er nog uit wijs? 😄

De generatie van mijn grootvader (12 kinderen) had ook weer veel kinderen en daardoor had mijn moeder veel nichten en neven in alle leeftijden. 

Mijn moeder was als oudste 94 jaar en nicht A is 71 jaar.

Nicht A woont bij ons in het appartementen complex en meestal denken mensen dat A mijn nicht is maar eigenlijk is ze mijn achternicht.

Nicht A die de bruid van het feest was komt uit een gezin met 7 kinderen waarvan zij en nog maar 1 broer over zijn. 

De broer van A ken ik nog uit de tijd dat ik nog op de lagere school zat en hij toen net van de kweekschool af kwam. Hij werd ingezet bij de verkeersexamens die je vroeger had in de vijfde klas meen ik.

Ik herkende hem dan ook helemaal niet meer.

Toen een leuke jongeman met een flinke haardos. Nu een leuke oudere man met een kale kop 😃 en wat hebben we heerlijk bij gebabbeld. 

Het was weer een mooi weerzien.

Maak het maar gezellig

 Vandaag de laatste zomerse dag tenminste volgens het weerbericht. Het was echt warm. Vanmorgen dacht ik maar een dun vest aan te trekken maar zelfs dat was te warm. Het zweet breekt me uit als ik nu mensen zie lopen met mutsen en dikke jassen.

Was het niet oktober dan zou ik neigingen krijgen om een korte broek of rok aan trekken. Maar het was voorlopig de laatste dag.

Vanmiddag hebben we familiebijeenkomst gehad om persoonlijke spulletjes van mams te verdelen en geloof me dan komen de verhalen. Van mijn kant de meeste omdat ik precies wist te vertellen wanneer en waarom mams dit of dat gekregen had.

We kwebbelden wat af onder het genot van een kopje koffie en stukje kruisbessen vlaai en alleen al het halen van die vlaai was bijna een belevenis. Het is DE bakker van Maastricht. Als Willem Alexander of Maxima in de buurt zijn dan halen ze daar een Limburgse vlaai. Zij zullen vast niet zo lang in de rij hoeven staan als ik 😋

Toen ik kwam aanlopen zag ik de mensen buiten al in de rij staan. Oei dat word wachten.

Ik stond netjes op mijn beurt te wachten toen ik een paar dames hoorde vragen, ze waren hier op vakantie, of ze foto's mochten maken want als ze weer thuis waren dan wilden ze ook de foto's laten zien van de winkel want anders zou niemand hun geloven.

De verkoopster vond het prima en vroeg hoe ze moest gaan staan en even later werden de foto's gemaakt. Toen de fotosessie achter de rug was gingen de dames met een kwart stuk Limburgse vlaai met slagroom op een bordje en koffie naar het piepkleine terrasje liepen om daar in alle genot van hun lekkernij te genieten.

Een andere mevrouw vroeg aan me of ik het zo lekker vond ruiken buiten. Het rook overheerlijk. We kregen er "honger" van.

Zo kwamen we onze wachttijd op een gezellige manier door en zo hoort het ook bij de bakker 😇 Gelukkig ging het nogal snel allemaal en kwam ik weer snel bij de auto waar Frits en Puck op waren aan het wachten.

We hebben een mooie en gezellige middag gehad 💕

Vroeger en nu

Het was weer heel gezellig gisteren om iedereen weer bij elkaar te zien. Die momenten hebben wij niet zo vaak doordat we verder van elkaar weg wonen en door het drukke leven van de gezinnen.

Werk, kinderen, vrienden, hobbies en noem maar op.

Het lijkt wel of iedereen het maar druk, druk moet hebben. In onze tijd was dat vast ook zo en zelf hebben wij er geen last van. We willen druk leggen op de jonge mensen. Ze moeten vrij zijn en wij zijn dat dan ook.

Onze jongste kleinzoon van 7 zei laatst, “ waarom zijn jullie zo vaak wek met Puck?”  “ Uh, Puck gaat mee met ons op reis in de camper. Puck kan nu eenmaal niet zolang alleen thuis blijven,” antwoordde ik en nu begreep hij het en was het goed.

Fijn toch dat ieder zo zijn leven mag leiden zonder verplichtingen dat ze MOETEN komen. Op zijn tijd wordt er gebeld of gefacetimed en dat dat is goed zo.

Als ik soms onderweg hoor hoe er beslag wordt gelegd op oma’s en opa’s en ook op kinderen en kleinkinderen. Jammer vind ik dat. Vroeger was het gewoon dat iedere zondag werd benut om grootouders te bezoeken. Wij ook hoor. Iedere zondag eerst naar oma die in het bejaardentehuis woonde en in de middag naar opa en oma die nog thuis woonden. Met of zonder mopperend kind het was de regel en owee als je verstek liet gaan zonder goede rede 😆.

Dan is het nu toch veel fijner. Kinderen hebben na een drukke week een vrij weekend, dat gun je ze toch.

Fietsen

Vandaag hebben we een klein stukje gefietst. Heerlijk met dit weer. 

Lief krijgt vaak last van zijn heup van het fietsen. We hebben al van alles geprobeerd. Op onze "grote" fietsen hebben we al een ander zadel laten zetten helaas zonder resultaat.

In de camper hebben we altijd onze elektrische vouwfietsen bij ons maar ook die geeft problemen. Ze zijn zo makkelijk ook om even een paar boodschappen te halen.

Deze keer hebben we ze niet vaak te voorschijn gehaald. Nu vond ik het in Zweden ook niet echt uitnodigend om te fietsen op de 2 baans wegen waar ook de auto's langs razen.

In het zuid oosten van Zweden waren wel mooie fietspaden en ook mooie fiets routes maar die waren voor Lief geen optie en ze bestonden ook uit teveel kilometers. Maar vandaag gingen we een klein eindje fietsen naar Olst naar de broer van Lief en schoonzus die daar wonen. Het was weer reuze gezellig bij hun en we hebben heerlijk in de tuin gezeten op een schaduwplekje. Gespreksstof hadden we genoeg 😂

Ik heb nog niet gehoord of de heupklachten weer hebben opgespeeld en wijselijk laat ik het maar zo. Wie weet breng ik Lief nog op gedachten en dat vermijd ik liever 😁

Morgen gaan we naar (bonus) dochter en dan zien we ook de boys weer 😍 Altijd weer leuk om de boefjes weer te zien.

Jullie zullen mij morgen even niet horen hier want dan hebben we weer veel te vertellen bij (bonus) dochter en schoonzoon en dat alles met een hapje en drankje. Dat wordt vast weer een gezellige avond.

Ons bed hebben we bij ons dus lekker makkelijk.  Het moet niet te laat worden want voor de jonge mensen gaat het werkzame leven gewoon door en de wekker loopt weer gewoon af.

Tot donderdag maar weer beste mensen 😊

Familiedag

Vandaag hebben we onze jaarlijkse familiedag met de broers en zus van Lief. 

Door de corona is die de laatste twee jaar niet door kunnen gaan op onze vaste datum in mei. 

Omdat we al twee keer verstek hadden moeten laten gaan in mei kwamen we op het idee om afgelopen november toen het kon, een afspraak te plannen en wonder boven wonder lukte dat. Er was nog niemand aan het overwinteren en er waren ook geen verjaardagen van kinderen of vrienden. De week na onze bijeenkomst kwam er weer een lockdown. 

Dat nam ons niemand meer af.

Sinds 2003 toen mijn schoonmoeder overleed kwamen we op het idee om jaarlijks een familiedag te organiseren. We wonen allemaal niet zo dicht bij elkaar en om samen onze verjaardagen te vieren zat er niet in. Eigenlijk vieren we nu 1 keer per jaar onze verjaardagen samen in mei. Het is dan ook altijd feest als we ons weer zien en sluiten de dag af met een gezellig etentje.

Bij Lief zijn ze met z'n viertjes. De oudste is 83 jaar en de jongste is 72 jaar. De rest zwerft er tussen in en ik sluit als jongste de rij met mijn 68 jaar. Het was altijd moeilijk om iedereen bij elkaar te krijgen en daarom besloten we in de eerste jaren een datum vast te stellen zodat iedereen er rekening mee kan houden. De eerste zaterdag in mei dus.

Dit jaar hoeven wij niet zover te rijden want de familiedag is deze keer in midden Limburg bij broer J. en schoonzus G.

Rond half 11 worden we verwacht.

Wij verheugen ons er weer op.

Family-time

Gisteren hebben we mogen genieten van het mooie weer en de familie die we weer eens allemaal samen zagen na de corona tijden.

Dat was voor sommige familieleden weer een hele tijd geleden. Aan gespreksstof was dus zeker geen gebrek.

Mams genoot ook van alles om zich heen en met een voldaan gevoel brachten we haar tegen half 7 weer naar thuis. Ze zal wel moe zijn geweest. 

Bij zo'n uitje zie ik dan wel dat het allemaal weer wat moeilijker gaat dan voorheen maar het genieten en babbelen is ze nog niet verleerd al merk ik wel dat haar gehoor weer slechter is geworden en ze vaak antwoorden geeft die totaal niet kloppen in het gesprek. 

Het is wel makkelijk als je hoorapparaten al jaren in de kast liggen omdat die dingen zo vreselijk vervelend zitten. Als ik haar aanbied om samen eens naar de audicien te gaan om te kijken of er nu misschien iets is wat niet zo vervelend zit dan slaat dat meteen af. "Geen denken aan," roept ze dan al meteen "want ik hoor alles wat ik moet horen. De mensen moeten dan maar iets harder praten."

Onze kleinkinderen vonden het maar een vreemd gezicht dat overgrootmoeder moeite had met de 2 treden van het trapje in het restaurant. Eerst de rollator omlaag en daarna mams met veel ondersteuning en gesteun. Maar het lukte met zoveel helpende handen. Mams kon gaan genieten van de maaltijd en een wijntje dat haar nog goed smaakt.

De jongens zijn ook niet zo vaak in het zuiden want het is nog altijd een verschil van dik 200 km

Een leerzame middag voor een 5 en 8 jarige, dacht ik.

Na het diner hebben we nog buiten op terras gezeten want het weer was er ideaal voor.

Vandaag gaan we beginnen aan de voorbereidingen van ons uitje van woensdag. Ik ga beginnen aan de was en tassen vullen met kleding enz. wat er mee moet. Tussendoor in het zonnetje met een kopje koffie en dan moet dat allemaal lukken.

Herinneringen

Vandaag is het 70 jaar geleden dat mijn ouders in het huwelijk traden. Mijn moeder is niet in een witte jurk getrouwd omdat 5 maanden ervoor de moeder van mijn vader overleed. Mijn vader was de jongste van 4 of eigenlijk van 5 kinderen. 

In 1916 is een ouder broertje overleden toen de kraamzorg de pasgeboren baby uit haar handen liet vallen. Wat moet dat vreselijk zijn geweest voor de jonge moeder die nog in het kraambed lag. Er werd eigenlijk nooit veel over gepraat.

Mijn vader werd in 1928 geboren en was een echt moederskindje hoorde ik altijd. Het was dan ook extra treurig toen zijn moeder overleed aan suikerziekte een paar maanden voor het huwelijk. Mijn vader vertelde mij altijd als kind veel verhalen over zijn moeder. Hij kon heerlijk vertellen over vroeger en ik was dan ook een aangename luisteraar denk ik.

Mijn moeder was de oudste van 5 kinderen en het bruidsjonkertje dat op de foto staat is dan ook een jonger broertje van mijn moeder. Na dit broertje was nog een jonger broertje. Het bruidsmeisje op de foto was het jongste dochtertje van een broer van mijn vader. Wat een leeftijd verschillen.

Mijn ouders hadden een gelukkig huwelijk en hebben nog net samen hun 57ste huwelijks verjaar meegemaakt al was mijn vader toen al erg ziek en lag hij in het ziekenhuis. 12 Dagen later is hij overleden.

Vandaag ga ik naar mams samen met Lief en nemen we gebakjes mee (oei daar ga ik weer aan het gebak) Zo'n dag mogen we toch echt niet zomaar voorbij laten gaan.

Gezellige familiedag

Wat was het weer gezellig gisteren om de familie weer eens bij elkaar te hebben. Onze laatste keer was mei 2019.

Met het stijgen van de jaren zijn ook de aantal kwaaltjes gestegen en natuurlijk moesten we de ongemakken ervan "even" kwijt aan elkaar. Dat "even"werd natuurlijk iets van "uren".

We konden er gelukkig om lachen. We zijn oud aan het worden zeiden we op een gegeven moment want we hebben het alleen maar over ziektes maar vanaf nu gaan we het er niet meer over hebben. Nu gaan we het alleen nog over leuke dingen hebben en dat ging goed totdat de telefoon ging van een schoonzusje. Het was het ziekenhuis om een afspraak te maken voor een gesprek en daar gingen we weer 😅😅

Tegen zessen gingen we naar ons favoriete restaurantje twee straten bij ons vandaan. Iedereen had zijn QR code bij zich en legitimatie bewijs. Mondkapjes mochten af en zo konden we aanschuiven aan een mooie grote tafel waar we met ons zevenen mooi aanpasten.

Tegen tien uur/ half 11 is iedereen weer naar huis gegaan. De oudsten van ons moesten het verst, helemaal richting Deventer, zo'n 210 km.

Jaaa het zijn kranige tachtigers!!!!!!!

Volgende familiedag hopen we weer in mei te kunnen hebben zoals gewoonlijk. De afspraak staat al.

Nu genieten we nog even na ❤

De planning voor vandaag

Mijn planning voor vandaag: 

• Eerst bloed laten prikken en potje urine meenemen voor mijn jaarlijkse check-up.
• ontbijten 
• samen met mijn hulp de boel laten glimmen. Wat bof ik toch met mijn W.
• gebak bestellen voor morgen
• lunchen
• boodschappen halen voor morgen 
• bosje bloemen op tafel, theelichtjes overal aan vullen
• avondeten
• beentjes omhoog

Zo zal mijn dag er vandaag ongeveer uitzien. 

Woensdagmorgen op tijd bij de bakker zijn om het gebak op te halen en Frits moet op tijd in het ziekenhuis zijn om de hart holter te laten plaatsen i.v.m zijn onregelmatige hartslag.

Rond 10/10.30 uur verwachten we de familie en dan moeten we zeker weer thuis zijn.

@ Mijn planning is aardig gelukt. Ik ben onderhand bij het punt van de theelichtjes beland .......😁

Familiedag

Gisteren kregen we een telefoontje dat de dokters-afspraak van maandag a.s. niet doorgaat. De behandelend arts is positief getest op corona. Tja, daar gaan we weer.

De afspraak is verzet naar donderdag morgen. We krijgen een andere arts die het eerst vrij is voor ons. 

Het is niet anders. Hopelijk gaan de volgende afspraken wel gewoon door.

In de tussentijd vermaken we ons wel.

Komende woensdag hebben we onze jaarlijkse familiedag. 

Omdat we allemaal een eindje bij elkaar vandaan wonen (het oosten en in het zuiden van het land) hebben we na het overlijden van de moeder van Frits een jaarlijkse familiedag uitgeroepen op de eerste zaterdag van mei. In die tijd was er meestal niemand op vakantie en waren er geen jarigen die bezocht moesten worden en dus leek ons die datum perfect. Je weet al een heel jaar dat op die dag de familiedag is en kun je daar rekening mee houden. 

Dat werkte prima tot Corona zijn intrede deed.

De laatste familiedag was in mei 2019. 

In mei 2020 was net de corona uitgebroken dus schoven we ons bezoek 1 jaar op. Mei 2021 was ook niet ideaal want er waren nog heel veel beperkingen met het aantal bezoekers die je mocht ontvangen, vaccinaties halen, enz. Ik als jongste was pas in juni aan de beurt met mijn prik dus, uitstellen.

We worden er allemaal niet jonger op. De oudste van ons groepje is al 80 plus op de hielen gezeten  door de 70 plussers dus besloten we om komende november een tussen familiedag te organiseren. Geen verjaardagen? Geen vakanties? Oké, iedereen was vrij in de maand november dus dan prikken we een datum en zo gebeurde het.

10 November 2021 gaat het er dan van komen bij ons in Maastricht.

Het gaat vast heel gezellig worden.

Kasteel Hoensbroek

 Hoe leuk kan het zijn om een echt kasteel te gaan bezoeken met kinderen.

Met een kleuter van 5 en een 7 jarige gingen we op pad. Opa, oma en mama.

Een heus kasteel met een slotgracht waar eenden en ganzen in zwommen. Eerst langs de kassa om onze tickets te laten scannen en een speurtocht in ontvangst te nemen die we er meteen online bijgekocht hadden.

De kinderen kregen ieder een boekje met opdrachten en leuke verhalen die bij de vertrekken hoorde waar we langs zouden komen. Bij het opdrachten boekje hoorde ook een stempelboekje waar je als een opdracht had voltooid een stempel mocht zetten met een stempelmachine.

 

De stempelmachine werd nog spannender gevonden dan de opdrachten en het werd dan ook een hele run om die machine steeds weer te vinden en dan werd het een wedstrijd wie er het eerste bij was en het eerst mocht stempelen.

Maar heel soms werd er toch ook wel druk aan een opdracht gewerkt zoals het natekenen van een masker of het natekenen van een toilet uit de kastelentijd die er natuurlijk wel spectaculair uit zag 😄

We hebben heel wat kamers bezocht. Van de keuken tot de slaapkamers en niet te vergeten de oude torens waar vroeger een houtvuur branden.

Wenteltrappen op en dan weer naar beneden en toen kwamen we op de zolder terecht waar een heuse mand stond die onder een ballon hoort te hangen.

Als je dan vanaf een bepaald fotopunt een foto maakt dan lijkt het net of de mand door de lucht vliegt over het kasteel.

Na de inspannende speurtocht werd het tijd om buiten even te ontladen en daar was ruimte genoeg voor en terwijl opa en oma met mama op een terrasje plaatsnamen gingen de jongens aan de buitenactiviteiten deelnemen.

Er was echt van alles te doen en het duurde een hele tijd eer we de spruiten weer terug zagen. Wat een plezier!!

Onderhand werd het wel tijd om een hapje te gaan eten ergens. Natuurlijk werd er eenstemmig gekozen voor een patatje bij de Dwaze Herder in Maastricht waar ook weer een ....... tja je raad al, een speeltuin bij is. Terwijl de jongens aan het spelen waren zagen we een grote dinosaurus komen aanlopen die de kids van een verjaardagsfeestje moest vermaken. Wat had ik een medelijden met de persoon die in het pak zat. Hij werd geduwd en geslagen en soms hingen er wel 3 kinderen aan zijn lange staart. De ouders van de jarige job stonden erbij en keken er naar. Vreselijk!!!!!

's Avonds weer thuis waren we toch wel moe en toe om even de beentjes te strekken maar eerst moest oma nog voor hapjes en drankjes zorgen en toen mochten ook die beentjes omhoog.

Gelukt.

Gisteren hebben we een heerlijke dag gehad met de kids. Iske en Johan hadden een mooi tafeltje gereserveerd bij de Dwaze Herder in Gronsveld. We hebben heerlijk buiten gezeten en de jongens waren aan het spelen in de speeltuin toen wij aankwamen. Het was een warme dag en het duurde dan ook niet lang of de jongens hadden hun zwembroek aan om de waterglijbaan af te gaan wat natuurlijk heerlijk koel was.

Na het waterballet hebben we een hapje gegeten en tegen vijf uur zijn Iske en Johan weer richting Deventer gegaan. Ze hebben heerlijke dagen gehad in het mooie Limburgse land.

Wij zijn ook weer huiswaarts gegaan waar opa Frits even een schoonheidsslaapje heeft gedaan en dat mocht ook wel. Hij had het goed volgehouden. Voor het eerst weer de "wereld" in na de ablatie en achter het stuur gezeten.

Vandaag zijn we met onze nieuwe hoezen naar de camper gereden. Ze passen perfect en zien er echt heel mooi uit. De bank bij de eettafel laten we zo. Camperstoelhoezen.nl maakt geen maat kussen voor de bank en om zelf te gaan prutsen vind ik geen goed idee. De kleuren van de hoezen passen goed bij de bank en kan goed gecombineerd worden. Wij zijn dik tevreden.

Ook hebben we onze extra toiletcassette in de camper gezet. Is toch wel handig voor ons omdat we niet altijd op campings willen staan en heel soms komt het dan voor dat je echt goed moet zoeken naar een service punt waar je je toilet-cassette kunt legen. Voor in de toekomst is dat nu geen probleem meer.