Voorpret

We hebben weer een zonnige dag en op zo'n dag bloei ik helemaal op. Direct is mijn humeur dan een stuk vrolijker en ook Lief leeft er helemaal van op.

Hoe dan ook maar tussen de bezoeken aan het ziekenhuis door zijn we weer plannen aan het maken voor een nieuwe reis. We hopen eind mei begin juni weer te kunnen vertrekken en mocht het later uitvallen dan maar later.

Het gaat een reis worden die we al eerder (voor de corona) in de planning hadden maar nu met een kleine aanpassing i.v.m mijnheer Poetin.

De noordelijke landen, de Scandinavische landen, zijn ons super goed bevallen. Het zijn vriendelijke landen, geen drukte maar rust en daar gaan we voor kiezen. Met rust bedoel ik niet de rust van het reizen want we zullen de nodige kilometers maken maar de rust die de natuur daar te bieden heeft.

Lief is al helemaal in zijn nopjes en bloeit helemaal op. Het plannen maken doet hem goed in deze roerige tijden en ikzelf fleur er ook weer helemaal van op.

Ons uiteindelijke doel gaat de Noordkaap worden want daar wil ik toch wel eens even rondneuzen net als bij de Barentszzee. Lief heeft al ontdekt dat hij zijn vis spullen mee moet nemen en hij droomt erover dat hij een grote Koningskrab gaat vangen. Ikzelf zie dat niet zo direct zitten want het zijn niet alleen "dikke" krabben maar met recht "enorme" krabben. 

Ik denk dat de vishengel en snoer aangepast moet worden om zo'n koningskrab aan land te hijsen maar niet getreurd Lief is het allemaal aan het uitzoeken.

Zelf begin ik ook al warm te lopen 😉

Zo zijn we ook op zoek naar een reservewiel dat we toch wel bij ons willen hebben want zo noordelijk komt er geen ANWB pech hulp wagentje om je wiel te wisselen al heb je daar wel de Viking hulpdienst waar we afgelopen jaar al kennis mee maakte 😛

Ach voorpret is al halve pret. Niks mis mee toch 😃

De kriebels beginnen.

Gisteren was een dag dat we YouTube video's hebben bekeken van camper vrienden die nu op pad zijn of net weer terug zijn. Ik moet zeggen dat als we die beelden zien het aardig bij ons begint te kriebelen.

Een stel heeft afgelopen zomer een tocht gemaakt door noord Spanje. Geweldig!!!!! "Daar wil ik ook heen," zei Lief en ik was het roerend met hem eens.

Als we het over de Pyreneeën hebben dan spreken we meestal over de Franse Pyreneeën en die zijn prachtig maar de Spaanse Pyreneeën daar hoor je zelden iemand over. Heel jammer want die vinden wij nog mooier.

In 2013 waren we daar met onze caravan. Wat hebben we daar genoten ❤

We kregen een tip van een neef van ons die in Spanje woont en hij raadde ons aan om naar Ordesa te gaan en daar hebben we geen spijt van gehad. 

Voor de geïnteresseerde staat hier het reisverslag te lezen en te zien; Rioja, Spaanse en Franse Pyreneeën

Wat een overweldigende natuur. Wat hebben we daar gelopen en wat waren we moe, doodmoe. Een paar jaar later zijn we weer daar in de buurt geweest maar nog eens naar die grote waterval lopen zit er voor ons niet meer in. Maar wat hebben we een mooie herinneringen aan de Monte Perdido.

Noord Spanje blijft aan ons trekken heb ik in de gaten want bij het zien van de video beelden gisteren van camper vrienden die daar nu zijn geweest willen we terug.

Hoe het daar in de winter is? Dat gaan we nu eens bijhouden via onze weer-app.

Tot nu zijn we in overleg hoe gaan we naar het zuiden? Via de oostkant en dan richting Middellandse zee of via de westkant richting Bordeaux en dan bij Jean-Pied-de-Porte de grens over en wie weet nog naar Portugal.

De voorpret gaat langzaam aan beginnen

Weer in de lucht.

Wat is een mens toch onthand zonder internet ffffffffffffff. Gelukkig kon ik nog een beetje extra bijkopen bij KPN en Lief was zo lief om nog iets te delen met mij.

Foto's laat ik nu maar even achterwege.

Nu ik dit schrijf staan we op de Poolcirkel in Noorwegen. Heel apart en net zoals de vorige keren is de navigatie weer uitgevallen. Gelukkig weet ik nu dat het niet aan de navigatie ligt dank zij jullie.

We hebben op het moment gezellige buren uit Emmen met een hondje die al 14 jaar is en hartproblemen heeft. 

Op weg hier heen hebben ze een beetje pech gehad. Een Nederlander heeft hun spiegel van de camper af gereden. Nou, daar weten wij alles van. In het begin van dit jaar hadden wij hetzelfde aan de hand in Frankrijk.

In Noorwegen heb je een boel tunnels waar je doorheen moet en die tunnels zijn nu niet je van het. De wegen erin zijn super smal en zonder middenstreep en vaak is het er veel te donker. Het gebeurd regelmatig dat er een hele grote vrachtauto met grote snelheid je tegemoet komt en ook wij hebben al een paar keer op een haar na geluk gehad.

Lief ziet er gewoon tegenop om hier door een tunnel te moeten rijden en vak zijn ze ook nog zo lang. We hadden er laats eentje van bijna 7 km.

Buurman heeft nu zijn spiegel met tyraps en ducktape in elkaar gepuzzeld en hoopt dat hij niet teveel hobbelige wegen krijgt op de terug weg zodat zijn spiegel uit elkaar valt.

Enne als Pourqoi pas dit leest. Ik heb een een paar mooie stenen voor gevonden. Foto komt nog.

Jullie zien het, we zitten niet stil.

Vrijdag gaat mijn nieuwe internetbundel er weer aankomen. Mochten jullie me even niet meer horen ..... vrijdag ben ik er zeker weer.

Het Landhuis en meer .......

Vandaag begon de dag met regen en verandert in een dag die droog is en ook nog een zonnetje laat zien. Ik word er helemaal blij van. 😀

Al had ik gedacht om mijn leesboek weer te kunnen oppakken want mijn verhaal wordt steeds mooier. Naarmate ik verder in mijn verhaal kom gaan de personen een eigen leven leiden in mijn hoofd. Ik moet vaak opletten dat ik de werkelijkheid niet ga verwarren met de onwerkelijkheid van mijn leesboek.

Het boek dat ik nu aan het lezen ben is geschreven door Anne Jacobs en heet "het landhuis" Anne Jacobs heeft ook de boeken geschreven over " het weesmeisje" die ik ook erg mooi vond. 

"Het landhuis" speelt zich af in de voormalige DDR, in Rostock en omgeving en daar ben ik pas nog geweest.

Het is daar een prachtige omgeving. Trouwens de hele kust van de Oostzee is geweldig. We hebben die kust al twee keer helemaal afgereisd tot aan de Poolse grens en ik moet zeggen dat hij ons hart heeft gestolen. Net als het eiland Rügen. Prachtig!

We hebben daar de flatgebouwen gezien die Adolf Hitler daar heeft laten bouwen langs het zandstrand in 1936. Het moest het grootste kuuroord ter wereld worden. De flatgebouwen te samen zijn 4,5 km lang en zien er troosteloos uit.

De nazi's noemden het project Prora. Ze staan nu leeg en er komen veel bezoekers de gebouwen bekijken.

 

Maare, ik dwaal weer af 😁 

Als ik dan aan het lezen ben dan zie ik zo de beelden voor me waar de verhalen zich afspelen en ben ik helemaal van de wereld. 

Daarom gooi ik, denk ik, de werkelijkheid met de verhalen uit mijn boeken soms door elkaar en als dat niet het geval is dan moet ik misschien eens bij de dokter langs gaan 😄😑

Weer thuis

We zijn weer geland op onze thuis basis. Vanmorgen eerst alle service gedaan. Vuil water weg laten lopen. Deze keer geen nieuw water getankt. Daarna richting Luxemburg want wie weet is het tanken daar nog de moeite waard.

De eerste file kondigde zich al snel aan. Tja, maandagmorgen dat zal het zijn.

Die super lange file was ontstaan door één elektrische auto die met pech midden op de weg stond. Politie erbij maar er was geen beweging meer in te krijgen. 

Eenmaal de pechauto voorbij hadden we weer 3 vrije banen en konden we weer verder rijden. Op naar het tankstation bij Weiswampach waar we al heel vaak getankt hebben.

Lief had bijna de slang van de diesel alweer terug gehangen toen hij de literprijs zag. € 1,945 per liter. Dat zijn toch geen Luxemburgse prijzen meer maar eerder Franse.

Tanken moesten we toch dus volgooien die tank maar. Extra omrijden via Luxemburg ......... dat hoeft niet meer.

Sigaretten hoeven we niet want we roken niet en de jonge jenever die we daar altijd haalden hoeven we ook niet meer want die wordt niet meer gedronken en nu dus ook niet meer voor brandstof.

Bye, bye Luxemburg!!

Wij tuften heerlijk verder richting Maastricht waar ik nog even bij de Lidl voor mijn wasmiddel moest zijn want vuile was heb ik genoeg bij me.

Daarna op ons plekje gestopt dicht bij de stalling waar we nog een boterhammetje hebben gegeten. Om twee uur gaat de stalling open en wij waren mooi op tijd.

De camper gewisseld met de auto en die volgeladen met bagage en natuurlijk de vuile was niet vergeten en toen richting huis.

Het grote opruimen kan beginnen.

Onze tweede dag in Frankrijk.

Onze tweede dag in Frankrijk is weer te lezen op mijn reisblog 

Graag zie ik jullie daar in de tijd dat wij onderweg zijn.

Een dag met hindernissen

 Het reisverhaal van 23 februari is te lezen op mijn reisblog 

Reisadvies

Het blijft spannend met de reisadviezen die we door krijgen. We houden het allemaal bij, ook wat de vaccinaties betreft maar het gaat zeker nog 1 jaar duren eer heel Nederland gevaccineerd is, hoorden we. 

Op onze leeftijd vind ik een heel jaar wachten en reizen uitstellen wel erg lang en wie vertelt mij dat als je gevaccineerd bent dat je je dan weer vrij kunt bewegen?

Zover is het nog niet getest.

Wil je dat risico lopen? 

Wij laten ons wel vaccineren maar blijven er niet op wachten. Voorlopig blijven nog in alle rust ons leven leiden en vermijden we een heleboel.

Zoals het er nu uitziet en wat we allemaal horen van andere overwinteraars die de stap toch gemaakt hebben, blijven we nog altijd op half januari hopen. 

Volgende week wordt de camper voor de APK keuring gebracht en dan gaan we langzaamaan de boel weer zo maken dat we startklaar zijn.

Je kunt op de foto klikken om het reisadvies van Portugal te zien. Ook de Algarve wordt steeds meer oranje gekleurd en over een paar weken is het daar net zo oranje als bij ons in Nederland.

Reisadvies RIVM

Voor de reizigers onder ons misschien gemakkelijk.