De kaart

Ja, "de kaart" en dan bedoel ik niet de kaart die ik naar mams heb gestuurd met foto's erop van ons en van de mooie natuur maar een andere. 

Altijd als we onderweg zijn maak ik via Greetz of Hallmark een fotokaart voor mams en die kaarten komen altijd aan. En ............. de postzegel heeft ook nog een Nederlandse prijs 😀

Mams had onze kaart vandaag gekregen en ze vond hem prachtig.

Maar met "de kaart" bedoel ik eigenlijk de landkaart. We gaan de Lofoten weer verlaten en welke richting gaan we dan nu nemen?

Puck haar termijn is onderhand verstreken om in Noorwegen te mogen zijn. Moeten we weer naar een dierenarts voor de vossen-lintworm-pil of gaan we richting Zweden?

De kaart gepakt en eens bekeken wat we willen en we zijn er uit 😅

We gaan via Narvik, waar we niet meer zo heel ver vandaan zijn, richting de poolcirkel want die vind ik in Noorwegen wel mooi en apart. Geen kerstman maar wel apart en als we die over zijn dan rijden we Zweden in en gaan daar nog zwerven.

Collega vloggers bezoeken die daar een kleine camperplaats hebben en dan verder naar het zuiden.

We hadden vanavond prachtige luchten. Een beetje donkere wolken, zon ach van alles wat eigenlijk  en ik was mooi op tijd want nu hebben we een fris regenbuitje die de camper weer een beetje schoon kan wassen 😂

En toen was het stil!!

Hebben jullie ooit stilte gehoord? 

Ik wist niet dat je stilte kon horen maar vandaag heb ik de stilte gehoord en ik vond het heel prettig.

Na allerlei "bezigheden" wat een mens daar ook onder verstaat want bij ons kun je de "bezigheden" eigenlijk niet onder die noemer plaatsen. Onze "bezigheden" gebeuren in ons eigen tempo eigenlijk het tempo waar we op dat moment aan toe zijn. Niets hoeft snel of stressvol te gebeuren.

Vandaag hadden we zo'n dag dat we eigenlijk van alles hadden gedaan, allerlei klusjes terwijl we het idee hadden dat we niet veel hadden gedaan en zo waren we dan toch steeds bezig geweest en toen kwamen we op een paradijselijk plekje.

Doe je ogen dicht en denk aan een wit bounty strandje helemaal voor jou alleen in noorden van Noorwegen. Het is stil, je hoort niets, helemaal niets op een paar vogels na en het zeewater dat in een kleine golfslag het strand op rolt.

De wolken hangen laag en de toppen van de bergen zijn soms niet te zien. De bergen hebben ronde vormen en zijn bedekt met mos lijkt het. Hier en daar steekt er een rotsblok uit. Heel in de verte hoor je heel zachtjes een belletje dat om de hals hangt van een schaap.

Als je nu je ogen weer open doet en je zet je geluid aan en drukt op het driehoekje om de korte opname te zien die ik vanmiddag maakte dan kun je je heel misschien een beetje een voorstelling krijgen van mijn paradijsje.

Ik heb hier misschien wel een uur gezeten op een van de twee bankjes die op het strand stonden. Puck kwam soms naast me zitten of speelde in het zand. 

Wat was dit prachtig!!

Jullie zullen het niet geloven ............

Wat Frits vandaag toch meemaakte. Jullie zullen het niet geloven maar Frits is aan het vissen geslagen. Wie ons ook op youtube volgt heeft vast ook de aflevering gezien dat hij heel wat jaren geleden in Jonköpping (Zweden) in de krant heeft gestaan omdat hij bijna de eerste prijs had gewonnen bij een viswedstrijd. Het vissen zit hem in het bloed en dus wordt er hier heel wat afgevist. Helaas zijn de vissen vaak te klein en moeten ze terug het water in.

Hij moet zwaarder lood hebben of zoiets en dus zullen we bij de eerste en de beste hengelsportzaak stoppen voor dat lood.

Maar vanmiddag stond hij dus weer met zijn hengel aan de kant en hoopte op een dikke vis.

In ene keer kwam iets groots en donker van kleur uit het water omhoog gesprongen. Keek Frits aan en schrok zich een hoedje. Ook Frits schrok zich een ongeluk. Het was een zeehond die omhoog kwam gesprongen en Frits recht in de ogen keek.

Bijna had hij een zeehond aan de haak gehad 😦

De zeehond dook het water weer in en een stukje verder kwam hij nog even met zijn koppie omhoog om te kijken naar Frits vanaf een veilige afstand.

Vis heeft Frits niet meer gevangen maar dat komt vast wel weer een keertje. Alleen jammer dat we er geen foto van hebben maar het gebeurde ook zo onverwacht.

De foto die ik hier geplaatst heb is een Noorse zeehond die ik van het internet geplukt heb.

Vesteralen

Vandaag zijn we met de veerboot naar een volgend eiland gevaren naar Andøya. Eigenlijk heb ik me nooit zo verdiept in al die eilanden omdat je vaak niet echt oudheden kunt vinden. Je komt vooral naar deze landen voor de rust en de stilte. 

Vaak zijn de oude houten huizen een keer afgebrand en weer opnieuw opgebouwd. Huizen zoals je die in Frankrijk kunt vinden van 300 jaar oud zul je in Noorwegen en Zweden niet snel tegenkomen maar op dit eiland  zijn in het vissersdorp Bleik resten gevonden van landbouw uit het jaar 600.

Bleik betekent Bleek, voor ons een makkie om die link te leggen. Trouwens in geschreven teksten zie ik heel veel woorden waar ik de betekenis van kan begrijpen. Ze moeten niet gaan praten tegen me want dan versta ik geen letter. Vreemd toch.

Bleik is bekend door Bleikstranda, een wit en glimmend strand (weer een gemakkelijke vertaling). We gaan het zien als het goed is. 

We gaan hier de 58 kilometer lange Andøya-route volgen die in het noorden van Noorwegen en dus onderdeel is van de eilandengroep Vesteralen. De wegen vormen een verbinding tussen de plaatsen Bjørnskinn en Andenes en lopen grotendeels langs de kustlijn van het eiland. Het hoogste punt van de wegen is gelegen op 65 meter boven zeeniveau.

Het eiland Andøya is vanwege de ligging en het door de golfstroom gunstige klimaat een ideale plek om het water op te gaan om te vissen. Visserij en visverwerking zijn dan ook belangrijke industrieën voor het eiland dus Frits gooi die hengel maar uit.

We staan nu op camperplaats en hoe kan het ook anders aan het water.

Het viel me wel op dat er hier veel campers rondrijden. We staan nu toevallig naast een Nederlander al zijn die niet meer zo voltallig te vinden als vroeger. Nu kom je vooral Duitsers tegen. Ze hebben de reislustige Nederlanders overwonnen. Belgen zie je maar zelden en tot nu toe hebben we al meer Spanjaarden, Italianen, Hongaren en Fransen gezien. De Belgen zijn nooit zo reislustig geweest.

Wij gaan genieten van de mooie avond!!

Een luie dag?

Vandaag hebben we niet zo'n lange rit gemaakt. Ik vond het onderhand wel genoeg met die lange ritten. Lekker even rustig aan doen. 

We hebben een mooi plekje gevonden in een fjord aan een strandje. Zo heerlijk.

We hebben weinig gedaan vandaag, nou ja weinig ........ kastjes werden weer eens opgeruimd zodat er meer plaats vrij kwam want als je 3 a 4 maanden van huis bent dan heb je van alles in voorraad bij je en al helemaal omdat we vorig jaar zagen hoe duur Noorwegen was met voedingsartikelen.

De Noorse kroon is echter flink gezakt in waarde wat het boodschappen doen voor ons een stuk prettiger maakt. En zo gebeurd het dat er weer lege plekjes in de kastjes ontstaan omdat we nog grotendeels op onze eigen voorraad leven. 

Wat me vooral opvalt in de supermarkten is dat ze er zo weinig groenten hebben. Je ziet er wel sla en winterwortels, bleekselderij, hele kleine dure bloemkooltjes en heel veel brocoli.

Blikjes groenten zoals wij die kennen kom je hier niet tegen dus dan maar in de diepvries op zoek en ook dat valt tegen. Spinazie en veel, heel veel gemengde groenten in zakken.

Ik zie hier wel heel veel blikjes maïs in de rekken.

Maar waar het eigenlijk over ging waren mijn kastjes. De lege plekjes zijn weer opgevuld, de nespresso cupjes staan nu allemaal in het camper gedeelte en niet meer in het garage gedeelte. Frits weer blij en hij heeft hij daar weer meer ruimte 😌 Trouwens de koffie cupjes zijn hier ook duur maar ik moet er me nog eens op gaan toeleggen voor als de onze op zijn.

Het is goed warm vandaag en al helemaal als je druk bezig bent met de kastjes en steeds moet opletten dat je niet op Puck trapt.

Puck nog even heerlijk laten zwemmen. Ze was in haar nopjes.

En toen werd ik toch zo slaperig. Iets waar ik nooit last van heb maar na een slechte nacht met veel lawaai om ons heen ben ik toch even op bed gaan liggen en toen ik viel ik pardoes in slaap.

Dat doet wel even goed al is het maar even.

Voor het avondeten hebben we de Cobb tevoorschijn gehaald.

Dus weer heerlijk gesmuld en nu is het tijd voor een heerlijke nespresso 🍵

Tot morgen!

Wie er meer foto's over deze trip wil zien kan op Reisblog FritsEllen kijken.

Mijn muts

Vandaag is het echt een warme dag. 

Vanmorgen bleef de bewolking wat lang hangen en dacht ik eigenlijk dat het niet zo mooi zou worden maar op het laatste van de ochtend kwam de zon door en toen werd het echt warm. Dat verwacht je hier eigenlijk niet zo. Nou ja wat is echt warm ................ 25 graden.

Voor we vertrokken vanmorgen wilde Frits me nog even de witte kruisjes op het kerkhof laten zien. Wat zou dat nu betekenen en toen toen ontdekte ik dat de graven met de witte kruisjes pas een paar maanden oud waren. Misschien komt er deze zomer een steen op het graf bedacht ik en was het eerder nog te koud?

We maakten ons Pucken rondje (zoals we dat noemen) en starten de motoren. Het gaat richting Narvik worden.

Onderweg reden we weer door de prachtige fjorden. Wat is dat toch mooi en al helemaal als de zon er door komt.

We zagen de gletsjers, prachtig en het heldere water waar al dat smeltwater in terecht kwam. Je kunt de bodem nog heel lang zien ook bij dieper water.

Onderweg kwamen we nog langs een Sami shop.

Het was een hele grote wigwam die ingericht was als winkel, zo leuk. Bij de ingang brandde het houtvuur en binnen in de shop was het dan ook goed warm en dat bij de warme temperatuur van buiten fffffff.

Ik was op zoek naar een Noorse wintermuts en die ging ik dus ook even passen 😂😂 zo'n heerlijke warme wollen muts. Ik kan wel zeggen dat ik bijna smolt onder het mutsen passen 😖 maar ik heb er eentje gevonden.

Ik zie wel dat ik de foto op de kop heb genomen en dat laat ik maar even zo want het digitale werk is hier niet zo snel. 

Hebben jullie toch een idee 😉

Ik zal ook onze laatste youtube video plaatsen die vandaag is geplaatst.

Nooit van gehoord

Wat hebben we toch weer een prachtige dag gehad vandaag. Het lijkt wel of Noorwegen steeds mooier wordt. Ongelooflijk.

We reden door fjorden met op de achtergrond besneeuwde toppen van bergen. Hier en daar liepen rendieren vrij rond en zelfs schapen met lammetjes liepen er.

Wat is dat toch mooi dat dat zo maar kan. Dieren die vrij kunnen rondlopen. Ik houd daar wel van. 

En toen kwamen bij Kvaenangen. Ik had er nog nooit van gehoord maar het is een historische plek.

In 1940 in de Tweede Wereldoorlog werd hier door de Noorse 6de divisie een kamp gebouwd, Skorpa fangeleir, om Duitse krijgsgevangenen te huisvesten tijdens de Noorse campagne.

Een foto van toen

een foto van nu

Zo mooi toch met die laaghangende wolken.

Er waren dan ook veel mensen die hier even stopten. Wat een uitzicht hadden we. 

Zo genieten wij deze dagen van al dit moois.

Hondenparkeerplaats

Ooit gehoord van een hondenparkeerplaats?

Nou ik niet maar vandaag zag ik er eentje. We staan in een haventje en ik zag de COOP dus even een paar boodschappen halen. Nu liep ik toevallig om het gebouw heen en toen zag ik dit.

Het waren 3 hokken die mooi schoon van binnen waren. Aan de voorkant zitten tralies en je kunt je hond hier even in laten wachten als jij de supermarkt in gaat. De honden blijven hier heerlijk droog in als het regent of sneeuwt maar of ze het leuk vinden weet ik niet. Het is ook voor eerst dat ik dit zie of liever gezegd dat het me opvalt.

Komisch toch. In Duitsland zag ik ooit een Frauen Parkplatz in een parkeer garage. Daar moest ik toen vreselijk om lachen maar dit vind ik ook iets lachwekkends.

Vandaag zijn we op ons plekje blijven staan. Het is weer prachtig weer. Veertien graden en zon en met een lange broek aan en een t-shirt is dat heerlijk.

Er moesten vandaag wat huishoudelijke klusjes gebeuren waaronder een wasje en met dat zonnetje zou het misschien nog wel drogen ook.

Frits zijn kleren weer een beetje fatsoeneren want die pakt iets uit de kast en propt het er weer in met alle gevolgen van dien.

De kast gaat niet meer dicht en dus hangen we de t-shirts maar aan de kapstok en ook die raakte al  aardig gevuld. Als ik ergens niet tegen kan in de camper (maar ook thuis) is het rommel. De ruimte is al niet te groot en als je dan ook nog niet opruimt kun je niet meer lopen dus de boel maar eens netjes opvouwen en weer netjes in de kast en zie ........... de kast kan weer gewoon dicht en de kapstok is weer leeg op 2 vesten na.

Tussen het werk door dronken we een kopje koffie en toen zagen we dit.

De rendieren liepen zo maar bij ons voor langs. Puck zat op haar grote steen zodat ze alles goed kon overzien maar reageerde verder niet.

Later begon een rendier geluid te maken. Dat had ik nog nooit gehoord. Het leek op het geluid van Puck haar speelgoedvarkentje een soort knorren.

Het dier begon terug te lopen en toen zag ik wat er gebeurd was. De hinde die het geluid maakte, haar kalf was achter gebleven en dat ging ze halen en roepen denk ik.

We kregen ook nog nieuwe buren vandaag. Vriendelijke Duitsers. Ze komen hier 2 keer per jaar heen omdat hun zoon hier woont en werkt in Hammerfest. Zoonlief kwam vanmiddag gezellig eten bij die Mutti. Ik denk gezellige Duitse Mutti-kost 😋

Vanmiddag zijn we naar het dorp gelopen aan de overkant van het water. Puck kan het net aan maar tja als je dan onderweg een gletsjer tegenkomt, ondiep maar wel snel stromend en je wil daar in om te rennen en weet ik wat allemaal dan word je natuurlijk knap moe.

Ooo die Puck, als die water ziet dan is ze niet te houden. Maar toen we weer thuis kwamen en Puck eerst ging drinken en toen languit ging liggen hoorde ze plots geritsel 😜 Als Puck geritsel hoort dan kan ze nog zo moe zijn maar dan zou het wel eens kunnen dat er iets te eten verschijnt en ja hoor. Wij hadden een ijsje gepakt 😋 Aan die oortjes mankeert niets 😀

Vanavond ben ik nog even met haar naar het mooie strandje gelopen. Dat is zo mooi, het lijkt wel tropisch.

Vandaag kon  Puck niet in het water want er waren ontzettend veel kwallen te zien. Ach ze had vandaag ook al wel haar zwempartijtje gehad toch 😁

Onderweg

Vandaag zijn we naar Hammerfest gereden. Ik had gelezen dat het een pareltje van een stad moet zijn dus hupsakee naar het eiland waar Hammerfest ligt en heel toevallig had Frits dit eiland op zijn to do list staan. Kwam alweer goed uit.

Eerlijk gezegd viel Hammerfest tegen. Een grote stad en dat is nu net iets wat voor ons niet zo hoeft. Druk, druk en maar één camperplaats voor 10 campers. Er was nog plaats genoeg en dat verbaasde me niets. Je betaalt er N Kr 300 per nacht. Het is een gewone parkeerplaats en betonblokken geven aan waar je mag staan.  De plaats is ook nog niet zo netjes, maar met uitzicht op zee en dat zul je betalen. 

"Kom maar door," zei ik tegen Frits. "Dit vind ik gewoon diefstal N Kr 300. En daarbij vind ik dat pareltje ook een beetje ver gezocht of jij moet de stad graag willen zien." 

Nou dat hoef ik maar één keer te vragen want Frits is helemaal niet van de steden dus maar lekker doorgereden tot Forsøl en hier staan we pal aan zee en het is hier muisstil.

Ik zie dat we met 3 Nederlanders hier staan en ongeveer 7 campers uit andere landen. Strakjes een heerlijke wandeling maken als Puck weer wakker is, hahaha.

Gisteren heb ik eindelijk eens een leuke foto van Puck en mij zelf gemaakt. Kunnen jullie ons eens zien als "stel" 😅😅

Puck wordt iedere dag weer een stukje groter en past ook niet meer op schoot al wil ze dat wel graag. Ach het is net een kleuter als je haar bezig ziet om op die schoot te kunnen klimmen. 

Ze heeft zich helemaal aangepast aan het camper leven en het ritme helemaal te pakken. Je leert zo'n beestje helemaal kennen. Laatst noemde iemand het "uitlezen" en ik geloof dat dat de juiste benaming is.

Mijn "gouden keukenteam"

Vanmorgen nog even naar de Noordkaap gelopen en vanaf de hoge rots kon ik de zee zien door de laaghangende wolken. Heel apart om te zien.

En dan is de tijd aangebroken om de Noordkaap te verlaten. In onze kapotte band zit nog lucht dus nu naar de eerste stad Honningsvag waar we een service garage hebben gevonden. Er staat weliswaar te lezen bij google "op zaterdag gesloten" maar we komen er toch langs. We voelen ons niet helemaal prettig met de gerepareerde band.

Rond 11 uur komen we aan bij de garage en ik zie dat de deur openstaat. Frits maar eens vragen wat er mogelijk is voor ons vandaag.

Zelf ga ik met Puck maar een rondje lopen en duim mijn duimen half stuk en dan zie ik dat Frits de camper naar binnen mag rijden 😀👏

Frits komt naar me toe en zegt dat we een half uurtje moeten wachten en dat er dan een nieuwe band op zal zitten. We zijn al blij dat hij er eentje in onze maat heeft.

Het is geen straf om hier te wandelen. De garage ligt aan zee en dan verveel ik me dus niet. We wandelen naar de vissersboten en kijken wat rond en voor we het weten is het half uur om en kunnen we weer verder met onze reis met een nieuwe band. Dat geeft toch een prettig gevoel.

We rijden nog even langs de supermarkt waar ik nog wat krab salade haal want die is hier zo heerlijk. Nog drinkwater moet ik en voor ik het weet ligt er weer vanalles in mijn kar. Ik zie toevallig ook nog krentenbollen liggen en daar maak ik Frits altijd blij mee. Al smaken deze niet zo als wij gewend zijn. Er zitten hooguit 4 rozijnen in een bol en het brood ervan smaakt wat zoeter maar ze zijn toch lekker.

We hebben weer een mooi plekje gevonden voor de nacht en hebben buiten gepicknickt. Mijn "gouden keukenteam" heeft goed werk geleverd vandaag.

Met pech op de Noordkaap

We hebben hem bereikt!!!!!!! De Noordkaap!!!

Dat stond nog wel op mijn lijstje om ooit te zien en nu zijn we er al begon het met pech 😓

We waren net helemaal boven gekomen. Tjonge, jonge wat een weg er naar toe. De natuur was geweldig.

Water aan de ene kant en rotsen van Noorse leisteen aan de andere kant. Soms stonden er een paar huisjes bij het water maar eerlijk gezegd hebben we onderweg meer rendieren gezien dan bewoners.

Hele kuddes rendieren en dat is zo mooi om die dieren zo vrij te zien rondlopen. Soms lagen ze gewoon op het mos want gras groeide er niet meer, zo hoog waren we.

Onderweg nog ergens aan de kant geluncht en weer verder naar het uiterste noorden.

We kregen een paar tunnels en steil omhoog of omlaag. Prachtig voor de bijrijder maar minder voor de chauffeur denk ik want het was steeds opletten geblazen.

En daar kwamen we dan boven. We waren niet de enige camperaars. Het was er druk dus eerst maar een plaatsje zoeken waar we konden staan.

Frits was nog binnen en ik met Puck buiten toen er een vriendelijke man naar me toe kwam en zei dat we een platte band hadden. Hij had achter ons gereden en het al gezien onderweg naar boven fffffffff. En ja hoor onze rechter achterband was half leeg.

Frits kon dus meteen aan het werk. Er zat een schroef in de band. Die heeft hij eruit gehaald en een plug erin gestopt. De camper later omhoog met de krik om met de compressor de band weer op te pompen. Fffffff wat een ellende allemaal want zo snel als ik het schrijf gebeurde het natuurlijk niet. Je doet zoiets ook niet alle dagen.

Mensen komen kijken en vragen of het lukt en tja als je zegt dat je hoopt dat het gaat lukken wensen je sterkte en andere vragen of je alle materialen bij je hebt of dat ze je daarmee kunnen helpen.

Gelukkig is het Frits gelukt. De band is nog ziet er nog goed uit maar de komende week gaan we er toch maar ergens een nieuwe op laten zetten want we hebben nog heel wat kilometers te gaan.

In ieder geval konden we na dit euvel toch nog de boel hier gaan bekijken.

 

Het internet is nog balen hier dus nog geen foto's op de reisblog.

Vuurplaatsen

In Zweden en ook Noorwegen wordt heel veel gebruikt gemaakt van vuurplaatsen en vanmorgen viel me dan ook op hoe mooi deze gemaakt zijn.

Er stonden 3 van deze exemplaren. Deze ziet er nog al luxe uit maar de eenvoudigere vuurplaatsen met bbq rooster kom je in deze landen heel veel tegen en er wordt ook heel veel gebruik van gemaakt. 

Gisterenavond waren er 2 van de 3 plaatsen bezet. Mensen komen dan met de auto, halen er hun eten en drankje uit en gaan een vuurtje stoken. Brandt het vuurtje lekker dan gaat er vlees of vis op het rooster. Is het eten op dan vertrekken ze weer en laten geen enkel afval achter.

Netjes toch.

Frits vond het jammer dat zoiets niet bij ons maar ik denk dat de voorplaats snel vernield zou worden of beklad. Jammer toch.

We staan nu aan de Noorse zee op een soort pier bij het strand helemaal alleen. Een stuk verder staan Denen met de caravan. Het is hier zo rustig en stil. Heerlijk! Frits heeft gevist. Helaas nog niks gevangen 😕. 

Voor het avondeten hadden we de Cobb aan gemaakt. Hadden we toch een beetje onze eigen vuurplaats 😜 We boffen ontzettend met het weer. Het was hier vandaag 24 graden.

We hebben vandaag een prachtige tocht gereden. Langs fjorden en sneeuw. We zagen zelfs een poolvos en rendieren in de sneeuw. De foto's van deze tocht krijg ik vandaag niet op mijn reisblog geplaatst want het internet is hier zo traag dat ik dan vannacht op moet blijven om foto's te plaatsen maar die komen er op zodra ik het internet het toelaat.

We zijn nog een dikke 200 km van de Noordkaap af. Denkelijk gaan we morgen die kant op omdat het weer nog redelijk open zou zijn. We zien wel.

Een vruchtbare dag.

Vanmorgen waren we mooi op tijd om weer te vertrekken van ons mooie plekje. Afscheid genomen van onze Nederlandse buurtjes. Wie weet komen we ze nog ergens tegen. Zij reizen rond tot half oktober.

Eerst reden we langs het bijzondere kerkje van Grense Jacobselv dat vroeger diende als parochiekerk. En wat mij dan weer fascineert is ......... tja het kerkhofje dat erbij ligt.

De graven dateerde uit rond 1900.

Aan de bloemen te zien zouden er nog bezoekers moeten komen. Het kunnen natuurlijk ook kunstbloemen zijn maar dat kon ik niet goed zien.

Er staan maar weinig huizen in de omtrek en dan ook nog op grote afstand met een hele slechte weg. De laatste 10 km bestaat uit een grindweg en ik moet zeggen dat die nog beter was dan de 50 km lange teerweg. Ik had op de heenweg al ervaring op gedaan met het slechte wegdek dus op de terug weg hebben we alles goed vast moeten zetten in de camper. Gelukkig is de huisraad heel gebleven.

We zijn tot Kirkenes gereden waar we eerst zijn gaan servicen d.w.z water lozen en weer tanken en toiletcassette legen.

Er is in de stad(je) ook een supermarkt, de KIWI en daar wilde ik weer even wat aanvullen en voor je het weet ligt je kar weer voor de helft gevuld.

"Let maar op," zei Frits "je gaat nog schrikken aan de kassa."  Tja dat was vorig jaar zeker het geval geweest maar de Noorse kroon is nogal gezakt wat voor ons voordelig uitpakt. Er waren al Nederlanders die het me lieten weten i.v.m de diesel.

Ik werd zelfs zo brutaal dat ik ging shoppen 😂😂 Frits heeft namelijk mijn wandelschoenen thuis ergens laten staan. Ik heb het hem nog zo vaak gevraagd  "heb je mijn wandelschoenen niet vergeten?"

Thuis zag ik ze niet meer staan dus ging ik ervan uit dat ze in de camper lagen en ook op mijn vraag of ze in de camper lagen kreeg ik een positief antwoord. Toen ik gisteren dus mijn wandelschoenen wilde aantrekken waren ze nergens te vinden dus heb ik vandaag nieuwe gekocht. Bijna de hele vakantie ligt nog voor ons en ik heb nogal last van zwakke enkels vandaar dat ik niet zonder mijn halfhoge wandelschoenen kan.

En als je dan naar schoenen gaat kijken dan blijft er ook nog een broek aan mijn vingers plakken 😇😛 erg hè 😂 Ach ja moet toch kunnen en Frits liet zich toen ook even gaan. EVorige keer had hij een blouse zien hangen maar vond hem te duur. Ik zei hem al "koop hem nu maar want je krijgt er spijt van als je het niet doet." Na vandaag zal hij er geen spijt meer van hebben.

Het einde van de wereld

Gisteren hebben we geslapen in Kirkenes in de haven. Het was nog een heel gedoe om via de QR-code te kunnen betalen. Hoe we ook ons best deden het lukte van geen kant.

We konden kiezen uit 3 manieren maar als buitenlander kon je alleen met de stripe betalen. Dat zal de credit card wel zijn maar wat we ook deden en probeerde zelfs de boel vertaalt van het Noors naar het Nederlands, het lukte ons niet.

Gelukkig stond er een telefoonnummer bij dat we konden bellen als het betalen niet lukte dus bellen maar. Eerst kreeg ik een man aan de telefoon die alleen Noors sprak en dat spreek ik niet maar al snel kreeg ik een tweede man aan de lijn die ook de Engelse taal machtig is.

Nadat ik mijn verhaal had gedaan zei hij dat hij iemand zou sturen. Gelukkig, dat zou wel goed komen. Ik zei hem dat we op plaats 26 stonden. Het duurde niet langer dan 10 minuten toen we iemand van de brandweer zagen komen aanrijden in een rood busje. Helemaal in stijl dus.

De beste man kon ons goed helpen. We toetsten een fout nummer in op een bepaald plekje en hoppa het was nu binnen een minuut gelukt. Stom van ons maar weer wat geleerd zullen we maar zeggen.

Vanmorgen om 9 uur hoorden we de toeter van het grote cruiseschip de Hurtigruten om aan te geven dat het schip kwam binnen varen. Dat gebeurt iedere ochtend om 9 uur. Een Nederlandse mevrouw die al heel wat jaren in Frankrijk woont en hier tien jaar geleden was geweest wist me deze info via Polarsteps door te geven. Geweldig toch 😊

Ook de tip om naar Grense Jacobselv te gaan kreeg ik door van haar via de app. Daar gingen we dan maar eens kijken.

Via een 45 kilometer lange weg langs de Russische grens kom je vanuit Kirkenes aan bij het einde van de wereld: Grense Jakobselv. Hier kun je met de camper staan.

Wat een bizarre tocht werd dit. Je rijd via hele slechte wegen door de woestenij. Hier en daar staat een houten huis dus hier wonen ook nog mensen, ongelooflijk. De eerste de beste supermarkt ligt voor hun ongeveer 50 km van huis.

De laatste 10 km rijd je via een grindweg.

Aan de overkant van dit riviertje ligt Rusland.

Dit is ons uitzicht vanuit de camper en we moeten goed opletten want gisteren zwom hier nog een beloega langs en die wil ik niet missen net als de zeehonden die hier ook moeten zijn.

We blijven hier een paar dagen staan dus duimen dat we die walvis nu kunnen zien langs zwemmen.

Groetjes uit de Lofoten

Wie onze reis op de voet wil volgen kan het reisverslag HIER lezen en foto's zien. (dit even ter informatie)

Voor degene die onze pechvideo nog niet heeft gezien zal ik hem hier nog even plaatsen want hij staat nu online net als al de andere van onze reis tot nu toe.

Noorwegen is een prachtig land alleen het klimaat ........... mocht voor mij iets beter maar de prachtige plaatjes die je hier ziet maken alles weer goed. Bovendien zitten we een heel stuk boven de Poolcirkel en kun je dit verwachten 😌.

Lief had er vandaag even genoeg van. We hebben dan ook een inspannende rit achter de rug tenminste Lief. Ik niet want ik zit er maar naast te roepen van, ooo kijk daar en ooo dat is mooi.

We moesten een hele lange tunnel door en de tunnels hier zijn nogal aan de donkere kant en maar zwak verlicht en daarbij niet te breed dus vooral met tegenliggend verkeer en dan vooral het zware vrachtverkeer is het goed opletten geblazen.

Dan kom je uit een tunnel en zie weer die natte boel. Nu hangen de wolken ook erg laag en rijden wij er vaker doorheen en dat geeft mist en regen. Woensdag zou het beter weer worden en daarom denk ik dat we morgen hier op ons plekje blijven staan.

Lief kan misschien vissen want we staan in een fjord. Vanmiddag heb ik zelfs een paar schelpjes kunnen verzamelen. Als je het nu hebt over een tic ............ nou dan is dat mijn tic. Ben ik aan zee dan ga ik automatisch schelpjes rapen 😁 Heb ik altijd gedaan. Ik ben er gek op.

Thuis liggen die in een grote schaal. Schelpjes uit Frankrijk en dan uit verschillende streken, Curacao, Italië, Corsica, Indonesië en natuurlijk niet te vergeten uit Nederland.

Wij hebben het nu in ieder geval naar onze zin enne wie weet vind ik morgen nog een paar schelpjes. 😁

Sneeuw en ijs

Weer wat geleerd vandaag wat magnetische velden betreft 😊 Dank jullie wel voor de moeite die jullie genomen hebben. 😘

Wij zijn weer in de sneeuw beland. Nu in Noorwegen en we hebben zelfs meren gezien met nog een laag ijs erop. 

Niet te geloven. De mensen die hier wonen hebben dus altijd sneeuw en/of ijs in de buurt. In de winter is dat natuurlijk een hele dikke laag sneeuw van een paar meter. Ik heb ergens gelezen dat het wel 6 meter dik kan liggen.

Ik vind het mooi om te zien maar daar blijft het ook bij. Ik zo niet willen wonen. De natuur is tot nu toe grandioos maar een donkere winter met veel sneeuw en ijs is niets voor mij. Het wordt hier ook nooit warmer dan 13 graden. Zie je het al voor je? 

Nooit een zonnejurkje in je kledingkast of van die leuke slippertjes. Ik zou er echt depressief van worden maar nu geniet ik ervan en al helemaal als ik hoor hoe warm het is in Frankrijk, Spanje en zelfs in Nederland. Die warme, klamme nachten. Wij hebben er nu geen last van en slapen heerlijk diep weggedoken onder ons dekbed.

Maar nogmaals wat een prachtige natuur heeft dit land en ik denk dat we nog lang niet het mooiste hebben gezien. De Lofoten moeten een prachtig stukje zijn. Het schijnt een magisch en betoverende eilanden groep te zijn.

We gaan het beleven en jullie mogen het mee beleven.