We hadden een afspraak om 10.45 uur en waren ruimschoots op tijd zoals meestal. Eenmaal in de wachtruimte zagen we de klok vooruit kruipen naar 11.00 uur en naar 11.15 uur en de wachtruimte werd leger en leger en iedereen ging maar voor. Wat duurt dat wachten toch lang.
Tegen 11.30 uur werd het me te gortig en ging ik eens bij de receptie vragen of ze ons soms vergeten waren. De receptioniste snapte er niks van en belde de desbetreffende dokter.
De dokter zou er zo aankomen werd me beloofd. Volgens ons was ze de tijd vergeten want er waren geen patiënten binnen in haar kamer, daar hadden we op gelet. Maar tja, we konden naar binnen.
De liesbreuken werden vastgesteld en de vraag kwam; Wat wilt u nu mijnheer? Nou ja, wat een vraag. Mijnheer wil graag dat het gerepareerd wordt.
Oké, dat kan gelukkig maar en na al de nadelen op te sommen die zo'n operatie met zich mee kan brengen wilde mijnheer nog steeds dat ze gerepareerd werden. Kunt u dan dit formulier even tekenen? En zo gebeurde het.
Bij de receptie volgde nog meer formulieren die ingevuld moesten worden. Daarna nog een informatief gesprek, bloeddruk opmeten, hartfilmpje maar dat laatste ging niet lukken omdat mijnheer een holter-recorder draagt op het moment. Morgen mag die weer af.
Volgende week een gesprek met de anesthesist en dan gaan de papieren naar de OK en moeten we wachten op een oproep.
Hopelijk hoeft mijnheer niet te lang te wachten!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Een reactie of bericht achterlaten vind ik altijd leuk en kan altijd via dit formulier.