Het valt hem allemaal wat tegen.
Gisteren gingen we voor het eerst naar het ziekenhuis in België en wel in Tongeren. Een paar weken geleden hebben we hier een afspraak gemaakt voor de afdeling cardiologie.
Frits is al jaren onder behandeling in het Maastrichtse ziekenhuis op deze afdeling. De laatste jaren zijn we er niet meer tevreden over. We worden van het kastje naar de muur gestuurd. Afspraken die gemaakt zijn bestaan in ene keer niet meer als je je gaat melden aan de receptie. Iedere keer heb je een andere arts en maar zelden twee keer dezelfde. De ene zegt dit en de andere weer dat of je krijgt een telefonisch consult dat nooit plaats vindt op de aangegeven tijd. Zo ben je dus meestal onvoorbereid als de telefoon gaat.Na een fikse woordenwisseling met een van de cardiologen waren we er helemaal klaar mee. Uiteindelijk weer een andere cardioloog gehad die ons helemaal gelijk gaf en toegaf dat een arts zo niet met zijn patiënten kan omgaan.
Wij zijn niet de enigste die ontevreden zijn over deze afdeling en daarom zijn we naar België gegaan waar je als een mens behandeld wordt. Bij deze dokter moest Frits voor het eerst in jaren een inspanningstest doen. We hebben een goed gesprek gehad hier. Ze gaan Frits eindelijk helpen en daar zijn we maar wat blij mee.
Toch kijkt Frits sip en dat komt omdat onze wintervakantie naar de zon nu helaas niet door kan gaan.
Maar Fritske, niet getreurd hoor. Eerst moet jij eens goed opknappen en daarna hebben we tijd genoeg om met de camper op pad te gaan.
Fijn dat hij nu wel goed geholpen wordt. En die vakantie komt later wel, maar ik kan me best goed voorstellen dat hij het jammer vindt.
BeantwoordenVerwijderen