Aardappelen

Nog 1 nachtje slapen en dan vertrekken we. 

Vandaag nog de laatste boodschappen gehaald. 

Bij de Jumbo had ik een kleine zak aardappelen van 3 kg genomen. Daar hebben we meer dan genoeg aan. Zegt de juffrouw aan de kassa, "mevrouw, u mag er nog een extra zak bij nemen. Het is 2 halen en 1 betalen." 

Ik zeg tegen haar, "mooie actie juffrouw maar ik kan nu niks met zoveel aardappelen. Het is mij teveel. Ik ga morgen op vakantie voor anderhalve maand en ik ga niet met 6 kg aardappelen sjouwen."  

De kassajuffrouw was het duidelijk niet met me eens en probeerde nog eens. 

"U kunt hem ook thuis bewaren voor als u weer terug bent."

"Juffrouw eer ik weer terug ben dan heb ik een aardappel veld in mijn bijkeuken en dat wil ik niet."

"Mevrouw misschien iets voor de kinderen?" 

"Nee juffrouw dat gaat niet want mijn kinderen wonen niet hier in de buurt." 

"O dat is jammer en per post sturen is een beetje duur. Misschien dan iets voor de buurvrouw?" 

"Nee juffrouw die is ook niet thuis en ik ga niet langs de deuren lopen leuren met een zak aardappelen. Weet u wat? U mag hem hebben en vanavond mee naar huis nemen." 

Nou  ........ dat hoefde nu ook weer niet.

Hé, hé, het leek wel of ik bij de kapper zat, "wilt u deze shampoo thuis ook proberen?" En owee als ik dan zei dat het goed was dan kreeg ik de créme spoeling ook nog voor mijn neus gezet want die hoorde erbij voor het juiste resultaat.

Ooit had Wim Sonneveld er een stukje over in een van zijn conferances. Het ging erover dat hij een postzegel wilde kopen bij het postkantoor. De ouderen onder ons kunnen het zich misschien nog herinneren maar ik voelde me dus net zo bij de kassajuffrouw.

Wat een doordrammer. Ze heeft het vast goed bedoeld maar ik hoefde die extra aardappelen nu eenmaal niet fffffffffff.