Niet teveel in eens

De Prednison doet zijn werk, gelukkig. 👍 Het is alleen zo verraderlijk om als de pijn grotendeels is verdwenen teveel hooi op je vork te nemen en dat wordt natuurlijk afgestraft.

Gisteren werd lief in ene keer zo actief. Hij dacht de hele wereld weer aan te kunnen. Zag op een video mensen stevige wandelingen maken door een kloof in Spanje en was er vast van overtuigd dat ook wij dat eens moeten doen want dat kunnen wij ook!!

Niet dus ............ want vannacht begon de stekende pijn weer in de heup.

Lief is hopelijk nu weer een beetje wijzer geworden en heeft hij geleerd dat we dit soort wandelingen beter niet meer kunnen maken.

Tja lastig is dat als je hoofd denkt dat je 40 bent en alles nog kunt en je lijf zegt je dat je 71 bent en dat het niet meer verstandig is om dit soort dingen te doen.

Even bij de les blijven lief en kijken naar al die dingen die je wel nog kunt.

Nieuwe dag, nieuwe kansen.

Nieuwe dag, nieuwe kansen en vandaag was zo'n dag.

Lief zijn Prednison doet zijn werk. Hij heeft weer eens kunnen slapen en ook nog op de pijnlijke heup gelegen. Hij was vanmorgen een ander mens. Zo ken ik hem weer.

Pijn vreet energie en vandaag verdeelde lief zijn energie een beetje met mijn hulp en zo hebben we samen een heleboel gedaan.

Ramen lappen, balkon, slaapkamer, badkamer, wc, woonkamer, de keuken en alle vloeren gedweild en extra beurtje gegeven. Nu kan het er weer even tegen. Heerlijk. Lief was bijna niet meer te stoppen maar daar heb ik een stokje voor gestoken. Verder vandaag moet hij verplicht rust nemen en dan is het weer tijd om leuke dingen doen.

Mijn arme lief

Mijn lief zit goed in de lappenmand tegenwoordig en hij heeft er ook nog heel veel pijn van.

Slijmbeursontstekingen aan beidde heupen en dat is zeer pijnlijke zaak. Hij slaapt er slecht van en kan eigenlijk alleen maar op zijn rug slapen.

Vandaag kreeg hij een Prednison kuur en hopelijk werkt dat.

Dan is de dokter er bij toeval achter gekomen dat hij twee liesbreuken heeft. 

Aan de rechterkant schijnt het nogal een flinke breuk te zijn dus 8 november naar de chirurg waar de eerste afspraak nu voor gemaakt is.

Dan hebben we nog de cardioloog bij want de hartslag is weer vreselijk onregelmatig. 

Maandag a.s. krijgt mijn lief in zijn beidde schouders spuiten i.v.m de artrose. 

Hopelijk blijft het hierbij want ik vind dat hij wel erg veel tegelijk op zijn bordje krijgt.

We kunnen .............

Vanmorgen moest Frits met zijn ogen op controle om te kijken of de gaatjes in zijn ogen vruchten afwerpen. Eerst weer allerlei onderzoeken en dan wachten op de dokter. Wordt het nu kamer 4 of kamer 5????

Geen van twee. Het werd kamer 8 😁

Het netvlies zit vast en de gaatjes doen het goed. Ze zorgen ervoor dat de ogen nu een extra ventiel hebben zodat er geen acute glaucoom kan ontstaan.

Bij klachten van lichtflitsen en daarbij een druk op de ogen meteen naar een oogarts en bij klachten als druk op de ogen een afspraak maken om nieuwe lenzen te laten plaatsen.

Voorlopig wachten we het af en gaan over 1 jaar weer op controle.

Dat wil zeggen dat we morgen dus kunnen vertrekken met de camper naar gele gebieden.

De camper is er klaar voor en wij morgen ook 👍

Weer achter de rug.

Gelukkig heeft Frits de behandeling gisteren goed doorstaan.

Eerst werd hij gedruppeld zodat de pupillen zich niet konden verwijden of slinken zodat ieder schot raak was en daarna werd er via laser gaatjes in de ogen geschoten. Bij ieder gaatje hoorden we een zacht plop. Het viel allemaal mee volgens Frits en het voelde als kleine speldenprikjes. Nou ja of speldenprikjes in je ogen lekker is denk ik niet maar na de nodige plopjes was het leed geleden. Frits had zelfs zin in koffie met zijn lievelings ziekenhuis-eten, een saucijzenbroodje en ik deed vrolijk met hem mee. Het smaakte ons al kreeg Frits na een tijdje last van het te felle licht dt van buiten naar binnen scheen. Dus eerst even langs de apotheek voor oog druppels en naar huis waar hij heerlijk zijn oogjes kon sluiten in de half donkere kamer.

  

Vandaag gaat het alweer iets beter al kan hij nog niet helemaal scherp alles zien, hmmmmmm. Zo heeft ieder nadeel zijn voordeel 😁

Volgende week nog een controle in het ziekenhuis en dan kunnen de motoren weer gestart worden.

Daar gaan we weer ......

Het begon er allemaal mee dat Frits een paar dagen geleden een vreemde druppel/worm in zijn oog zag. De druppel was niet grijpbaar maar zat achter zijn lens.

Later zag hij vlekjes en flitsen maar ach, het zou wel weg trekken, dus niet.

Vanmorgen heeft hij dan toch maar de huisarts gebeld en na zijn bezoek bij die beste man werd hij meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis.

Er werden daar heel wat onderzoekjes verricht. Een scan, druppels die de pupillen vergroten, druppels die ervoor zorgen om achter in het oog te kunnen kijken wat nodig is om het netvlies te kunnen controleren, verdovingsdruppels. Er werden lensjes gebruikt en ik weet niet wat nog meer maar door al die onderzoeken weten we nu wat Frits mankeert.

Frits heeft een Achterste glasvocht membraam loslating en een vernauwing in het afvoersysteem van het oog waardoor de druk in het oog te hoog kan worden. En dat is dus helemaal niet goed. Er moet meteen iets gebeuren.

Het netvlies is nog helemaal in orde en dat is nog een geluk.

Morgen gaan ze eerst gaatjes schieten in zijn ogen en mag hij met kapjes op zijn ogen weer naar huis. Volgende week nog een controle en daarna mogen we met de camper weg. Frits blij en ikke blij natuurlijk. In oktober wordt Frits weer verwacht en gaat hij het traject in voor nieuwe lenzen.