Het leven in Frankrijk

Vanmorgen toen we wakker werden en de kachel aan wilden zetten merkte Lief op dat onze gasfles leeg was. Tja eigenlijk moet ik zeggen, eigen schuld, dikke bult. Steeds had ik al aangegeven om lpg bij te tanken omdat we iedere avond de kachel aan hebben. Maar nee, Lief wilde toch echt de lpg fles eerst eens helemaal leeg maken en dan de fles met het propaangas aansluiten. Allemaal goed en wel maar na jaren kamperen weet ik uit ervaring dat zo'n fles altijd op een ongelegen moment leeg is. Of je aardappels zijn net aan de kook en het gas is op of je zit 's avonds lekker knus naar de tv te kijken en in ene keer valt het op dat het koud wordt. Kun je in het donker naar buiten om de flessen om te wisselen of zoals vanmorgen, uit je warme bedje stappen zo in een koude camper snel in je kleren stappen en naar buiten om de volle gasfles aan te sluiten. Maare, het is gelukt en al snel kon de camper weer heerlijk verwarmd worden.

Wat gaan we doen; fietsen of wandelen?

Weet je wat, we lopen eens het dorp in maar eerst even in het zonnetje zitten met koffie. Onze Duitse buurman ging met zijn hond wandelen. Hij is alleen op pad met zijn Mechelse herder, een hele lieve hond die het liefst geaaid wordt. De buurman was hier met kerst ook geweest vertelde hij. 

Hij spreekt een aardig mondje Frans hoor ik als hij met kinderen die hier rondlopen aan de babbel raakt. Hij komt dus vaak in Frankrijk dat is wel duidelijk net als wij maar het echt goed Frans spreken blijf ik moeilijk vinden. Lief laat mij het woord doen want jij spreekt Frans, zegt hij dan.

Het is onderhand al half een als wij het dorp inlopen en een gezellig cafeetje/restaurantje passeren. "Als we nu hier een hapje eten dan hoeven we vanavond niet meer te koken. Zullen we?" Stel ik voor en dat had ik niet tegen dovemansoren gezegd. "Doen we," zei Lief "er is nog net 1 tafeltje voor 2 personen vrij en ook nog lekker in het zonnetje." 

Lief nam de gegratineerde mosselen als voorgerecht. Ikzelf sloeg even over en ging samen met Lief voor de tonijn als hoofdgerecht.

Het smaakte allemaal overheerlijk. Koken kunnen die Fransen wel. 

Ik maak even een foto van dat mooie bordje dacht ik maar mijn telefoon die in de zon had gelegen gaf aan dat het toestel oververhit was geraakt en geen foto kon maken. Hé, hé maar het eten smaakte er niet minder om dat is wel te zien aan de lege borden 😅😋 (en mijn toestel was weer netjes afgekoeld) 

Na de lunch liepen we nog een rondje door het kleine dorp en langs de coöperative waar ze heerlijke wijnen verkopen. Iedere keer als we hier in dit dorp komen kopen we een paar dozen wijn. Vanaf nu moeten ze het zonder ons doen en zullen ze aan ons niets meer verdienen. Ach van dat geld gaan we nu extra uit eten. Zo heeft ieder nadeel ook weer zijn voordeel.😁

Wij wandelen verder en bewonderen de grote Agaves en de vele Oleanders die al bezig zijn om knopjes te vormen.

Wat is het leven toch mooi in la douce france.

De zon

Wat hebben we geslapen. Niet te geloven. Ik kon op mijn fitbit zien dat ik 8 uur en 20 minuten heb geslapen. Dat is echt een unicum hoor. We staan dan ook op een heel rustig plekje en worden niet wakker gemaakt door auto's, vuilnisauto's of andere werktuigen. Hier horen we alleen de vogeltjes 

en .......... geloof het of niet .......... een mug.

Gisteren hebben we alles heerlijk open laten staan in de veronderstelling dat dat nu wel kon. Niet dus. De mug heeft zich keurig gedragen en ons niet geplaagd verder.

Ik werd wakker van de zonnestralen die op mijn gezicht schenen door het dakraam en dat is heeeeeeel fijn wakker worden kan ik je wel vertellen.

Als ik druppeltjes op het raam zie draai ik me nog eens om maar met zon en blauwe hemel sta ik zo naast mijn bed.

Vandaag gaan we er een rustige dag van maken. We gaan een wandelingetje maken naar de flamingo's die niet ver van ons vandaan zijn en naar de haven met de plezierjachten. Is altijd weer leuk om er eens rond te neuzen.

Wie weet halen we vanmiddag de BBQ nog te voorschijn. 

Wat leven we toch even onbezorgd. Lief leest steeds het laatste nieuws over de oorlog en daar wordt een mens niet echt vrolijk van. Ik probeer er maar even vanaf een afstandje naar te kijken. Vanmorgen heb ik mijn punten van het Kruidvat gedoneerd al ging dat wel heel omslachtig. Ik hoop dat het gelukt is zonder iets te kopen want ik ben niet thuis en kan dus ook niets kopen. We zien het wel. Het zijn niet veel punten maar alle beetjes helpen en het Kruidvat verdubbelt het bedrag.

Nu gaan we nog even hier van de rust genieten en de natuur om ons heen want het kan nu nog.

Wat is het weer genieten.

Vanmorgen toen we nog heerlijk lagen na te soezen onder onze warme dekbedjes werd er hard op deur gebonsd. Wij hielden ons rustig want welke gek begint er nu om kwart over 8 op een camper-deur te bonzen. Na een paar minuten werd er weer, nu niet gebonsd maar netjes geklopt op de deur. Hé wie is dat nu. Lief het bed uit en in zijn onderbroek de deur op een kiertje geopend. Daar stond een Franse madam "treize euro monsieur." Hé .......... ach dat is natuurlijk de mevrouw die het camper-geld komt ophalen.

Normaal komen dat soort mensen 's avonds rond zes, zeven uur op je deur kloppen maar het mysterie waar we onze centen kwijt konden is dus opgelost.

Het is heerlijk weer en we zien de zon al schitteren. In Nederland is het nu ook heerlijk weer. Ik denk dat wij ongeveer hetzelfde weer hebben alleen een paar graadjes warmer. Iemand die in Spanje woonde vertelde me ooit in een winter dat als het in Nederland mooi weer is, het in Spanje niet goed is en omgedraaid. Ik ging er eens op letten en warempel het klopte in de winter dan. In de zomer weet ik het eigenlijk niet. Ik heb het nooit bijgehouden.

Wij zijn weer een klein stukje verder gereden naar St. Gillis. Er zou een Camperplaats zijn in het centrum. Het was eigenlijk een grote parkeerplaats waar 500 auto's gratis konden parkeren. Eén stukje was apart voor campers ingericht. Er waren grote vakken met verf op het asfalt geschilderd en er stonden campers in afgebeeld. 

Het was net markt zag ik in het langsrijden dus daar wilde ik wel even heen voor verse groenten en fruit. Het was maar 200 meter van onze camper af.

Buiten de kleding en sjaaltjes om zag ik de overheerlijke olijven al uitgestald liggen.

Ook een heerlijke vis kraam was er maar ik ging nu even voor de groenten en fruit want waar moet ik het allemaal laten?????

Na ons marktbezoek liepen we nog door de gezellige nauwe straatjes en bezochten de prachtige basiliek.

Natuurlijk even een kaarsje branden voor al het gewoel in Europa.

Na onze wandeling nog wat drinken en terwijl ik van het zonnetje geniet loopt Lief nog even naar de bakker voor een baguette.

En kijk deze duiven eens genieten van hun bad. Ze maken zich helemaal dik en laten de spetters water heerlijk over zich heen gaan.

We lopen weer naar de camper en eten een broodje. Wat doen we? Hier blijven of naar ons nostalgische Vauvert waar we al jaren komen? Daar kunnen we heerlijk onze stoelen buiten zetten en genieten van het weer. Dat gaan we dus doen. De motoren worden gestart en we rijden ongeveer 30 km naar Vauvert.

Hier houden we het nog wel even vol. Er is hier geen service maar we hebben alles bij ons. Volle schoon watertank, lege vuilwatertank, lege cassette van ons toilet en nog eentje in reserve. Morgen wordt het 19 graden zegt het weerbericht. We blijven nog even hier.

Oei die goede voornemens ......

Vanmorgen waren we op tijd wakker maar het was nog fris en dus bleven we lekker nog even onder ons warme dekbed liggen. 's Avonds liggen we er ook al op tijd in. De avondshow van Arjen Lubach met zijn avondshow kan ons niet zo bekoren en dus bedtijd met mijn leesboek. Meestal houd ik het nog geen half uurtje vol en voel ik mijn oogleden zwaar worden, heerlijk toch.

Lief hoor ik dan al zachtjes snurken.

We zijn ook veel in de buitenlucht en de zeelucht zal ons goed doen.

Vandaag wilden we een kleine 80 km rijden. Helemaal om een baai heen naar het lieflijke plaatsje Saintes Maries de la Mer. Een leuke toeristische plaats. De camperplaats staat 500 meter van het centrum af. Ideaal dus.

Ik begon de dag met 2 crackers en dat ging heel goed. Tegen 12 uur kwamen we aan op onze camperplaats en aten voordat we de plaats inliepen eerst onze lunch. Voor mij weer 2 crackers want gisteren had ik teveel calorieën binnen gekregen.

Ik vond het wel goed van mezelf dat ik weer alles in de hand had.

Lekker lopen door het plaatsje waar het ene eettentje naast het andere staat. En daar zagen we een enig tentje. Er was van alles te krijgen. Pizza, crêpes, steaks, ijs, cocktails. Het zag er zo leuk uit met enige strandstoelen.

"Zullen we even ..................... koffie .................. ooooo ze hebben ook pizza's."  Lief had er wel zin in. "Hè, verdorie en we hebben net gegeten en wat wil je dan gaan eten hier of alleen iets drinken?" vroeg ik hem "Nou ja een pizza lust ik wel." kreeg ik als antwoord.

Daar ging mijn goede voornemen. Ach ben je ook helemaal betoeterd ik eet gewoon wat dan eet ik vanavond niet of een kleinigheidje.

Zo gezegd, zo gedaan.

We zochten een gezellig tafeltje uit en bestelde een pizza voor Lief en een crêpe voor mij en wat te drinken en hebben heerlijk zitten eten en babbelen.

Lief zijn hartje was vandaag even ondeugend en hield zich niet aan zijn afspraak om mooi in het ritme te tikken maar nadat Lief zijn pizza op had en een beetje van streek was door de onregelmatigheid, liep alles weer zoals het hoort en Lief was weer helemaal gelukkig (en ik ook).

Het heeft tijd nodig Lief. Het is ook niet voor niets dat je pas na 6 weken terug op controle moet en het kan wel 4 tot 6 maanden duren eer je wijzer bent.

Tja geduld hebben is moeilijk, ik begrijp het en probeer Lief maar steeds moed in te praten al valt dat niet altijd mee.

Stom, stom, stom

We zijn nu al bijna een weekje onderweg en het bevalt weer reuze goed. Lief had een paar "foute" dagen wat zijn hartritme betreft en ik sliep er al weer slecht van. Dan spookt er vanalles door mijn hoofd. Maar de ontspanning doet ons goed en ik durf het bijna niet te zeggen maar sinds twee dagen loopt het hartje ❤ weer gesmeerd van Lief en ik slaap weer als een roos. 

Thuis kwamen we de deur niet meer uit. Regen, kil, grijs en nu komen we iedere dag buiten en lopen en wandelen. We beginnen zelfs weer een kleurtje te krijgen. Vandaag liepen we zonder dat we er erg in hadden dik 4 km.

In Nederland is het nu ook mooi weer en zullen de mensen vast ook weer meer naar buiten gaan maar als ik van huis weg ben dan kan het me allemaal gestolen worden wat er thuis gebeurd. Behalve de oorlog Rusland tegen Oekraïne, dat houdt ons natuurlijk wel bezig. 

Mams liet zich vandaag ook horen. Ze had een uitnodiging voor de booster prik gekregen. Nu moest ze iemand gaan zoeken die haar wilde brengen want ik was er niet. Als ze niemand vond dan ging ze maar niet deelde ze me mee via de whats app. Werd ik even getrakteerd op een heerlijk schuldgevoel. Gelukkig trapte ik er niet in en gaf een paar suggesties wie ze kon vragen en ze kon natuurlijk ook altijd de huisarts even bellen. Na een tijdje kreeg ik een sms berichtje van de GGD met de mededeling dat ik een afspraak had staan op 4 maart om 15.30 uur voor de booster prik. "Hè, hoe kan dat nu" zei ik tegen Lief. "Heb jij ook bericht gekregen van de GGD?" Nee, dat had Lief niet. "Nou ja, ik ben niet eens de 70 gepasseerd. Vreemd hoor. Maar ja, ik ben niet thuis dus ze zien me ook niet verschijnen. Ik vind het ongehoord dat ze zo maar voor mij een afspraak maken." 

Later hoorde ik dat mams een afspraak had gemaakt voor die datum. Ze had iemand gevonden die met haar mee zou gaan 😊 

De vorige keren dat mams voor de prikken moest gaf ik mijn eigen telefoonnummer op omdat mams anders misschien in de war zou komen en daar had ik niet meer aan gedacht 😅😅

Wat een mop. Toen ik het mams vertelde zei ze, "O, moet jij ook gaan? Dan zien we ons nog." 😂😂 Ze begreep de clou niet van mijn stommiteit en ik heb het maar zo gelaten voordat het te ingewikkeld werd.

Ik geniet van de boom vol bloesem hier bij de camper.