Weer op ons plekje

Vandaag zijn we weer beland op onze thuis basis, Maastricht. We kunnen weer terug kijken op 2 gezellige en mooie weken.

We worden steeds geroutineerder  als we onze camper leeg ruimen. De boel in bakken en tassen stoppen. Overhevelen naar de auto en thuis de auto weer leegmaken.

Eerder gebeurde het geregeld dat eenmaal thuisgekomen we in ene keer iets miste. Een oplaadsnoer van het een of ander of het viel ons in dat er nog een half brood in de camper moest liggen. We zijn al terug moeten gaan om een fototoestel of onze paspoorten op te halen. Gelukkig gebeurd dat steeds minder. 

Eindelijk na 5 jaar zit het in ons systeem.

De berg post valt reuze mee. Daar hebben we in de loop der jaren wel voor gezorgd. Het meeste krijgen we digitaal gestuurd en mocht er post in de brievenbus vallen dan kunnen we ook dat zien via onze app. Zou het iets onbekends zijn voor ons dan kunnen we altijd vragen aan degene die een sleutel heeft van ons appartement om even te kijken.

Tegenwoordig is het meeste van je huis op afstand te regelen en te zien. Dat was vroeger wel anders. Nu hebben de mensen camera's en alarmsystemen. Je kunt alle kanten op.

Wij hebben in ieder geval weer een compleet huis terug gevonden en nu maar eens een wasje draaien.

Het fietsverhaal.

Vanmorgen kregen we bezoek van onze fietsen leverancier en daar waren we super blij mee. 

In de camper nemen we altijd onze elektrische vouwfietsen mee van Lacros. Ideale fietsen en heel gewild onder camperaars. Goede kwaliteit, hanteerbaar en een geweldige service. Werkelijks niets op aan te merken tot gisteren.

Op deze fietsen zit een accuslot voor in het frame en nu schijnt bij deze fietsen een veel voorkomend probleem met die sloten te zijn.

Bij mijn fiets is het slot er een keertje uit gevallenen. De fiets werd keurig opgehaald thuis en gerepareerd weer afgeleverd. Nu was het slot van Lief de boosdoener. Afgelopen week meteen gebeld en gezegd dat we eventueel zaterdag in de buurt van Schijndel konden zijn. Hoeven zij  volgende week niet helemaal naar Maastricht te komen om de fiets op te halen.

Dat was prima volgens degene aan de telefoon. Als we zaterdag zouden komen en er was een monteur aanwezig dan kon hij het slot meteen maken.

Onderweg dachten we, als we nu eens vrijdag langs gaan dan zal er zeker een monteur zijn dus gisteren stonden wij met onze fietsen (mijn slot zat ook weer losjes) bij hun in de zaak in Schijndel.

Een jongeman kwam ons helpen nou ja helpen ..........

Er was niets mogelijk. Er was geen slot voorradig en het kon wel 2 weken duren eer ze een nieuw slot zouden hebben. 

"Maar wij gaan over 2 weken naar Zweden. Zo lang kunnen wij niet wachten." Nou dat was dan voor onze eigen verantwoordelijkheid. Punt uit.

We waren zo teleurgesteld. Moeten we dan met kapotte sloten naar Zweden? Lief werd er boos van en liet dat ook duidelijk merken. Maar wat we ook zeiden er was niets mogelijk. Uiteindelijk zou de jongeman als hij een nieuw slot had het wel opsturen zodat Lief het er maar zelf in moest zetten. 😕

We hebben hem bedankt voor zijn ideeën en zijn met de fietsen vertrokken. We hebben ze weer ingeladen in de camper en zijn weer vertrokken. Boos en teleurgesteld.

's Avonds gaf ik dan ook een slechte review op hun website. Ik was dit dit niet gewend van hun. Wat was er met hun gebeurd dat ze zo klant onvriendelijk waren geworden?

Vanmorgen ging de telefoon.

Lacros.

Waarschijnlijk zijn we een onervaren verkoper tegen het lijf gelopen gisteren. Onze fietsen worden gerepareerd. Er komen nieuwe sloten. Er zou meteen auto naar de camperplaats komen met 2 leenfietsen zodat we toch konden fietsen vandaag met schoonbroer en schoonzus.

Alles valt onder de garantie en als de fietsen klaar zijn worden ze weer in Maastricht afgeleverd.

Wat een service!! Toppie!!!!!!!

Zo kennen we Lacros weer en we hebben heerlijke fietsmiddag gehad ❤

De gezelligheid kan niet op.

Vanmorgen na de vele bedankjes voor de gezellige middag en avond zijn we weer vertrokken richting Limburg. Nog niet helemaal naar het zuiden maar naar het midden. Naar Kessel Eik aan de Maas.

Het is een kerkdorpje maar die zijn wel meer te vinden in het katholieke Limburg. Het dorp bestaat uit 800 inwoners en het behoort tot de gemeente Peel en Maas.

Vanmiddag toen we ons plekje hadden gevonden kregen we bezoek van schoonbroer en schoonzus. We zitten 4 km van elkaar vandaan. Jammer genoeg was er bij hun op de camperplaats geen plaats meer. Alles was bezet. Nu is de afstand van 4 km peanuts voor ons met onze elektrische fietsen 😆

Schoonzus nam gebak mee ( bye, bye dieet) en al snel werd de koffie vervangen voor een wijntje voor de dames en een 0% biertje voor de broertjes en voor we het wisten was het alweer half 6.

Morgen gaan we samen een stukje fietsen in de omgeving en maken we er weer een gezellige dag van. We gaan gewoon nog even door met de gezelligheid.

Gezelligheid kent geen grenzen.

Wat een gezellige dag hebben we gehad vandaag.

Het begon met ons bezoek in Steenwijk. Vloggers bezoeken vloggers.

Fred en Klaasje zijn ook vloggers en reizen met hun Franse buldog Diva in hun camper rond zoveel als mogelijk is tussen hun werkzame leven door. We zouden bij hun op de koffie gaan als we in de buurt zouden zijn en vandaag was het dan zover. 

Het leek wel of we ons al jaren kenden. 

Vanuit Steenwijk zijn we naar Colmschate gereden waar we onze kleinzoons gingen opzoeken met hun papa en mama, de kippen en konijntjes en wat was het weer gezellig.

Morgen gaan we weer wat zuidelijker. We gaan dan naar een camperplaats in Kessel waar we een broer van Lief en schoonzus zullen treffen wat vast en zeker ook weer reuze gezellig gaat worden. Maandag gaan we dan weer richting huis.

Wie wil er nu niet met pensioen????

Koningsdag

Vanmorgen eerst tv gekeken want onze koning en koningin zijn vandaag op bezoek in Maastricht, mijn geboortestad en woonplaats. Dat wil ik natuurlijk graag zien.

En wat heb ik genoten en wat was ik trots op de prachtige ontvangst die het koningspaar en hun familie aangeboden werd door "mijn" stad. Dan ben ik heus wel chauvinistisch aangelegd als het om mijn Maastricht gaat al is niet alles goud wat blinkt. De minder goede kanten zie ik heus ook wel maar vandaag was ik beren trots. Onze burgemeester, Annemarie Penn-te Strake en onze commissaris van de koningin, Emilie Roemer deden het fantastisch.

Zoals ik het vandaag allemaal op tv kon zien viel het me op dat Maastricht een echte muziekstad is en dat had ik me eerder niet zo gerealiseerd. Maastricht is bourgondisch en dat valt me ook wel op als ik door Nederland reis. 

Andre Rieu, Beppie Kraft, de Maastrichter Staar en niet te vergeten de kleinere koren die verspreid stonden langs de route die gelopen werd, leverden fantastisch werk net als de Limburgse band Rowwen Hèze.

Bovenstaande foto's zijn gemaakt door fotograaf Jean-Pierre Geusens woonachtig in Maastricht.

Ik geniet nog even na vanuit een feestelijk Kollum met foto's heb ik zelf gemaakt.

En ter afsluiting een heerlijke bak kibbeling, mmmmmm