Het wachten kan beginnen.

Het wachten kan gaan beginnen.

Na een goede en rustige nacht is het dan zo ver. Lief gaat nog snel even onder de douche en ik eet een boterhammetje. We controleren de tas die mee moet naar het ziekenhuis. Niets vergeten?

En tegen kwart voor 9 gaan we richting de kliniek. We boffen want we hoeven de straat maar over te steken.

Lief heeft de hele route opgeschreven die we binnen in de kliniek moeten afleggen. We lopen door de lange gangen. Nemen eerst de grijze lift en daarna weer verder op weg naar de rode lift en als we daar uitstappen komen we bij het beloofde tafeltje waar de bekende papieren liggen die ingevuld moeten worden i.v.m de covid.

Heeft u klachten

Hoest u

Bent u kortademig enz. enz.

We kunnen gelukkig overal "nee" invullen behalve bij, Bent u gevaccineerd.

Ik verdenk de bedenkers van die formulieren er altijd van dat ze willen weten of je bij de les bent en hier soms ook automatisch "nee" invult om dan later weer tot bezinning te komen en met schrik ziet dat dat "ja" had moeten zijn in ons geval dan.

Na het invullen van het formulier moesten we op een bel drukken en wachten tot de verpleegkundige je komt ophalen. Lief werd een beetje ongeduldig en stapte vast door de deur de afdeling op en ik er achter aan. Eigenlijk mag dat niet i.v.m de covid regels vertelde ons de verpleegkundige en daar had ik ook alle begrip voor.

Ik kreeg de nodige informatie over het bellen enz. Er is nog 1 wachtende voor lief. Later hoor ik dat de kamer helemaal vol is.

Meteen na de operatie zal ik gebeld worden of alles gelukt is. Dan zal het ongeveer 1 uurtje duren eer lief is uitgeslapen en weer deel kan nemen aan de wereld om hem heen. Ik krijg dan weer een telefoontje wanneer ik hem mag gaan ophalen. 

Nadat ik afscheid had genomen van mijn liefje loop ik nog even langs de bloemenman waar ik een mooie bos tulpen koop en een leuke kaart erbij. 

Het wachten gaat beginnen.