Nu het weer iets beter met Lief gaat en de pijn begint te zakken groeit de hoop om misschien toch nog met de camper weg te kunnen richting het zuiden. Naar de ZON. Stilletjes hoop ik daar natuurlijk ook op maar laten we er ons niet teveel op verheugen want de erger is de telleurstelling als het niet kan.
Eerst donderdag naar de cardioloog. Eens horen of er vorderingen geboekt zijn met de medicijnen en zo ja, hoe lang mag Lief ze slikken? We weten dat dat niet heel lang is omdat de medicijnen ook schade kunnen aanrichten op andere plekken maar dat doen medicijnen meestal. Voor de ene kwaal zijn ze goed maar voor je weet krijg je er zo weer een andere kwaal extra bij. Dus ........... afwachten maar.
14 Januari moet ikzelf op controle voor mijn bloeddruk en 20 januari moet Lief weer naar de liesbreuken-dokter op controle. Nu hoopt Lief dat we na de twintigste heel, heel misschien nog wel weg kunnen. Begin mei zouden we weer thuis moeten zijn in verband met de jaarlijkse familiedag en tandarts bezoek en wie weet wat er nog bij komt.
We wachten het maar af. Zelf denk ik er maar niet teveel over na des te fijner is het als we alsnog zouden kunnen vertrekken.
We volgen vele overwinter vrienden die nu genieten van de zon en de zuidelijke temperaturen. Wij waren anders 7 januari vertrokken. Mams is op 6 januari jarig en die dag willen we natuurlijk niet maar zo voorbij laten gaan.
We hebben er jaren naar uitgekeken om als we eenmaal met pensioen zouden zijn we een camper zouden kunnen hebben en dan de hort op. Geen koude en natte winters meer. De tijd aan ons zelf hebben. Gaan met die banaan. Wat een weelde!!!!!
Dan ben je eindelijk zover en na 2 keer overwinteren breekt de corona uit en beginnen de kwalen de kop op te steken. Maar we laten het er niet bij zitten. Zo snel als het kan dan zijn we weer weg.
Eigenlijk zou een mens zo rond zijn vijfenvijftigtigste jaar met pensioen moeten kunnen. Dan ben je nog fit genoeg en hopelijk gezond genoeg om een hele boel te kunnen ondernemen.
Tja ...................... dat is helaas niet altijd mogelijk.
Ja herkenbaar er is aldoor iets waardoor je niet weg kan, Wij hebben een oude hond en al gaat die nog prima maar kan niet zonder ons en meenemen kan wel maar heft ook weer nadelen. In alle huisjes is een tegelvloer en die is glad en dan heeft ze zo'n moeite met zwabberende achterpoten.
BeantwoordenVerwijderenZou ze nu onverwachts dood gaan kunnen wij niet weg door Corona want dan willen we naar Marocco
@ Lot, zo is er altijd iets. Het beste kun je nu maar in Europa blijven in verband met de corona. Zo zitten wij altijd met mams in ons achterhoofd ...........
VerwijderenIk ben nu 54 en zou ook best willen stoppen met 55. Helaas heb ik nog niet genoeg gespaard om zo vroeg met pensioen te gaan, maar tot 67 en 9 maanden hoeft ook niet. Gelukkig vind ik mijn werk erg leuk en heb ik wat meer tijd voor mezelf sinds ik kortere dagen ben gaan werken dit schooljaar. Wij gaan al heel lang in de kerstvakantie een week naar het zuiden van Europa, afwisselend naar Spanje en Portugal. Dit jaar helaas niet, ik durfde het niet goed aan om vluchten te boeken en een huis te reserveren. Vorig jaar ook al niet, dus ook wij hopen dat alles snel wél kan! Zou voor jullie ook heel fijn zijn na alle medische avonturen!
BeantwoordenVerwijderen@ Mevrouw Niekje, zelf heb ik tot 65 jaar gewerkt. Eigenlijk moest ik tot 66 en 8 maanden. Ik ben blij dat ik toch ietsje eerder ben gestopt en we alsnog 2 keer een echte overwintering hebben kunnen meemaken. Anders had ik net pech gehad. Nu in de coronatijden lijkt me vliegen ook niet echt een optie. We moeten maar hopen op betere tijden.
Verwijderen