Druk, druk, druk

Wat zijn we druk geweest vandaag. Het begon allemaal met de camper te ontdoen van zijn rode Sahara zand. Tjonge jonge wat een troep.

Het begon al met een lange file voor de wasstraat. Er stonden zo'n lange rijen dat degene die klaar was bijna niet meer van het terrein af kwam i.v.m file. Overal stonden auto's.

Iedere auto of camper zat onder het stof en wat is het dan heerlijk als je met een slang over je auto kunt spuit en je ziet alle troep er vanaf glijden.

Lief stond hoog en droog en ik stond laag en ............. bedekt met vlokken schuim die mijn kant op waaiden.

Maar ons dak en trouwens de hele camper werd weer schoon.

En als de camper er dan van de buitenkant weer netjes uitziet dan begint het te kriebelen en wil ik hem ook van binnen schoon maken want ook dat is hoognodig.

Eerst op onze nieuwe camperplaats aangekomen, tijd voor koffie met een broodje eten want het was onderhand al half 1 en ik had nog geen koffie gehad. Hoe is het mogelijk.

Na de koffie maar aan het werk gegaan en binnen alle stof weg gepoetst. Toen dat allemaal achter de rug was vond ik het wel nodig om me zelf ook te trakteren op een poets beurt.  Ik voelde me zo vies, bah.

Wat zijn we goed bezig, toch.

Nu we weer schone mensen waren, mochten we wel een wandeling maken naar de plaats Luxeuil-des-Bains. We zijn er nooit geweest. Er werd alleen altijd maar weer langs gereden tot vandaag dus.

We liepen langs een mooi watertje richting het stadje in en wat was dat mooi.

We kwamen eerst in een winkelstraat. Nooit gedacht dat ze hier zoveel winkels hebben. En zo kwamen we langs de Abdij en natuurlijk moesten we een kijkje nemen in de prachtige basiliek, église Saint Pierre.

Wat een briljantje 💎

Het onderste van het orgel is helemaal van hout gemaakt en helemaal onderaan staat een beeld van Petrus die het orgel op zijn schouders draagt.

Vroeger liepen de monniken hier van de kerk naar de Abdij via de kloostergangen.

In het jaar 590 vestigde zich hier een Ierse monnik Columbanus en hij was de aanstichter die begon met de bouw van de abdij.

Voor de geïnteresseerden zal ik hier een link plaatsen van wiki pedia met de geschiedenis van de Abdij van Luxeuil

De gebouwen zien er geweldig uit en we kregen er bijna geen genoeg van.

Na uitgekeken te zijn tot zover dat mogelijk was liepen we weer richting camperplaats.

We lopen weer naast ons watertje dat soms zo maar onder een straat verdwijnt en een stukje verder weer te voorschijn komt.

Waar we ook dit tafereeltje van een baby in bad tegen komen 😂 Je moet maar op het idee komen.

We kijken nog hier en daar.

En zijn weer blij als we ons huis op wielen zien staan.

Het is drukker geworden. 

Het is onderhand zes uur geworden en met onze pijnlijke ruggen, botten en spieren verwarmen we onze lasagne en doen verder niets meer zo moe zijn we.