Family-time

Gisteren hebben we mogen genieten van het mooie weer en de familie die we weer eens allemaal samen zagen na de corona tijden.

Dat was voor sommige familieleden weer een hele tijd geleden. Aan gespreksstof was dus zeker geen gebrek.

Mams genoot ook van alles om zich heen en met een voldaan gevoel brachten we haar tegen half 7 weer naar thuis. Ze zal wel moe zijn geweest. 

Bij zo'n uitje zie ik dan wel dat het allemaal weer wat moeilijker gaat dan voorheen maar het genieten en babbelen is ze nog niet verleerd al merk ik wel dat haar gehoor weer slechter is geworden en ze vaak antwoorden geeft die totaal niet kloppen in het gesprek. 

Het is wel makkelijk als je hoorapparaten al jaren in de kast liggen omdat die dingen zo vreselijk vervelend zitten. Als ik haar aanbied om samen eens naar de audicien te gaan om te kijken of er nu misschien iets is wat niet zo vervelend zit dan slaat dat meteen af. "Geen denken aan," roept ze dan al meteen "want ik hoor alles wat ik moet horen. De mensen moeten dan maar iets harder praten."

Onze kleinkinderen vonden het maar een vreemd gezicht dat overgrootmoeder moeite had met de 2 treden van het trapje in het restaurant. Eerst de rollator omlaag en daarna mams met veel ondersteuning en gesteun. Maar het lukte met zoveel helpende handen. Mams kon gaan genieten van de maaltijd en een wijntje dat haar nog goed smaakt.

De jongens zijn ook niet zo vaak in het zuiden want het is nog altijd een verschil van dik 200 km

Een leerzame middag voor een 5 en 8 jarige, dacht ik.

Na het diner hebben we nog buiten op terras gezeten want het weer was er ideaal voor.

Vandaag gaan we beginnen aan de voorbereidingen van ons uitje van woensdag. Ik ga beginnen aan de was en tassen vullen met kleding enz. wat er mee moet. Tussendoor in het zonnetje met een kopje koffie en dan moet dat allemaal lukken.