Het zijn de kleine dingen die het doen.

Nog twee nachtjes slapen en we gaan vertrekken.

Dus vandaag de dag dat mijn To-Do lijstje afgewerkt wordt.

Accu's opladen van fotocamera's, tandenborstels, de Soundlink mini opladen.

Nog twee wasmachines laten draaien. Een bonte en een witte was.

Koffiemachine ontkalken.

Laatste boodschapjes.

Paspoorten, boot tickets enz. bij elkaar leggen.

Alle oplaadsnoeren compleet?

Mijn stofzuigertje opladen.

E-reader opladen.

Fietsaccu's bijladen.  

Het zijn allemaal kleine dingen maar alles bij elkaar ben ik er vandaag weer druk mee. Niets vergeten ........ Mijn hoofd loopt vanavond weer over. Ik weet het nu al.

Morgen nog even langs mams.

Afgelopen donderdag ben ik mams ook gaan bezoeken en verdorie het vergeten wordt steeds meer en het snapvermogen steeds minder. Het wereldje van mams wordt steeds kleiner totdat ze nog in een coconnetje leeft. 93 Jaar. Zo gaat dat dus. Je leest wel eens van iemand dat het kaarsje langzaam is uitgegaan. Nu begrijp ik het.

Gisteren heb ik het er nog met de praktijkondersteuner M. over gehad. Hoe moet dat nu verder en als wij er niet zijn .............. Kan ik wel weg gaan ...........

M. heeft me verzekerd dat mams qua gezondheid wel 100 kan worden en dat de verzorging die mams nu krijgt door de thuiszorg, in een aanleunwoning niet anders zal zijn. Iedere ochtend komen de dames mams verzorgen, medicijnen klaar leggen voor die dag en een praatje met haar maken.

Ik mag ten alle tijden contact opnemen met de huisarts en met M. "Geen zorgen maken, " drukte M. me op het hart. "Jullie worden ook ouder en moeten nu gaan, nu de momenten pakken. Jullie staan zo positief in het leven en doen het zo goed. Wat dat betreft lijk je op je mams," zei ze. Toch wel leuk om te horen en natuurlijk zie ik in mezelf die trekjes van mams. 

Mams staat met haar 93 jaar nog altijd positief in het leven. Zo wil ik het ook.

Ik ga haar weer mooie kaarten sturen met foto's van ons erop. Die maak ik onderweg via Hallmark of Greetz. Dan kies ik het middelste formaat en maak op de voorkant een fotocollage. Prachtig vindt mams dat altijd. Ik stuur haar ook wel eens een bloemetje via Hallmark. Daar kan ze ook zo van genieten en over opscheppen bij de dames van de thuiszorg. 😉

Het zijn die kleine dingen die een mens zo blij kunnen maken.