Nu ik de leeftijd van 68 jaar heb bereikt valt het mij steeds vaker op dat er zoveel mensen om mij heen zomaar verdwijnen. Dan bedoel niet via, hocus pocus pas ik wilde dat je weg was, nee was dat maar zo want dan kon je ze ook zo weer te voorschijn toveren.
Van de week hoorde ik weer zo'n horror verhaal. In het appartementen gebouw die naast de onze staat heeft een mevrouw 3 dagen in haar appartement gelegen eer ze haar miste. Zo vreselijk oud was ze niet. Ze was 76 jaar en zo kwiek als maar kon. Ik zag haar vaker langs lopen met haar boodschappenkarretje. Ze viel op. Ze liep niet zoals wij lopen, nee ze schreed vooruit. Ooit had ze als kind een ontploffing meegemaakt in het ouderlijk huis en zij was nog de enigste overlevende. Haar ouders, broertjes en zusjes zijn toen allemaal omgekomen.
Ze heeft ook nooit een relatie gehad. Ze droeg een volle rugzak mee in haar leven.
Bij ons in het appartementengebouw is 3 jaar geleden iemand gevonden. Hij was 1 jaar ouder dan ikzelf. Was alleen en kreeg een beroerte. Heeft een paar dagen op de grond in zijn slaapkamer gelegen. Een oplettende buurman heeft uiteindelijk actie ondernomen. De man leefde nog toen ze hem vonden maar heeft het uiteindelijk niet overleefd.
Neem mijn "verdrietige meisje". De vast lezers van mij hebben mijn verhalen gelezen over haar.
Als ik alleen al eens bij mezelf kijk. Mijn ex schoonfamilie bijvoorbeeld. We waren met z'n zessen. Drie broers en drie schoonzussen. Mijn ex man is nog de enigste die over is (en ik dan).
Mijn eigen broer die maar 40 jaar oud is geworden.
Vrienden, vriendinnen, familieleden, buren ...............
Zo kan ik een hele lijst opnoemen en ik denk dat er veel mensen zijn die al heel wat mensen om hun heen zijn kwijtgeraakt.
We worden oud, denk ik dan maar dat is ook wel mijn bedoeling.
Typisch dat je dit vandaag schrijft........ik ben van 1961 maar opgegroeid met Dodenherdenking op 4 mei.
BeantwoordenVerwijderenAl woon ik al jaren in België, toch zit ik vanavond voor de tv.
Naast de oorlogsslachtoffers gaan ook alle anderen die we kwijt geraakt zijn altijd extra door mijn gedachten tijdens die 2 minuten stilte.
Betty dat is heel mooi dat je dat doet ook al woon je niet meer in Nederland. Ik denk dat we zo allemaal onze momenten hebben. Ook wij zullen vanavond de oorlogslachtoffers herdenken.
VerwijderenHet idee dat je niet gemist wordt vind ik wel naar....
BeantwoordenVerwijderenNicole ik heb dat vaker dat ik me erover verwonder hoe de wereld weer gewoon verder gaat ondanks het verdriet dat je dan hebt. Het is natuurlijk ook goed dat de wereld door gaat met draaien anders was het een groot tranendal, toch?
VerwijderenDe dood is heel ingrijpend. Zeker als het zo dichtbij komt.
BeantwoordenVerwijderenJa Liselot daar heb je helemaal gelijk in. Naarmate een mens ouder wordt zal hij merken dat de dood steeds dichterbij komt. Ik denk wel dat als je nog maar bij de weinige behoort die nog over zijn de stap gemakkelijker wordt.
VerwijderenNu voel ik mij nog niet zoooooo oud maar zie wel de betrekkelijkheid van bepaalde dingen. Ik maak me niet meer zo vreselijk druk om bepaalde dingen.
Je snijdt een onderwerp aan waarover ik veel denk maar liever niet praat! Vijf jaar geleden stierf mijn ogenschijnlijk gezonde man aan een hartaanval toen ik toevallig een halve dag uit het huis was. En volgende week word ik net zo oud als hij op dat moment was. Mijn kinderen wonen allemaal ver weg dus het zou enkele dagen kunnen duren voordat iemand zich zorgen zou maken mocht mij dit ook overkomen. Maar wacht, mijn poes zou bij mijn buurman gaan klagen want die zorgt altijd voor haar als ik er niet ben! Mijn zorg is vooral dat ik een groot huis en een berg zooi zou achterlaten....Duizenden boeken van mijn man en van mij en allerlei spullen waarvan ik geen afscheid kan nemen. Wat orde scheppen zouj geen slecht idee zijn.
BeantwoordenVerwijderenWat vreselijk Anna Lines om zoiets te moeten meemaken.
VerwijderenJe kinderen wonen niet in de buurt en ik kan me goed voorstellen dat je hier vaak over nadenkt. Zelf denk ik daar ook vaak over na. Mocht mijn man iets gebeuren dan ben ik op mezelf aangewezen. Misschien een tip voor jou, iedere dag via een whats app je melden bij je kinderen of familie? Wij doen dit in een familie app. Eén schoonzus is ook alleen in huis en iedere ochtend melden wij ons. Krijgen we van iemand geen melding door die ochtend dan gaan de anderen bellen. Het geeft misschien toch een veiliger gevoel. Wat al die rommel betreft ............... het komt mij zo bekend voor. Hoe vaak wij niet zeggen, we moeten eens wat opruimen. Helaas blijft het nog altijd bij zeggen alleen .........
Mijn vader, nu 75, is vorig jaar door het oog van de naald gekropen. Hij kreeg tijdens het boodschappen doen met mijn moeder een herseninfarct. Mijn moeder heeft toen de buren gebeld die meteen zijn gekomen met de auto. En aangezien zij huisartsassistente is herkende zij het meteen. Mijn vader was binnen 20 minuten in het ziekenhuis. Nog geen 3 maanden later kreeg hij een TIA. Dat was extra schrikken omdat hij nog geen 3 weken eerder de eerste COVID-19 vaccinatie had gehad. Hij is er gelukkig goed uitgekomen. Hij is nog steeds stronteigenwijs, koppig, doet doorloper puzzels met 5 en 6 sterren, maakt zijn eigen whiskey en probeert zo nu en dan een nieuw recept uit. Hij wordt alleen sneller moe dan voorheen.
BeantwoordenVerwijderenQua overleden familieleden, ja langzamerhand begint dat ook bij ons echt zichtbaar te worden. Diverse ooms en tantes zijn inmiddels overleden.
Je vader mag echt van geluk spreken dat je moeder zo snel en goed gereageerd heeft want inderdaad moet er dan snel gehandeld worden. Gelukkig gaat het nu weer redelijk goed met je vader. Wees maar zuinig op hem.
VerwijderenMijn gedachten gaan ook op deze dag naar mijn doodgeboren broertje. Ik was 12 dus heb er veel van meegekregen. Het was in 1962 en toen werd daar verder niet echt over gesproken en dat heeft mijn moeder altijd heel moeilijk gevonden.
BeantwoordenVerwijderenLot het lijkt me vreselijk om een dood geboren baby te krijgen. In die tijd was praten over zoiets meer een taboe denk ik dan nu wat zeker vreselijk voor je moeder moet zijn geweest.
Verwijderen