We hadden gisteren en vanmorgen een Zweedse buurman en heel anders als dat we van de Zweden gewend zijn was deze nogal nors. Hij zei helemaal niets en zijn vrouw kwam niet naar buiten.
Op onze vriendelijke begroeting, "Heye, heye" (de begroeting van de Zweden) kregen we deze keer geen antwoord. Nou dan niet en laten we de beste mensen rust.
Vanmorgen had Lief een kraan met drinkwater ontdekt bij de ingang van de plaats waar we nu staan en binnen een mum van tijd stonden er meer camperaars met hun gieter in de rij om water te halen.
Wij hadden vanmorgen gedoucht en dan zijn er weer de nodige litertjes uit de drinkwatertank verhuist naar de grijswatertank vermengd met shampo en zeep. Na zo'n douchebeurt hebben we nog zeker iets meer dan de helft van onze watertank vol zitten met schoon water maar als we water tegenkomen dan vullen we bij. Je weet maar nooit wanneer je weer water tegenkomt.
.jpeg)
Zodoende liep Lief een paar keer heen en weer met onze gieter die we voor dit soort situaties altijd in de camper hebben liggen.
Onze Zweedse buurman liep maar te drentelen bij ons en op mijn vriendelijke "heye, heye" gaf hij weer geen antwoord. Nog niet ontdooid dacht ik zo.
Lief had onderhand onze watertank weer mooi gevuld en meestal zet hij dan nog 1 volle gieter (bij onze gieter zitten draaidoppen op het tuitje en het vulgat) achter in de garage. Altijd handig om nog wat extra's bij je te hebben.
De Zweedse buurman stond Lief te bekijken zonder een woord te zeggen dus ik zeg tegen Lief,
"onze vriendelijke buurman krijgt maar niet genoeg van je. Niet te geloven."
De buurman moet toen gedacht hebben, "nu of nooit." Hij typte iets in zijn telefoon en toen hoorden we de telefoon zeggen, "mag ik je gieter lenen?"
Hij begon in het Engels zich te verontschuldigen dat hij niet goed Engels sprak en via de
vertaal-app ons iets moest vragen. Hij had geen gieter (wees hij ons) en hij had gezien dat Lief water had gehaald. Hij wilde ook graag water halen.
"Natuurlijk," zei Lief "mag jij mijn gieter lenen."
De Zweed ontdooide ter plekke. Hij zou Lief weer een gieter vol water terug geven.
Toen de Zweed klaar was met water vullen en de gieter terug kwam brengen vertelde hij ons dat hij op het eiland Gotland woonde. Morgen zouden ze weer met de boot terug gaan naar huis. Hij was politieman en 62 jaar oud. Hij werkte niet meer op straat maar nu op kantoor. Zijn vrouw moest maandag weer werken dus moesten ze nu wel naar huis.
De camper was vreemd voor hem want ze hadden hem gehuurd maar de vakantie in zuid Zweden was hun goed bevallen.
Mochten we het volgend jaar weer naar Zweden komen dan moesten we zeker ook naar Gotland komen want het eiland moet prachtig zijn.
We hebben zo nog een tijdje met elkaar staan praten over zijn 2 Duitse herders en zijn paarden.
Ongelooflijk toch wat een gieter op gang kan brengen 😊
Echt heel leuk zulke ontmoetingen, je schrijft het ook leuk op Ellen!
BeantwoordenVerwijderen@Dank je mevrouw Niekje. Die ontmoetingen zijn geweldig.
VerwijderenJe kunt een andere taal niet machtig zijn, maar hij had toch gewoon terug kunnen groeten?
BeantwoordenVerwijderen@Griemmank, het was een Zweed dus ik denk dat die wel Zweeds kunnen spreken.
VerwijderenBleek dus helemaal niet zo'n norse persoon te zijn, maar eerder iemand die dodelijk verlegen was of doodsbenauwd voor het onbekende. In dit geval dus medecamperaars.
BeantwoordenVerwijderenBeroepshalve zal hij waarschijnlijk precies weten hoe te handelen, maar buiten zijn wereldje is alles eng.
troost je met de gedachte dat jullie hem misschien wel over een drempel geho;pen hebben.
@Willem, ik denk dat hij gewoon niet goed kon omgaan met zijn gevoelens. Hopelijk heeft hij een duwtje in de goede richting gekregen.
Verwijderen