Vanmorgen was mijn eerste weg naar het winkelcentrum naar de Primera. Daar zocht ik een mooie kaart uit voor de bezorger van de Albert Heijn want ik heb zijn adres gekregen en deed er nog een kleinigheidje in om hem nogmaals te bedanken.
Gisteren heeft hij mij een app gestuurd. Hij schreef dat hij dit werk nu al 7 jaar deed en medelijden had met mams omdat ze na een foute pincode steeds zenuwachtiger werd en steeds harder ging bibberen. Hij vond het fijn dat alles weer in order was gekomen en vroeg hoe het nu met mams ging omdat ze helemaal ontdaan was omdat ze nu niet kon betalen. Mams wilde contant betalen maar dat mogen de bezorgers niet aannemen vandaar een eenmalige machtiging. Dit waren de gevallen, schreef hij, waar hij een stoot energie van kreeg. Daar deed hij het voor.
Gisteren was mijn schoonzus komen lunchen. Om de zoveel tijd doen we dat en kunnen we even bijpraten over de kinderen en natuurlijk ook over mams. Ik las haar bericht van de Albert Heijn bezorger voor en ze vond het zo een lief bericht wat de zorgzame man gestuurd had. "Die mensen kom je niet meer vaak tegen," zei ze. Heel bijzonder.
Schoonzus kent mams natuurlijk ook al heel wat jaren onderhand en weet ook hoe mams in elkaar zit.
Mams is altijd een hele zelfstandige en zorgzame vrouw geweest. Mijn vader was heel veel bezig met zijn werk op de krant en mams bestierde het huishouden en de opvoeding. Dat was haar wel toe vertrouwd. Ze kon heel streng zijn voor ons maar ook voor zich zelf. Ze was ook heel bezorgt voor ons en stond altijd klaar als er iets aan de hand was.
Het krachtige en dominante dat mams heeft is nog altijd aanwezig al is dat niet meer zo fel als toen ze jonger was. Zij is de baas en dat zal ik ook weten als dochter. Ik zal moeten luisteren vindt ze. Mams regelt de bankzaken punt uit. Haar portemonnee zit vol met bankpasjes. Of ze nu verlopen zijn of niet daar praat ik maar niet over. Ze heeft de pasjes en dat geeft haar een voldaan gevoel.
Mantelzorg heeft ze niet nodig vindt ze en wat ik doe is normaal.
.jpeg)
Mams woont nu nog op zich zelf en ze weet dat er ooit een tijd komt dat dat niet meer kan. Ik moet er niet aan denken eerlijk gezegd en ik hoop dat het haar bespaard blijft want dat gaat echt een ramp worden. Andere mensen pikken niet wat ik pik en mijn schoonzus. Dat heeft mams ook al aan de lijve ondervonden toen ze eens 2 weekjes moest revalideren in een super de luxe verzorgingshuis. De eerste dag was het daar al prijs.
Je krijgt dat bazige er niet meer uit. Dat zit er in gebakken.
Als ze eens wist hoe moeilijk dat ze het voor zichzelf maakt. Jammer is dat.
Zo herkenbaar met mijn oude schoonmoeder 100 plus. Jarenlang hulp bij financiën, boodschappen, huis en tuin klusjes en huishoudelijke taken. Ze woont nu in een verzorgingstehuis, waar niemand goed kan doen. Ze heeft vroeger altijd heel sterk moeten zijn en de kar moeten trekken, maar ook altijd gevonden dat ze haar mening nooit hoeft te nuanceren en alles recht voor zijn raap kan uiten. Ze maakt zich nu niet geliefd daar. Zowel tegen het personeel als de medebewoners. Ze blijft ook bozig op haar kinderen, want die konden toch best om beurten 24 uur per dag aanwezig zijn om haar te helpen bijv als ze naar de wc moest. We plannen dat er elke dag 1 of 2 keer bezoek komt. Maar ook wij hebben de neiging om soms te 'vluchten' met een weekje weg. In een vertrouwelijk moment waarom ze zo doet zei ze eerlijk.: 'Omdat ik hier weg wil', misschien krijgen jullie spijt en kan ik dan toch weer thuis wonen'.
BeantwoordenVerwijderenJammer toch. Je schoonmoeder zit niet alleen zichzelf dwars maar ook haar kinderen want je hebt bij alles zo'n dubbel gevoel. Je moet soms handelen terwijl je zo niet wil handelen. Sterkte en vergeten jullie vooral jezelf niet.
VerwijderenIk had en heb hetzelfde gevoel van moeten maar ik praat mij dat zelf aan. Mijn ouders vinden niet dat ik iets moet maar die druk leg ik mijzelf op. Maar ik moet er eerlijk bij zeggen inmiddels heeft mij moeder geregeld dat mij broer de bankzaken in de gaten houdt, wat ze zelf nog kan doet ze ook zelf maar inmiddels doet mijn broer ook ea. Ze weten dus donders goed dat de wereld niet stil staat. Consumindersingle.blogspot.com
BeantwoordenVerwijderenDat weten ze zeker. Bij het ouder worden word je vaak onzekerder. De wereld verandert snel.
VerwijderenHeel herkenbaar dit. Zo heeft mijn collega een oude tante die nog op zichzelf woont, maar al 2 keer een heup gebroken heeft omdat ze van de trap gevallen was. Nu hadden de kinderen gezegd mama je mag niet meer boven slapen, dat word gewoon te gevaarlijk, maar ze kunnen zeggen wat ze willen, ze wil niet beneden slapen ook al staat er in de woonkamer een bed voor haar. Nu valt ze wel vaker e dat is al link genoeg maar als ze van de trap valt zijn de gevolgen veel erger dan wanneer ze anders valt. Nu hebben ze haar voor de keuze gesteld of je slaapt beneden of we gaan kijken voor een plekje in een verzorgingstehuis.En ze hopen dat ze hierdoor er mee instemt om beneden te gaan slapen, want geen van de kinderen woont in haar directe omgeving, maar als er wat gebeurt doen ze er alles aan om zo snel mogelijk bij moeder te zijn al is het midden in de nacht.Maar dit is niet vol te houden als moeder zo eigenwijs blijft.
BeantwoordenVerwijderen