De nawerking wat onze corona prikken betreft valt tot nu toe mee op de prikplek na maar dat is te verwaarlozen vind ik en Lief kan er ook mee leven, zegt hij.
Vanmorgen kreeg Lief al een mailtje vanuit het ziekenhuis in Genk.
Morgen worden we bij de anesthesist verwacht. Wat "we" betreft ben ik nog niet zeker want er werd meteen een QR-code meegestuurd om door het poortje te kunnen komen bij de entree.
Vorige keer mocht ik niet mee naar binnen maar dat zien we morgen wel weer. Mijn leesboek gaat in ieder geval mee en mijn telefoon 😅.
Dan moeten we een chirurgisch mondmasker dragen en geen ander.
We gaan het meemaken.
Zo'n berichtje brengt je wel meteen weer in de ablatie stemming. Het is confronterend vind ik het komt dichterbij. Niets mis mee hoor 😁 Het moet toch gebeuren.
Vanmiddag gaan we mams bezoeken. Eens kijken hoe het daar weer gaat. De rookmelder was van het plafond gevallen zei ze me dus werk aan de winkel 😅
Mams appte me afgelopen week dat ze woensdag a.s. haar corona prik thuis krijgt en eind november de griepprik. Toch fijn dat ze de prikken thuis krijgt en bespaart haar en mij een boel gesjouw 😇
Vooral die griep prik vind ik altijd een heel gedoe. De huisartsenpraktijk ligt aan de overkant bij mams.
Eigenlijk moet je het zo zien.
Eerst krijg je de stoep en dan de ventweg. Via de ventweg over de hoofdweg en weer een ventweg op en zo weer op een stoep. Over een voetgangerspaadje lopen naar de praktijk.
Dat is dus te ver lopen voor mams en een rolstoel wil ze niet want die is alleen voor mensen die niet kunnen lopen. "Maar mams jij kunt dat toch ook niet lopen." Tja maar dat is anders want ze kan wel met de auto.
Dan moet ik de auto uit de garage rijden een zijweg oversteken en bij mams voor de flat parkeren. Parkeerticket halen en naar boven mams ophalen.
Dan mams in de auto zetten, rollator achterin en via de ventweg weer naar de hoofdweg. Twee keer een rotonde rond rijden om aan de overkant te kunnen komen en dan bij de praktijk parkeren. Mams uitladen en de rollator enz. enz en dan weer het hele circus in omgekeerde richting terug naar huis.
Hier ben ik dus echt niet goed in. Ik kan meestal goed mijn geduld bewaren maar in dit soort gevallen niet dus.
Bedankt huisartsen praktijk dat jullie mij dit besparen 👱
Als ik je verhaal lees verlies ik mijn geduld al!! Dus ik begrijp dat je blij bent dat mams thuis haar prikken krijgt!
BeantwoordenVerwijderenErg hè maar ik kan er echt niet tegen.
VerwijderenJouw mams doet me vaak denken aan mijn schoonmoeder. Die vond ook dat ze weinig te zoeken had bij al die oude mensen in een bejaardencentrum. Ook toen ze al ruim in de 90 was. Het stoorde me destijds wel eens, maar nu begin ik het wel te begrijpen nu ikzelf ook richting 80 ga. Ik kan me nog altijd goed bewegen en heb weinig lichamelijke ongemakken, maar in je geest voel je je nog niet zo oud en als je weinig lichamelijk ongemak hebt, is er ook weinig reden voor die geest om te gaan omdenken.
BeantwoordenVerwijderenVeel geduld en sterkte mogen in het ziekenhuis; 'hol de kop derveur en de bienen under 't gat' zeggen we in zo'n situatie in Drenthe.
Willem dat heb ik ook. In mijn hoofd blijf ik hetzelfde. 18 Wil ik niet meteen zeggen maar 40 of 50 zou goed passen in mijn hoofd maar mijn lijf ffffffff dat werkt niet altijd mee.
VerwijderenWe gaan ervoor in het ziekenhuis.