Als ik naar buiten kijk zie ik al een paar mensen die verkleed zijn. Carnaval staat in de startblokken. Deze keer zal het wel een extra bruisend feest gaan worden na de bewogen corona jaren.
Wij houden het rustig. Die wilde carnavals haren zijn we kwijtgeraakt met de jaren 😁 Ik ga morgen wel Nonnevotten halen bij de bakker. Wat een onsmakelijke naam eigenlijk voor een heerlijk soort gebak dat je met carnaval zeker moet eten. Ze worden ook wel Strikken genoemd en dat klinkt een stuk beter 😊
Waar komt de Nonnevot eigenlijk vandaan?
Het gebakje komt oorspronkelijk uit het Limburgse Sittard. Het dateert al van ergens in de jaren 1600. De nonnen waren in die tijd zeer aanwezig.
De zusters Franciscanessen hadden een klooster in Sittard. Zij zijn dan ook degene die het gebakje introduceerde bij de mensen.
Ze gaven het gebak aan mensen die oude kleding e.d. binnen brachten en de opbrengst ging dan naar de arme mensen.
Een gebakje voor het goede doel dus.
De nonnen bakten de Nonnevotten in olie en om hun kleding te beschermen droegen ze een schort dat achter op hun kont mooi gestrikt werd.
De ronding van de kont en de strik kwam dus ook overeen met het gebakje, rond met een strik en zo werden de gebakjes in de volksmond Nonnevotten genoemd.
Nonnevotten worden traditioneel gegeten met carnaval maar je kunt ze tegenwoordig het hele jaar door krijgen in het Limburgse.
Een Nonnevot wordt gebakken in zonnebloemolie en wordt na het bakken direct in suiker of witte basterd suiker gerold. Geen poedersuiker!
Het is geen oliebol. Een oliebol is vaster dan een Nonnevot die lekker luchtig en fluffig smnaakt. Ze zijn niet te vergelijken.
Het gebal bestaat vooral uit Meel, zeer veel verse gist, suiker,zout, eieren en zachte ongezouten boter.
Er zijn genoeg recepten te vinden op het internet mocht je ze zelf willen maken. Ik ben lekker lui en ga ze bij de bakker halen.
Ik denk heerlijk, maar ik heb er zelfs nooit van gehoord. Hier heb je Heukelumse krakelingen. Ik ben gek op zoet gebak. Groet, A
BeantwoordenVerwijderenNonnevotten zijn ook zoet. Dat zal het vast het geheim van de sleutel zijn. Drank (bier) in combinatie met zoetigheid.
VerwijderenIk organiseerde ooit als bestuurslid van onze familiestichting een deelreünie in kasteel Limbricht. We deden dat elk jaar in de provincie waar nazaten van de zes verschillende groepen vandaan kwamen. Als 'regeltante' vond ik het leuk om buiten de normale hapjes en drankjes een plaatselijke lekkernij te laten serveren. Maar wat dan? Ik wist eigenlijk niks van Limburgse lekkernijen, behalve de bekende vlaaien en dat vond ik zo voor de hand liggend, die kun je in het hele land wel kopen. Dus zei iemand van het kasteel: 'Dan is een nonnevot wellicht een optie?' Oké, zo gezegd zo gedaan. Ik had geen idee hoe zoiets smaakte, maar vertrouwde op de tipgever. Het was echt een groot succes, want alle aanwezigen vonden het leuk én erg lekker. Ik ook ;-)
BeantwoordenVerwijderenWieneke, ik heb ze al in huis liggen, mmmmmm. Leuk om te horen dat ze in de smaak vielen bij jullie :)
VerwijderenMijn laatste klus voor de pensionering was het vervangen van een oud-collega op een werk in Maasbracht en op mijn allerlaatste werkdag trakteerde ik de tijdelijke collega's en de 'werkers in het veld'. Kwam daardoor bij een banketbakker om het nodige gebak te halen en zag daar voor het heerst in mijn leven ook 'nonnevotten' tussen al het andere gebak staan. Maar eerlijkheidshalve; ik vond het meer op gevlochten broodjes lijken dan op banket, maar op aanraden van de winkeldame toch een paar ertussen gedaan. Tot mijn verbazing waren die nonnevotten in ieder geval erg populair bij de ploeg grondwerkers. Zij waren ook de eersten die koffiepauze hadden. Om die reden moesten de anderen het ook doen met wat er nog over was, maar voor mij als geboren en getogen noordeling was het wel een openbaring dat de, in mijn ogen vlechtbroodjes, zo populair waren.
BeantwoordenVerwijderenIn Zevenaar, waar ik al weer jaren woon, zijn nonnevotten niet te krijgen, wat tot gevolg heeft dat ik ze nog steeds niet geproefd heb.
Maar om mijn oude bouwkundeleraar maar even aan te halen; "wat in het vat zit verzuurt niet", wat mij ook weer duidelijk maakte dat hij waarschijnlijk niet van zuurkool hield..
Willem dat nu zeker een van de redenen waarom je een keertje naar het zuiden moet komen al is het maar om een nonnevot te proeven. Jullie wonen in Zevenaar, ken je ook de familie Sanders?
VerwijderenDe gemeente Zevenaar heeft rond 45 000 inwoners waarvan er ruim 30 000 in Zevenaar zelf. De kans dat ik de familie Sanders ken is sowieso al vrij klein, want als er iets is waar ik mijn leven lang moeite mee heb gehad is het wel onthouden van de naam die bij een persoon hoort. In sommige situatie bepaald gênant, maar het kan mij echt overkomen vandaag met iemand een geanimeerd gesprek te voeren en de volgende dag de naam van die persoon niet meer te weten. Gek genoeg, de stem zal ik jaren later nog herkennen en ook weten waar we het over gehad hebben, maar de naam is terechtgekomen in de allerdiepste krochten van mijn geheugen, Het heeft niks met ouderdom te maken, want ik had het zestig jaar geleden ook al.
Verwijderenaar om terug te komen op jouw vraag; de enige familie Sanders die ik ken komt uit mijn geboorteplaats Bruntinge en waren onze overburen. Maar bij mijn weten zijn die ergens begin jaren '60 naar Amsterdam 'geëmigreerd' om eind jaren '60 weer terug te keren naar Drenthe.
Willem de vrouwelijke helft van de familie is een geboren en getogen Maastrichtse maar woont al bijna een half mensenleven in Zevenaar vandaar dat ik het vroeg :) Zelf ken ik ook niet iedere inwoner van Maastricht maar het had gekund :)
Verwijderen