Het einde van de wereld

Gisteren hebben we geslapen in Kirkenes in de haven. Het was nog een heel gedoe om via de QR-code te kunnen betalen. Hoe we ook ons best deden het lukte van geen kant.

We konden kiezen uit 3 manieren maar als buitenlander kon je alleen met de stripe betalen. Dat zal de credit card wel zijn maar wat we ook deden en probeerde zelfs de boel vertaalt van het Noors naar het Nederlands, het lukte ons niet.

Gelukkig stond er een telefoonnummer bij dat we konden bellen als het betalen niet lukte dus bellen maar. Eerst kreeg ik een man aan de telefoon die alleen Noors sprak en dat spreek ik niet maar al snel kreeg ik een tweede man aan de lijn die ook de Engelse taal machtig is.

Nadat ik mijn verhaal had gedaan zei hij dat hij iemand zou sturen. Gelukkig, dat zou wel goed komen. Ik zei hem dat we op plaats 26 stonden. Het duurde niet langer dan 10 minuten toen we iemand van de brandweer zagen komen aanrijden in een rood busje. Helemaal in stijl dus.

De beste man kon ons goed helpen. We toetsten een fout nummer in op een bepaald plekje en hoppa het was nu binnen een minuut gelukt. Stom van ons maar weer wat geleerd zullen we maar zeggen.

Vanmorgen om 9 uur hoorden we de toeter van het grote cruiseschip de Hurtigruten om aan te geven dat het schip kwam binnen varen. Dat gebeurt iedere ochtend om 9 uur. Een Nederlandse mevrouw die al heel wat jaren in Frankrijk woont en hier tien jaar geleden was geweest wist me deze info via Polarsteps door te geven. Geweldig toch 😊

Ook de tip om naar Grense Jacobselv te gaan kreeg ik door van haar via de app. Daar gingen we dan maar eens kijken.

Via een 45 kilometer lange weg langs de Russische grens kom je vanuit Kirkenes aan bij het einde van de wereld: Grense Jakobselv. Hier kun je met de camper staan.

Wat een bizarre tocht werd dit. Je rijd via hele slechte wegen door de woestenij. Hier en daar staat een houten huis dus hier wonen ook nog mensen, ongelooflijk. De eerste de beste supermarkt ligt voor hun ongeveer 50 km van huis.

De laatste 10 km rijd je via een grindweg.

Aan de overkant van dit riviertje ligt Rusland.

Dit is ons uitzicht vanuit de camper en we moeten goed opletten want gisteren zwom hier nog een beloega langs en die wil ik niet missen net als de zeehonden die hier ook moeten zijn.

We blijven hier een paar dagen staan dus duimen dat we die walvis nu kunnen zien langs zwemmen.