Onze reisroute hebben we een beetje aangepast. We reden nu de toeristische kustroute van weg nr 17. Nou, toeristisch was hij zeker en daarbij heb je ontzettend veel tunnels en veerboten. Vandaag stonden we voor een veerboot die eigenlijk vol was maar we mochten nog net mee toen de andere voertuigen iets bij schoven. We hadden nog net geluk. De Tesla achter ons had minder geluk en mocht 2 uur wachten.
Daarna kwamen bij een tunnel, hè 11 kilometer? Ffffffffff, tunnels hoeven voor ons al niet maar dit vonden we wel erg lang al was deze wel goed verlicht en de weg iets breder.
Frits had het wel gehad met weg nummer 17 😁. Veel te druk en al dat gedoe met die veerboten. Puck weer eruit, tussen al die auto's door wurmen enz. enz. dus besloten om deze weg te verlaten. We gaan de richting van Zweden op.
Ik wil nog graag naar Mosjoen. Dat gaat morgen gebeuren en dan richting de Zweedse grens.
We staan nu toch weer op een mooi plekje en zo rustig 😅
Het is een prachtig Noors kerkje. Hoe het er van binnen uitziet weet ik niet want alle kerkjes die we tegenkomen zijn op slot maar de buitenkant........
De graven zijn stuk voor stuk goed onderhouden. We zien dan ook geregeld mensen met een schepje en gieter in de weer.
Het gras is allemaal netjes gemaaid, er staan zitbanken hier en daar in het gras. Het ziet er echt prachtig uit. Zo zou dat bij ons nu moeten zijn.
Wij gingen zo'n 40 jaar geleden voor het eerst naar Noorwegen.Op weg naar de Geirangerfjord moesten we door een tig aantal tunnels.Met de caravan door die smalle onverlichte tunnels vonden we niet echt een pretje en soms bij het uitrijden kwamen we midden in een kudde schapen of koeien terecht. De terugweg kozen we een andere route wat overigens ook nog een uitdaging was, met veel haarspeldbochten tegen de bergen op!
BeantwoordenVerwijderenAchteraf is het een mooie herinnering, maar op dat moment zat ik niet echt op m'n gemak in de auto.
Betsy
Betsy de tunnels zijn niet de favorieten van Frits en steeds weer in de rij om op een van de vele veerboten te kunnen komen hoeft ook niet echt. Vrienden van ons moesten een keer een hele dag wachten en kwamen om 1 uur 's nachts aan op de camping aan de andere kant. We hebben nu ook vaak spannende wegen maar naarmate je ouder word hoeft dat niet meer maar inderdaad dit soort dingen vergeet je nooit meer.
VerwijderenSnap dat jullie geen zin hebben in al die drukte, en een tunnel van 11 km...zou niets voor mijn T. zijn, die krijgt dan de zenuwen. 't Ziet er weer mooi uit waar jullie nu zijn!
BeantwoordenVerwijderenWe hebben het nu allemaal gedaan. Wat ik vooral eng vind is dat je op je navigatie kunt zien hoe diep je onder het water door gaat en hoe lang dat ongeveer duurt.
VerwijderenWe wilden deze reis heel graag maken. Toen kwam corona, daarna hebben we twee jaar met het ziekenhuis gezeten en nu dachten we moet het er van komen.
Jeetje, een tunnel van 11 kilometer schrikt mij ook af. Dat lijkt me best claustrofobisch.
BeantwoordenVerwijderenNicole het is gewoon je verstand verder maar uitschakelen en niet te diep erover na denken als je midden onder de zee zit. Even de boel uitschakelen allemaal.
Verwijderen11 kilometer tunnel! Dat lijkt me nou niet echt de meest aangename ervaring voor zowel chauffeur als passagier. Als je wat claustrofobisch aangelegd bent lijkt het me zelfs een verschrikking, maar dat is een tunnel van 300 m dan ook.
BeantwoordenVerwijderenIk vond destijds die Noordkaaptunnel van rond 8 kilometer al een ervaring die ik niet tot de hoogtepunten van mijn leven reken. Letterlijk genomen was het dan ook een dieptepunt, maar vanuit mijn vak gezien, had ik er wel bewondering voor.
Gisteren was ik aanwezig bij de begrafenis van een familielid en kwam derhalve ook op een kerkhof. Ik kon me nooit iets voorstellen bij jouw fascinatie voor kerkhoven en grafzerken, maar stomtoevallig zag ik er de zerk van een oud-collega en dat maakte me wel even nieuwsgiering naar andere graven. De serene rust van de begraafplaats zal ook ongetwijfeld meegespeeld hebben, maar ik begon jouw fascinatie te snappen, al betrapte ik me er op enig moment meer te kijken naar de soorten (natuur)steen die voor de zerken gebruikt werden. Alsof ik weer op school zat en natuursteensoorten moest leren onderscheiden.
De Noordkaaptunnel is inderdaad ook erg lang en het is een hele ervaring.
VerwijderenVanmorgen heb ik ook nog even over het Noorse kerkhof gelopen. De rust en ook de grafstenen zijn zo mooi, eenvoudig. Bij sommige graven lag een dikke kei, alleen die kei en verder mooi gemaaid gras, Op die kei stond een naam en er stond één klein zielig plantje bij met bloeiende bloemetjes op. Daar kan ik dan gewoon door geraakt worden. Ik kwam een struik tegen met twee dikke keien ervoor. Er stonden namen en data op. Ene Albertine 1882-1884 en ene Lars Jorgensen 1810-1895 Dan denk ik wie zou dit zijn? Een vader met zijn dochtertje????????
Heel beijzonder vind ik dat.
Grootvader/kleindochter is ook een mogelijkheid, maar ik werd vooral getriggerd door de naam Albertine. Dat is een meisjesnaam die in Drenthe en ik neem aan ook in de rest van het Nedersaksische taalgebied, bepaald niet zeldzaam is.
VerwijderenIk las in 2013 een Zweedse krant en stond een beetje perplex hoeveel woorden erin voor kwamen die ik mijn opa (1881) nog hoorde gebruiken. Mijn ouders overigens een stuk minder en mijn generatie gebruikt die nog nauwelijks. Ik kon de berichten weliswaar niet tot in detail begrijpen, maar wel veel verder dan alleen de strekking van het bericht. Mijn zoon, die het Drents letterlijk alleen maar van horen zeggen kent, begreep de teksten ook erg goed.
Verwante talen denk ik maar.
Willem aan de datum te zien dacht ik later ook aan grootvader en kleindochter. Het Nedersaksisch werd vooral in oost Nederland en een groot deel van Duitsland gesproken. Ik denk dat de taal ook een Germaanse taal is en dat daardoor gemakkelijker te begrijpen is voor ons.
VerwijderenHeerlijk de rust
BeantwoordenVerwijderenZalig!!!!!!!
Verwijderen