Vanmorgen vroeg kreeg ik een appje van mams. Ze had veel pijn in haar rug en kon bijna niet lopen. Ze had al op de alarmknop geduwd schreef ze die ze altijd om haar nek heeft hangen.
Tegen 8 uur vanmorgen kwam er iemand van de zorg. Dus ik weer even afgewacht.
Mijn schoonzus is gebeld en de huisartsenpost. Zul je altijd hebben dat er zoiets in het weekend gebeurd.
Tegen 10 uur belde mijn schoonzus me op om de laatste ontwikkelingen door te geven.
Dan ben je zover van huis en probeert vanaf een afstand iedereen bij te staan. Mijn optie om terug naar huis te komen werd afgewimpeld door mijn schoonzus en mams. Maandag gaan ze kijken waar die pijn vandaan komt. Mams heeft ook ietsje verhoging dus werd er gedacht aan een blaasontsteking. Dat is het dus niet.
Wij rijden vast iets zuidelijker en bereiden ons voor dat we misschien toch eerder naar huis moeten. Eerst maandag maar eens even afwachten wat daar uitkomt.
Het spookt toch de hele tijd door je hoofd. Bellen met mams heeft niet veel zin wel als schoonzus erbij is. Mams hoort het niet goed en begrijpt de dingen niet meer zo goed.
Een ding is voor mij zeker als ik weer thuis kom. Weer eens goed praten met mams over hoe het verder moet in de toekomst. Ze is 94 jaar en dit soort dingen kunnen steeds vaker voor komen.
Misschien is dit nu eens een goede lering voor haar want o, o mams wil nog lang niet uit haar huis en nu kan ze eens zien hoe het dan allemaal gaat als er iets mis is.
Heel naar om dan zo ver van huis te zijn. Ik hoop dat je snel nieuws krijgt dat alles weer oké is. En ja, praten met mams maar of het veel zal uithalen???
BeantwoordenVerwijderenOf het praten veel zal uithalen????????? Geen idee maar dan heb ik er toch een beter gevoel bij. (denk ik)
VerwijderenDat zijn echt zorgen. Ik hoop dat het mee valt. En dat ze niet uit haar huisje wil, dat snap ik wel mijn moeder had hetzelfde. Sterkte
BeantwoordenVerwijderenDank je. Mams woont in een appartement dus dat is al een voordeel maar ik heb verder geen broer of zus meer die kunnen bijspringen en dat vind ik wel eens lastig. Gelukkig springt mijn schoonzus in en daar ben ik haar ontzettend dankbaar voor.
VerwijderenAch, wat kun je je toch zorgen maken om je (oudere) ouders hè? En dan toch zorgen dat je zelf ook aan je broodnodige rust en ontspanning komt is lastig. Ik hoop voor jullie allemaal dat het met een sisser afloopt, dat je moeder snel opknapt - en dat jullie je fijne reis kunnen voortzetten!
BeantwoordenVerwijderenVandaag ging het iets beter. De morfine pleister is verhoogd en dat helpt. In ieder geval is de pijn weer te verdragen. De thuiszorg komt nu een paar keer binnen lopen en dat is ook al weer een gerustelling.
VerwijderenMisschien valt het allemaal wel mee met je moeder. Het is wel een hoge leeftijd!
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk 94 jaar is heel wat. Misschien hoor ik morgen weer meer als de huisdokter er weer is.
VerwijderenIk kan me voorstellen dat je je vrij machteloos voelt, maar tijdens het lezen moest ik denken aan de moeder van mijn buurman; ook hoogbejaard en tot aan haar dood halsstarrig in haar huis blijven wonen. Bij haar lag de oorzaak ervan in WO II en haar vlucht uit Nazi-Duitsland. Ze was tijdenlang dakloos gewest en met alleen haar koffer van adres naar adres moeten zwerven. Dus toen ze trouwde en een eigen huis had, had ze zich kennelijk voorgenomen nooit meer dat huis (vrijwillig) te verlaten. Haar huis was haar vastigheid.
BeantwoordenVerwijderenOf iets vergelijkbaars bij je moeder speelt weet ik niet, maar feit blijft dat oude mensen zich meer en meer gaan hechten aan wat ze hebben en dat willen vasthouden.
Hoe het ook zij; ik wens je veel geduld en wijsheid en liefde toe in deze kwestie, want al wil je je moeder misschien wel eens achter het behang plakken; ze blijft je dierbaar.
Willem dat klopt. Ondanks dat mijn moeder wel eens goed lastig kan zijn blijft het altijd mijn moeder.
VerwijderenMijn moeder is altijd een heel zelfstandige vrouw geweest en dat moet ze steeds meer uit handen geven. Dat valt niet mee en dat snap heel goed maar ze zal het toch eens moeten accepteren.
Ze vergeet ontzettend veel maar volgens mams is haar verstand nog heel goed. Dat ze vergeet komt omdat met de leeftijd de hersenen krimpen zegt ze. Daar heeft ze last van maar gelukkig weet ze alles nog. Ze vergeet alleen wel eens wat.
Hoe dan ook, dat heeft ze dus gedeeltelijk geaccepteerd.
Nu is de morfine verhoogd en als dat haar pijn verzacht dan vind ik dat prima.
Ik kan het mij helemaal voorstellen, en wat naar dat jullie zo ver weg zijn. Je kunt wel zeggen dat je het los moet laten maar ik denk dat je/jullie er toch regelmatig mee bezig zijn. Hier hetzelfde met mijn moeder zij in Amsterdam wij in Nieuwegein. Weliswaar 86 en jonger maar na haar CVA vorig jaar zoveel hulp nodig. Wij gaan inmiddels niet meer samen met vakantie omdat dat eigenlijk niet kan. (geen zorg in Amsterdam). Boodschappen worden bezorgd door AH maar gisteren de helft niet geleverd waardoor we toch weer naar Amsterdam moeten. Ze staat al ruim een jaar op de wachtlijst voor huishoudelijke hulp en is daar nu vanaf maar sinds mei is er 1 keer iemand de volle 2 uren geweest. Personeelstekort, vakantie, verslapen, kan het niet vinden, kom vandaag niet werken. Zo maar een greep uit de 'smoezen'. En dan is ze ook nog eigenwijs en wil veel niet. Vorig jaar was ze liever in het verpleeghuis gebleven waar ze mocht revalideren. Eigen kamer, activiteiten, aanspraak, zorg maar ja de regering heeft er voor gekozen dat iedereen thuis moet blijven. Zorg ho maar. Hoop dat je goede berichten krijgt na vandaag Ellen.
BeantwoordenVerwijderen