Vandaag las ik weer zoveel lieve reacties van jullie. Dat doet heel goed.
Vandaag wordt een Petscan gemaakt bij mams. Ze willen toch die kans nog benutten om te kijken waar de vervelende bacterie zich bevindt. Mams zal een roesje krijgen. Dat zal zeker nodig zijn want de pijn die blijft ondanks al die zware pijnstillers.
Gisteren zijn ze de pijnstillers een beetje gaan afbouwen omdat je door de zware medicijnen oppervlakkig gaat ademhalen wat de kans op een longontsteking vergroot. Gisteren was de pijn dan ook weer meer aanwezig. Mams was erg onrustig en vraagt de volle aandacht.
Ze herkende ons wel en noemde ons bij naam of het de normaalste gang van zaken was. Vooral Frits had ze nodig maar ze wist niet meer waarvoor en dat wekte boosheid bij haar op.
Dan wil ze weer het bed uit wat niet kan en wordt ze boos. Mams kan zich ook heel erg bezig houden met de deur die open moet en wat we ook zeggen dat de deur open staat ze weet het niet en blijft bezig over de deur. Dit komt allemaal door het delier waar ze in zit.
Het valt niet mee om je moeder steeds te horen vragen of je haar wil helpen en je kunt dat niet. Als ik dan vraag waarmee ik haar moet helpen zegt ze, "ik weet het niet meer." direct gevolgd door "help me."
Morgen krijgen we om 14 uur een familiegesprek en krijgen we meteen alles te horen over te scan.
Tja wat moet ik hopen eigenlijk??????
Dat ze kan genezen maar in een verpleeghuis zal moeten gaan wonen wat ze pertinent niet wil of dat het iets kwaadaardigs is en de morfine steeds verder opgekrikt gaat worden zoals bij mijn vader indertijd.
Ik denk er nu maar niet te veel over na dat gaat morgen wel gebeuren.
Wat een zorg en dan morgen toch een spannende dag. Ja wat moet en kun en wil je verwachten. De tijd zal het leren. Ik wens jullie en de familie sterkte en kracht toe.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Albèrtje
Dank je wel Albèrtje, de spannende dag was snel over want de scan lukte van geen kant. Mams was te onrustig. Het zag er uitzichtloos uit en alles is gestopt.
VerwijderenJa, herkenbaar: wat moet je nou precies hopen? Een goed gesprek met de dokter(s) kan duidelijkheid verschaffen. Maak een lijstje met vragen want vaak op het moment zelf weet je het opeens niet. Je bent moe en het is wel hevig allemaal, he?
BeantwoordenVerwijderenDuidelijkheid hebben we nu. De bacterie heeft de artsen ingehaald en ze staan met de rug tegen de muur.
VerwijderenSterkte morgen. Kan me het gesprek over onze moeder me nog goed herinneren, was wel heel fijn en de longarts kende haar al vele jaren en wist ook wat ze wel en niet wilde.
BeantwoordenVerwijderenDat moet zeker fijn zijn geweest dat je de arts al langer kent. Wij horen steeds weer wat anders. Wat wel duidelijk is dat het uitzichtloos is. Mams gaat sterk achteruit. Het wachten is nu nog op het einde.
VerwijderenOok geen idee wat je moet hopen Ellen en Frits. Hopelijk blijft ze verlost van veel pijn en kunnen ze de oorzaak achterhalen. En een verpleeghuis? Ik kan alleen maar hopen dat ze misschien toch gewoon weer naar huis kan. Fijn dat jullie bij haar kunnen zijn en dat er zo goed voor Puck gezorgd wordt. Denk ook een beetje aan jullie zelf. Geen woorden verder kan alleen maar zeggen heel, heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Ilona. Er is nu met alles gestopt. Geen vocht meer of antibiotica. Bij de bloedkweek blijft de bacterie positief. Er is geen enkele kans meer op genezing. Het verpleegtehuis wordt mams ontnomen en dat is goed zo want het zou een ramp voor haar worden.
VerwijderenHet is allemaal behoorlijk heftig. Heel veel sterkte xxx
BeantwoordenVerwijderenDank je wel
VerwijderenAch jeetje, ja, zo'n delier, vreselijk om aan te zien. De persoon zelf heeft er weinig besef van, maar voor de familie. Veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat het mee gaat vallen.
BeantwoordenVerwijderenPetra het is inderdaad heftig om te zien. De artsen zeggen ook dat ze er niets van mee krijgt. Mams doet zo nu en dan de ogen wijd open maar ze ziet ons niet meer. Als ze haar even verleggen dan merk je dat ze wel pijn heeft maar als ze stil ligt dan is ze vredig. De ademstops komen steeds vaker en duren langer en dat is ook niet prettig om te zien net als het geroggel. Net of ze slijm in haar longen heeft zitten. Je bent geneigd om te zeggen; "hoest maar even goed door."
VerwijderenHeel veel sterkte met deze moeilijke momenten van het leven !
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Annie
Verwijderen