Mams haar situatie is uitzichtloos.
Alle medicijnen zijn dinsdagavond afgekoppeld op de pijnstiller Oxycodon na en zo nu een dan een prikje met een middel om rustig te zijn.
We willen dat mams geen pijn heeft en een beetje comfortabel er bij mag liggen.
Gisteren zijn Frits en ik in het ziekenhuis blijven slapen op aanraden van de artsen. We hebben geen oog dichtgedaan met al die geluiden zoals de zware ademhaling en dan niet te vergeten de ademstops. Automatisch ga je tellen hoe lang ze niet ademt en zit te wachten totdat ze weer begint.
Gisterenmorgen kwamen we om acht uur weer naar huis en hebben 3 uurtjes geslapen. Gedoucht en daar gingen we weer. Het sloopt je en we zijn geen 18 meer en daarom hebben we besloten om om thuis te gaan slapen.
Mams heeft er geen notie meer van of wij er zijn of niet. We zijn er nu steeds eigenlijk voor ons zelf.
Rond twee zullen we er weer zijn en rond 20 uur komen we dan weer naar huis.
Ik ben nu vooral bezig met de praktische dingen want ook die moeten gebeuren. Adressen bij elkaar zoeken en praten over hoe we het afscheid van mams willen natuurlijk rekening houdend met de wensen van haar.
Vreemd is dat. Je bent bezig of iemand er al niet meer is terwijl mams er nog is. Soms voel ik me daar een beetje schuldig over maar weet dat mams het zo gewild zou hebben. Ze was altijd heel realistisch en praktisch ingesteld.
Zo brengen we nu de dagen door en niet te vergeten dat als Puck thuis is ook haar de aandacht te geven die er nu zo vaak bij inschiet. Ze vindt het fijn bij de oppas neven. De tweeling broers en zonen van mijn overleden broer. Gekscherend noemen we hen nu "de oompjes" en Puck vindt het heerlijk bij de oompjes. Ze gaat met hun rennen en spelen met andere honden.
Gisteren moest ik wel even met hun lachen. Ze moesten haar even alleen laten en via google vonden ze hoelang je een pup van 6 maanden alleen mag laten 😀 Het was prima gegaan. Alle meubels waren nog heel 😌
Ze hebben haar zelfs van de week in bad gedaan omdat ze in de Maas had gezwommen en niet zo fris rook 😆
Het is in ieder geval een hele zorg minder dat Puck het naar de zin heeft en er steeds terecht kan.
Wij gaan verder met ons te concentreren op alles rond mams.
Ik snap dat het vreemd voelt, maar als mams het zo ook had gedaan is het goed. Toen mijn moeder op sterven lag, zat mijn vader naast haar ziekenhuisbed en schreef hij de enveloppen van de rouwkaarten. En dat was ook prima, mijn moeder merkte er niets van want zij was aan het slapen, met morfine. Sterkte lieverds!
BeantwoordenVerwijderenGoed dat jullie ervan bewust zijn ook goed voor jezelf te zorgen want je hebt je krachten nog hard nodig de komende dagen. Sterkte nogmaals.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat er voor Puck goed gezorgd wordt en daar geen zorgen over hebt maar ook jammer dat ze niet thuis is als je behoefte hebt aan een warm hondenlijfje tegen je aan en het rustgevende aaien.
Ik ben normaal een “lurker” maar wil ik jullie toch even veel sterkte wensen in deze laatste uren. Gelukkig dat er goede opvang is voor Puck. Gr. Rita
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Rita
VerwijderenOch, dus je mams is toch uitbehandeld. Het zat er wel in natuurlijk, maar toch.... Wat een geruststellend idee dat Puck zo lief en leuk wordt opgevangen. Dit zijn erg moeilijke dagen. Denk goed om jullie zelf, hoor.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Griemmank
VerwijderenBij deze een arm om je schouder. Uit wat ik je in verhalen lees, heb je je moeder altijd met zorg omringd en ook nu doe je dat wat je kunt doen. Dat is goed en waardevol. Ik wens jullie moed voor deze laatste dagen, uren.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Janny
VerwijderenAch Ellen wat naar. Ik snap het als geen ander het sloopt he blijf ook aan jezelf en Frits denken. Wens jullie liefde en kracht toe. Liefs Albèrtje
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Albèrtje
VerwijderenWat verdrietige situatie. Ik wens jullie heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenInge
Dank je wel Inge
VerwijderenHet zijn zware tijden voro jullie allemaal! Veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel mrs H.
VerwijderenHoi Frits en Ellen, zie nu pas de update van je (schoon) moeder en wat gaat dit hard ineens. Zelf heb ik dit ook met mijn moeder 2jr geleden (98) mee gemaakt. Gelukkig hoeft ze niet de lijden en kan ze terug kijken op een mooi leven. Het is je moeder en die wil je nooit kwijt, maar denk voor alle partijen dat dit het beste is. Het blijft een zorg, wens jullie veel sterkte en Ellen je verwoord het prachtig zoals het is. 🙏🍀
BeantwoordenVerwijderenDank je wel HeCo
VerwijderenSterkte met alles!
BeantwoordenVerwijderenThea
Dank je Thea
VerwijderenLieve Ellen, ik denk aan je. Heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenDank je Myriam
VerwijderenHeel veel sterkte gewenst, Ellen. Hier een uitspraak die mij in vergelijkbare omstandigheden een beetje hielp: ook de zwaarste dag heeft maar vierentwintig uur.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Bettie en inderdaad ook die 24 uur komen we nog wel door.
VerwijderenLieve Ellen, slecht teken dat we niets van je horen. Ik wens jullie veel sterkte toe in deze tijd.
BeantwoordenVerwijderenDank je Hélène
VerwijderenNa dit verdriet kun je vast heel veel mooie herinneringen koesteren. Maar toch voor nu heel veel liefs en sterkte
BeantwoordenVerwijderenDank je. Mooie herinneringen heb ik gelukkig heel veel.
Verwijderen