Nooit geweten dat het boerenwormkruid het einde van de zomervakantie aankondigt. Ik las het in een Libelle.
Je ziet het heel vaak in de berm langs de weg groeien.
Vroeger als ik ging wandelen in de natuur kwam ik altijd thuis met een veldboeket. Ik plukte hier en daar een bloem totdat ik een hele bos had. Als ik dan thuis kwam dan zette ik de bloemen in een vaas op de tuintafel.
Het stond altijd leuk.
Ook het boerenwormkruid heeft daar vast en zeker tussen gezeten.
Boerenwormkruid heeft een kamferachtige kruidige geur. Vroeger hingen de mensen op het platteland wel eens een krans aan de deur met dit kruid om insecten weg te jagen of ze plantte het naast de keukendeur tegen de mieren.
Je kunt het kruid ook drogen door 5 a 10 stelen bij elkaar in bosjes te binden met een touwtje en ondersteboven te hangen. Het schijnt geluk te brengen en je kan het ook in de katten-of hondenmand leggen tegen de vlooien.
Daarbij zien de gele bolletjes er ook nog leuk uit om in een vaas op tafel te zetten.
Op mijn eerst volgende wandeling ga ik zeker een paar takjes boerenwormkruid plukken.
ik heb de eerste bos al hangen in het atelier. Het houd ook motten weg :)) en laat ik daar nou altijd een beetje huiverig voor zijn met al mijn handwerk spulletjes. Voila
BeantwoordenVerwijderenEn bossen met bermbloemen heb ik elk jaar op tafel.
Heerlijk die bermbloemen hè. Ik heb nog even geduld en dan ga ik ook genieten van het najaar. Zeker en vast.
VerwijderenWat een leuk weetje! Ik ben dol op openluchtmusea en daar zie je inderdaad vaak kransen hangen met dat boerenwormkruid. Wij waren daar eens rond 15 augustus (Maria Hemelvaart), was in Zuid-Duitsland en dan worden bosjes boerenwormkruid gewijd in de kerk en ook vaak in kippenhokken gelegd of gehangen (tegen vlooien, luizen en mieren). Toevallig hangt hier een piepklein bosje gedroogd op het toilet.
BeantwoordenVerwijderenNu je het zegt Ilona maar inderdaad zag je het wel in kippenhokken liggen. Ik heb nog geen boerenwormkruid geplukt. Ben er nog niet aan toe gekomen.
VerwijderenVoor mij waren de eerste appels in onze hof die rijp werden, de voorboden van einde vakantie. Zo rond Pasen waren de bewaarappels op en je had er een maand of drie á vier van fruitonthouding opzitten. Voor ons als kinderen een behoorlijk zware tijd, want de vele soorten bessen in onze tuin compenseerden dat echt niet.
BeantwoordenVerwijderenNou was de 'grote vakantie' van de lagere school maar 3 weken en viel meestal in augustus, maar in oktober had je ook een week of drie vakantie 'om te kunnen helpen bij de aardappeloogst'.
Ik heb het dus over begin jaren '50. De tijd dat het schooljaar no begon op 1 mei. Dat was ook de dag dat je 'overging' naar de volgende klas; vrijdags kreeg je te horen of je werkelijk overging of bleef zitten en 's maandags zat je in een andere klas. Niks geen poespas zoals eindejaarsmusicals etc. Ik zat op een serieus christelijke school en daar pasten dergelijke 'wereldse' fratsen niet bij. Bovendien: ledigheid was des duivels oorkussen; er moest gearbeid worden en dat werd je bijna dagelijks ingepeperd. Toch heb ik aan mijn lagereschooltijd geen levenslange frustraties aan overgehouden. Ikzelf denk ook dat het vooral komt omdat mijn ouders zich betrekkelijk weinig aantrokken van 'wat zullen de mensen ervan denken', wat behoorlijk relativerend werkte.
Het moge duidelijk zijn; boerenwormkruid geeft mij geen 'einde vakantiegevoel', maar de rijpe appels en peren.
Ik wens jullie nog een ontspannen tijd met de camper na deze zeer drukke en intensieve en ook verdrietige tijd.
Dank je wel Willem.
VerwijderenWat leuk om te lezen hoe het in de jaren 50 er aan toe ging. Ikzelf ben van het jaar 1953 dus heb dat net niet meegemaakt tenminste niet bewust ;)