Vandaag was het de dag dat ik de urn van mams zou gaan ophalen.
Een beetje dubbel allemaal. Van de ene kant vond ik het fijn dat ik haar bij paps kon brengen die nog altijd in het appartement van mams staat. Mams wilde hem bij zich hebben en nu staat ze naast hem.
Ze zijn weer thuis.
Het is altijd de bedoeling geweest dat mijn ouders zouden uitgestrooid worden bij mijn broer. Zonder poespas zeiden ze dan en geen namen op de grafsteen.
Dat wilde ik dus nu de komende of volgende week gaan doen tot mijn nichtje afgelopen zondag zei dat ze papa naar een natuur begraafplaats wilde laten overplaatsen.
Wat nu te doen?????? Ik kan mijn ouders niet gaan uitstrooien in een graf dat er over een tijdje niet meer is.
Wachten dus tot het zover is en komt het wel zover????? Ik laat mijn ouders voorlopig maar even "thuis" staan.
Eigenlijk vind ik het wel een vreemd idee dat mams, die toch een normale maat mens was nu in een urn zit. Gek toch wat er nog maar van een mens overblijft.
Begrijp ik nu goed, dat je nichtje jouw vader wilde overbrengen naar een andere plaats? Jij en event. broers of zussen beslissen daar toch over?.
BeantwoordenVerwijderenIk zou zeggen, doe wat voor jullie het beste voelt, zodat je daar later geen spijt van hoeft te hebben.
Betsy
Nee Betsy mijn nichtje heeft het over eigen vader en dat was mijn broer. Zij wil haar vader graag naar een natuurbegraafplaats maar realiseert zich vast niet wat dat allemaal inhoud.
VerwijderenErg zwaar vond ik de urn ook toen ik die in handen kreeg.
BeantwoordenVerwijderenMijn ouders woonden in Uithoorn aan de Amstel en vooral mijn vader was gek op water, vanaf 6 weken ging ik al mee op de boot en ze hebben tot hoge leeftijd gevaren. De meest logische plek was voor ons om ze uit te strooien in water. Eerst mijn vader en half jaar later moeder, wel op aparte plekken, dat wilde mijn zus om een gevoelsmatige reden die ze niet goed kon uitleggen. Mij maakte het niet zoveel uit vond beide plekken erg mooi.
We hebben speciale dozen gekocht die in water afbreekbaar zijn.
Mooi Lot dat jullie dat konden doen. Mijn ouders wilden bij mijn broer in het graf uitgestrooid worden. We hadden het er vaker over. Dan zei mijn moeder dat ik de plantenbak maar even omhoog moest wippen en daar de as onder moest uitstrooien. Nu gaat die waaier misschien niet op en dat vind ik minder.
VerwijderenMisschien is een gezamelijk urnengraf op een natuurbegraafplaats een optie?
BeantwoordenVerwijderenVorig jaar is mijn vader begraven op een natuurbegraafplaats; over het algemeen heb je daar eeuwigdurend grafrecht zonder steen of andere poespas.
Heel veel sterkte en wijsheid de komende tijd!
Ik wacht het maar even af wat mijn nichtje gaat beslissen. Ik vind het alleen jammer dat ik de wens van mijn ouders dan niet kan opvolgen. Ik vind zeker een mooi plekje voor hun maar de gedachten dat ik hun wens niet kan volbrengen blijft in mijn hoofd zitten. Jammer is dat.
Verwijderen❤️
BeantwoordenVerwijderenDank je.
VerwijderenMijn 10 jaar jongere zus overleed net na haar 60e verjaardag en haar urn is 'bijgezet' in het graf van mijn in 1948 overleden broertje.
BeantwoordenVerwijderenHij was het eerste sterfgeval in de familie dat ik meemaakte, maar heb er maar hele vage herinneringen aan. Niet zo verwonderlijk, want het was een week voor mijn 4e verjaardag.
Drie jaar geleden stierf mij anderhalf jaar jongere zus en die wilde niet gecremeerd worden, maar is begraven in een graf dat al meer dan 150 jaar familiebezit bleek te zijn. Dat had ze zelf bij leven al eens uitgedokterd.
Vrouw Helena en ik hebben al besloten te kiezen voor een natuurbegraafplaats. Hoe je het ook wendt of keert, maar als je tegen de 80 bent, ontkom je er niet aan om eraan te denken en een en ander vast te leggen, zodat de kinderen een richtlijn hebben welke kant ze op moeten denken en handelen. Niet te gedetailleerd, want het heeft weinig zin om over je graf heen te regeren.
Wat een verdrietig verhaal Willem. Sterfgevallen blijven altijd een verdrietig gebeuren maar we ontkomen er niet aan. Frits en ik willen gecremeerd worden en uitgestrooid op een mooi plekje in de natuur. Dat plekje moeten we nog vastleggen.
VerwijderenTsja Ellen een mens is eigenlijk 'niks' als je bedenkt dat je uiteindelijk in een urn past. De kwetsbaarheid van mensen in het algemeen is zo aanwezig, nu met alle narigheid en ellende in de wereld. En dan maken mensen zich druk over een lantaarnpaal die ietsje scheef is teruggeplaatst (hier in de straat). Zo zit de mens blijkbaar in elkaar. Wel fijn dat je je moeder zo lang bij je hebt gehad en haar vaak getrakteerd hebt op een dagje uit. En vergeet niet je moeder is dan misschien fysiek niet meer aanwezig maar in de hoofden van iedereen die haar liefhad leeft ze voort.
BeantwoordenVerwijderenIlona je hebt helemaal gelijk. Mensen kunnen zich soms om zo'n kleine dingen druk maken. Ik denk dat ook vaak.
VerwijderenMijn moeder had een mooie leeftijd en haar leven was fantastisch, zei ze vaak.
Een moeten we hier vertrekken en wat is dan niet mooier om als je kunt terug kijken op je leven er tevreden over te zijn en nergens spijt van te hebben. Dat is toch geweldig.
Het zijn je ouders Ilona en die blijven nu eenmaal in je hoofd zitten en als ze dan ook maar op een mooie manier in je hoofd zitten dan is het goed.
Een vriendin van mij kreeg eens een rondleiding door een crematorium. Ze vond het erg interessant. Ze vertelde o.a. dat een mens op de wereld komt met een gewicht van ca 7 pond. Kan wat meer en kan wat minder zijn natuurlijk. Als iemand gecremeerd wordt weegt de as ook ongeveer zoveel. Overledenen met heel veel of juist erg weinig lichaamsvet maakt daarvoor niet uit.
BeantwoordenVerwijderen