Nooit geweten

Laatst schreef ik hier over mijn muggenbulten of liever gezegd mijn knutten bulten. Ze zijn nog niet over hoor maar ze jeuken nu niet meer en de wondjes zijn dicht. Ook de zwellingen zijn weg. Er is dus vooruitgang. Gelukkig maar. Bij Lief, die er maar 2 had, gaat het nu ook een stuk beter. Wat een rot beestjes toch.

We zijn nu onderhand aan de Botnische Golf beland en daar hebben ze geen knutten. Bof ik even. Nou ja, boffen ....... ik had het gelezen dat die beestjes niet aan de kust zijn en ik ben gek op de zee dus dat zat wel snor. 

De Botnische Golf is het noordelijkste gedeelte van de Oostzee en ligt tussen de westkust van Finland en de oostkust van Zweden. 

Nu las ik dat het water van deze zee voornamelijk zoet is. 

"De Botnische Golf is bijzonder doordat zijn zoutgehalte naar het noorden toe snel daalt. In het zuiden is het water het normale brakke water van de Oostzee, maar in het noorden heeft de Golf een zoutgehalte dat zo laag is (0,2%) dat men het zout in het water niet meer kan proeven en er veel zoetwatervissen in gedijen."

Nooit geweten. Ik hoorde mensen erover praten die hier vissen. In Zweden mag je bijvoorbeeld alleen in de zeeën vissen zonder vergunning. In de meren mag je alleen met vergunningen. 

In de Botnische Golf kun je dus op zoetwatervissen vissen zonder vergunning. Je moet het maar weten. 

Zelf wandel ik er liever langs of loop erin 😍

Het trollen verhaal

Vandaag kwam ik een mooi verhaal tegen op mijn wandeling door het bos op weg naar het strand.

Er was een apart pad in het bos en daar stond een bord met het mooie verhaal op.

"Ooit woonde er een Trollenfamilie in dit bos. Een vader, moeder en twee kinderen. Ze leefden een gelukkig leven totdat er een koning verscheen en de Trollenfamilie wilde verjagen. Vader Trol nam zijn familie mee naar een bron en gaf hun de opdracht om een muntje in de bron te gooien en een wens te doen.

Hun wens was om altijd in de buurt te mogen blijven in het mooie bos bij de zee. Hun wens werd vervuld. Ze veranderden in grote stenen en konden op deze manier altijd in het bos blijven wonen.

Om hun betovering ongedaan te maken en hun weer in Trollen te laten veranderen moet diegene eerst een muntje in de bron gooien en 3 wensen doen. Als de 3 wensen vervuld worden zullen de stenen weer veranderen in Trollen."

Ik vond dit wel een mooi verhaal om met jullie te delen.

Dierenliefde

Gisteren in de namiddag zaten we weer eens aan een meer en de Zweden die er kwamen waren nogal erg spraakzaam.

Eerst kwam er een jongeman met zijn nieuwe "oude" bootje. Hij kwam zich eigenlijk verontschuldigen dat hij lawaai maakte. "Uuuuuhh lawaai, " zeiden wij. "Hoe bedoel je?" Nou hij had zijn bootje dat al 40 jaar oud was en waar hij de hele winter aan had gewerkt voor het eerst naar buiten gehaald en nu ging het voor het eerst het water in. De buitenboord motor produceerde nogal geluid en zwarte rook en dat zorgde voor overlast vond hij.

Heel aardig van hem om zich te excuseren maar wij maakten er geen probleem van. "Veel geluk met de boot!" riepen we hem na toen we hem met vrouw en zoontje in het bootje zagen stappen voor een rondje meer.

De tweede Zweed was wel heel bijzonder die bij ons stopte.

Hij had een grote zwarte Labrador bij zich en als ik een Labrador zie dan ben ik verkocht. Ooit heb ik zo'n lieverd gehad. Een blond teefje, mijn grote vriendin waar ik afscheid van moest nemen bij mijn scheiding. Maar oké ik ga er verder maar niet over door.

De zwarte Labrador was geen gewone hond. Hij had namelijk een tuig om het deel van zijn achterlijf waar zijn achterpoten zitten. Toen zagen we dat hij verlamd was aan zijn achterpoten en zijn baas kon met het tuig het achterlijf optillen zodat hij via zijn voorpoten liep.

Waar wij zaten konden bootjes het water in gelaten worden en de Labrador werd daar door zijn baas naar het water gebracht. Labradors zijn gek op water en de hond werd er ook helemaal blij van. De baas liep met zijn hond wel een half uurtje rond door het water. De hond zwom en de baas hield het tuig vast waar de achterpoten in rusten.

En ook deze Zweed maakte een praatje. De hond was 9 jaar en werd niet meer beter vertelde hij en ik gaf hem een pluimpje dat hij zo goed voor zijn hond zorgde. Ach de hond had een gewoon honden leven zei hij.

Gisterenavond begon het te regenen en vanmorgen stortregende het.

Wij zaten te ontbijten in de camper toen we de auto weer zagen komen aanrijden  met de man en de Labrador.

Ondanks de stortregen stapte de man uit de auto en nam de Labrador weer mee het water in met zijn tuig aan.

Hij bleef zeker een kwartier in het water met de hond en op een gegeven moment zagen we de hond alleen voorbij zwemmen. De baas hield hem goed in de gaten.

Na de zwempartij ging de kletsnatte hond weer de auto in en reden ze naar huis.

Wat een opgave toch denk ik dan. Dat is nu ware dierenliefde!! ❤

Zweedse knot

Ooit kennis gemaakt met een Zweedse Knot/Knut? 

Nou ik wel. Potverdikkie en als je met met deze Knot/Knut kennis maakt dan is dat helemaal niet leuk.

Eigenlijk begon het vorige week met mijn linkeroor en het gebied daar omheen. Het leek of ik de bof had zo zwol mijn hals aan de linkerkant op. Ik heb er dagen last van gehad en dacht eerst dat eerst dat er een mug was geweest die me wel 5 keer gestoken had.  Het waren allemaal bultjes dicht bij elkaar. 

Daarvoor had ik ze waarschijnlijk ook in mijn haren gehad. Ik had steeds een beetje jeuk op mijn hoofd totdat ik een grote bult voelde die geen pijn deed. Had ik mij ergens gestoten? Nee want dan had ik het toch moeten voelen. Wat vreemd. 

Na de jeuk periode kreeg ik allemaal gele korreltjes in mijn haren. Hé wat is dat nu weer? Goed mijn haren gewassen en na 2 keer wassen waren de korreltjes weg.

Eergisteren begon mijn rechteroor. 

Jeuk en pijn. Krabben, krabben. Ik weet dat het niet moet maar ik werd er gek van. Ik krabde tot het bloed langs mijn oor liep. 

Afblijven dus. Nu leek het een soort wondvocht wat ik had en Lief zei dan ook vanmorgen dat het hoog tijd was dat ik maar eens langs een dokter moest. Mijn oor is gezwollen en rood en blauw tot paars toe.

Vanmorgen maar eerst eens met gesteriliseerd water de boel schoon gemaakt en zalf gesmeerd. Het helpt geloof ik. Vanavond nog maar eens doen en hopelijk ga ik dan resultaat zien.

Lief heeft nu hetzelfde. Niet aan zijn oor maar aan zijn nek.

We dachten gisteren last van piepkleine vliegjes te hebben. Helaas zijn het geen vliegjes maar Knotten oftewel Knutten.

Voorlopig blijf ik maar ver uit de buurt van die diertjes.

Kampeerders

Kampeerders heb je in allerlei soorten en maten. Dat is altijd zo geweest en dat zal ook zo blijven.

Op het moment staan we op een wondermooi plekje. Er is plaats voor 3 campers en ieder heeft een eigen picknickbank. Er staan prullenbakken en er is een openbaar toilet en een mooie parkachtige tuin met een meertje.

Mooi toch, niet waar?

Vanavond zaten wij aan onze picknicktafel te eten toen er 2 Duitse campers kwamen aanrijden. Geen plaats meer want er stonden al 3 campers op de plaatsen die daarvoor zijn aangegeven. De Duitsers hadden daar geen boodschap aan en reden met hun campers op het mooie grasveld in de parkachtige tuin.

Ze hebben hun stoelen te voorschijn gehaald en hun potten en pannen en zijn na de borrel aan het kokkerellen geslagen. Zo'n  mensen kunnen het nu weer verpesten voor de anderen. Jammer, heel jammer!!

We hebben nog een geluk. Ze zijn niet luidruchtig.