Laatst heb ik hier geschreven dat mams een nieuwe betaalrekening moest openen (het avontuur van mams) Het was allemaal gelukt en gisteren toen ik bij haar kwam zag ik dat ze de drie brieven had ontvangen van de bank om de betaalrekening te activeren.
"Mams even stil zijn want ik heb dit ook nog nooit gedaan bij deze bank. Ik moet er even mijn hoofd bij houden." Mams was stil en begon vast met koffie te zetten want dat zou zeker smaken bij de appelflappen die ik had meegenomen voor ons tweetjes.
Ik las de brief van de bank eens goed door waarin stond wat ik moest doen en het lukte me allemaal wonderbaarlijk snel. De uitleg was super 👍 en na een tijdje zei ik tegen mams dat haar nieuwe pas nu in orde was en ze de oude pas kon vernietigen.
Oei, mams wist het niet meer, het werd haar teveel. Ze raakte helemaal van slag door de nieuwe pas en alles wat daar omheen hangt. "Waarom kan die bank me ook niet met rust laten," zei ze. Tja waarom. Mams wil alles zelf in handen houden en dan hoort dit er allemaal bij. "Ik ben oud en doof en ik vergeet de hele boel. Laat ze me toch eens met rust laten. Ik hoef die rekening helemaal niet."
Tja, was het maar zo gemakkelijk.
De nieuwe pas moest in de portemonnee. "Maar waarom," zei ik. "Die pas ga je nooit gebruiken net als al die anderen. Leg die toch ergens anders." Maar nee een bankpas moet nu eenmaal in de portemonnee.
Dus ging de pas in het vakje bij de anderen. "Je moet me wel de pincode opschrijven," zei mams "want anders vergeet ik hem. Dan kan ik die in mijn portemonnee erbij stoppen." "Nee mams, we gaan geen pincode op papier schrijven die je in je portemonnee bij je pasje legt. Ik onthoud hem wel voor je."
Mams was blij dat het geregeld was tot ze plots zei, "waar heb ik dat bankpasje nu gelaten?" "In je portemonnee," zei ik. Maar we konden het niet meer vinden. Ik had de hele portemonnee leeg gemaakt maar geen pasje. Hoe kon dat nu?
Ineens hield mams haar hand omhoog en zei, "zoek je dit soms?"
O mams toch ............
Ik heb het bankpasje maar weer in haar portemonnee gestopt zonder pincode erbij en haar de appelflap met koffie voorgezet met de woorden. "Nu is alles geregeld en goed en we gaan genieten van onze appelflap."
Je moet maar zo rekenen, op deze manier onderhoud je ook nog je oude beroep van kleuterleidster een beetje. En zolang het blijft bij dit soort grapjes lijkt het me wel uit te houden en te verdragen, temeer omdat ik nooit uit je verhalen heb kunnen opmaken dat ze een vervelend mens is. Eerder het tegendeel.
BeantwoordenVerwijderenZo is dat Willem. Na mijn vak van kleuterleidster heb ik 19 jaar gewerkt als receptioniste in een bejaardenoord. Men vroeg me daar of dat werk niet heel iets anders was. Nou, nee dus, niet altijd hahaha.
VerwijderenJe verhaal is ook vertederend
BeantwoordenVerwijderenOude mensen kunnen ook wel eens vertederend zijn en vergeet niet, het is mijn moeder :)
VerwijderenFijn dat mams zo'n lieve dochter heeft en dat jullie het leuk hebben samen. Ik denk dat je geduld af en toe best op de proef wordt gesteld, maar je hebt het toch maar voor haar over, en zo hoort het ook. Als mijn paps (nu 80 en nog gezond en heeft ook nog alles op een rijtje) ook mijn hulp nodig heeft neem ik een voorbeeld aan jou en zal ik ook zo geduldig zijn!
BeantwoordenVerwijderenEens mevrouw Niekje zullen we ook oud zijn als we het mogen beleven en dan zullen we ook blij zijn met alle hulp die we krijgen.
VerwijderenMams even stil nu.....haha ik hoor mijzelf praten. Dan geeft ze mij bv een brief die ze heeft gekregen en blijft maar kletsen terwijl ik bv de brief probeer te lezen. Sssssst nou ff 😁 Gelukkig is het weer geregeld voor je moeder.
BeantwoordenVerwijderenAnoniem je herkent het. Laten we er de grap maar van inzien, toch.
Verwijderen