Mooi afscheid

Gisteren zijn we naar de crematie van W. geweest. 

W. was al meer dan 40 jaar lid van een mannenkoor uit de omgeving en de koorleden waren dan ook met velen aanwezig. Mooi in het zwarte pak, wit overhemd en een zwarte strik voor. Het straalt altijd iets speciaals uit vind ik als zo'n mannenkoor aanwezig is.

In de aula zat de naaste familie vooraan op de eerste rij, daarachter de broers en zussen met of zonder kinderen en wij schoven daar weer allemaal achteraan met allemaal 1,5 m. afstand.

Er werden foto's op een groot scherm getoond waarop W. te zien was vanaf de tijd dat hij een klein jongetje was totdat hij 60 jaar getrouwd was met zijn M. 

De kinderen hadden er een mooie tijdlijn van gemaakt.

De dochter nam op een gegeven moment het woord. Ik vind dat altijd zo ontzettend knap dat iemand dat kan. Het woord nemen terwijl je zo vol verdriet zit. Je moet de knop zien om te schakelen om niet in snikken uit te barsten,

Naderhand spraken nog 2 kleindochters waarvan de jongste het erg moeilijk had. De 2 achterkleinkinderen waren er niet bij, misschien ook wel zo verstandig.

Na dit verdrietige gedeelte werd er door de aanwezigen in een aparte ruimte gebabbeld bij een kopje soep en getoost met een glaasje wijn op de overledene.

Het was een mooi en waardig afscheid. 

Van alles wat.

Vandaag is het een beetje vreemde dag. 

De anderhalve meter afstand houden gaat weer in al vind ik dat geen enkel probleem. Wordt dit opgevolgd door een harde lockdown? Ik denk bijna van wel en vind ik dat erg? Eigenlijk niet. 

Het kan gewoon niet doorgaan op de manier zoals het nu gaat. 

Wat me ook wel schrik aan jaagt is zoals de mensen zich op het moment gedragen. Als ik op tv de beelden zie van de rellen en hoe agressief mensen zich gedragen. Vreselijk.

Vanmiddag hebben we de crematie van een mede flatbewoner. Het zal wel druk zijn in zoverre dat nu mogelijk is want het afscheid is alleen voor genodigden.

W. was een zeer geliefd mens bij iedereen. Een doorzetter. Tjonge, jonge wat was dat een doorzetter, ongelooflijk. 

De beste man heeft zijn bekken gebroken toen hij begin 80 was en daarbij heeft hij toen nog een delier gekregen en was totaal de weg kwijt. 

Zijn vrouw verzorgde haar man als een teer vogeltje en met succes.

Hij knapte op en oefende en oefende want hij wilde weer lopen en alles weer leren wat hij voorheen ook deed. Iedere dag wandelde hij over de galerijen met zijn rollator en maakte met iedereen een praatje. Hij maakte kniebuigingen om zijn kracht weer enig zins terug te krijgen en wij volgden hem met veel ontzag en zagen wat voor een vorderingen hij maakte.

Toen hij daarvan opgeknapt was ontdekten ze darmkanker bij hem en weer ging hij de strijd aan en overwon met succes.

Hij heeft veel ziekten overwonnen maar Covid was hem de baas en ondanks zijn derde prik heeft hij deze strijd verloren. Zo triest.

Zijn vrouw blijft nu nog alleen over. Zij verzorgde haar man met liefde terwijl ze zelf ook 80+ is.

We weten dat we niet eeuwig blijven leven maar iemand missen kan toch wel verdomd veel pijn doen.

Een dag verder.

Vandaag zijn we weer een stukje verder wat dokters bezoeken betreft.

Gisteren de cardioloog gehad en eigenlijk blijft het bij de diagnose, boezemfibrilleren. Vanaf welke plek het komt is niet te traceren en dat maakt het allemaal zo moeilijk.

We gaan gebruik maken van de hedendaagse techniek. We hadden een gisteren een arts die hiervoor open staat. Het gaat om een apparaatje die we ongeveer een half jaar mogen hebben en via de gsm op het moment van klachten een hartfilmpje kan maken en doorsturen naar de cardioloog.

Ben benieuwd of dat gaat lukken want toen we het apparaatje gingen ophalen bij de receptie hadden ze er daar nog nooit van gehoord. We zouden erover gebeld worden. Wordt vervolgd.

Op weg naar de uitgang zijn we nog even langs de boekenwinkel in het ziekenhuis gelopen om twee mooie condoleance kaarten te kopen.

Daarna even langs de apotheek om mijn medicijnen op te halen. Kwam ik daar lag er helemaal geen recept klaar. Mijn praktijkondersteuner is het afgelopen vrijdag helemaal vergeten door te geven aan de apotheek. Hopelijk hoor ik er vandaag meer over en anders ga ik er maar eens achteraan.

De chirurg, hebben we gisterenmiddag ook gehad en vandaag nog de anesthesist en dan wordt het wachten wanneer Frits geholpen kan worden aan zijn liesbreuken. We hebben goede hoop dat het geen maanden gaat duren want daarom hebben we ook voor deze kleinere kliniek gekozen dus duimen maar 👍

Drukke week voor de boeg.

De komende week wordt een bezige week voor ons en die begint morgen al.

Maandag voormiddag naar de cardioloog en in de namiddag een telefonisch consult met de chirurg.

Dinsdag een afspraak met de anesthesist

Woensdag een crematie

Donderdag met mams op pad. Ze krijgt haar derde corona prik.

Vrijdag nog vrij (er is weer iemand overleden van onze vrienden) misschien nog een crematie.

En dan is het weekend .............. gelukkig en dan hopen we dat we een vruchtbare week achter de rug hebben gehad.

De weegschaal

Gisteren bij de praktijkondersteuner kreeg ik de tip om eens te kijken op de site van het voedingscentrum en inderdaad wat ik daar allemaal zie lijkt voor mij geschreven. Ik heb gisteren meteen een account aangemaakt en op mijn telefoon de app geïnstalleerd. Wow het bevalt me steeds beter nadat ik daar eens op rond gesnuffeld heb.

Na de afgelopen 2 weken zag ik nog niet veel veranderen op de weegschaal maar vanmorgen was ik 2 ons kwijt. Wat is nu 2 ons .......... helemaal niks maar het begin van een dalende lijn is in zicht. 

Nadat je je lengte en gewicht hebt ingevuld kun je beginnen.

Alles wat ik nu eet en drink vul ik in op mijn eet-meter. Je kunt dan meteen zien hoeveel vetten, zout, koolhydraten enz enz hebt gegeten en ook of je gezond bezig bent wat de schijf van vijf betreft.

Ik vroeg ook aan de ondersteuner, wat te kiezen met mijn vele visites de laatste tijd, van gebak. Ik kan toch geen gebak halen en zelf niets eten. Het lijkt wel of ik de mensen wil gaan vergiftigen en ik wil ook niet steeds moeten zeggen dat ik weer aan het diëten ben of wat dan ook. Ik wil eigenlijk ook niet echt op dieët maar ik wil een goede eetgewoonte aanleren. Val ik daarbij dan ook nog af dan vind ik dat natuurlijk geweldig want eigenlijk is dat toch wel wat ik graag wil.

Krijg ik nu visite dan sla ik die maaltijd over of neem alleen wat fruit. Het gebak van mij wordt een slagroomsoes want die is het veiligst en de kleine hapjes op tafel laat ik aan me voorbij gaan. Dat valt niet op. En zoals pinda's neem ik nu 1 keer en geen 5 keer meer een handje vol van want ik zag op mijn eet-meter dat ik die zeker nog mocht hebben.

Volgens mij heb ik altijd te weinig gegeten als ik op die eet-meter kijk.