Sinterklaas

Fijne Sinterklaas allemaal.

 

Arme Frits toch .........

Ooooo wat kijkt mijn lief toch sip. Hij heeft er wel een rede voor.

Het valt hem allemaal wat tegen.
 

Gisteren gingen we voor het eerst naar het ziekenhuis in België en wel in Tongeren. Een paar weken geleden hebben we hier een afspraak gemaakt voor de afdeling cardiologie.

Frits is al jaren onder behandeling in het Maastrichtse ziekenhuis op deze afdeling. De laatste jaren zijn we er niet meer tevreden over. We worden van het kastje naar de muur gestuurd. Afspraken die gemaakt zijn bestaan in ene keer niet meer als je je gaat melden aan de receptie. Iedere keer heb je een andere arts en maar zelden twee keer dezelfde. De ene zegt dit en de andere weer dat of je krijgt een telefonisch consult dat nooit plaats vindt op de aangegeven tijd. Zo ben je dus meestal onvoorbereid als de telefoon gaat.

Na een fikse woordenwisseling met een van de cardiologen waren we er helemaal klaar mee. Uiteindelijk weer een andere cardioloog gehad die ons helemaal gelijk gaf en toegaf dat een arts zo niet met zijn patiënten kan omgaan. 

Wij zijn niet de enigste die ontevreden zijn over deze afdeling en daarom zijn we naar België gegaan waar je als een mens behandeld wordt. Bij deze dokter moest Frits voor het eerst in jaren een inspanningstest doen. We hebben een goed gesprek gehad hier. Ze gaan Frits eindelijk helpen en daar zijn we maar wat blij mee. 

Toch kijkt Frits sip en dat komt omdat onze wintervakantie naar de zon nu helaas niet door kan gaan. 

Maar Fritske, niet getreurd hoor. Eerst moet jij eens goed opknappen en daarna hebben we tijd genoeg om met de camper op pad te gaan.

Vaccinaties

De regels over het vaccineren slaan ons om de oren wat Europa betreft. Wij houden het nauwkeurig bij omdat we misschien in februari nog even naar de zon willen met de camper. Het ligt eraan hoe het met Frits zijn gezondheid is tegen die tijd en of we onze booster al binnen hebben. Ook dat houden we in de gaten.

Bijvoorbeeld Portugal laten we maar even voor wat het is want vanaf 1 december 2021 moet iedereen, gevaccineerd of niet, een geldige PCR test hebben die niet langer dan 72 uur voor vertrek is afgenomen of een Antigeen test niet langer dan 48 uur. Portugal gaat het niet worden deze keer voor ons.

Om Spanje in te komen moet je een bewijs hebben dat je volledig gevaccineerd bent of een PCR test of Antigeen test. Spanje gaat het wel worden voor ons want we zijn volledig gevaccineerd. Tenminste we hopen dan zeker onze booster gehad te hebben als 60 en 70 plussers. Hugo heeft het beloofd. Laten we dus maar hard duimen dat het deze keer ook gebeurd.

Maar om in Spanje te komen moeten we door Frankrijk. Hier moet je vanaf 15 december 2021 een bewijs laten zien dat je 2 vaccinaties hebt gehad waarvan de laatste niet langer dan 7 maanden geleden gezet is. Is dat langer geleden dan moet je je 3de vaccinatie hebben gehad. Vanaf 15 januari 2022 geldt dat voor alle personen boven de 18 jaar. Dus die booster moeten we hebben want mijn laatste prik was 6 juni en Frits was een week voor mij.

België is iets soepeler voor ons want hier moeten we ons vaccinatiebewijs kunnen laten zien dat minstens 2 weken oud is.

Gelukkig maar dat we 

Een Europa zijn ..................... 😏

Pakjesavond

Bijna is het zover en is het pakjesavond. 

We maken er een gezellige middag/avond van. Thuis maken we het gezellig en halen mams op. Ik ga iets lekkers voor bij de koffie halen, leg wat pepernoten op de tafel voor de sfeer en tegen etenstijd halen we wat te eten of laten wat bezorgen. Mams mag kiezen waar ze eens zin in heeft.

Dat was vroeger heel anders. Als kind vond ik het allemaal maar wat spannend. De avond van 5 december was extra spannend want dan werd er bij mijn schoen een brief gelegd, een pot koffie klaar gezet en gebakken wafels van mijn moeder voor Sint en Piet want op die avond was de goedheiligman extra druk en zou wel een kopje koffie lusten. Ik weet nog dat ik als ik in bed lag het paard kon horen lopen op het dak. Dan deed ik maar net of ik sliep want stel je voor dat de beste Sint ons huis voorbij zou rijden.

's Morgens was het dan groot feest. Samen met mams en paps mocht ik dan de woonkamer in en daar zag ik dan een waar paradijs. De hele woonkamer leek dan wel een speelgoedwinkel.

Dan stond er mijn poppenwagen met alle poppen van mij en die hadden allemaal nieuwe kleertjes aan die mijn moeder in de voorgaande avonden had genaaid. Mijn winkeltje was helemaal gevuld met snoepjes en de kassa was gevuld met chocolade geld. Op mijn weegschaaltje lagen dan aardappeltjes van marsepein. Overal zag ik cadeautjes staan zoals een stel houten stelten gemaakt door mijn grootvader. Mijn poppenhuis was ook weer gerestaureerd met een nieuw behangetje aan de muren waar mijn vader avonden druk mee was geweest met zijn twee linkerhanden.

Dan stond er een tafel met ieder jaar weer een nieuw spel, een boek van Sjors en Sjimmie, kleuren met een kleurboek en niet te vergeten het nieuwe winterboek van de Okki of Taptoe. Voor ieder een chocolade letter en dan was die tafel verder aangevuld met chocolade muizen en kikkers, een bakje met dropjes, mandarijntjes enz.

Later toen mijn broer er was (hij was 9 jaar jonger dan ik) stond daar een racebaan of elektrische trein helemaal in elkaar gezet. In onze kinderogen zag het er allemaal nog grootser uit. Je had gewoon ogen tekort.

Mijn vader was altijd aan het werk maar op 6 december had hij vrij en speelde met ons met al die nieuwe spulletjes. Wat een feest.

Later gingen we pakjesavond vieren en werd er aan de deur gebeld door Piet en zagen we een grote jute zak vol cadeautjes. Ieder jaar verzonnen we wel weer iets aparts.

Ik vond dat als kind zo bijzonder dat ik dat later ook zo wilde doen in mijn eigen gezinnetje en zo gebeurde het ook.

Nog altijd denk hier aan terug met een blij en gelukkig gevoel.

Mijn verdrietige meisje

Gisteren had ik bezoek van een ex-schoonzusje. Sinds kort hebben we weer contact. Hoe dat nu zo komt is weer een ander verhaal. Daar zal ik het nu niet over hebben. Ooit waren wij getrouwd met 2 broers. Ja waren.

Ik ben gescheiden en werd zo uit de schoonfamilie verbannen. Mijn schoonzusje D werd weduwe. We leefden beiden ons leven. In dezelfde straat met een laan tussen ons in. Een hele enkele keer spraken we elkaar en daar bleef het bij. Dat was beter zo omdat D nog in de ex-en familie verbleef en het zo beter was voor de verstandhouding van de broers. Wat ingewikkeld allemaal haha. Komen jullie er nog wijs uit?

D werd dus weduwe en kwam een nieuwe lief tegen en werd tegelijkertijd ook verbannen uit de 

ex-en familie net als ik. Vier gelukkige jaren leefde D op haar wolkje met haar nieuwe lief totdat een half jaar geleden hier abrupt een einde aan kwam en de lief van D aan een hartstilstand overleed.

Vreselijk!!!!! Het zal je maar gebeuren. D is dan ook in en in verdrietig. 

Ik kwam weer toevallig met haar in gesprek onder het boodschappen doen en hoorde wat haar overkomen was. 

Op het moment is D nog een maar een klein hoopje mens. Van de anders altijd zo krachtige vrouw is niet veel meer over. Als zij over haar lief praat dan denk ik, dit was haar liefde. Echte liefde! En wat een verdriet nu. 

Het donkere weer wat we nu hebben werkt niet echt mee voor haar en daarbij ook nog de feestelijke maand waarbij iedereen gezellig bij elkaar zit, ook niet. D is nog alleen over als jongste uit een gezin van 4. Kinderen heeft ze niet maar wel nog een lief nichtje.

Wij zullen haar zeker niet aan haar lot over laten.