Hoe kan dat nou?

Gisterenavond was het weer zover. Gemopper van hier tot daar. Wat was er nu aan de hand?

Lief was bezig een video op youtube te uplaoden en nu was na eindelijk op 70% te zijn gekomen de wifi verbroken. Wat hij ook probeerde, de wifi van onze mifi was verdwenen. Wat we ook probeerden niks, nada.

Uiteindelijk kwam Lief zover dat hij een scherm zag waar hij het wachtwoord op kon invullen.

Jullie kennen het vast wel. Je krijgt 3 pogingen 😏

"Hebben wij een wachtwoord van Orange?" Nee dus dat hebben we niet.

Ik haalde alle papieren te voorschijn die de jongeman ons in Bourg-en-Bresse had meegeven. Tja daar stonden veel nummers op maar die waren wel erg lang. Wel 14 tekens lang. Dat kan het niet zijn.

Twee pogingen probeerden we en toen zijn we maar gestopt.

Wat we ook probeerden maar geen internet. Van KPN was nog maar weinig internet over op onze telefoons maar 1 Gb mag je wel bijkopen voor € 2,99. Fffffff daar hebben we dus eigenlijk niks aan.

Die nemen we toch ieder maar. Want wat we hebben dat hebben we.

Dan maar eens op zoek naar een winkel van Orange in de buurt en die vond ik op 4,9 km van ons vandaan. Niet eens in Epinal maar in een plaatsje in de buurt.

Alle spullen bij elkaar gezocht en vast in mijn tas gestopt. Papieren, mifi, paspoort (want je weet maar nooit)

Vanmorgen was dan ook het eerste wat we gingen doen na ons ontbijt op zoek naar de winkel. We hadden hem snel gevonden.

En we hadden geluk want er was een verkoper in de winkel die een beetje Engels kon spreken en dat gaat ons toch wel iets makkelijker af dan Frans.

Uiteindelijk hebben we weer wifi in onze mifi. De jongeman van Orange heeft er een heel werk aan gehad en waardoor het nu allemaal kwam?????? Geen idee, de verkoper had er geen verklaring voor. Maar hij doet het weer!!!!!!

Wij weer helemaal blij en twee gelukkige mensen gingen weer op weg naar hun nieuwe stek. Weg van steden en weg van lawaai.

Het gaat de komende week mooi weer worden en die week gaan we genieten van het weer en alles wat daar bij hoort.

Het is zelfs korte broeken weer. Eindelijk kunnen die witte benen weer eens de zon zien.

Epinal

Bijna de hele nacht heeft het geregend. Laat maar vallen dacht ik als ik even wakker werd en gekletter op het dak hoorde vallen. Wat er nu uitvalt valt er overdag niet uit.

Ik denk dat bijna alle nattigheid uit de lucht is gevallen want toen wij uit bed kwamen was het droog en scheen het zonnetje.

Na het ontbijt zijn we weer een stukje (60 km) verder gereden naar de stad Epinal.

We rijden er altijd langs maar deze keer willen we er eens in rijden en de stad eens beter gaan bekijken.

We staan naast de Moselle ongeveer 1,5 km van het centrum af. Bij een haventje.

Eigenlijk zijn de overnachtingskosten € 5 en die moeten we betalen in het Maison du Velo. Helaas is het Maison gesloten en worden we onze € 5 niet kwijt.

Wie weet komt er nog iemand geld ophalen want we gebruiken hier wel de stroom.

We wachten het maar af. Onze Duitse achterbuurvrouw vertrouwde het niet zo erg en is op zoek gegaan waar we het geld kunnen brengen maar ook zij heeft niets gevonden.

Morgen gaan we de stad verkennen. Vandaag houden we een rustige dag.

Druk, druk, druk

Wat zijn we druk geweest vandaag. Het begon allemaal met de camper te ontdoen van zijn rode Sahara zand. Tjonge jonge wat een troep.

Het begon al met een lange file voor de wasstraat. Er stonden zo'n lange rijen dat degene die klaar was bijna niet meer van het terrein af kwam i.v.m file. Overal stonden auto's.

Iedere auto of camper zat onder het stof en wat is het dan heerlijk als je met een slang over je auto kunt spuit en je ziet alle troep er vanaf glijden.

Lief stond hoog en droog en ik stond laag en ............. bedekt met vlokken schuim die mijn kant op waaiden.

Maar ons dak en trouwens de hele camper werd weer schoon.

En als de camper er dan van de buitenkant weer netjes uitziet dan begint het te kriebelen en wil ik hem ook van binnen schoon maken want ook dat is hoognodig.

Eerst op onze nieuwe camperplaats aangekomen, tijd voor koffie met een broodje eten want het was onderhand al half 1 en ik had nog geen koffie gehad. Hoe is het mogelijk.

Na de koffie maar aan het werk gegaan en binnen alle stof weg gepoetst. Toen dat allemaal achter de rug was vond ik het wel nodig om me zelf ook te trakteren op een poets beurt.  Ik voelde me zo vies, bah.

Wat zijn we goed bezig, toch.

Nu we weer schone mensen waren, mochten we wel een wandeling maken naar de plaats Luxeuil-des-Bains. We zijn er nooit geweest. Er werd alleen altijd maar weer langs gereden tot vandaag dus.

We liepen langs een mooi watertje richting het stadje in en wat was dat mooi.

We kwamen eerst in een winkelstraat. Nooit gedacht dat ze hier zoveel winkels hebben. En zo kwamen we langs de Abdij en natuurlijk moesten we een kijkje nemen in de prachtige basiliek, église Saint Pierre.

Wat een briljantje 💎

Het onderste van het orgel is helemaal van hout gemaakt en helemaal onderaan staat een beeld van Petrus die het orgel op zijn schouders draagt.

Vroeger liepen de monniken hier van de kerk naar de Abdij via de kloostergangen.

In het jaar 590 vestigde zich hier een Ierse monnik Columbanus en hij was de aanstichter die begon met de bouw van de abdij.

Voor de geïnteresseerden zal ik hier een link plaatsen van wiki pedia met de geschiedenis van de Abdij van Luxeuil

De gebouwen zien er geweldig uit en we kregen er bijna geen genoeg van.

Na uitgekeken te zijn tot zover dat mogelijk was liepen we weer richting camperplaats.

We lopen weer naast ons watertje dat soms zo maar onder een straat verdwijnt en een stukje verder weer te voorschijn komt.

Waar we ook dit tafereeltje van een baby in bad tegen komen 😂 Je moet maar op het idee komen.

We kijken nog hier en daar.

En zijn weer blij als we ons huis op wielen zien staan.

Het is drukker geworden. 

Het is onderhand zes uur geworden en met onze pijnlijke ruggen, botten en spieren verwarmen we onze lasagne en doen verder niets meer zo moe zijn we.

Het wordt weer beter.

Wat was het gisteren een grijze, kille dag. Bah, bah. Doordat het zo grijs was kon onze huishoud accu bijna niet bijladen en mijn laptop was bijna helemaal leeg dus ............. geen verhaal 😒 Wij staan namelijk zelden aan de stroom. Twee jaar geleden hebben we een Lithium accu laten plaatsen en hoeven we nog maar zelden aan de stroom.

Vandaag gaat het gelukkig beter. We hebben zelfs de zon gezien 🌞

Vanmorgen heeft Lief de fietsen uit onze garage gehaald en zijn we naar de Action gefietst die hier 4,9 km vandaan is. Google-maps aan, want we kunnen er niet zonder, en we konden vertrekken.

Heerlijk is dat om weer eens te fietsen al moest ik weer even wennen omdat deze weer anders werken dan onze grote e-bikes.

Eerst door het centrum want van uit de kant waar wij nu even "wonen" ligt de Action net achter centrum. 

Even een foto maken van het station en weer verder naar de Action. Fietsen in het buitenland is overal weer anders. Nu moesten we door een park waar het voetpad ook een fietspark is. In Duitsland moet je vaak over de trottoirs fietsen tussen de voetgangers door en in Spanje fiets je soms zo maar op de snelweg en dat vind ik altijd vreselijk eng maar het is niet anders.

Bij de Action, best een grote, hadden ze niet alles wat we zochten. Ik wilde nog een flessenrekje en een deurmat die buiten bij de camper kan liggen. Zo'n plastic mat met rechtopstaande stekeltjes. Hij is licht in gewicht, niet duur als iemand hem soms ook wil hebben en hem meeneemt. 

Maar niet getreurd want we hadden weer een tas vol met allerlei troep.

Lief is weer helemaal in zijn sas met zijn ei-pannetje. De vorige had ik weggegooid. De eieren bleven erin plakken en dat werkt niet. 

Na ons Action avontuur gingen we terug naar het centrum. Eerst even naar de Franse "VVV" maar klokslag 12 uur als de boel hier overal op slot gaat stonden de VVV mensen al buiten en ik net voor de deur. Te LAAT voor Franse begrippen. Pech.

We hebben jetons nodig. Soms moet je om water te krijgen een jeton betalen en de onze zijn op en we willen eigenlijk water tanken.

"Dan gaan we toch de stad bekijken en lunchen." stelde Lief voor.

Onze fietsen met zijn speciale kettingen vast gemaakt aan een fietsenrek en aan de wandel door de stad.

Je komt hier van alles tegen. Eigenwijze mannetjes, dames die gesluierd zijn en dames die net uit bad stappen 😁😅

Het was zeker weer een leuke dag. 's Morgens vertrokken we met een vest nog onder onze jassen aan maar na de lunch verdwenen de vesten in onze rugzakken. Het werd steeds warmer.

Onderhand was het wel twee uur geweest en dus toch nog maar even langs de Franse "VVV" die nu wel open was. Helaas geen jetons, nee die konden we op de camping kopen naast de camperplaats wist de dame ons te vertellen. Oké.

Op de camperplaats aangekomen zagen we dat het druk was geworden. Het zijn vooral campers die vanuit Spanje komen en weer op weg naar huis zijn. Eerst even langs de receptie van de camping voor de jetons. Helaas was de receptie gesloten ............

Morgen gaan we toch weer verder en dan maar zonder jetons. We komen ze vast nog wel ergens tegen.

Naast ons staat een camper uit Luxemburg met hele aardige mensen. We hebben gebabbeld over campers (natuurlijk), Sahara zand en over de oorlog in de Oekraïne.

We waren het er helemaal over eens hoe het toch mogelijk is dat één man zoveel kan schade kan aanrichten terwijl bijna niemand dit wil 😓. Laten we hopen dat het allemaal niet te lang blijft duren en dat de vele vluchtelingen weer naar hun eigen land kunnen naar hun vrienden en familie.

Heerlijk mijmeren op een bankje aan het meer.

Vandaag zou de zon zich laten zien. Helaas, de bewolking bleef hangen. Heel soms probeerde de zon het  omdat hij mijn was op allerlei vreemde pekken zag hangen rondom de camper maar de wolken waren het er niet mee eens, jammer. Hoe hij ook zijn best deed, de bewolking won het 😕

Toch heb ik alweer een boel in de kastjes liggen zoals ondergoed en t-shirts. De fleece vesten en een spijkerbroek hangen nu over mijn douchestang en druipen gelukkig niet meer. De vesten zijn hooguit nog aan de onderkant een beetje vochtig en de spijkerbroek is nog nat maar druipvrij.

Vanmorgen nog wat kastjes uitgeruimd en weer ingeruimd. Wat hebben we eigenlijk niet nodig en wat wel? Lief keek eens of er nog een 12 volt stopcontact gemaakt kon worden maar na rijp beraad heb ik hem lief gevraagd dit misschien beter aan de vakman over te laten. 26 april Zijn we toch daar als onze maxxfan wordt geplaatst. Dat vond hij ook wel een goed idee. Het spaart toch weer een boel gemopper uit 😊.

Tegen de middag hing er geen was meer buiten en konden we nog een wandelingetje maken bij het meer.

We boften want toen we op een bankje aan het water gingen zitten kwamen er net twee zwanen aan zwemmen.

Ze waren zo nieuwsgierig dat ze onze kant uit zwommen en zo kon ik ze mooi op de foto zetten.

Lief haalde zijn 360 ° camera te voorschijn. Schoof de stok bijna helemaal uit (hij lijkt dan wel een vishengel) zodat hij heel dicht met de camera bij de zwaan kwam maar deze vertrouwde het niet helemaal en begon te blazen.

Het uiteindelijke resultaat mag er zijn want de zwaan staat mooi op de film.

We hebben nog heerlijk zitten genieten van de stilte en de rust op ons bankje.