Het was me gisteren het dagje wel ............
Gisteren had ik een afspraak om 10 uur bij de tandarts. Nu had ik al een sterk gevoel dat er iets niet helemaal goed zat onder een kroon van een kies. Mijn gevoel bleek helemaal juist te zijn. De tandarts maakte een foto van de boosdoener en zag er een ontsteking zitten bij de wortel. Oei en nu?
Pijn heb ik niet dat is nog een geluk.
De tandarts begon over implantaten en bot opvulling. Ik kreeg het er Spaans benauwd van. Ben toch al niet zo'n held en vindt het al een hele prestatie dat ik mooi ieder half jaar op controle ga.
Ga jij maar eerst lekker op vakantie zei ze en als je terug bent maak je maar een afspraak.
Ik ging naar huis. Opgelucht omdat er nu niets gebeurde. Stom natuurlijk, ik weet het maar ik suste mijn gedachten dat augustus nog ver weg is.
Maar toen ging ik slapen en om vijf uur werd ik wakker en dan gaan die gedachten een eigen leven leiden.
-Stel dat ik in Zweden kiespijn krijg 😟 Moet ik daar naar een vreemde tandarts en dan ..........
-Stel dat de tandarts mijn kronen er niet uit krijgt en dan ...........
Na een boel gedachten te hebben laten passeren kwam ik vanmorgen tot het besluit om de tandarts te bellen en te zeggen dat ze de boel er maar uit moet halen. Dan maar geen implantaten. Ik wil die zieke kies eruit hebben en die implantaten lijken me ook niet echt leuk.
Tegen half negen kon ik bellen. Het meisje aan de telefoon zou even in gesprek gaan met de tandarts. Ik zou worden terug gebeld.
Gelukkig werd ik snel terug gebeld met de mededeling dat de tandarts de kies mooi laat zitten en dat het echt geen kwaad kan. In augustus mag ik bellen als ik weer thuis kom en dan krijg ik een grote behandeling. De kronen worden eruit gehaald en het bot opgevuld. Dat bot mag er een half jaar over doen om te genezen. Daarna wordt er een implantaat geplaatst.
Ik word er niet echt vrolijk van allemaal maar vooruit het is nu eenmaal niet anders. Ik wil ook niet als een oud tandeloos vrouwtje eindigen. Ik zal maar vast beginnen te sparen 😕