Een WIJ-dag

Vandaag begon de dag met een feestelijk tintje en Lief was het niet vergeten al had ik hem er wel al dagen eerder op attent gemaakt 😉. Dus vanmorgen kwam hij me feliciteren met onze 19 jarige trouwdag. De bos bloemen houd ik nog tegoed 😀

19 Jaar geleden alweer. Wat een hectische tijd hadden we achter de rug.

Eerst had ik mijn scheiding achter de rug met alle ellende die daar bij hoort. 

Ik leerde Lief kennen en wist meteen HIJ is het. Met die man wil ik oud worden en kan ik oud worden. Een tweede keer wordt een mens voorzichtiger om de grote stap te zetten en je weet wat je echt niet meer wil. Je hebt ervaring gekregen en je laat niet meer met je sollen.

Voor dat ik 50 jaar zou worden, had ik Lief beloofd, dan zou ik met hem trouwen en in het jaar 2003 zou ik in september 50 jaar worden. 2003 werd dus ons jaar ❤.

Maar nog voordat we trouwde overleed mijn broer na roerige tijden op 40 jarige leeftijd en precies 1 maand later overleed de moeder van Lief en 6 weken daarna zouden we trouwen.

We wilden in alle stilte trouwen. Het gebeurde op een maandag. Op die dag kon je gratis en voor niks trouwen. Getuigen huurde we en de dag na ons huwelijk vertrokken voor 3 weken naar Bali.

Daar zouden we een beetje kunnen bij tanken en genieten van elkaar. Ik weet nog dat we uit het vliegtuig stapten en Bali inademde. Je kon Bali ruiken en voelen. Ik vond het zo apart.

We kwamen in de plaats Kutah en hier gingen we met een riksja naar een juwelier en kochten hier onze trouwringen. 

In Nederland lieten we onze namen en huwelijksdatum erin graveren. We zetten de schouders eronder en pakten het normale leven weer op.

19 Jaar later zijn we nog altijd gelukkig met elkaar. We houden van dezelfde dingen zoals reizen en fotograferen. Alles wat met computers heeft te maken heeft onze interesse.

We houden het zeker nog eens 19 jaar vol als ons die tijd gegeven wordt. Zeker en vast. 

Middernachtlicht

Meestal gaan we rond half 11 naar bed. Lief kijkt zijn telefoon nog eens na op nieuwe berichten en ik duik heerlijk weg in mijn leesboek.

Gisterenavond viel het me op dat het nog niet donker was buiten en daardoor vergat ik de tijd. Op de tv begon net op 1. Ik heb er altijd naar gekeken maar de laatste weken niet meer. Ik word er moe van. Ideaal natuurlijk om voor het slapen gaan dan te kijken maar ik word er anders moe van. Er zitten altijd dezelfde mensen die het allemaal denken te weten en waar ik dan naar moet luisteren. Vrienden van vrienden zie je ook altijd weer verschijnen. Voor mij hoeft dat niet en ik kijk er ook niet meer naar.

Maar we zitten nu dus op de plek waar je om half 11 nog buiten de krant zou kunnen lezen. Grappig en vreemd.

Jaren geleden bevonden we ons in de buurt van de evenaar (Indonesië) en daar werd het 's avonds om zes uur donker en 's morgens om zes uur weer licht, dat vond ik toen ook zo vreemd. Bij het zomergevoel hoort het langer licht te zijn.

Gisteren hadden we een regendag en daar kwam geen zomergevoel bij kijken en dan om half 11 's avonds nog zo licht buiten.

We gaan dus de komende zomer genieten van de lange Zweedse zomeravonden. Ik laat me verrassen. 

Water

Gisteren zaten we op de Ferry naar Zweden. Het zonnetje scheen dus we namen plaats op het zonnedek.

Een heerlijk plekje overigens.

 

Ik keek door de tralies van de reling heen naar het water en mijn gedachten begonnen hun eigen weg te gaan.

Wat vreemd toch dat je niet op water kunt staan. Water is toch een vreemd iets. Het lijkt een vaste substantie maar als je er op zou gaan staan dan zak je er door heen.

Spring je erin dan sluit het water zich weer boven je hoofd. Het past zich aan aan iedere vorm waar je het in doet.

Je kunt het niet vastpakken want het sijpelt tussen je vingers door.

Ik weet dat water een chemische verbinding van twee waterstofatomen en een zuurstofatoom is

Ook weet ik dat water in de natuur voor komt in de drie verschillende hoofdfasen: als vloeistof, als vaste stof en als gas. 

We leerden het vroeger bij natuur- en scheikunde maar ik kon er me eigenlijk niets bij voorstellen en dat maakte het moeilijk om te begrijpen. Toen en nu nog.

Bij kamertemperatuur is water een vloeistof zonder kleur en geur. Al het leven op aarde bestaat grotendeels uit en is afhankelijk van water. 

Water bedekt 71% van het aardoppervlak.

Ik zal het wel nooit helemaal snappen en daardoor blijft het me fascineren.

Zweden

Vandaag hebben we een lange dag achter de rug. Vanmorgen liep de wekker om half 5 af en daarna werd het een dag vol met nieuwe belevenissen en indrukken.

Voor degene die mijn reisverslagje wil lezen zal ik hier de link plaatsen.

Aangekomen op Zweedse bodem.

Quality time

Vanmorgen was het een komen een gaan op de camperplaats waar we stonden. Ook wij zijn weer verplaatst meer richting de Zweden-boot.

We zijn nu voor een paar uurtjes aan het water de Unter Warnow beland. Het is de monding van de rivier de Warnow en strekt zich uit van Rostock tot Warnemünde. In het noordelijk deel is het zoutgehalte vergelijkbaar met de Oostzee.  Ik had er nog nooit van gehoord maar hij bestaat dus. Als we er een klein stukje langs wandelen zien we zelfs een paar zandstrandjes.

Wat een rust .............. heerlijk.

Het zonnetje schijnt maar er is een frisse wind. 

Er zitten een paar vissers aan de kant. Ik zie er ook een vader en zoon met hengel staan. De zoon is een jaar of 3/4 schat ik. Het wordt hem met de paplepel ingegeven 😊. Het mannetje draait verwoed aan de molen van zijn hengel (op maat). De papa staat er naast met zijn hengel (op maat) en draait ook aan zijn molen.  Of ze iets gevangen hebben kan ik niet goed zien. Maar ze hebben er plezier in. Vooral het kleine mannetje en hij praat honderd uit. Misschien jaagt hij de vissen wel weg?

Een stukje verder dobberen de zwanen ook op hun gemak en genieten van het zonnetje.

Wij wandelen in een rustig tempo weer terug naar ons huis op wielen. We zetten koffie en genieten van ons uitzicht over de Warlow.

Aan het einde van de middag zullen we naar de haven rijden waar we ook zullen overnachten. De wekker wordt op kwart voor 6 gezet. 😔