Niet te geloven ........

Het is echt niet te geloven maar we hebben weer wat geleerd 😂😅 Zijn we nu zo dom of wat moet ik er me bij voorstellen. 😲

Een paar dagen geleden reden we op een "snelweg".  De snelwegen in Zweden zijn niet te vergelijken met die in Nederland. Maare ...... we reden dus op een "snelweg" toen ik auto zag rijden met een rode driehoek achterop de auto geschilderd. Dat de driehoek op de auto geschilderd was had ik niet meteen in de gaten maar dat er een kenteken ontbrak had ik wel gezien.

Zo ziet dat er uit.

Ik dacht dat de beste man pech had want de snelheid was minimaal maar ik vond het vreemd dat hij zijn pechlampen niet aan had. Maar oké, het zal wel zo moeten in Zweden.

Gisteren kwam ik weer auto's tegen met driehoeken achterop.

Wat me ook opviel was dat deze auto's nogal veel lawaai produceerden in de vorm van harde muziek. Wat vreemd .............

Vandaag is het mysterie opgelost voor mij 😁

Deze auto's hebben geen nummerborden maar een rode driehoek. Ze hebben namelijk een snelheidsbegrenzer ingebouwd. Ze kunnen niet harder dan 45 km per uur rijden en de leeftijd van de chauffeur mag vanaf 16 jaar. Ze hoeven dus ook geen rijbewijzen te hebben.

We zijn nu weer in een plaats, Hudiksvall en hier zien we meer over het dagelijkse leven van de Zweed dan op het platteland. Het valt me op dat de jeugd vooral met auto's bezig is.

Eerder zagen we de oldtimers en de auto wrakken die met hun achterbak over de weg schuurden. Zou dit het enige vermaak van de Zweedse jeugd zijn?

Terrassen en cafeetjes zien we niet zo veel dus daar zijn de jongeren niet te vinden maar die auto's zijn hier helemaal favoriet.

We blijven hier nieuwe dingen leren.

Zolang we al in Zweden zijn zien we vaak een soort stroomkastjes staan op de parkeerplaatsen. We zien ze ook vaak bij bedrijven op de parkeerplaats staan en dan heeft ieder kastje een nummer.

Steeds vroegen wij ons af waarvoor die kastjes dienen.

Om auto's op te laden leken ze ons niet geschikt. Ik heb eens zo'n kastje open geklapt. Er zitten slotjes op maar ze zijn nooit op slot.

Als je er in kijkt zie je een stopcontact waar een gewone stekker in kan en ernaast zit een soort "zekeringen" knopje. We kennen die knopjes allemaal vanuit onze meterkasten.

Nooit zagen we een stekker in zo'n kastje steken. Waarvoor dienen die dingen toch.

Vanavond maakten we onze avondwandeling. Deze keer langs de zee door het bos waar de grote trollenstenen staan 😉. We zagen er prachtige huizen staan en bij sommigen zagen we weer zo'n kastje staan op een paal.

We hadden geluk want de vrouw des huizes was buiten aan het opruimen. Lief trok de stoute schoenen aan en sprak de dame aan en in keurig engels legde zij ons uit waarvoor die kastjes dienen.

In de winter vriest het nogal in Zweden en wordt het wel -10 tot -20 graden. Erg koud dus. Bij die lage temperaturen krijgt de auto problemen met de benzine, diesel en/of olie en dus gebruiken ze hiervoor een speciale verwarming. Die verwarming heeft stroom nodig dus ............

Daar zijn die kastjes dus voor. 😊

Weer wat geleerd 😊

Nooit geweten

Laatst schreef ik hier over mijn muggenbulten of liever gezegd mijn knutten bulten. Ze zijn nog niet over hoor maar ze jeuken nu niet meer en de wondjes zijn dicht. Ook de zwellingen zijn weg. Er is dus vooruitgang. Gelukkig maar. Bij Lief, die er maar 2 had, gaat het nu ook een stuk beter. Wat een rot beestjes toch.

We zijn nu onderhand aan de Botnische Golf beland en daar hebben ze geen knutten. Bof ik even. Nou ja, boffen ....... ik had het gelezen dat die beestjes niet aan de kust zijn en ik ben gek op de zee dus dat zat wel snor. 

De Botnische Golf is het noordelijkste gedeelte van de Oostzee en ligt tussen de westkust van Finland en de oostkust van Zweden. 

Nu las ik dat het water van deze zee voornamelijk zoet is. 

"De Botnische Golf is bijzonder doordat zijn zoutgehalte naar het noorden toe snel daalt. In het zuiden is het water het normale brakke water van de Oostzee, maar in het noorden heeft de Golf een zoutgehalte dat zo laag is (0,2%) dat men het zout in het water niet meer kan proeven en er veel zoetwatervissen in gedijen."

Nooit geweten. Ik hoorde mensen erover praten die hier vissen. In Zweden mag je bijvoorbeeld alleen in de zeeën vissen zonder vergunning. In de meren mag je alleen met vergunningen. 

In de Botnische Golf kun je dus op zoetwatervissen vissen zonder vergunning. Je moet het maar weten. 

Zelf wandel ik er liever langs of loop erin 😍

Het trollen verhaal

Vandaag kwam ik een mooi verhaal tegen op mijn wandeling door het bos op weg naar het strand.

Er was een apart pad in het bos en daar stond een bord met het mooie verhaal op.

"Ooit woonde er een Trollenfamilie in dit bos. Een vader, moeder en twee kinderen. Ze leefden een gelukkig leven totdat er een koning verscheen en de Trollenfamilie wilde verjagen. Vader Trol nam zijn familie mee naar een bron en gaf hun de opdracht om een muntje in de bron te gooien en een wens te doen.

Hun wens was om altijd in de buurt te mogen blijven in het mooie bos bij de zee. Hun wens werd vervuld. Ze veranderden in grote stenen en konden op deze manier altijd in het bos blijven wonen.

Om hun betovering ongedaan te maken en hun weer in Trollen te laten veranderen moet diegene eerst een muntje in de bron gooien en 3 wensen doen. Als de 3 wensen vervuld worden zullen de stenen weer veranderen in Trollen."

Ik vond dit wel een mooi verhaal om met jullie te delen.

Dierenliefde

Gisteren in de namiddag zaten we weer eens aan een meer en de Zweden die er kwamen waren nogal erg spraakzaam.

Eerst kwam er een jongeman met zijn nieuwe "oude" bootje. Hij kwam zich eigenlijk verontschuldigen dat hij lawaai maakte. "Uuuuuhh lawaai, " zeiden wij. "Hoe bedoel je?" Nou hij had zijn bootje dat al 40 jaar oud was en waar hij de hele winter aan had gewerkt voor het eerst naar buiten gehaald en nu ging het voor het eerst het water in. De buitenboord motor produceerde nogal geluid en zwarte rook en dat zorgde voor overlast vond hij.

Heel aardig van hem om zich te excuseren maar wij maakten er geen probleem van. "Veel geluk met de boot!" riepen we hem na toen we hem met vrouw en zoontje in het bootje zagen stappen voor een rondje meer.

De tweede Zweed was wel heel bijzonder die bij ons stopte.

Hij had een grote zwarte Labrador bij zich en als ik een Labrador zie dan ben ik verkocht. Ooit heb ik zo'n lieverd gehad. Een blond teefje, mijn grote vriendin waar ik afscheid van moest nemen bij mijn scheiding. Maar oké ik ga er verder maar niet over door.

De zwarte Labrador was geen gewone hond. Hij had namelijk een tuig om het deel van zijn achterlijf waar zijn achterpoten zitten. Toen zagen we dat hij verlamd was aan zijn achterpoten en zijn baas kon met het tuig het achterlijf optillen zodat hij via zijn voorpoten liep.

Waar wij zaten konden bootjes het water in gelaten worden en de Labrador werd daar door zijn baas naar het water gebracht. Labradors zijn gek op water en de hond werd er ook helemaal blij van. De baas liep met zijn hond wel een half uurtje rond door het water. De hond zwom en de baas hield het tuig vast waar de achterpoten in rusten.

En ook deze Zweed maakte een praatje. De hond was 9 jaar en werd niet meer beter vertelde hij en ik gaf hem een pluimpje dat hij zo goed voor zijn hond zorgde. Ach de hond had een gewoon honden leven zei hij.

Gisterenavond begon het te regenen en vanmorgen stortregende het.

Wij zaten te ontbijten in de camper toen we de auto weer zagen komen aanrijden  met de man en de Labrador.

Ondanks de stortregen stapte de man uit de auto en nam de Labrador weer mee het water in met zijn tuig aan.

Hij bleef zeker een kwartier in het water met de hond en op een gegeven moment zagen we de hond alleen voorbij zwemmen. De baas hield hem goed in de gaten.

Na de zwempartij ging de kletsnatte hond weer de auto in en reden ze naar huis.

Wat een opgave toch denk ik dan. Dat is nu ware dierenliefde!! ❤