Lijstjes

Gisteren was ik de inhoud van mijn laptop eens aan het bekijken. Wat kan er weg en wat niet. Zo nu en dan moet er weer eens opgeruimd worden.

Nou dat viel tegen. 

Ik gebruik een chromebook en werk veel met de google Drive waar ik allerlei lijstje in bewaar.

Heerlijk vind ik het om lijstjes te maken al moet het ook niet te bont worden. Maar wat is niet TE bont?

Ik heb een map die camper heet en die map is weer onderverdeeld in jaartallen.

Per jaar maak ik een soort Excel lijst waar alle dagen en maanden staan en zo houd ik dan van alles bij wat ik belangrijk vind.

Zo heb ik ook een lijstje waar alles op te vinden is wat er mee moet en wat er al of nog in de camper ligt want dat zijn dingen die ik vergeet als ik het niet noteer. 

Ik sleep niet alles mee naar huis iedere keer. er zijn dingen die ik in de camper laat liggen zoals pasta of potjes groenten, dingen die niet bederven.

Dan heb ik een lijstje met medicijnen bijvoorbeeld heb ik nog genoeg zonnebrandcrème, muggenspray enz.

Dit is zo'n beetje mijn camper-lijst die allemaal in Excel zijn gemaakt. Ik ben gek op dit soort lijstjes in Excel. 

Maar ik heb meer lijstjes.

Lijstjes met recepten van de Crockpot, lijstjes met recepten van de Omniapan, lijstjes met adressen, polissen die we onderweg nodig kunnen hebben.

Heerlijk vind ik het om lijstjes te maken en ook om ze bij te houden want dat hoort er natuurlijk bij.

Ik denk dat ik die lijstjes heb zodat ik de controle kan houden over bepaalde dingen. Het zit in je karakter. Alles moet opgeruimd zijn. Niet alleen in huis maar ook in je hoofd.

Lente

Hier knap ik van op. 

De blaadjes die beginnen te groeien aan de rozen struiken.

De knoppen die hier en daar al zichtbaar worden. Ik zou ze wel naar buiten willen kijken 😇

Ondanks dat wij vandaag weer een grijze dag hebben voel ik me bij deze aanblikken helemaal blij worden.

Op 1 maart is de meteorologische lente begonnen al houd ik het zelf nog op 21 maart. Dat is voor mij de datum dat de lente echt gaat beginnen.

Nog even geduld dus ................

Maar vandaag kan mijn dag niet meer stuk 💓

Heerlijk!!

Gisteren was het mooi weer en het zonnetje nodigde ons uit om een wandeling te maken naar en door het centrum van Maastricht.

We waren alweer tijden niet in het centrum geweest en als we er dan weer eens komen valt het ons op dat er weer de nodige winkels zijn verdwenen of verhuisd naar een andere straat.

Wij hadden ons doel gericht op de ANWB waar we landkaarten wilden haalden van Zweden, Finland en Noorwegen. Het zijn kaarten die je als lid van de ANWB gratis kunt afhalen.

De kaarten zijn altijd bij de tijd en makkelijk om een route op te zoeken. We tekenen vaak de punten erop aan die we willen bezoeken en nog meer van dit soort dingen.

Onze Michelin kaart bewaren we voor de kleine weggetjes en later strepen we aan waar we geweest zijn. Eigenlijk rijden we niet meer op papieren kaarten, daar gebruiken we onze navigatie voor en google maps.

Zo zal iedere reiziger wel zijn tic hebben 😁 

Wij hebben in ieder geval heerlijk gewandeld. Van de ANWB wilde ik ook wel even naar de Mediamarkt want ik wil een lichte en handzame (lees gemakkelijk te bedienen) stick om te gebruiken als ik korte stukjes wil vloggen. Lief heeft hier allemaal ingewikkelde sticks voor die vanzelf draaien en omklappen. Ik krijg dat maar niet in mijn hoofd en wil ik de stick omhoog laten gaan of omlaag dan druk ik altijd, echt altijd, eerst op de verkeerde knop.

Ik wil een gewone eenvoudige vlog stick met bluetooth verbinding die ik de juiste kant op laat gaan zonder knopjes of wieltjes, punt uit!

Lief bedoelt het heel goed en kan zich niet voorstellen dat ik zo'n ding wil hebben terwijl er zat in huis liggen met stabilisator en zoom en weet ik wat nog meer. Aan mij zijn ze nu eenmaal niet besteed. Daarbij vlog ik niet veel. Ik ben meer van de foto's en wil er dan niet te veel aan uitgeven.

Zo kwamen we dus bij de Media Markt terecht en ook de verkoper daar vond het onvoorstelbaar van mij. "Dan hoef ik er geen" liet ik de heren weten. "Ik wil niet zo'n ding die alle kanten opgaat behalve de juiste." 

Dan nog even naar Camera Express en ook daar vond ik niet wat ik zocht.

Onderhand hadden we wel 9 km op de teller staan en voor velen van jullie is dat een peulenschil maar voor mij is dat te veel. Vandaag en morgen maar even pas op de plaats houden.

Maar ondanks de 9 km hebben we wel genoten van onze wandeling. Onderweg nog een paar keer op een bankje gezeten langs de Maas met zonnetje in ons gezicht.

Het was genieten!! En wat de stick betreft 😂😂 ik heb er eentje op het oog bij onze vriend Bol 😉

Aangifte belasting anno 2023

Het is weer tijd om belastingaangifte te doen. Wat een verschil is dat met vroeger en dan bedoel ik niet 100 jaar geleden maar zo'n 20 jaar geleden.

Ik weet nog dat ik na mijn scheiding weer op eigen benen stond en de belastingbrief in mijn brievenbus viel. Ik had geen idee wat ik daar mee aan moest.

Gelukkig was mijn vader daar nogal handig in en hij stelde voor om samen mijn brief in te vullen.

Nadat hij ingevuld was printte ik hem uit zodat ik een voorbeeld had voor het volgende jaar.

Het jaar dat volgde vulde ik mijn belastingbrief zelf in met mijn voorbeeldbrief als leidraad en liet hem controleren door mijn vader of ik het goed had in gevuld en zo leerde ik mijn belastingbrief zelf in te vullen.

Van een belasting brief op papier ging ik over naar het invullen op een diskette en het lukte me steeds beter. Eigenlijk was het een makkie met mijn voorbeeldbrief van het laatste jaar erbij.

Rond 1 maart zijn we meestal in het buitenland. Voor we vertrekken zorg ik altijd dat ik de jaaropgaven gedownload heb zodat onderweg de brief ingevuld kan worden en dat gaat altijd heel goed en nu al helemaal dat alles al ingevuld is en ik het alleen nog maar hoef te controleren.

Gisteren was het weer 1 maart en wilden we natuurlijk onze aangifte invullen maar dat viel tegen want wat was het druk. De Digd werd schijnbaar zo vaak gebruikt door mensen die hun aangifte wilden doen dat er een storing plaatsvond. Er staat me zoiets bij dat het vorig jaar ook storingen waren en het jaar daarvoor ook.

Het systeem lijkt verouderd te zijn. Wat bezuiniging allemaal niet te weeg kan brengen 😆 Gisteren zei iemand op tv "het systeem begint op zijn baasjes te lijken" 😂😂 Dat vond ik wel een goeie.

Maar het is gelukt, de aangifte is ingevuld en verzonden. Daar zijn we weer voor 1 jaar vanaf.

Zeg me dat het je spijt, pappie

Op het moment ben ik het ingrijpende boek aan het lezen, "Zeg me dat het je spijt, pappie" waarin het verhaal te lezen is van Caryn Walker en haar zusje Jennifer.

Het is een waargebeurd verhaal en dat zijn boeken die ik graag lees al is dit een zeer ingrijpend verhaal maar dat lees je ook al in de titel van het boek.

De volgende tekst heb ik gekopieerd want ikzelf kan de inhoud van het boek niet beter omschrijven.

Er zijn veel slachtoffers. Het probleem wordt zwaar onderschat. Caryn Walkers boek maakte een lawine aan reacties los. In Groot Brittannië stond het vele weken op de bestsellerlijsten. Dit is de waargebeurde geschiedenis van Caryn Walker en haar oudere zusje Jennifer. In Zeg me dat het je spijt, pappie vertelt Caryn hoe de beide meisjes lange jaren gruwelijk werden mishandeld en systhematisch misbruikt door hun wrede vader. De psychische gevolgen achtervolgen haar tot op de dag van vandaag. Ruim dertig jaar nadat de gruwelijkheden begonnen vindt Caryn eindelijk de kracht haar verhaal – en dat van haar overleden zus Jennifer – te vertellen. Ze klaagt haar vader aan. In de rechtbank komt Caryn uiteindelijk oog in oog te staan met de man die haar en Jenny zoveel jaren kwelde. Ze realiseert zich dat zij nu de sterkste is. Zij, als overlevende. Tegen alle verwachtingen in wint Caryn de rechtszaak. Caryns boek is een rollercoaster van emoties. Ze vertelt niet alleen over de mishandelingen die ze zelf moest ondergaan, maar ook over het afschuwelijke leven van haar oudere zusje. Niemand betuigde nadien enige spijt voor alle lichamelijke en geestelijke kwellingen. Caryn schreef dit taboedoorbrekende en moedige boek ter nagedachtenis aan Jenny, als een getuigenis voor het door hen beiden zo lang gedragen leed. Door zich in dit boek heel openhartig en kwetsbaar uit te spreken tracht Caryn de nachtmerrie van haar jeugd achter zich te laten. Ze hoopt dat haar boek vrouwen met soortgelijke ervaringen tot steun zal zijn en inspireert om zich, net als zij, uit te spreken. Een fragment: ‘Ik keek naar ze. Al die jaren heb ik naar ze gekeken, Jenny. Ik zag wat ze jou aandeden. Ik zag hoe intens jij walgde van je eigen lichaam. Ik heb toen gezworen: ooit gaan ze boeten. Ooit Jenny, ooit komt de tijd dat ik ze laat boeten voor alles wat ze jou toen hebben aangedaan.’

Het is ongelooflijk als je leest wat ouders hun kinderen kunnen aandoen.