Het is gelukt

Gisteren mocht ik een afspraak maken voor mijn 3 de prik. 1953 en 1954 waren aan de beurt. Vanaf 11 uur mocht je inloggen. Ik ben altijd aan de vroege kant dus vanaf 10.45 uur begon ik al eens te bellen maar er was  niet door te komen zo druk was het en er werd geadviseerd om online een afspraak te maken. Maar ook online lukte het nog niet op het jaartal 1953. Je bent ook veel te vroeg zei manlief.

Ik bleef het online proberen en Frits belde  iedere keer weer het nummer en in ene keer had Frits beet. Het was nog niet eens 11 uur 😂 en toch kregen we al contact. 

Na een boel vragen te hebben beantwoord was mijn vraag of ik samen met manlief mee mocht op 18 december maar helaas dan was alles vol geboekt. Op 22 december was nog plaats. Als we samen wilden komen dan kon dat wel op 22 december. "Nou nee doe maar niet", zei ik. Geprikt is geprikt en wat maakt het uit om 2 keer er heen te gaan. Een keertje extra rijden is ook geen ramp. Zover is het niet.

Later las ik dat er vanaf 11 uur storing was bij de GGD en er geen afspraken meer gemaakt konden worden. Fffffffff, had ik even geboft .........

Onze afspraken staan in ieder geval en we zijn er dol blij mee.

Kerstkaarten

Ieder jaar weer moeten de kerstkaarten weer geschreven worden. Ik vind dat een heel karwei en het valt mij steeds meer op dat er mensen afhaken en liever geen kaarten meer versturen.

We hebben tegenwoordig toch een mailbox en whats app, zeggen ze dan. Een ding is zeker dat die berichtjes zeker aankomen en dat kun je van de kaarten niet altijd meer zeggen. Ik zie het nu weer op mijn app van de post.nl dat er kaarten in mijn brievenbus moeten liggen die er niet in liggen. Het blijft ieder jaar zich weer voordoen.

Vroeger knutselde ik zelf de kerstkaarten in elkaar. Dat vond ik toen nog een leuk karweitje maar dat vind ik het al lang niet meer. Dus stapte ik over op kant en klare kerstkaarten, zocht mijn adressen lijstje op en stalde de hele boel op de eettafel. Kocht een paar verschillende pennen om de tekst een beetje feestelijk eruit te laten zien. Een pen met gouden inkt een met zilveren inkt en nog een paar anderen met mooie kleurtjes. Nog een paar stickervelletjes en het schrijven kon beginnen. De kaarten die klaar waren deed ik vast in een tasje en zo werd met mijn lijstje met ontvangers steeds kleiner en kleiner.

De kerstzegels worden helaas ieder jaar duurder en ook de kaarten dalen niet in prijs.

Wat een werk totdat een nichtje mij vorig jaar vertelde dat ze de kerstkaarten had gemaakt bij Greetz. Hoe meer kaarten je schrijft hoe meer korting je krijgt en alles bij elkaar valt de prijs per kaart dan uiteindelijk mee. En zo gebeurde het dat ik ook eens ging snuffelen bij de kaarten aanbieders.

Dit jaar heb ik mijn kaarten bij Hallmark gemaakt die nog ietsje voordeliger is en ook mooie kerstkaarten heeft. Ik heb een kaart uitgezocht die ik mooi vond en er een tekst in geschreven. Als je dat gedaan hebt dan moet je je adressen intikken.

Daarna heb ik de datum aangevinkt wanneer ik ze graag in de brievenbussen wil laten vallen.

Wat een luxe is dat en ......... ik hoef niet naar de drukke winkels om kaarten en postzegels te kopen.

Booster

Gisteren was het jaar 1948, 1949 en 1950 aan de beurt om een afspraak te mogen maken voor de booster-prik.

Heb je geen uitnodigingsbrief dan mag je alleen online een afspraak maken en dat was binnen 5 minuten gepiept. Op zaterdag 18 december mag manlief zijn prik gaan halen. Maar ik wil ook. Ik ben van 1953. 

Online ging dat niet lukken ondanks dat er steeds wordt gezegd dat je partner mee mag. Het was gewoon onmogelijk dus eens bellen maar zodra ik mijn geboortedatum doorgeef wordt de verbinding verbroken. Ik moet nog even geduld hebben. Mijn jaar is nog niet aan de beurt en daar kan ik het dan mee doen.

Op het moment houd ik alles goed in de gaten en als ik dan zie dat 1953 een afspraak mag maken dan ga ik toch meteen bellen. Misschien mag ik dan ook de 18de mee.

Ik verwacht dat 1953 vandaag nog of anders morgen een afspraak mag gaan maken.

Wordt vervolgd.

Update: vandaag is 1951 en 1952 aan de beurt. Dat wordt nog 1 dag wachten voor mij.

Picnic

Gisterenavond was het zover. Picnic ging er aan komen.

Nu heb ik al vaker boodschappen laten bezorgen door Appie Heijn, de Jumbo en de Plus en dat gaat allemaal heel goed maar nu is sinds kort ook Picnic bij ons in de straat.

Voor degene die Picnic niet kennen. Het is een online supermarkt. Er zijn geen winkels dus je boodschappen kun je alleen via een app uitzoeken en bestellen.

Het is een winkel die ook nog eens druk aan een beter milieu werkt heb ik het gevoel. De bezorging is gratis dus dat scheelt alweer en over de prijzen ben ik dik tevreden.

Heb je je bestelling gedaan dan betaal je via ideal en dan is het wachten op het elektrische vrachtautootje.

Wij hadden er eentje met een snorretje die bestuurd werd door Sven :)

Ongeveer 5 minuten voordat je boodschappen eraan komen krijg je een berichtje en kun je helemaal live zien hoe de auto jouw kant op komt. Enig.

Alles wordt afgeleverd in plastic tasjes die je bij je volgende bestelling terug mag geven en dan 0,35 statiegeld opleveren. Ook alle lege flessen mag je inleveren ook al zijn de flessen niet bij hun gekocht. Lege batterijen mag je ook inleveren en zelfs een pakje van DHL dat geretourneerd moet worden mag je hun meegeven.

Ik vind dit een ideaal systeem. 

Voor mams zal het geen optie zijn omdat zij via ideal moet betalen en dat lukt haar niet. Zij zal klant bij Appie blijven die haar boodschappen al jaren bezorgt.

Mijn arme verdrietige meisje

 Het opkikkertje stond helemaal klaar voor mijn verdrietige meisje.

Ik zou gisteren een bezoekje brengen aan mijn verdrietige meisje maar ze belde af. Ze zat niet goed in haar velletje. Het ging niet lukken. Oké.

Dat hadden we afgesproken. Ik zou komen maar als het niet zou lukken kon ze gewoon afbellen. Geen probleem.

Normaal vind ik dat ook geen probleem maar ik maakte me nu wel flink zorgen om haar. Vorige week klonk ze ook niet goed. Haar uitjes een keer in de week die haar huisarts voor haar in petto had om tussen de mensen te komen zijn stop gezet i.v.m corona. Nu blijft ze in haar huis en wil er het liefste niet meer uit. 

Dat gaat niet goed dacht ik. Ik ga haar die bloemen brengen al moet ik ze voor haar deur leggen. Ze moet weten dat ze er niet alleen voor staat.

Wat zou nu een goede tijd zijn om bij haar aan te bellen? Zo sta ik dan in dubio. Ik wil haar niet overlopen maar wel laten weten dat ze er niet alleen voor staat. Lastig is dat. 

Ik heb de stoute schoenen maar aangetrokken en ben met mijn opkikkertje rond drie uur naar haar toe gegaan. Na aangebeld te hebben werd er niet open gedaan. Verdrietige meisje woont ook in een appartement net als wij en dus koos ik een andere bel van een verdieping lager en die mevrouw liet me binnen. Eerst maar even uitleggen aan die mevrouw wat mijn bedoeling was. De hulpvaardige vrouw snapte het helemaal en wees me de lift zodat ik de 2 verdiepingen die ik nog omhoog moest niet via de trap hoefde.

En net toen ik mijn bloemen voor haar voordeur legde ging de deur open. Het verdrietige meisje had net een buurvrouw op bezoek die even een kijkje bij haar kwam nemen omdat ze het ook niet helemaal vertrouwde en weer huiswaarts ging.

Het verdrietige meisje en ik hebben samen foto's bekeken, gepraat en geluisterd.

Ik hoop dat ze er iets aan heeft gehad ................