Achter de rug.

 

Met deze tas bracht ik gisteren mijn lief naar de kliniek en ik moet zeggen dat de dokter zich helemaal aan deze tekst heeft gehouden.

Alleen de communicatie was iets minder waardoor ik goed in de zenuwen zat. Ik zou namelijk meteen na de operatie gebeld worden door de arts wat niet gebeurde en ik pas tegen drie uur in de middag een appje van lief kreeg met een foto van zijn maaltijd.

Ik zat zowat aan het einde van mijn zenuwen en kreeg allerlei visioenen van foute hartslagen onder de operatie.

Nu hoorde ik later dat de buurman van lief een zeer lage hartslag had en ze onder operatie vreesden voor zijn leven en even moesten reanimeren. De arts vertelde het aan de buurman omdat hij last kon hebben van gekneusde ribben.

Mijn visioenen waren dus zo slecht nog niet geweest maar gelukkig kunnen we het weer navertellen.

Tegen vijf uur mocht ik komen om de zieke op te halen en al is het maar 300 meter van huis en moeten we na een wandeling door het ziekenhuis alleen nog de zebra oversteken was dit toch te ver om helemaal te lopen en dus nam ik de auto en moest een paar rotondes nemen om aan de overkant te komen.

Weer aangekomen in ons appartementen complex zagen we dat er monteurs aan de lift aan het werken waren en de lift buiten gebruik was. Ook dat nog.

Nu wonen wij op de 2 de verdieping maar de monteurs zaten op de 4 de verdieping waarvan er 1 monteur boven op het dak van de lift zat. Dus er zat niets anders op dan lief op een bankje in de hal achter te laten en ik de trappen op klom om naar de 4 de verdieping te gaan en te vragen of de lift even naar beneden kon.

Gelukkig kon er wel even een uitzondering gemaakt worden en kreeg de monteur die bovenop de lift zat een extra ritje.

Zo kwam lief gelukkig toch nog boven en kon hij een comfortabel plekje uit zoeken in de woonkamer. Later op de avond na de nodige paracetamolletjes heeft hij kunnen genieten van een heerlijke nachtrust.

Het wachten kan beginnen.

Het wachten kan gaan beginnen.

Na een goede en rustige nacht is het dan zo ver. Lief gaat nog snel even onder de douche en ik eet een boterhammetje. We controleren de tas die mee moet naar het ziekenhuis. Niets vergeten?

En tegen kwart voor 9 gaan we richting de kliniek. We boffen want we hoeven de straat maar over te steken.

Lief heeft de hele route opgeschreven die we binnen in de kliniek moeten afleggen. We lopen door de lange gangen. Nemen eerst de grijze lift en daarna weer verder op weg naar de rode lift en als we daar uitstappen komen we bij het beloofde tafeltje waar de bekende papieren liggen die ingevuld moeten worden i.v.m de covid.

Heeft u klachten

Hoest u

Bent u kortademig enz. enz.

We kunnen gelukkig overal "nee" invullen behalve bij, Bent u gevaccineerd.

Ik verdenk de bedenkers van die formulieren er altijd van dat ze willen weten of je bij de les bent en hier soms ook automatisch "nee" invult om dan later weer tot bezinning te komen en met schrik ziet dat dat "ja" had moeten zijn in ons geval dan.

Na het invullen van het formulier moesten we op een bel drukken en wachten tot de verpleegkundige je komt ophalen. Lief werd een beetje ongeduldig en stapte vast door de deur de afdeling op en ik er achter aan. Eigenlijk mag dat niet i.v.m de covid regels vertelde ons de verpleegkundige en daar had ik ook alle begrip voor.

Ik kreeg de nodige informatie over het bellen enz. Er is nog 1 wachtende voor lief. Later hoor ik dat de kamer helemaal vol is.

Meteen na de operatie zal ik gebeld worden of alles gelukt is. Dan zal het ongeveer 1 uurtje duren eer lief is uitgeslapen en weer deel kan nemen aan de wereld om hem heen. Ik krijg dan weer een telefoontje wanneer ik hem mag gaan ophalen. 

Nadat ik afscheid had genomen van mijn liefje loop ik nog even langs de bloemenman waar ik een mooie bos tulpen koop en een leuke kaart erbij. 

Het wachten gaat beginnen.

Het moet niet gekker worden.

Wat een dag gisteren.

De dag begon met eens goed te poetsen. Mijn gouden meisje was er niet dus ging ik zelf aan de slag. Meestal moet ik dat weer bekopen met mijn rugklachten maar tja dat komt wel weer goed.

De wasmachine draaide op volle toeren net als de droger. Wat moet je op een appartement toch zonder wasdroger ........ Was buiten hangen mag niet en was binnen hangen vertik ik op een paar kledingstukken na die absoluut niet in de droger mogen. 

Vanmorgen had ik dus een strijk-ochtend 😐

Bed verschonen enz. enz. Daarna nog even langs het postkantoor en toen even uitpuffen op de bank.

's Middags kwam Picnic de boodschappen brengen en daarna kon ik echt op de bank neer ploffen en was ik nog net op tijd voor Downton Abbey.

Om 19 uur de persconferentie wat weer een boel problemen met zich mee bracht voor sommige mensen. Restaurants dicht met de kerst (tenminste bij ons), niet meer dan 4 personen uitnodigen met de feestdagen, opa's en oma's niet oppassen en de scholen en BSO een week eerder dicht.

Dat laatste lijkt me wel een beetje laat gemeld maar als je als ouders het nieuws goed gevolgd had dan had je er wel vanuit kunnen gaan net als het improviseren van de Kerstdiners.

Jonge ouders hebben het zeker niet gemakkelijk. Ze werken meestal beiden, hebben kinderen en dan krijg je deze lockdown. Vroeger was het; wat gaan we doen met oma en opa met de kerst en nu is het; waar brengen we de kinderen heen in de lockdown. Ik denk dat er toch heel veel opa's en oma's extra gaan oppassen terwijl dat nu net niet de bedoeling is. Maar tja wat moet je als je beiden werkt? 

Het leven lijkt me er niet makkelijker op geworden te zijn en als ik nu jong was dan weet ik niet of ik nog wel kinderen had gewild. Het komt vast ooit nog eens keer zover dat als je graag kinderen wil hebben dat dan eerst aan opa en oma moet vragen of dat wel kan in verband met het oppassen.

Het moet toch niet gekker worden.

Goed nieuws

Wij kregen gisteren super goed nieuw te horen. Mijn lief wordt aanstaande donderdag geholpen aan zijn 2 liesbreuken. Dat is mooi 3 weken eerder dan gepland. Er kan ook nog wel eens iets goed gaan, halleluja.

Lief wordt met die breuken echt geplaagd en kan bijna niet meer lopen van de pijn. We denken zelf dat er ergens een zenuw bekneld zit. Het is eigenlijk net zoiets als kiespijn, je weet op een gegeven moment niet meer waar de pijn precies vandaan komt. Tegenwoordig hangen we daardoor alleen nog maar thuis rond. 

Nog even en we kunnen een geranium gaan aanschaffen 😕. Nu is er natuurlijk niets mis met een mooie geranium maar om er achter te gaan zitten is weer een ander verhaal.

Lief fleurt er helemaal van op dat hij nu donderdag al mag komen en ziet er zelfs weer een kleine overwinter vakantie in zitten maar dat ligt dan weer helemaal in handen van de cardioloog waar we 30 december heen moeten.

Laten we eerst donderdag maar eens afwachten en daarna zijn we weer een stapje verder de goede richting in.

Mijn gouden meisje

Gisterenavond belde mijn gouden meisje W.

Komende week gaat ze oma worden van een kleindochter. Spannend!!!!!! Het wordt haar tweede kleinkind. Drie maanden geleden werd ze oma van een kleinzoon (zoontje van haar zoon) en nu komt nummertje twee, het kindje van haar dochter.

Op 3 maanden tijd 2 keer oma worden, wat een feest.

Mijn gouden meisje zou komende week komen poetsen maar we hielden een slag om de arm in verband met de bevalling.

De dochter van het gouden meisje kreeg gisteren te horen dat ze positief is samen met haar man. Nu is de dochter niet gevaccineerd, haar man wel. 

Toen de dochter pas zwanger was werd het afgeraden om zwangere vrouwen te vaccineren vandaar.

Mijn gouden meisje kan pas komende zaterdag getest worden. Ze heeft nog geen klachten maar blijft nu thuis in quarantaine.

Wat een ellende toch voor het moedertje in spé.

De bevalling zou woensdag gaan plaatsvinden en hoe dat nu allemaal verder gaat is nog de vraag. De jonge ouders in spé zullen samen op een kamer in het ziekenhuis in quarantaine gaan om daar de bevalling af te wachten. Als het kleintje geboren is zal ze meteen getest worden op corona.

Het is me toch wat.  Kom je net op de wereld gaan ze al met een wattenstaafje in je neus peuteren maar ja het zal toch moeten gebeuren.

Het gaat een heel spannende week worden voor mijn gouden meisje.