Booster

Gisteren was het jaar 1948, 1949 en 1950 aan de beurt om een afspraak te mogen maken voor de booster-prik.

Heb je geen uitnodigingsbrief dan mag je alleen online een afspraak maken en dat was binnen 5 minuten gepiept. Op zaterdag 18 december mag manlief zijn prik gaan halen. Maar ik wil ook. Ik ben van 1953. 

Online ging dat niet lukken ondanks dat er steeds wordt gezegd dat je partner mee mag. Het was gewoon onmogelijk dus eens bellen maar zodra ik mijn geboortedatum doorgeef wordt de verbinding verbroken. Ik moet nog even geduld hebben. Mijn jaar is nog niet aan de beurt en daar kan ik het dan mee doen.

Op het moment houd ik alles goed in de gaten en als ik dan zie dat 1953 een afspraak mag maken dan ga ik toch meteen bellen. Misschien mag ik dan ook de 18de mee.

Ik verwacht dat 1953 vandaag nog of anders morgen een afspraak mag gaan maken.

Wordt vervolgd.

Update: vandaag is 1951 en 1952 aan de beurt. Dat wordt nog 1 dag wachten voor mij.

Picnic

Gisterenavond was het zover. Picnic ging er aan komen.

Nu heb ik al vaker boodschappen laten bezorgen door Appie Heijn, de Jumbo en de Plus en dat gaat allemaal heel goed maar nu is sinds kort ook Picnic bij ons in de straat.

Voor degene die Picnic niet kennen. Het is een online supermarkt. Er zijn geen winkels dus je boodschappen kun je alleen via een app uitzoeken en bestellen.

Het is een winkel die ook nog eens druk aan een beter milieu werkt heb ik het gevoel. De bezorging is gratis dus dat scheelt alweer en over de prijzen ben ik dik tevreden.

Heb je je bestelling gedaan dan betaal je via ideal en dan is het wachten op het elektrische vrachtautootje.

Wij hadden er eentje met een snorretje die bestuurd werd door Sven :)

Ongeveer 5 minuten voordat je boodschappen eraan komen krijg je een berichtje en kun je helemaal live zien hoe de auto jouw kant op komt. Enig.

Alles wordt afgeleverd in plastic tasjes die je bij je volgende bestelling terug mag geven en dan 0,35 statiegeld opleveren. Ook alle lege flessen mag je inleveren ook al zijn de flessen niet bij hun gekocht. Lege batterijen mag je ook inleveren en zelfs een pakje van DHL dat geretourneerd moet worden mag je hun meegeven.

Ik vind dit een ideaal systeem. 

Voor mams zal het geen optie zijn omdat zij via ideal moet betalen en dat lukt haar niet. Zij zal klant bij Appie blijven die haar boodschappen al jaren bezorgt.

Mijn arme verdrietige meisje

 Het opkikkertje stond helemaal klaar voor mijn verdrietige meisje.

Ik zou gisteren een bezoekje brengen aan mijn verdrietige meisje maar ze belde af. Ze zat niet goed in haar velletje. Het ging niet lukken. Oké.

Dat hadden we afgesproken. Ik zou komen maar als het niet zou lukken kon ze gewoon afbellen. Geen probleem.

Normaal vind ik dat ook geen probleem maar ik maakte me nu wel flink zorgen om haar. Vorige week klonk ze ook niet goed. Haar uitjes een keer in de week die haar huisarts voor haar in petto had om tussen de mensen te komen zijn stop gezet i.v.m corona. Nu blijft ze in haar huis en wil er het liefste niet meer uit. 

Dat gaat niet goed dacht ik. Ik ga haar die bloemen brengen al moet ik ze voor haar deur leggen. Ze moet weten dat ze er niet alleen voor staat.

Wat zou nu een goede tijd zijn om bij haar aan te bellen? Zo sta ik dan in dubio. Ik wil haar niet overlopen maar wel laten weten dat ze er niet alleen voor staat. Lastig is dat. 

Ik heb de stoute schoenen maar aangetrokken en ben met mijn opkikkertje rond drie uur naar haar toe gegaan. Na aangebeld te hebben werd er niet open gedaan. Verdrietige meisje woont ook in een appartement net als wij en dus koos ik een andere bel van een verdieping lager en die mevrouw liet me binnen. Eerst maar even uitleggen aan die mevrouw wat mijn bedoeling was. De hulpvaardige vrouw snapte het helemaal en wees me de lift zodat ik de 2 verdiepingen die ik nog omhoog moest niet via de trap hoefde.

En net toen ik mijn bloemen voor haar voordeur legde ging de deur open. Het verdrietige meisje had net een buurvrouw op bezoek die even een kijkje bij haar kwam nemen omdat ze het ook niet helemaal vertrouwde en weer huiswaarts ging.

Het verdrietige meisje en ik hebben samen foto's bekeken, gepraat en geluisterd.

Ik hoop dat ze er iets aan heeft gehad ................

Kerstbomen

 Sinds gisteren staan mijn kerstboompjes weer te pronken op de kast. 

Toen wij pas in ons appartement woonden werd er ieder jaar een echte kerstboom gehaald. Maar wat een gesjouw was dit. Had je eenmaal de boom boven via de lift en natuurlijk eenmaal boven de lift weer schoongeveegd, dan volgde de gang om hem over de galerij in de woonkamer op zijn plek te krijgen. Natuurlijk moesten ook de naalden opgeruimd worden op de galerij.

Als de feestdagen weer voorbij waren dan moest de kerstboom weer naar beneden maar daar had ik iets op gevonden. Eerst snoeide ik alle takken van de stam en die gingen in een vuilniszak wat het vervoeren iets makkelijker maakte. De vloer in de woonkamer lag dan vol met naalden. Ik denk dat dat hooguit 3 jaren heeft geduurd. 

We besloten een mooie kunstkerstboom aan te schaffen.

De tijd volgde dat we vanaf deze tijd samen om een grote doos zaten en de takken netjes op kleur legden en van groot naar klein sorteerden. De stam werd in elkaar gezet en het gepuzzel kon beginnen om alle takken op hun plekje in de stam te hangen.

Na de feestdagen werden de takken mooi op kleur bij elkaar gebonden zodat als de boom volgend jaar weer uit de doos zou komen het niet meer zo'n gepuzzel zou geven. Hoe het kwam, ik weet het niet maar we bleven puzzelen, ieder jaar opnieuw want ergens was wel een foutje in geslopen.

Het voordeel van deze boom was dat we geen naalden-vloer meer kregen en we niet het hele jaar door nog ergens een verborgen naald tegen kwamen.

Deze boom heeft het heel wat jaren bij ons vol gehouden tot vorig jaar.

Ik had er genoeg van om ieder jaar weer die grote doos en al die kerstballen en andere frutsels naar boven te halen. Welles waar  gebeurde dit via de lift maar toch.

Vorig jaar stapten we naar de Intra-tuin om iets anders te zoeken en we vonden iets anders.

We vonden 2 kleinere boompjes met lampjes erin. Ze zijn handzaam en hoeven alleen maar een beetje gefatsoeneerd te worden.

We vinden onze boompjes gezellig staan. Deze tijd vind ik ook heel geschikt om veel kaarsjes te branden.

In onze hal staat een kerstboom van hout en ook deze vinden we gezellig staan en is onderhoud-vrij. De tijd van het kerst-genieten gaat beginnen.

Mams gaat aan de Picnic

 Gisteren was het Sinterklaas in "Huize Weltevree". Rond drie uur ging ik mams ophalen. Mams woont nog geen 400 meter bij ons vandaan. Ze kan het niet meer lopen en een rolstoel wil ze niet want die is voor mensen die niet kunnen lopen en dus ging ik eerst de auto beneden uit de garage halen om daarna 400 meter te rijden naar mams. Dan hopen dat ik een parkeerplaats voor de deur  vindt en mams ophalen die op de vierde verdieping woont in het appartementen complex naast het onze. Ik zal alle details besparen maar uiteindelijk na alle rituelen te hebben afgelopen zit mams dan eindelijk in de auto en de rollator ligt achterin de kofferbak.

Daarna 400 meter rijden, auto in de garage parkeren en met mams naar onze tweede verdieping. Gelukkig zijn overal liften want anders is er geen beginnen meer aan. Een dik half uurtje neemt dit in beslag en terwijl we lopen moppert mams over al haar ongemakken die haar leeftijd nu eenmaal met zich meebrengen.

Frits heeft de koffie al klaar en de Sinterklaas gebakjes op de bordjes en mams herhaald het hele mopper-verhaal nog eens tegen Frits. Het is natuurlijk ook alles behalve leuk als je steeds meer bewegingsvrijheid kwijt raakt. Het verhaal zal dan ook nog vaak herhaald worden deze middag.

De koffie en gebakje valt in de smaak en dan zegt mams; "Heb je al gehoord over Picnic? Dat schijnt een supermarkt te zijn die de boodschappen thuis bezorgt." Nu had ik mams dat vorige week in geuren en kleuren verteld maar dat deel was ze vergeten. "Ik heb Picnic op mijn telefoon maar weet nu niet hoe het verder moet. Kun jij eens kijken?" En inderdaad had mams de app op haar telefoon staan. Op mijn vraag hoe ze dat gedaan had zei ze, " Dat weet ik niet. Hij stond er gewoon op. Dat heeft Picnic natuurlijk gedaan om klanten te krijgen." 

Ik ging er verder maar niet over in discussie want mams had gisteren een "wilde" dag. Wij noemen dat "wilde" omdat mams op zo'n dagen niet voor rede vatbaar is en wij haar maar gelijk geven wat onze innerlijke rust ten goede komt.

Mams moest een account aanmaken zag ik en dat maakte ik voor haar aan. Ik vulde haar gegevens in tot dat ik bij het "wachtwoord"  kwam en vroeg haar wat we zouden kiezen. "Ik vul je adres in," zei ik,  "dat lijkt me wel handig" maar daar was mams het niet helemaal over eens. "Dat kan niet," zei ze "want dat is mijn adres en geen wachtwoord." Uiteindelijk heb ik het toch ingevuld maar mams had er haar twijfels over. Toen ze na een tijdje een mailtje op haar telefoon zag verschijnen en het me triomfantelijk liet zien zei ze, " je hebt het toch goed gedaan. Kijk maar. Oo wat leuk nu ben ik ook bij Picnic."  

Mams haar dag was helemaal goed en wij?  Wij zakten doodmoe op de bank neer nadat we mams weer met de auto 400 meter verder naar haar appartement hadden gebracht.