Balen

Wat is dat balen zeg als je internetverbinding het niet goed doet. Een antwoord geven op een reactie in blogland en je bent zo 5 minuten verder.

Een nieuwe post maken? Dan tel er maar zo een paar minuten extra bij en wil je ook nog een foto laden dan houd je maar vast.

Wij zijn dat niet gewend maar soms, heel soms dan gebeurd dat.

Ooit ( ik denk zo'n 12 jaar geleden) kwamen wij in Engeland op een mooie camping terecht. In die tijd had ik nog niet zelf internet op de telefoon in het buitenland en hing ik van de wifi af die op de camping geboden werd. We hadden geboekt voor 1 week toen de dame van de receptie ons vertelde dat er geen wifi was. Daar begon ze niet aan. Rust was belangrijker vond ze.

Wij lieten het gelaten over ons heen komen. Geen wifi. Hoe was het mogelijk en dan ook nog een hele week. Hoe moesten we de tijd doorkomen? En mams, hoe moest dat nu met mams? Geen mailtjes krijgen van mij. Ik moest het haar wel laten weten want anders werd ze weer dodelijk ongerust net als die keer toen we naar het strand waren gegaan in Turkije zonder telefoon en we dus de berichten van mams niet beantwoordde. 

Mams dacht dat we vast in een Turkse gevangenis waren beland. Ze had al allemaal beelden in haar hoofd. Mijn vader leefde nog en belde via het hotel waar we logeerde naar onze kamer. Gelukkig kwamen wij net binnen en konden de telefoon opnemen.

Ik stuurde mams dus een sms'je met de mededeling dat we alleen via sms bereikbaar waren als er iets aan de hand was en dat er geen wifi was.

Uiteindelijk hebben we een heerlijke rustige week gehad en de wifi ............ ach ........... zo erg was het niet dat we er een weekje zonder moesten doen.

Avondje ontspanning.

Gisterenavond toen Lief en ik weer bij de camper kwamen na onze wandeling door een prachtig stukje bos (fritsellen reisblog) zagen we een jongeman met lang haar bij ons bankje allerlei bewegingen maken.

Wij dachten dat de jongeman zich nu betrapt zou voelen en deden maar net of we er niet in geïnteresseerd waren en gingen naar binnen. Op ons bankje stond een rugzak, een laptop en een thermoskan. Op de laptop waren vast voorbeelden te zien van bewegingen die de jongeman na deed. Het leek op bewegingen van een Chinese vechtsport.

(onderstaande foto is niet van de jongeman)

De jongeman liet zich door ons niet van de wijs brengen en ging gestaag door. Zo nu en dan keek hij weer op zijn laptop, nam de beelden in zich op en ging geconcentreerd verder met oefeningen na te doen.

Na een tijdje haalde hij een groot zwaard uit zijn rugzak en ging weer verder met oefeningen waar het zwaard bij gebruikt werd.

Het werd later en later en dus ook frisser. Het wordt nu bijna niet meer donker en de dag lijkt daardoor langer maar de temperatuur koelt toch goed af. De jongeman zijn adem zag ik als condens uit zijn mond komen maar hij had er schijnbaar geen last van en ging verder in zijn t-shirt.

De zwaard oefeningen liepen ten einde dus stopte hij het zwaard weer in zijn rugzak net als zijn laptop en thermosfles. "Die gaat zeker weer naar huis," bedacht Lief maar nee hoor. Hij legde al zijn spullen op een ander bankje en liep op blote voeten een drijvende steiger op. Kleedde zich helemaal uit en dook het ijskoude water in. Bbbbrrrrrr dat moet wel heel koud zijn geweest. De jongeman bleef er dan ook niet lang in maar klom weer op de steiger. Hij droogde zich af en kleedde zich weer aan. Hij pakte zijn rugzak en vertrok weer.

Wat hij verder doet of waar hij leeft, geen idee maar het lijkt mij dat hij geslaagd is. Gewoon doen wat je zelf wil en je van niemand iets aantrekken. Geweldig toch!

Vogels

Op het moment dat ik deze blog schrijf hoor ik alleen de waterval en de vogels die hier naar hartenlust tjilpen.

Het valt ons steeds vaker op als we onderweg zijn dat we bijna geen vogels meer horen. Niet in Spanje of Frankrijk en ook niet in Nederland. Nu zullen er wel plekken zijn waar de vogels wel nog vrij spel hebben maar op "normale" plekken waar je ze iedere dag hoorde niet meer met als uitzondering de Veluwe.

Komt dat door de weinige heggetjes of bomen? Te veel troep in de lucht of overbevolking? 

Dat laatste denk ik wel eens. Nederland zit zo vol met mensen.

Als we in Zweden rond rijden zien we bergen gekapt hout opgestapeld liggen voor de kachel. In Nederland mogen geen houtkachels meer.

Teveel stikstof!!

Vroeger hoorde je niemand over te veel stikstof in de lucht. Er mag zelfs bijna geen koe meer buiten lopen. Teveel stikstof!

In Zweden kan de houtkachel wel net als de vuurplaatsen in de natuur want daar hebben ze genoeg bomen die de lucht weer zuiveren. 

In Nederland is te weinig plaats voor bossen, denk ik. In Maastricht had je het Enci bos. Daar gingen we picknicken met mijn ouders. Met de fiets gingen we er heen want een auto hadden we niet. Maar ik kan je wel vertellen dat het groot feest was voor me. 

Mijn moeder zat met mijn 9 jaar jongere broer op een bankje en mijn vader ging met mij klimmen. Berg op en weer af tussen de bomen door. Spannend hoor!! Tussendoor een boterham eten bij mijn moeder op het bankje. Wat een feest was dat.

Later gingen we er met de sportclub hardlopen en nog later ging je er met je vriendje wandelen.

Datzelfde Enci bos zag ik steeds kleiner worden. Nu is het zo klein dat er nog maar één weg is die je op en neer kan lopen.

Zou er nog plaats zijn voor vogels?

De Kanelbulle

Het viel mij op de laatste dagen in Zweden dat ik wel eens een oud, versleten kinderfietsje langs de weg zie staan. "Zeker vergeten naar binnen te halen, " dacht ik dan maar dat was helemaal fout gedacht van mij.

Lief had het ergens gelezen dat mensen die kleine kinderen hebben een oud fietsje langs de weg zetten om te automobilisten er attent op te maken dat er spelende kinderen zijn.

Dat vind ik nu echt een super idee en zo zag ik vandaag ook een verkeersbord (het zal wel geen echt zijn geweest maar dit is zeker al het derde dat ik zie) met katten erop en een tekst die iets met katten heeft te maken. Ik denk dat in een huis bij zo'n bord iemand woont die katten heeft.

Daar is over nagedacht, toch want zo let je toch ongemerkt extra op.

Vandaag ook weer iets typisch Zweeds gegeten en er direct een foto van gemaakt want bij deze Kanelbulle moet dat want hij is zo belangrijk dat men zegt dat je niet Zweden bent geweest als deze niet geproefd hebt. Ik moet zeggen dat het geen straf is om hem te proeven. Hij is zalig!!!!!!

De Kanelbulle is zelfs zo populair dat er op 4 oktober een speciale feestdag voor ingeluid is in Zweden. De Kanelbullens dag.

Nou ............ dat mogen bij ons ook wel doen want de kaneelbroodjes zijn ongelooflijk lekker. Ze zijn gemaakt van fijn wit brood waarin je roomboter en zoete kaneelstroop proeft.

Het Landhuis en meer .......

Vandaag begon de dag met regen en verandert in een dag die droog is en ook nog een zonnetje laat zien. Ik word er helemaal blij van. 😀

Al had ik gedacht om mijn leesboek weer te kunnen oppakken want mijn verhaal wordt steeds mooier. Naarmate ik verder in mijn verhaal kom gaan de personen een eigen leven leiden in mijn hoofd. Ik moet vaak opletten dat ik de werkelijkheid niet ga verwarren met de onwerkelijkheid van mijn leesboek.

Het boek dat ik nu aan het lezen ben is geschreven door Anne Jacobs en heet "het landhuis" Anne Jacobs heeft ook de boeken geschreven over " het weesmeisje" die ik ook erg mooi vond. 

"Het landhuis" speelt zich af in de voormalige DDR, in Rostock en omgeving en daar ben ik pas nog geweest.

Het is daar een prachtige omgeving. Trouwens de hele kust van de Oostzee is geweldig. We hebben die kust al twee keer helemaal afgereisd tot aan de Poolse grens en ik moet zeggen dat hij ons hart heeft gestolen. Net als het eiland Rügen. Prachtig!

We hebben daar de flatgebouwen gezien die Adolf Hitler daar heeft laten bouwen langs het zandstrand in 1936. Het moest het grootste kuuroord ter wereld worden. De flatgebouwen te samen zijn 4,5 km lang en zien er troosteloos uit.

De nazi's noemden het project Prora. Ze staan nu leeg en er komen veel bezoekers de gebouwen bekijken.

 

Maare, ik dwaal weer af 😁 

Als ik dan aan het lezen ben dan zie ik zo de beelden voor me waar de verhalen zich afspelen en ben ik helemaal van de wereld. 

Daarom gooi ik, denk ik, de werkelijkheid met de verhalen uit mijn boeken soms door elkaar en als dat niet het geval is dan moet ik misschien eens bij de dokter langs gaan 😄😑