Het recht zal zegevieren.

"Rob B. wordt mogelijk na 22 jaar alsnog vrijgesproken van Rosmalense flatmoord." Las ik op een van de nieuwsberichten.

Wat zit er niet allemaal achter deze ene zin. Een heleboel!

Als eerste het hele verhaal van Rob B.  Is hij werkelijk onschuldig of heeft zijn vriendin echt zelfmoord gepleegd zoals hij zegt. Niemand zal ooit de waarheid horen, niemand! Alleen Rob B. weet wat er echt gebeurd is en misschien zijn advocaat.

Het lijkt me vreselijk dat als je echt onschuldig bent en dan zoveel jaren van je vrije leven wordt beroofd. Ik zou niet graag een rechter willen zijn en de verantwoording hier voor willen dragen.

Hoe zou het voor de familie van de overleden vriendin zijn als hij vrij komt?

En hoe zou het voor de familie van Rob B. zelf zijn? Zijn ouders, broers/zussen, enz.?

Stel je voor dat je zoon of dochter in staat zou zijn om een moord te plegen. Vreselijk lijkt me dat. Waar is het ooit fout gegaan in de opvoeding?

Nu lees je geregeld dat deze mensen vaak een hele vervelende of traumatische jeugd hebben gehad.

 

Als we bij nieuwsberichten lezen of op tv zien over de ene of andere "gek" die met een revolver om zich heen heeft geschoten bij een winkelcentrum waar dan dodelijke slachtoffers bij vallen dan zijn we vrijwel allemaal boos op die ene "gek" die het leven verwoest van onschuldige mensen. Ik kan het dan niet nalaten om te denken wat die persoon heeft bezield om tot deze daad te komen. Vaak maken ze na zo'n verschrikkelijke daad ook nog een einde aan hun eigen leven.

De familie van de dader moet verder met hun leven net als de families van de slachtoffers. Ik zou bijna denken dat de familie van de dader het zwaarder krijgt dan de families van de slachtoffers waar iedereen medelijden mee heeft.

We lezen vlug over dit soort berichten heen en het ene geval houdt ons meer bezig dan het andere maar als je er eens goed bij na denkt wat er allemaal aan vast hangt aan dat ene berichtje ..............

Afsluiting

Onze jaarlijkse barbecue was weer helemaal geslaagd gisteren. We hebben uitgerekend dat dit al het zevende jaar is waarvan we twee jaar helaas verstek hebben moeten laten gaan in verband met de corona.

Dan zie je wel na die twee jaar dat de mensen weer wat ouder zijn geworden en minder actief. Werd er voorgaande jaren nog veelal een dansje gemaakt door de liefhebbers dan was dit nu beduidend minder het geval.

Wat wel weer erg mooi was om te zien was dat nieuwe bewoners contact kregen met mensen die ze nog niet kenden. Samen een hapje eten schept toch de gelegenheid om elkaar beter te leren kennen. De meesten zijn toch 60+ en mensen vinden dit onderlinge contact erg fijn en geeft hun het gevoel om niet "alleen " te zijn. 

Er werd even stil gestaan bij de mensen die overleden waren het afgelopen jaar en ook bij een familie die op het moment in een hele zware tijd zit. De heer des huizes (90 jaar) werd afgelopen vrijdag door de ambulance opgehaald om naar het ziekenhuis vervoerd te worden en niet meer thuis te komen. 

Hij is al twee jaren ziek en wilde geen zware behandelingen op zijn leeftijd. Morgen wordt met zijn medicijnen gestopt heb ik begrepen en zullen vooral nog pijnstillers gegeven worden om zo rustig te kunnen inslapen. 

Gisteren en vandaag zijn de dagen waarop hij in alle rust afscheid van zijn gezin, familie en vrienden kan nemen.

Iedereen leeft mee met hun en zijn vrouw zal zeker niet aan haar lot worden overgelaten.

Lief heeft zijn kookkunsten laten zien en het vlees en vis smaakten heerlijk. Tegen tien uur toen de meesten weer naar huis waren hebben wij als organisatoren nog van alles opgeruimd en nog even nagepraat met een drankje.

We kunnen er weer met een goed gevoel en meer ervaring op terug kijken.

Jaarlijkse barbecue

Vanmorgen ben ik al goed bezig geweest. Niet met lopen maar wel met bewegen 😁 Vandaag hebben wij onze jaarlijkse barbecue in ons appartementen complex. 

Een jaar of 6, 7  geleden hebben we met een paar mensen de schouders eronder gezet en zijn we aan het organiseren gegaan. Al eerder hadden we een nieuwjaarsborrel ingeluid en de bewoners waren hier laaiend enthousiast over en zo ontstond de gedachten of een bbq niet iets zijn om in de zomer te organiseren?

Ook de zomerse barbecue valt reuze in de smaak bij de meesten.

We bestellen het vlees en de vis en dat wordt keurig bezorgd. De drank wordt gehaald door mensen die de aanbiedingen in de gaten houden.

Als eerste gaat er een briefje bij iedereen in de brievenbus met de aankondiging dat de jaarlijkse barbecue weer gaat plaatsvinden.  De mensen kunnen zich dan opgeven en doorgeven of ze liever vlees of vis willen hebben en de kosten. Dit jaar zijn de kosten € 16 p.p. Het geld wordt vooraf overgemaakt.

Het geld wat we wel eens overhouden of een bijdrage van de VVE gebruiken we om party tenten (tweede hands) aan te schaffen, lampjes, glazen en dit jaar hebben we zelfs borden en bestek bij de Action gevonden. We zorgen voor theelichtjes en bloemetjes op de tafels. De tafels bestaan uit een verzameling tuintafels die sommige mensen nog in de garage hebben staan uit de tijd dat ze nog een tuin hadden.

We hebben 1 persoon in ons groepje die de muziek verzorgt dus een disjockey hebben we ook 😊

Vanmorgen hebben we de tenten opgezet, de tafels en stoelen afgewassen en klaar gezet, de bloemetjes en kaarsjes op de tafels gezet. We zijn druk bezig geweest met van alles en nog wat.

Nu maar hopen dat net die ene bui vanmiddag die ze ons beloofd hebben niet gaat vallen in het uiterste zuiden bij ons. Mocht het toch gaan regenen dan zijn we er op voorbereid.

Tussen drie en half vier wordt het eten gebracht en om vier uur gaat het spektakel beginnen.

Lief zijn plaats vanmiddag zal vooral bij de barbeque zijn waar hij de verantwoording voor heeft.

Het feest kan beginnen!!

Het is weer vrijdag dus ..............

Het is weer vrijdag en dus weeg dag.

Ondanks mijn inspanningen van afgelopen week zoals opletten met eten en heel veel stapjes gezet ben ik op mijn gewicht blijven staan.

Nu heb ik gisterenavond na het eten van pizza veel water gedronken. Ik had me toch een dorst. Vaak heb ik dat van pizza. Ik eet dan zout wat ik niet gewend ben en krijg dan enorme dorst.

Misschien dat dat het gene is wat mijn gewicht op peil houdt.

Ooit was ik bij een bedrijfsarts en die vertelde me dat veel beweging mij niet zou helpen om af te vallen. 

Hij zei, "al zou u de marathon in New York lopen u zult daar niet van afvallen. Het zit in uw genen." 

Het heeft zich weer bewezen 😔  Nu blijf ik ondanks die wetenschap toch lopen om mijn gewrichten zo soepel mogelijk te houden. Tenminste wat je soepel kunt noemen. Ik denk dat als ik niet zoveel zou bewegen mijn gewrichten nog vervelender zouden doen. Het vele lopen zal me in ieder geval geen kwaad doen.

Vandaag zijn we ook met Lief naar Tongeren geweest bij de cardioloog ter controle. We kregen minder goed nieuws.

Er is weer een hartritmestoornis ontstaan en Lief zal binnenkort een derde ablatie krijgen.

Het gaan weer spannende tijden worden.

Lopen en oefenen

Vandaag heb ik weer een prestatie geleverd voor mezelf. Ik liep liefst 13.532 stappen.

Lief wilde zijn nieuwe stabilisator terug brengen naar de Media Markt. Gisteren had hem gekocht met de verzekering dat de app van het apparaat ook op de nieuwe mobiel kon. Niet dus.  

Om een lang verhaal kort te maken we zouden vandaag dus lopend naar de MM gaan die aan de andere kant van de stad ligt ongeveer 3 km lopen. Vandaar uit nog naar een andere fotozaak gelopen die zorgde voor een mooie route langs de Maas.

Na deze winkel bezocht te hebben overigens zonder resultaat zijn we eerst een kopje koffie gaan drinken bij Coffee Lovers om even uit te rusten en daarna weer richting ons huis te lopen.

Thuis zag ik dat ik 8 km gelopen had en dik 13 000 stappen. 🎊

Het was heerlijk weer en zo konden we onderweg onze nieuwe toestellen eens uitproberen wat het fotograferen en filmen betreft.

Mijn filmpje was goed opgenomen maar ik zelf sta maar half in beeld. Het uitproberen met de 2 beelden lukte me goed. Een volgende keer dus beter opletten.

Mijn foto's waren wel goed gelukt en de zoom werkt perfect.

Op de terug weg naar huis wilde ik nog even een kaarsje branden bij de Onze Lieve Vrouwe Basiliek om te bedanken dat we weer goed en veilig zijn thuis gekomen van onze reis naar het noorden.

Dit is echt een heel bekend plekje waar bijna iedere Maastrichtenaar wel eens een kaarsje opsteekt.